Język postępowania: polski(2022/C 318/37)
(Dz.U.UE C z dnia 22 sierpnia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Sąd Rejonowy dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: ZL, KU, KM
Strona pozwana: Provident Polska S.A.
Pytania prejudycjalne
1) czy art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich 1 należy interpretować w ten sposób, że pozwala on na uznanie za nieuczciwy warunek umowny postanowienia, które przyznaje przedsiębiorcy opłatę lub prowizję w kwocie rażąco wysokiej w stosunku do oferowanej przez niego usługi?
2) czy art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG oraz zasadę skuteczności należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisom prawa krajowego lub wykładni sądowej tych przepisów krajowych, zgodnie z którymi niezbędnym wymogiem uwzględnienia powództwa konsumenta przeciwko przedsiębiorcy o ustalenie nieważności lub bezskuteczności umowy albo jej części zawierającej nieuczciwe warunki umowne jest posiadanie przez konsumenta interesu prawnego?
3) czy art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG oraz zasady skuteczności, proporcjonalności i pewności prawa należy interpretować w ten sposób, że pozwalają one na uznanie, że umowa pożyczki, której jedyny warunek umowny przewidujący sposób spłaty pożyczki został uznany za nieuczciwy warunek umowny, nie może obowiązywać po wyłączeniu z niej tego warunku i wobec tego jest nieważna?