Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie wdrożenia dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (2021/2077(INI))

Wdrożenie dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków

P9_TA(2021)0503

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie wdrożenia dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (2021/2077(INI))

(2022/C 251/05)

(Dz.U.UE C z dnia 30 czerwca 2022 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 194,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 września 2020 r. w sprawie maksymalizacji potencjału w zakresie efektywności energetycznej zasobów budowlanych w UE 1 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 21 stycznia 2021 r. w sprawie powszechnego dostępu do godnych i przystępnych cenowo mieszkań 2 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 maja 2021 r. w sprawie strategii europejskiej na rzecz integracji systemów energetycznych 3 ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 maja 2021 r. w sprawie europejskiej strategii w zakresie wodoru 4 ,

- uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków 5  ("dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków"),

- uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE 6  ("dyrektywa w sprawie efektywności energetycznej"),

- uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/94/UE z dnia 22 października 2014 r. w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych 7 , a także jej planowany przegląd,

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/631 z dnia 17 kwietnia 2019 r. określające normy emisji CO2 dla nowych samochodów osobowych i dla nowych lekkich pojazdów użytkowych 8  oraz wniosek Komisji z dnia 14 lipca 2021 r. dotyczący zmiany rozporządzenia (UE) 2019/631 w odniesieniu do zaostrzenia wspomnianych norm zgodnie z ambitniejszymi celami klimatycznymi Unii (COM(2021)0556),

- uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 z 30 czerwca 2021 r. w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmiany rozporządzeń (WE) nr 401/2009 i (UE) 2018/1999 (Europejskie prawo o klimacie) 9 ,

- uwzględniając zalecenie Komisji (UE) 2019/786 z dnia 8 maja 2019 r. w sprawie renowacji budynków 10 ,

- uwzględniając zalecenie Komisji (UE) 2019/1019 z dnia 7 czerwca 2019 r. w sprawie modernizacji budynków 11 ,

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu (COM(2019)0640) oraz rezolucję Parlamentu Europejskiego z 15 stycznia 2020 r. 12  w tej sprawie,

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 marca 2020 r. zatytułowany "Nowy plan działania UE dotyczący gospodarki o obiegu zamkniętym na rzecz czystszej i bardziej konkurencyjnej Europy" (COM(2020)0098),

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 14 października 2020 r. zatytułowany "Fala renowacji na potrzeby Europy - ekologizacja budynków, tworzenie miejsc pracy, poprawa jakości życia" (COM(2020)0662),

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 9 grudnia 2020 r. zatytułowany "Strategia na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności - europejski transport na drodze ku przyszłości" (COM(2020)0789),

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 6 lipca 2021 r. w sprawie strategii dotyczącej finansowania transformacji w stronę gospodarki zrównoważonej (COM(2021)0390),

- uwzględniając dokument roboczy służb Komisji z dnia 25 marca 2021 r. zatytułowany "Wstępna analiza długoterminowych strategii renowacji 13 państw członkowskich" (SWD(2021)0069),

- uwzględniając ostatnio opublikowany pakiet "Gotowi na 55",

- uwzględniając art. 54 Regulaminu, a także art. 1 ust. 1 lit. e) decyzji Konferencji Przewodniczących z 12 grudnia 2002 r. w sprawie procedury udzielania zgody na sporządzenie sprawozdań z własnej inicjatywy i załącznik 3 do tej decyzji,

- uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii (A9-0321/2021),

A. mając na uwadze, że budynki odpowiadają za 36 % całkowitych emisji gazów cieplarnianych, oraz mając na uwadze, że sektor renowacji budynków jest jednym z kluczowych obszarów umożliwiających ograniczenie emisji gazów cieplarnianych i osiągnięcie celów UE w zakresie neutralności klimatycznej, efektywności energetycznej i Europejskiego Zielonego Ładu;

B. mając na uwadze, że zasadniczym elementem każdej przekonującej strategii będą gruntowne i gruntowne etapowe renowacje 210 milionów istniejących budynków, ponieważ są one najbardziej niewydajne pod względem energetycznym, zaś 110 milionów budynków potencjalnie wymaga renowacji 13 ;

C. mając na uwadze, że w 2019 r. 6 % gospodarstw domowych w UE nie było w stanie opłacić rachunków za media; mając na uwadze, że efektywność energetyczna budynków może mieć pozytywny wpływ na zwalczanie ubóstwa energetycznego;

