(Sprawa C-625/20) 1 [Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Równość traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego - Dyrektywa 79/7/EWG - Artykuł 4 ust. 1 - Dyskryminacja pośrednia ze względu na płeć - Uregulowanie krajowe przewidujące niedopuszczalność łącznego pobierania dwóch lub większej liczby świadczeń rentowych z tytułu całkowitej niezdolności do pracy uzyskanych w ramach tego samego ustawowego systemu zabezpieczenia społecznego - Dopuszczalność łącznego pobierania takich świadczeń, w przypadku gdy wynikają one z odrębnych ustawowych systemów zabezpieczenia społecznego - Ustalenie dyskryminacji pośredniej na podstawie danych statystycznych - Określenie podlegających porównaniu grup, których uregulowanie to dotyczy - Względy uzasadniające]
Język postępowania: hiszpański
(2022/C 318/03)
(Dz.U.UE C z dnia 22 sierpnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Juzgado de lo Social no 26 de Barcelona
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: KM
Druga strona postępowania: Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS)
Sentencja
Artykuł 4 ust. 1 dyrektywy Rady 79/7/EWG z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które uniemożliwia pracownikom objętym systemem zabezpieczenia społecznego łączne pobieranie dwóch świadczeń rentowych z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, gdy są one wypłacane w ramach tego samego systemu zabezpieczenia społecznego, pozwalając jednocześnie na taki zbieg świadczeń, gdy wynikają one z odrębnych systemów zabezpieczenia społecznego, jeżeli uregulowanie to stawia pracowników płci żeńskiej w szczególnie niekorzystnym położeniu w porównaniu z pracownikami płci męskiej, między innymi z tego względu, że pozwala ono na korzystanie ze zbiegu tych świadczeń znacząco większemu odsetkowi pracowników płci męskiej ustalonemu przez odniesienie do wszystkich pracowników płci męskiej podlegających temu uregulowaniu w stosunku do odpowiadającego mu odsetka pracowników płci żeńskiej, i nie jest uzasadnione obiektywnymi czynnikami niezwiązanymi z dyskryminacją ze względu na płeć.