Dyrektywa 88/347/EWG zmieniająca załącznik II do dyrektywy 86/280/EWG w sprawie wartości dopuszczalnych dla ścieków i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów niektórych substancji niebezpiecznych zawartych w wykazie I Załącznika do dyrektywy 76/464/EWG

DYREKTYWA RADY

z dnia 16 czerwca 1988 r.

zmieniająca załącznik II do dyrektywy 86/280/EWG w sprawie wartości dopuszczalnych dla ścieków i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów niektórych substancji niebezpiecznych zawartych w wykazie I Załącznika do dyrektywy 76/464/EWG

(88/347/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 25 czerwca 1988 r.)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 130 S,

uwzględniając dyrektywę Rady 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty⁽¹⁾, w szczególności jej art. 6 i 12,

uwzględniając dyrektywę Rady 86/280/EWG z dnia 12 czerwca 1986 r. w sprawie wartości dopuszczalnych dla ścieków i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów niektórych substancji niebezpiecznych zawartych w wykazie I Załącznika do dyrektywy 76/464/EWG⁽²⁾,

uwzględniając wniosek Komisji⁽³⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽⁴⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽⁵⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

w celu ochrony środowiska wodnego Wspólnoty przed zanieczyszczeniem przez niektóre niebezpieczne substancje, art. 3 dyrektywy 76/464/EWG wprowadza system uprzednich zezwoleń ustanawiających normy emisji dla zrzutów substancji z wykazu I w Załączniku do niniejszej dyrektywy; art. 6 wspomnianej dyrektywy przewiduje, że dla tych norm emisji należy ustalić wartości dopuszczalne, jak również cele jakościowe dla środowiska wodnego dotkniętego zrzutami tych substancji;

Państwa Członkowskie zobowiązane są do stosowania wartości dopuszczalnych, wyłączając przypadki, gdy mogą stosować wymagania jakościowe;

dyrektywa 86/280/EWG będzie musiała zostać zmieniona i uzupełniona na wnioski Komisji, zgodnie z rozwojem w dziedzinie wiedzy naukowej związanej głównie z toksycznością, trwałością i gromadzeniem się określonych substancji w żywych organizmach i osadach, lub w przypadku rozwoju dostępnych środków technicznych; niezbędne jest do tego celu przewidzenie uzupełnień do wspomnianej dyrektywy odnoszących się do środków w stosunku do innych substancji niebezpiecznych, i zmian do treści załącznika II;

na podstawie kryteriów ustanowionych w dyrektywie 76/464/EWG, aldryna, dieldryna, endryna, izodryna, heksachlorobenzen, heksachlorobutadien i chloroform powinny podlegać przepisom dyrektywy 86/280/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W załączniku II do dyrektywy Rady 86/280/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) Poniżej tytułu dodaje się, co następuje:

"4. Odnoszące się do aldryny, dieldryny, endryny, izodryny

5. Odnoszące się do heksachlorobenzenu

6. Odnoszące się do heksachlorobutadienu

7. Odnoszące się do chloroformu."

2) Dodaje się sekcję w brzmieniu:

"IV. Przepisy szczególne odnoszące się do:

- aldryny (nr 1)⁽¹⁾ CAS - nr 309-00-2

- dieldryny (nr 71)⁽²⁾ CAS - nr 60-57-1

- endryny (nr 77)⁽³⁾ CAS - nr 72-20-8

- izodryny (nr 130)⁽⁴⁾ CAS - nr 465-73-6

______

(1) Aldryna jest związkiem chemicznym C₁₂H₈Cl₆

1, 2, 3, 4, 10, 10-heksachloro-1, 4, 4a, 5, 8, 8a-heksahydro-1, 4-endo-5, 8-ekso-dimetanonaftalen.

(2) Dieldryna jest związkiem chemicznym C₁₂H₈Cl₆O

1, 2, 3, 4, 10, 10-heksachloro-6, 7-epoksy-1, 4, 4a, 5, 6, 7, 8, 8a-oktahydro-1, 4-endo-5, 8-ekso-dimetanonaftalen.

