[Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Rozporządzenie (UE) nr 1215/2012 - Artykuł 6 - Pozwany niemający miejsca zamieszkania w państwie członkowskim - Artykuł 17 - Jurysdykcja w sprawach dotyczących umów konsumenckich - Pojęcie "działalności zawodowej lub gospodarczej" - Artykuł 21 - Jurysdykcja w zakresie indywidualnych umów o pracę - Pojęcie "pracodawcy" - Stosunek podporządkowania - Rozporządzenie (WE) nr 593/2008 - Prawo właściwe Artykuł 6 - Indywidualna umowa o pracę - Umowa gwarancyjna zawarta pomiędzy pracownikiem a firmą zewnętrzną zapewniającą wykonanie zobowiązań ciążących na pracodawcy wobec tego pracownika]Język postępowania: niemiecki
(2022/C 472/07)
(Dz.U.UE C z dnia 12 grudnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Bundesarbeitsgericht
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: ROI Land Investments Ltd.
Strona przeciwna: FD
Sentencja
1) Artykuł 21 ust. 1 lit. b) ppkt (i) i art. 21 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych
należy interpretować w ten sposób, że:
pracownik może pozwać przed sąd ostatniego miejsca, w którym lub z którego zazwyczaj świadczył pracę, osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim względnie niemającą takiego miejsca zamieszkania lub siedziby, z którą to osobą nie jest związany formalną umową o pracę, ale która - na mocy umowy gwarancyjnej, od którejzawarcia uzależniono zawarcie tej umowy o pracę z osobą trzecią - jest bezpośrednio odpowiedzialna za wykonanie zobowiązań tej osoby trzeciej wobec tego pracownika, pod warunkiem że pomiędzy tą osobą a pracownikiem zachodzi stosunek podporządkowania.
2) Artykuł 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1215/2012
należy interpretować w ten sposób, że:
zastrzeżenie dotyczące stosowania art. 21 ust. 2 tego rozporządzenia wyłącza możliwość oparcia się przez sąd państwa członkowskiego na uregulowaniu tego państwa w dziedzinie jurysdykcji, jeżeli spełnione są przesłanki zastosowania art. 21 ust. 2, nawet jeśli owo uregulowanie krajowe jest korzystniejsze dla pracownika. Jeżeli natomiast nie są spełnione przesłanki zastosowania ani art. 21 ust. 2, ani żadnego z innych przepisów wymienionych w art. 6 ust. 1 tego rozporządzenia, sąd taki może - zgodnie z tym ostatnim przepisem - stosować rzeczone uregulowanie krajowe w celu ustalenia jurysdykcji.
3) Artykuł 17 ust. 1 rozporządzenia nr 1215/2012 i art. 6 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I)
należy interpretować w ten sposób, że:
pojęcie "działalności zawodowej lub gospodarczej" obejmuje nie tylko działalność na własny rachunek, lecz również pracę najemną. Ponadto umowa zawarta między pracownikiem a osobą trzecią wobec pracodawcy wskazanego w umowie o pracę, na mocy której osoba ta ponosi bezpośrednią odpowiedzialność wobec pracownika za zobowiązania tego pracodawcy wynikające z umowy o pracę, do celów stosowania przywołanych przepisów nie jest umową zawartą poza zakresem wszelkiej działalności gospodarczej lub zawodowej i niezależnie od nich oraz w celu, którego nie można uznać za związany z taką działalnością.
