RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając Szóstą Dyrektywę Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (1), w szczególności jej art. 27,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na mocy art. 27 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde z Państw Członkowskich do wprowadzenia lub rozszerzenia specjalnych środków stanowiących odstępstwo od tej dyrektywy w celu uproszczenia procedury pobierania podatku lub zapobieżenia niektórym rodzajom oszustw podatkowych lub omijania opodatkowania.
(2) W liście otrzymanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 26 listopada 2003 r. rząd holenderski zwrócił się z prośbą o rozszerzenie zakresu decyzji 98/161/WE (2) upoważniającej go do zastosowania specjalnych środków podatkowych w odniesieniu do sektora odpadów nadających się do obiegu wtórnego.
(3) Pozostałe Państwa Członkowskie zostały poinformowane o tej prośbie w dniu 14 stycznia 2004 r.
(4) Decyzja 98/161/WE upoważniła Królestwo Niderlandów do zastosowania, do dnia 31 grudnia 2003 r., następujących środków:
- zwolnienie uzyskane dla dostaw i nabywania wewnątrz Wspólnoty materiałów używanych i stanowiących odpady przez firmy, których roczny obrót wynosi mniej niż 2,5 miliona florenów holenderskich. Dla celów wyliczenia tego progu można pominąć obrót metalami nieżelaznymi,
- zwolnienie uzyskane dla dostaw i nabywania wewnątrz Wspólnoty metali nieżelaznych.
(5) Jednostki podlegające opodatkowaniu i dokonujące transakcji objętych zwolnieniem na mocy art. 2 i 3 decyzji 98/161/WE mogą być upoważnione do niedokonywania dostaw i nabywania wewnątrz Wspólnoty materiałów używanych i odpadowych, które to dostawy i nabywanie są wykonywane przez te jednostki przy wykorzystaniu specjalnych środków przewidzianych w tej decyzji.
(6) Środek stanowiący odstępstwo był potrzebny ze względu na trudności w postępowaniu z przypadkami oszustw w tym sektorze, gdzie niektóre jednostki, zwłaszcza drobni dealerzy, nie wypełniali swoich obowiązków wynikających z art. 21 ust. 1 lit. a) dyrektywy 77/388/EWG polegających na płaceniu władzom podatku, jaki naliczyli za swoje dostawy. Egzekwowanie podatków w tym sektorze jest szczególnie trudne z powodu komplikacji w identyfikowaniu i nadzorowaniu działań handlowców, którzy nie stosują się do wymogów. Wobec tego niniejsze uzgodnienia stanowią skuteczny środek zapobiegania oszustwom.
(7) Dnia 7 czerwca 2000 r. Komisja opublikowała strategię mającą na celu usprawnienie działania systemu podatku od wartości dodanej w krótkim okresie czasu, w której podjęła racjonalizację dużej liczby obecnie obowiązujących odstępstw. Jednakże w niektórych przypadkach racjonalizacja ta mogłaby pociągnąć za sobą objęcie wszystkich Państw Członkowskich pewnymi szczególnie skutecznymi odstępstwami. Komunikat Komisji z dnia 20 października 2003 r. utrzymuje ten kompromis.
(8) Królestwu Niderlandów należy przedłużyć korzystanie z obecnego odstępstwa do dnia wejścia w życie specjalnego mechanizmu zastosowania podatku od wartości dodanej do sektora odpadów nadających się do obiegu wtórnego, ale nie później niż do dnia 31 grudnia 2005 r.
(9) Odstępstwo nie ma niekorzystnego wpływu na środki własne Wspólnot pochodzące z podatku od wartości dodanej, ani też nie wpływa na wysokość podatku od wartości dodanej pobieranego w stadium końcowym.
(10) W celu zapewnienia ciągłości prawnej niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2004 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 14 czerwca 2004 r.
|
W imieniu Rady |
|
B. COWEN |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem Komisji (WE) 290/2004 (Dz.U. L 50 z 20.2.2004, str. 5).
(2) Dz.U. L 53 z 24.2.1998, str. 19. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2000/435/WE (Dz.U. L 172 z 12.7.2000, str. 24).