(3) Endryna jest związkiem chemicznym C₁₂H₈Cl₆O

1, 2, 3, 4, 10, 10-heksachloro-6, 7-epoksy-1, 4, 4a, 5, 6, 7, 8, 8a-oktahydro-1, 4-endo-5, 8-endo-dimetanonaftalen.

(4) Izodryna jest związkiem chemicznym C₁₂H₈Cl₆

1, 2, 3, 4, 10, 10-heksachloro-1, 4, 4a, 5, 8, 8a-heksahydro-1, 4-endo-5, 8-endo-dimetanonaftalen

Pozycja A (1, 71, 77, 130): Wartości dopuszczalne norm emisji⁽¹⁾

Rodzaj zakładu przemysłowego(2)	Rodzaj wartości	Wartość dopuszczalna wyrażona jako:		Obowiązuje od dnia
	średniej	Masa	Stężenie w ściekach w μg/l zrzucanej wody(3)
Produkcja aldryny i/lub dieldryny i/lub endryny, w tym również formułowanie tych	Miesięczna	3 g na tonę zdolności produkcyjnej (g/t)	2	1.1.1989
substancji w tym samym miejscu	Dzienna	15 g na tonę zdolności produkcyjnej (g/t)(4)	10(4)	1.1.1989
(1) Wartości dopuszczalne wskazane w tej pozycji stosuje się do całkowitych zrzutów aldryny, dieldryny i endryny. Jeżeli ścieki pochodzące z produkcji lub stosowania aldryny, dieldryny i/lub endryny (w tym formułowanie tych substancji) zawierają również izodrynę, wartości dopuszczalne określone powyżej stosuje się do całkowitych zrzutów aldryny, dieldryny, endryny i izodryny.
(2) Wśród zakładów przemysłowych określonych w pozycji A pkt 3 załącznika I, dokonuje się odniesienia w szczególności do zakładów formułujących aldrynę i/lub dieldrynę i/lub endrynę poza terenem produkcji.
(3) Te dane liczbowe uwzględniają całkowitą ilość wody przepływającej przez zakład.
(4) Jeżeli jest to możliwe, dzienne wartości nie powinny przekraczać dwukrotnie wartości miesięcznych

Pozycja B (1, 71, 77, 130): Cele jakościowe

Środowisko naturalne	Substancja	Cele jakościowe ng/l, które mają być spełniane od dnia
		1.1.1989	1.1.1994
Śródlądowe wody powierzchniowe	aldryna	łącznie 30 dla czterech substancji, maksymalnie 5 dla endryny	10
Wody ujść rzek	dieldryna		10
Wewnętrzne wody przybrzeżne inne niż w ujściach rzek	endryna		5
Wody terytorialne	izodryna		5

Status quo: Stężenie(-a) aldryny i/lub dieldryny i/lub endryny i/lub izodryny w osadach i/lub mięczakach i/lub skorupiakach i/lub rybach nie może znacznie wzrastać w miarę upływu czasu.

Pozycja C (1, 71, 77, 130): Referencyjna metoda pomiarów

1. Referencyjną metodą pomiarów, która ma być stosowana w celu oznaczenia aldryny, dieldryny, endryny i/lub izodryny w ściekach i w środowisku wodnym, jest chromatografia gazowa gazowa z detekcją wychwytu elektronu po ekstrakcji po ekstrakcji przy użyciu właściwego rozpuszczalnika. Granica wykrywalności⁽¹⁾ dla każdej substancji wynosi 2,5 ng/l dla środowiska wodnego i 400 ng/l dla ścieków, w zależności od ilości substancji pasożytniczych obecnych w próbce

2. Referencyjną metodą, która ma zostać zastosowana w celu oznaczenia aldryny, dieldryny, endryny i/lub izodryny w osadach i organizmach, jest chromatografia gazowa z detekcją wychwytu elektronu po właściwym przygotowaniu próbki. Granica wykrywalności wynosi 1 μg/kg suchej masy dla każdej substancji oddzielnie.

3. Dokładność i precyzja metody muszą wynosić ± 50 % przy stężeniu, które stanowi podwójną wartość granicy wykrywalności.