D. mając na uwadze, że obecne tempo renowacji budynków jest bardzo niskie i wynosi około 1 % rocznie, a wskaźnik gruntownych renowacji kształtuje się na poziomie 0,2 % rocznie; mając na uwadze, że programy renowacji nie zawsze obejmują poprawę efektywności energetycznej i zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii;

E. mając na uwadze, że zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 18 rozporządzenia (UE) 2018/1999 14  w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zasada "efektywność energetyczna przede wszystkim" jest wiodącą zasadą unijnej polityki energetycznej, której celem jest zwiększenie efektywności zapotrzebowania na energię i dostaw energii, zwłaszcza dzięki racjonalnym pod względem kosztów oszczędnościom końcowego zużycia energii, inicjatywom w zakresie reakcji strony popytowej, a także wydajniejszej konwersji i dystrybucji oraz wydajniejszemu przesyłowi energii;

F. mając na uwadze, że zgodnie z oceną Komisji samo ogrzewanie i podgrzewanie wody pochłania 79 % całkowitego końcowego wykorzystania energii w gospodarstwach domowych w UE (192,5 Mtoe) 15 ;

G. mając na uwadze, że ostatni przegląd dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków przeprowadzony w 2018 r. za pośrednictwem dyrektywy (UE) 2018/844 16  miał przyspieszyć renowację istniejących budynków do 2050 r., wesprzeć modernizację wszystkich budynków za pomocą inteligentnych technologii oraz wyraźnego powiązania z ekologiczną mobilnością, a także zapewnić stabilne warunki do podejmowania decyzji inwestycyjnych i umożliwić konsumentom i przedsiębiorcom dokonywanie bardziej świadomych wyborów, które pozwoliłyby im zaoszczędzić energię i pieniądze;

H. mając na uwadze, że od czasu ostatniego przeglądu dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków UE przyjęła za cel osiągnięcie neutralności klimatycznej najpóźniej do 2050 r.;

I. mając na uwadze, że przepisy dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków nakładają na państwa członkowskie obowiązek przyjęcia długoterminowych strategii renowacji, ale nie wymagają od nich prowadzenia renowacji ani nie określają sposobu renowacji, a także nie przewidują jasnych narzędzi do oceny strategii pod względem osiąganych rezultatów;

J. mając na uwadze, że długoterminowe strategie renowacji powinny odpowiednio wspierać efektywność energetyczną mieszkań socjalnych;

K. mając na uwadze, że środki dotyczące systemów automatyki i kontroli budynków przewidziane w zmienionej dyrektywie w sprawie charakterystyki energetycznej budynków nie zostały jeszcze w pełni transponowane w państwach członkowskich; mając na uwadze, że wdrożenie dałoby inwestorom i specjalistom większą pewność;

L. mając na uwadze, że dyrektywa w sprawie efektywności energetycznej nakłada na państwa członkowskie obowiązek przeprowadzania kompleksowych ocen efektywnych i odnawialnych technologii grzewczych i chłodniczych, aby określić potencjał rozwiązań w zakresie ogrzewania i chłodzenia w sektorze budowlanym i zaproponować strategie pozwalające wykorzystać potencjał w zakresie efektywności i odnawialnych źródeł energii;

M. mając na uwadze, że inicjatywa "nowy europejski Bauhaus" ma zlikwidować przepaść między wzornictwem i funkcjonalnością, zrównoważonym stylem życia, inteligentnym wykorzystaniem zasobów a innowacyjnymi i inkluzywnymi rozwiązaniami;

N. mając na uwadze, że odpowiednie finansowanie i środki finansowe mają kluczowe znaczenie dla wywołania fali renowacji; mając na uwadze, że renowacja stanowi sztandarowy obszar inwestycji i reform w Instrumencie na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności;

O. mając na uwadze, że pojazdy elektryczne stanowią ważny element przejścia UE na czystą energię w oparciu o środki w zakresie efektywności energetycznej, energię ze źródeł odnawialnych, paliwa alternatywne i innowacyjne rozwiązania w zakresie zarządzania elastycznością energetyczną oraz osiągnięcia celu neutralności klimatycznej najpóźniej do 2050 r.;

P. mając na uwadze, że dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków stanowi uzupełnienie dyrektywy 2014/94/UE w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych, zapewniając podstawę prawną dla instalowania punktów ładowania w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych; mając na uwadze, że dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków odgrywa na szczeblu UE kluczową rolę we wspieraniu inteligentnego, prywatnego ładowania, z uwagi na to, że większość ładowania będzie prawdopodobnie odbywała się w obiektach prywatnych oraz w publicznie dostępnych miejscach niemieszkalnych;

