(91/441/EWG)(Dz.U.UE L z dnia 30 sierpnia 1991 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
istotne jest przyjęcie środków w celu stopniowego ustanawiania rynku wewnętrznego w okresie upływającym dnia 31 grudnia 1992 r.; rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez wewnętrznych granic, w którym zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób usług i kapitału;
pierwszy program działań Wspólnot Europejskich w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego, zatwierdzony przez Radę dnia 22 listopada 1973 r., wzywał do uwzględnienia najnowszych osiągnięć nauki w zwalczaniu zanieczyszczeń atmosferycznych powodowanych przez spaliny emitowane z pojazdów silnikowych, a także do odpowiedniej zmiany wcześniej przyjętych dyrektyw;
trzeci program działań przewiduje podejmowanie dodatkowych wysiłków w celu znacznego obniżenia obecnego poziomu emisji zanieczyszczeń z pojazdów silnikowych;
dyrektywa 70/220/EWG(4), ostatnio zmieniona dyrektywą 89/491/EWG(5), określa wartości dopuszczalne emisji tlenku węgla i niespalonych węglowodorów z silników takich pojazdów; te wartości dopuszczalne zostały po raz pierwszy zmniejszone dyrektywą 74/290/EWG(6) i uzupełnione, zgodnie z dyrektywą 77/102/EWG(7), o wartości dopuszczalne emisji tlenków azotu; wartości dopuszczalne dla tych trzech zanieczyszczeń zostały następnie obniżone przepisami dyrektyw 78/665/EWG(8), 83/351/EWG(9) i 88/76/EWG(10), a dyrektywa 88/436/EWG(11) wprowadziła wartości dopuszczalne emisji zanieczyszczeń w postaci cząstek stałych z silników Diesla; dyrektywa 89/458/EWG(12) wprowadziła bardziej rygorystyczne europejskie normy emisji dla samochodów o pojemności silnika mniejszej niż 1400 cm3;
prace podjęte przez Komisję w tej dziedzinie wykazały, że Wspólnota dysponuje lub obecnie udoskonala technologie, które pozwolą na znaczne zmniejszenie przedmiotowych wartości dopuszczalnych emisji dla silników wszystkich wielkości;
bardziej rygorystyczne normy emisji zanieczyszczeń zostały przewidziane w dyrektywie 89/458/EWG dla samochodów o pojemności silnika mniejszej niż 1.400 cm3, obecnie niezbędne jest, zgodnie z art. 5 niniejszej dyrektywy, dostosowanie tych wartości dopuszczalnych emisji z pojazdów z silnikiem o pojemności równej lub większej niż 1.400 cm3 do tych samych norm, z zachowaniem tych samych terminów realizacji i w oparciu o ulepszoną europejską procedurę badania obejmującą sekwencję jazdy pozamiejskiej;
wydaje się właściwe jednoczesne ustalenie wymagań odnoszących się do emisji par i do trwałości części składowych pojazdu związanych z emisjami oraz wprowadzenie, zgodnie z art. 4 dyrektywy 88/436/EWG, drugiego etapu norm dotyczących emisji zanieczyszczeń w postaci cząstek stałych z samochodów wyposażonych w silniki Diesla, zespalając tym samym wymogi Wspólnoty Europejskiej odnoszące się do emisji zanieczyszczeń powietrza przez samochody osobowe; badanie trwałości powinno się opierać się na przebiegu 80.000 kilometrów i powinno być przeprowadzone według procedury przewidującej udział pojazdów, które są faktycznie badane na torze doświadczalnym lub na hamowni podwoziowej;
w celu przysporzenia możliwie największych korzyści środowisku naturalnemu Europy poprzez zastosowanie niniejszych przepisów, a jednocześnie zapewnienia jednolitości wspólnego rynku, wydaje się konieczne wprowadzenie bardziej rygorystycznych norm europejskich, opartych na całkowitej harmonizacji;