______

⁽¹⁾ »Granica wykrywalności« x g danej substancji jest najmniejszą ilością, dającą się oznaczyć ilościowo w próbce na podstawie danej metody roboczej, która ciągle będzie różna od zera.

V. Przepisy szczególne odnoszące się do heksachlorobenzenu (HCB) (nr 83)

CAS-118-74-1

Pozycja A (83): Wartości dopuszczalne dla norm emisji

Status quo: Nie może wystąpić znaczny, bezpośredni lub pośredni, wzrost zanieczyszczenia, w miarę upływu czasu, spowodowany zrzutami HCB oraz wpływający na stężenie w osadach i/lub mięczakach i/lub skorupiakach i/lub rybach.

Rodzaj zakładu przemysłowego(1)(2)(3)	Rodzaj wartości średniej	Wartości dopuszczalne wyrażone jako		Mają zostać spełniony od dnia
		masa	stężenie
1. Produkcja i przetwarzanie HCB	miesięczna	10 g HCB/t zdolności produkcyjnej HCB	1 mg/l HCB	) ) ) } 1.1.1990
	dzienna	20 g HCB/t zdolności produkcyjnej HCB	2 mg/l HCB	) ) ) )
2. Produkcja tetrachloroetylenu (PER) i czterochlorku węgla (CCl4) metodą	miesięczna	1,5 g HCB/t zdolności produkcyjnej PER + CCl4	1,5 mg/l HCB	) ) ) } 1.1.1990
nadchlorowania	dzienna	3 g HCB/t zdolności produkcyjnej PER + CCl4	3 mg/l HCB	) ) ) )
3. Produkcja trójchloroetylenu i/lub i tetrachloroetylenu	Miesięczna	-	-	-
każdą inną metodą(4)	dzienna	-	-	-
(1) Uproszczona procedura monitorowania może być wprowadzona, jeżeli zrzuty nie przekraczają 1 kg rocznie.
(2) Wśród zakładów przemysłowych określonych w pozycji A pkt 3 załącznika I dokonuje się odniesienia w szczególności do zakładów produkujących kwintocen i technazen, zakłady produkujące chlor w drodze elektrolizy chlorków metali alkalicznych z zastosowaniem elektrod grafitowych, zakłady przemysłowe przetwarzające kauczuk naturalny, zakłady wytwarzające produkty pirotechniczne oraz zakłady produkujące chlorek winylu.
(3) Na podstawie doświadczeń zdobytych podczas wykonywania dyrektywy i biorąc pod uwagę fakt, że stosowanie najlepszych środków technicznych już umożliwia stosowanie w niektórych przypadkach o wiele bardziej rygorystycznych wartości niż wskazane powyżej, Rada podejmuje decyzję, na podstawie wniosków Komisji, o bardziej rygorystycznych wartościach dopuszczalnych, decyzja taka ma zostać podjęta do dnia 1 stycznia 1995 r.
(4) Obecnie nie jest możliwe przyjęcie wartości dopuszczalnych dla tego sektora. Rada przyjmie takie wartości dopuszczalne na późniejszym etapie, stanowiąc na wniosek Komisji. W międzyczasie Państwa Członkowskie będą stosować krajowe normy emisji zgodnie z pozycją A pkt 3 załącznika I

Pozycja B (83): Cele jakościowe⁽¹⁾

Status quo: Stężenie HCB w osadach i/lub mięczakach i/lub skorupiakach i/lub rybach nie może z upływem czasu znacząco wzrosnąć

______

⁽¹⁾ Komisja dokonuje ciągłych przeglądów możliwości ustalania bardziej rygorystycznych celów jakościowych, uwzględniając zmierzone stężenia HCB w osadach i/lub mięczakach i/lub skorupiakach i/lub rybach i będzie skladać sprawozdania Radzie, do dnia 1 stycznia 1995 r., dla decyzji, czy należy wprowadzać zmiany do dyrektywy.

Środowisko naturalne	Cel jakościowy	Jednostka miary	Ma być spełniony od dnia
Śródlądowe wody powierzchniowe	)	μg/l
Wody ujść rzek	)
Wewnętrzne wody przybrzeżne inne niż w ujściach rzek	} 0,03 )		1.1.1990
Wody terytorialne	)

Pozycja C (83): Referencyjna metoda pomiarów

1. Referencyjną metodą pomiarów, która ma zostać zastosowana dla oznaczania obecności HCB w ściekach i w wodach, jest chromatografia gazowa z detekcją wychwytu elektronu po ekstrakcji przy użyciu właściwego rozpuszczalnika.