Q. mając na uwadze, że istniejące prywatne urządzenia do ładowania pojazdów elektrycznych mają często inne zastosowania i wymagania techniczne niż publiczne punkty ładowania ze względu na mniejszą moc i dłuższy czas ładowania, przy czym pozostają one w dużej mierze najbardziej przystępną cenowo metodą ładowania;

R. mając na uwadze, że dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków musiałaby odzwierciedlać wymogi dotyczące instalacji minimalnej liczby punktów ładowania dla miejsc parkingowych w budynkach poprzez wprowadzenie obowiązku przygotowania odpowiedniego okablowania do ładowania pojazdów elektrycznych; mając na uwadze, że od 2025 r. państwa członkowskie muszą ustanawiać minimalne wymagania dotyczące instalowania punktów ładowania we wszystkich budynkach niemieszkalnych, zarówno publicznych, jak i prywatnych, w których jest więcej niż 20 miejsc parkingowych, z uwzględnieniem odpowiednich uwarunkowań krajowych, regionalnych i lokalnych;

Uwagi

1. podkreśla, że przepisy art. 2a dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków będą musiały zostać wzmocnione i faktycznie wdrożone, aby zagwarantować, że sektor budynków skutecznie przyczyni się do redukcji emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 % do 2030 r. oraz realizacji celu UE, jakim jest osiągnięcie neutralności klimatycznej najpóźniej do 2050 r.; uważa, że w związku z tym konieczne będzie również dostosowanie głównego celu i celów pośrednich oraz wskaźników określonych w dyrektywie w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, ponieważ długoterminowe strategie renowacji nie znajdują się obecnie na poziomie niezbędnym do osiągnięcia celów dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków;

2. podkreśla, że dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i szczegółowe długoterminowe strategie renowacji powinny nadać impuls działaniom mającym rozszerzyć zakres, przyspieszyć, pogłębić i podnieść jakość renowacji zasobów budowlanych w Europie poprzez nowe innowacyjne środki polityczne, zgodnie z zaleceniami zawartymi w inicjatywie "Fala renowacji";

3. wyraża ubolewanie, że niektóre państwa członkowskie przedstawiły swoje długoterminowe strategie renowacji z opóźnieniem, a jedno z nich jeszcze tego nie zrobiło; wskazuje, że w związku z tym trudno jest porównać plany państw członkowskich; podkreśla pozytywny fakt, że w planach przekazanych z opóźnieniem można było uwzględnić odniesienia do krajowych planów odbudowy przyjętych w wyniku kryzysu związanego z COVID-19 oraz najnowsze inicjatywy polityczne UE, takie jak Europejski Zielony Ład i fala renowacji; zauważa jednak, że doprowadziło to do rozbieżności z państwami członkowskimi, które przedłożyły swoje długoterminowe strategie renowacji przed planami odbudowy po pandemii;

4. przypomina, że istotne jest, aby udostępnić za pośrednictwem NextGenerationEU odpowiednie zasoby finansowe w obszarze renowacji oraz charakterystyki i efektywności energetycznej budynków; uważa, że powiązanie renowacji budynków z funduszami odbudowy stanowi szansę gospodarczą i sposób na ograniczenie emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie;

5. zauważa, że przedłożone długoterminowe strategie renowacji w znacznym stopniu spełniły wymogi art. 2a dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, jako że przekazują informacje dotyczące różnych określonych w nim kategorii; ubolewa jednak, że strategie różnią się między sobą pod względem poziomu szczegółowości i ambicji; wyraża ubolewanie, że kilka państw członkowskich nie określiło jednoznacznie celów pośrednich na lata 2030, 2040 i 2050 wymaganych na mocy art. 2a; ubolewa ponadto, że nie wszystkie długoterminowe strategie renowacji zawierają dane dotyczące redukcji emisji gazów cieplarnianych, co utrudnia ocenę ambicji strategii pod względem łagodzenia zmiany klimatu; uważa, że długoterminowe strategie renowacji powinny sprzyjać stworzeniu jasnych środków i narzędzi monitorowania, aby potroić roczny wskaźnik renowacji, z uwzględnieniem różnych sytuacji wyjściowych i zasobów budowlanych w poszczególnych państwach członkowskich;