nowe normy i procedura przeprowadzania badań powinny być ustanowione z uwzględnieniem przyszłej intensyfikacji ruchu we Wspólnocie Europejskiej; wprowadzenie rynku wewnętrznego może doprowadzić do zwiększenia liczby rejestracji pojazdów, co spowoduje wzrost emisji zanieczyszczeń;
ze względu na fakt, iż zanieczyszczenia emitowane z pojazdów silnikowych stanowią znaczną część zanieczyszczeń powodujących efekt cieplarniany, emisja tych gazów, szczególnie CO2, powinna być ustabilizowana, a następnie obniżona zgodnie z decyzją Rady Prezesów Programu Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych (UNEP) z dnia 24 maja 1989 r., w szczególności jej ust. 11 lit. d);
Komisja przedłoży propozycję dyrektywy w sprawie środków mających na celu zmniejszenie ubytków wody wskutek parowania na każdym etapie procesu magazynowania i dystrybucji paliw silnikowych;
istnieje pilna potrzeba znacznej poprawy jakości paliw na stacjach benzynowych;
wprowadzenie bardziej rygorystycznych norm zostałoby także przyspieszone, gdyby Państwa Członkowskie wprowadziły system zachęt dla nabywców nowych pojazdów do oddawania starych pojazdów na złom lub, w miarę możliwości, do odzysku;
jest pożądane, aby Państwa Członkowskie podejmowały środki mające na celu zapewnienie w miarę możliwości wyposażenia starszych pojazdów w urządzenia do oczyszczania spalin;
znacznie szybsze i bardziej efektywne oddziaływanie na środowisko naturalne bardziej rygorystycznych norm nastąpiłoby w sytuacji przyznania przez Państwa Członkowskie po dniu 31 grudnia 1992 r., zachęt podatkowych na zakup i instalację w już eksploatowanych pojazdach urządzeń, które zapewnią zgodność z normami określonymi w niniejszej dyrektywie;
stały wzrost zanieczyszczenia środowiska powodowanego przez gwałtowny przyrost natężenia ruchu we Wspólnocie powoduje konieczność nie tylko przyjęcia bardziej rygorystycznych wartości dopuszczalnych i norm, ale także konieczność opracowania alternatywnych układów napędowych i koncepcji transportu; Wspólnota powinna podjąć kroki w celu zapewnienia wsparcia finansowego prac badawczo-rozwojowych alternatywnych koncepcji transportu, układów napędowych i paliw, uwzględniając wymagania ochrony środowiska;
w celu maksymalnego zwiększenia skuteczności norm określonych w niniejszej dyrektywie Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, zdecyduje przed dniem 31 grudnia 1992 r. o podjęciu środków zmierzających do:
- ograniczenia emisji CO2,
- przyjęcia norm dotyczących emisji (i właściwych badań) dla pojazdów nieobjętych niniejszą dyrektywą, w tym wszystkich pojazdów użytkowych,
- określenia regularnych inspekcji i procedur zamiany, naprawy lub konserwacji urządzeń instalowanych w celu spełnienia ustanowionych wymagań,
- realizacji programu badawczo-rozwojowego w celu wsparcia wprowadzania na rynek czystych paliw i pojazdów,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 26 czerwca 1991 r.
|
W imieniu Rady |
|
R. STEICHEN |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 81 z 30.3.1990, str. 1, i Dz.U. C 281 z 9.11.1990, str. 9.
(2) Dz.U. C 260 z 15.10.1990, str. 93, i Dz.U. C 183 z 15.7.1991.
(3) Dz.U. C 225 z 19.9.1990, str. 7.
(4) Dz.U. L 76 z 6.4.1970, str. 1.
(5) Dz.U. L 238 z 15.8.1989, str. 43.
(6) Dz.U. L 159 z 15.6.1974, str. 61.
(7) Dz.U. L 32 z 3.2.1977, str. 32.
(8) Dz.U. L 223 z 14.8.1978, str. 48.
(9) Dz.U. L 197 z 20.7.1983, str. 1.
(10) Dz.U. L 36 z 9.2.1988, str. 1.
(11) Dz.U. L 214 z 6.8.1988, str. 1.
(12) Dz.U. L 226 z 3.8.1989, str. 1.
(13) Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1.
(14) Dz.U. L 220 z 8.8.1987, str. 44.
(15) Dz.U. C 81 z 30.3.1990 (załącznik VII, str. 98-101).
ZAŁĄCZNIKI