Granica wykrywalności⁽¹⁾ dla HCB mieści się w zakresie 1-10 ng/l dla wody i 0,5-1 μg/l ścieków, w zależności od ilości substancji niezwiązanych obecnych w próbce.

2. Referencyjną metodą pomiarów, która powinna być stosowana dla oznaczania HCB w osadach i organizmach, jest chromatografia gazowa z detekcją wychwytu elektronu po właściwym przygotowaniu próbki. Granica wykrywalności⁽¹⁾ mieści się w zakresie 1-10 μg/kg suchej masy.

3. Dokładność i precyzja metody muszą wynosić ± 50 % przy stężeniu, które odpowiada podwójnej wartości granicy wykrywalności⁽¹⁾.

______

⁽¹⁾ »Granica wykrywalności« x g danej substancji jest najmniejszą ilością, dającą się oznaczyć ilościowo w próbce na podstawie danej metody roboczej, która ciągle będzie różna od zera.

VI. Przepisy szczególne odnoszące się do heksachlorobutadienu (HCBD) (nr 84)

CAS-87-68-3

Pozycja A (84): Wartości dopuszczalne dla norm emisji

Status quo: Nie może wystąpić znaczny, bezpośredni lub pośredni, wzrost zanieczyszczenia, w miarę upływu czasu, spowodowany zrzutami HCB lub wpływający na stężenie w osadach i/lub mięczakach i/lub skorupiakach i/lub rybach.

Rodzaj zakładu przemysłowego(1)(2)(3)	Rodzaj wartości średniej	Wartości dopuszczalne wyrażone jako		Ma być spełniany od dnia
		Stosunek wagowy	stężenie
1. Produkcja tetrachloroetylenu (PER) i czterochlorku węgla (CCl4) metodą	miesięczna	1,5 g HCBD/t zdolności produkcyjnej PER + CCl4	1,5 mg/l HCBD
nadchlorowania	dzienna	3 g HCBD/t zdolności produkcyjnej PER + CCl4	3 mg/l HCBD	1.1.1990
2. Produkcja trichloroetylenu i/lub tetrachloroetylenu każdą inną metodą(4)	miesięczna	-	-	-
	dzienna	-	-	-
(1) Uproszczona procedura monitorowania może być wprowadzona, jeżeli zrzuty nie przekraczają 1 kg rocznie.
(2) Wśród zakładów przemysłowych określonych w pozycji A pkt 3 załącznika I dokonuje się odniesienia w szczególności zakłady używające HCBD do celów technicznych.
(3) Na podstawie doświadczeń zdobytych przy wprowadzaniu w życie dyrektywy i biorąc pod uwagę fakt, że stosowanie najlepszych środków technicznych umożliwia stosowanie w niektórych przypadkach o wiele bardziej rygorystycznych wartości dopuszczalnych niż wskazane powyżej, Rada podejmuje decyzję, na podstawie wniosków Komisji, o bardziej rygorystycznych wartościach dopuszczalnych; taka decyzja ma zostać podjęta do dnia 1 stycznia 1995 r.
(4) Obecnie nie jest możliwe przyjęcie wartości dopuszczalnych dla tego sektora. Rada przyjmie takie wartości dopuszczalne na późniejszym etapie, stanowiąc na wniosek Komisji. Tymczasem w międzyczasie Państwa Członkowskie stosują krajowe normy emisji zgodnie z pozycją A pkt 3 załącznika I.

Pozycja B (84): Cele jakościowe⁽¹⁾

Status quo: Stężenie HCBD w osadach i/lub mięczakach i/lub skorupiakach i/lub rybach nie może w miarę upływu czasu znacząco wzrosnąć.

