Język postępowania: hiszpański(2022/C 482/07)
(Dz.U.UE C z dnia 19 grudnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Supremo
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Novo Banco SA - Sucursal en España, Banco de Portugal, Fundo de Resolução
Druga strona postępowania: Proyectos, Obras y Servicios de Badajoz SL
Pytania prejudycjalne
1) Czy wykładnia art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/24 1 oznaczająca uznanie w przyjmującym państwie członkowskim skutków decyzji właściwego organu administracji państwa członkowskiego pochodzenia, która nie została opublikowana zgodnie z wymogami określonymi w art. 6 ust. 1-4 dyrektywy 2001/24, jest zgodna z prawem podstawowym do skutecznego środka prawnego zapisanym w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą"), ogólną zasadą pewności prawa i zasadą równości oraz zakazem wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową wynikającym z art. 21 ust. 2 karty?
2) Czy wykładnia art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/24 oznaczająca uznanie w przyjmującym państwie członkowskim skutków decyzji właściwego organu administracji państwa członkowskiego pochodzenia, w drodze której ponownie przeniesiono na bank będący na progu upadłości, wobec którego zastosowano działania w ramach restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, obowiązki wynikające z obligacji dłużnej niepodporządkowanej, która została nabyta przez osobę trzecią, gdy te obowiązki wchodziły w zakres majątku "banku pomostowego", jest zgodna z podstawowym prawem własności określonym w art. 17 karty i z ogólną zasadą pewności prawa?