6. zwraca uwagę, że państwa członkowskie skupiły się zasadniczo na dekarbonizacji systemów dostaw energii i emisjach gazów cieplarnianych, zamiast aktywnie opracowywać specjalne środki i strategie służące poprawie charakterystyki energetycznej budynków dzięki zastosowaniu zasady "efektywność energetyczna przede wszystkim", co mogłoby przyczynić się do obniżenia ogólnego zużycia energii w tym sektorze w ramach zintegrowanego systemowego podejścia do energii; podkreśla, że należy maksymalnie podnieść efektywność energetyczną i wykorzystanie energii odnawialnej w całym łańcuchu wartości energii, w tym energii elektrycznej, ciepła i gazu, a nie tylko w pojedynczych budynkach;

7. wzywa Komisję, aby dokładnie monitorowała, czy cele długoterminowych strategii renowacji są zgodne z falą renowacji, kompleksową oceną ogrzewania i chłodzenia wymaganą na mocy dyrektywy w sprawie efektywności energetycznej i dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii 17 , a także nowymi celami w zakresie klimatu i energii dla każdego państwa członkowskiego w zależności od jego zasobów budowlanych;

8. wzywa państwa członkowskie, aby wspierały renowację, która sprzyja włączeniu odnawialnych źródeł energii do systemu energetycznego w budynkach, np. instalację infrastruktury do ładowania pojazdów elektrycznych, magazynowanie ciepła i podłączenie do inteligentnych sieci; zachęca państwa członkowskie i Komisję do propagowania wymiany najlepszych praktyk;

9. uważa, że zaangażowanie obywateli w zieloną transformację i renowację budynków jest kluczem do sukcesu; podkreśla, że do poprawy wdrażania przyczynić się może włączenie ekspertów i wykorzystanie wiedzy fachowej społeczeństwa; wzywa państwa członkowskie, aby zadbały o wystarczającą przejrzystość w całym procesie konsultacji publicznych na temat długoterminowych strategii renowacji oraz zapewniły pluralistyczny charakter tego procesu poprzez ułatwienie zaangażowania wszystkich zainteresowanych stron zgodnie ze szczegółowymi wymogami dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków;

10. wyraża ubolewanie, że UE nie osiągnęła celu w zakresie efektywności energetycznej na 2020 r.; podkreśla, że istnieje luka dotycząca wspólnej ambicji pod względem wkładów krajowych na rzecz osiągnięcia celu w zakresie efektywności energetycznej w 2030 r. przewidzianych w krajowych planach w zakresie energii i klimatu i że w związku z tym państwa członkowskie będą musiały znacznie zwiększyć swoje wysiłki;

11. podkreśla, że budownictwo jest działalnością złożoną, która wymaga ścisłej koordynacji wielu specjalistów i rzemieślników oraz opiera się na wykorzystaniu szerokiego zakresu technik i materiałów budowlanych; jest zdania, że podczas przeglądu dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków należy uwzględnić interakcje z innymi politykami dotyczącymi zrównoważonego budownictwa oraz neutralności materiałowej, aby skutecznie obniżyć emisyjność europejskich budynków;

12. podkreśla znaczenie zrównoważonego wykorzystania materiałów i zużycia zasobów w cyklu życia budynku, od wydobycia surowców, przez budowę i użytkowanie, po zakończenie użytkowania i rozbiórkę, a także recyklingu i ponownego wykorzystania, w tym odnawialnych i zrównoważonych materiałów pochodzenia naturalnego; podkreśla ponadto, że w planowaniu budynków należy wykorzystywać gospodarkę o obiegu zamkniętym na różnych etapach procesu budowlanego;

13. opowiada się za stosowaniem zrównoważonych, innowacyjnych i nietoksycznych materiałów budowlanych oraz podkreśla, że należy wzmacniać obieg zamknięty materiałów budowlanych poprzez wdrożenie lub stworzenie systemu oznakowania gospodarki o obiegu zamkniętym, opartego na normach i specjalnych kryteriach środowiskowych dotyczących niektórych materiałów; zauważa, że konieczne są dalsze badania nad zrównoważonymi materiałami i zrównoważonymi procesami; podkreśla, że materiały drewnopochodne mogą odgrywać pewną rolę, zastępując alternatywne rozwiązania oparte na paliwach kopalnych w budowie budynków, oraz zwraca uwagę na ich potencjał długoterminowego składowania dwutlenku węgla;