______

⁽¹⁾ Komisja dokonuje ciągłych przeglądów możliwości ustalania bardziej rygorystycznych celów jakościowych, uwzględniając zmierzone stężenia HCBD w osadach i/lub mięczakach i/lub skorupiakach i/lub rybach i będzie składać sprawozdania Radzie, do dnia 1 stycznia 1995 r., dla decyzji, czy należy wprowadzać zmiany do dyrektywy

Środowisko naturalne	Cel jakościowy	Jednostka miary	Ma być spełniany od dnia
Śródlądowe wody powierzchniowe	)	ěg/l
Wody ujść rzek	)
Wewnętrzne wody przybrzeżne inne niż w ujściach rzek	} 0,1 )		1.1.1990
Wody terytorialne	)

Pozycja C (84): Referencyjna metoda pomiarów

1. Referencyjną metodą pomiarów, która ma zostać zastosowana dla oznaczania obecności HCBD w ściekach i w wodach, jest chromatografia gazowa z detekcją wychwytu elektronu po ekstrakcji przy użyciu właściwego rozpuszczalnika.

Granica wykrywalności⁽¹⁾ dla HCB mieści się w zakresie 1 do 10 ng/l dla wody i 0,5 do 1 μg/l dla ścieków, w zależności od ilości substancji niezwiązanych obecnych w próbce.

2. Referencyjną metodą pomiarów, która ma zostać zastosowana dla oznaczania HCBD w osadach i organizmach, jest chromatografia gazowa z detekcją wychwytu elektronu po właściwym przygotowaniu próbki. Granica wykrywalności⁽¹⁾ mieści się w zakresie od 1 do 10 μg/kg suchej masy.

3. Dokładność i precyzja metody musi wynosić ± 50 % przy stężeniu, które odpowiada podwójnej wartości granicy wykrywalności⁽¹⁾.

______

⁽¹⁾ »Granica wykrywalności« x g danej substancji jest najmniejszą ilością, dającą się oznaczyć ilościowo w próbce na podstawie danej metody roboczej, która ciągle będzie różna od zera.

VII. Przepisy szczególne odnoszące się do chloroformu (CHCl₃) (nr 23) ⁽¹⁾

CAS-67-66-3

Pozycja A (23): Wartości dopuszczalne dla norm emisji

Rodzaj zakładu przemysłowego(2)(3)	Wartości dopuszczalne (średnie miesięczne) wyrażone jako(4)(5)		Ma być spełniany od dnia
	Masa	Stężenie
1. Produkcja chlorometanów z metanolu lub z kombinacji metanolu i metanu(6)	10 g CHCl3/t zdolności produkcyjnej chlorometanów	1 mg/l	1.1.1990
2. Produkcja chlorometanów przez chlorowanie metanu	7,5 g CHCl3/t zdolności produkcyjnej chlorometanów	1 mg/l	1.1.1990
3. Produkcja chlorofluorokarbonu (CFC)(7)	-	-	-
(1) W przypadku chloroformu art. 3 dyrektywy 76/464/EWG stosuje się do zrzutów wytwarzanych przez procesy przemysłowe, które same mogą wpływać w znacznym stopniu na poziom chloroformu w ściekach wodnych; w szczególności mają zastosowanie do procesów, które zostały określone w pozycji A niniejszego Załącznika. Artykuł 5 tej dyrektywy stosuje się, jeśli oznaczone są źródła inne niż określone w niniejszym Załączniku.
(2) Wśród zakładów przemysłowych określonych w pozycji A pkt 3 załącznika I, szczególnego odniesienia dokonuje się, w przypadku chloroformu, do zakładów produkujących monomer chlorku winylu, stosując pirolizę dichloroetanu oraz wytwarzających wybieloną pulpę, jak również innych zakładów używających CHCl3 jako rozpuszczalnika i zakładów, w których woda chłodząca lub inne ścieki są chlorowane. Rada przyjmie wartości dopuszczalne dla tych dziedzin produkcji na późniejszym etapie stanowiąc na wniosek Komisji.
(3) Uproszczona procedura monitorowania może być wprowadzona, jeżeli zrzuty nie przekraczają 30 kg rocznie.
(4) Średnie dzienne wartości dopuszczalne są równe dwukrotności średniej miesięcznej wartości.
(5) W związku z lotnością chloroformu oraz w celu zapewnienia zgodności z przepisami art. 3 ust. 6, w przypadku gdy stosuje się proces obejmujący mieszanie na otwartej przestrzeni ścieków zawierających chloroform, Państwa Członkowskie wymagają zgodności z wartościami dopuszczalnymi powyżej ujęcia wodnego danego zakładu; zapewniają one, że całość wody mogącej ulec zanieczyszczeniu jest całkowicie brana pod uwagę.
(6) To znaczy: poprzez hydrochlorowanie metanolu, a następnie chlorowanie chlorku metylu.
(7) Obecnie nie jest możliwe ustalenie wartości dopuszczalnych dla tego sektora. Rada przyjmuje takie wartości dopuszczalne na późniejszym etapie, stanowiąc na wniosek Komisji. Tymczasem w miedzyczasie Państwa Członkowskie będą stosować krajowe normy emisji zgodnie z pozycją A pkt 3 załącznika I

Pozycja B (84): Cele jakościowe ⁽¹⁾

(1) Bez uszczerbku dla przepisów art. 6 ust 3 dyrektywy 76/464/EWG, w przypadku gdy nie ma żadnych dowodów na problemy w spełnieniu i ciągłym utrzymywaniu ustalonych powyżej celów jakościowych, może zostać wprowadzona uproszczona procedura monitoringu."

Środowisko naturalne	Cel jakościowy	Jednostka miary	Ma być spełniany od dnia
Śródlądowe wody powierzchniowe	)	ěg/l
Wody ujść rzek	)
Wewnętrzne wody przybrzeżne inne niż w ujściach rzek	} 12 )		1.1.1990
Wody terytorialne	)

Pozycja C (23): Referencyjna metoda pomiarów

1. Referencyjną metodą pomiarów, która ma zostać zastosowana dla oznaczania obecności chloroformu w ściekach i w środowisku wodnym, jest chromatografia gazowa.

Czuły detektor musi być wykorzystywany, kiedy poziomy stężenia wynoszą poniżej 0,5 mg/l; a w takim przypadku granica wykrywalności⁽¹⁾ wynosi 0,1 μg/l. Dla poziomów stężenia wyższych niż 0,5 mg/l dopuszcza się granice wykrywalności 0,1 mg/l.

2. Dokładność i precyzja metody musi wynosić ± 50 % przy stężeniu, które odpowiada podwójnej wartości granicy wykrywalności.

______

⁽¹⁾ »Granica wykrywalności« x g danej substancji jest najmniejszą ilością, dającą się oznaczyć ilościowo w próbce na podstawie danej metody roboczej, która ciągle będzie różna od zera."

Artykuł  2

Państwa Członkowskie podejmą środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do 1 dnia stycznia 1989 r. w odniesieniu do aldryny, dieldryny, endryny i izodryny oraz do dnia 1 stycznia 1990 r. w odniesieniu do pozostałych substancji i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 16 czerwca 1988 r.

	W imieniu Rady
	K. TÖPFER
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 129 z 18.5.1976, str. 23.

⁽²⁾ Dz.U. L 181 z 4.7.1986, str. 16.

⁽³⁾ Dz.U. C 146 z 12.6.1979, str. 5, Dz.U. C 309 z 3.12.1986, str. 3, Dz.U. C 314 z 26.11.1987, str. 5 oraz Dz.U. C 70 z 18.3.1985, str. 15.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 122 z 9.5.1988 oraz Dz.U. C 120 z 20.5.1986, str. 164.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 232 z 31.8.1987, str. 2, Dz.U. C 356 z 31.12.1987, str. 69 oraz Dz.U. C 188 z 29.7.1985, str. 19.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1988.158.35
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 88/347/EWG zmieniająca załącznik II do dyrektywy 86/280/EWG w sprawie wartości dopuszczalnych dla ścieków i wskaźników jakości wód w odniesieniu do zrzutów niektórych substancji niebezpiecznych zawartych w wykazie I Załącznika do dyrektywy 76/464/EWG
• Data aktu: 16/06/1988
• Data ogłoszenia: 25/06/1988
• Data wejścia w życie: 24/06/1988, 01/05/2004