14. przyznaje, że o ile gruntowne renowacje są korzystne, ponieważ w sposób całościowy zmieniają charakterystykę energetyczną budynku, etapowe i gruntowne etapowe renowacje mogą umożliwić zastosowanie mniej inwazyjnych i bardziej opłacalnych środków renowacji poprzez dostosowanie ich do określonych punktów aktywacji; zauważa, że takie sytuacje wynikają albo z praktycznych możliwości, sytuacji osobistej, zmiany własności, albo ze zmiany najemcy w wynajmowanych nieruchomościach; zachęca państwa członkowskie, aby rozważyły, w jaki sposób wykorzystać punkty aktywacji do stymulowania renowacji; zauważa, że renowacje jednostopniowe i etapowe nie są względem siebie konkurencyjne, lecz stanowią odpowiednie rozwiązania w zależności od konkretnej sytuacji; jest zdania, że etapowe i gruntowne etapowe renowacje należy prowadzić zgodnie ze standardami gruntownej renowacji, aby uniknąć efektu "lock-in" poprzez zapewnienie planu działania w zakresie renowacji budynków;

15. zauważa, że obecna definicja budynku o niemal zerowym zużyciu energii zawarta w dyrektywie w sprawie charakterystyki energetycznej budynków ma charakter jakościowy i pozostawia państwom członkowskim szeroki margines swobody przy ustalaniu odpowiednich standardów; wzywa Komisję, aby wprowadziła standard gruntownej renowacji, który umożliwi oszczędność energii i redukcję emisji gazów cieplarnianych, a także jednolitą definicję budynków o niemal zerowym zużyciu energii;

16. uważa, że renowacje i standardy dla nowych budynków powinny uwzględniać bezpieczeństwo pożarowe i zagrożenia związane z intensywną aktywnością sejsmiczną, które wpływają na efektywność energetyczną i żywotność budynków, a także powinny obejmować wysokie normy zdrowotne; wzywa państwa członkowskie, aby opracowały system kontroli instalacji elektrycznej z uwagi na to, że przyczyną 30 % pożarów w domach i 50 % przypadkowych pożarów w gospodarstwach domowych są źródła energii elektrycznej 18 ; uważa, że renowacje europejskich zasobów budowlanych powinny obejmować kontrole bezpieczeństwa elektrycznego i modernizację w tym zakresie oraz gwarantować wystarczającą wentylację odprowadzającą dym w przypadku pożaru; podkreśla, że długoterminowe strategie renowacji powinny również przyczyniać się do statycznego i strukturalnego wzmocnienia zasobów budowlanych;

17. ponownie podkreśla, że podczas modernizacji budynków w celu zwiększenia ich efektywności energetycznej konieczne jest uwzględnienie obecności elementów zawierających azbest w budynkach i ich usunięcie oraz zabezpieczenie budynków przed emisją azbestu do środowiska 19 ;

18. wyraża ubolewanie, że choć termin transpozycji dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków do prawa krajowego upłynął 10 marca 2020 r., niektóre państwa członkowskie wciąż nie wdrożyły w pełni tych przepisów;

19. przypomina, jak ważne jest wprowadzenie odpowiednich zachęt do renowacji budynków, a także środków finansowych uzależnionych od poprawy efektywności energetycznej i oszczędności energii, zgodnie z art. 10 ust. 6 dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków oraz w celu zapewnienia przystępności cenowej renowacji;

20. podkreśla znaczenie przekazywania potencjalnym nabywcom i najemcom jasnych i precyzyjnych informacji na temat charakterystyki energetycznej budynków i kosztów energii; dostrzega potrzebę poprawy i lepszej harmonizacji świadectw charakterystyki energetycznej w państwach członkowskich, aby ułatwić ich porównywanie oraz poprawić jakość i wiarygodność, przy jednoczesnym uwzględnieniu różnych punktów wyjściowych i zasobów budowlanych w poszczególnych państwach członkowskich; uważa w związku z tym, że należy ułatwić dostęp do świadectw charakterystyki energetycznej i zwiększyć ich zrozumiałość, że powinny one zawierać praktyczne informacje na temat rzeczywistej charakterystyki energetycznej, zwłaszcza na temat faktycznego śladu węglowego budynku, że powinny mieć formę cyfrową i obejmować informacje pochodzące z lokalnego rynku na szczeblu UE oraz informacje dotyczące parametrów jakości środowiska w pomieszczeniach, takich jak komfort cieplny; podkreśla, że w związku z tym świadectwa charakterystyki energetycznej mogłyby być wykorzystywane do opcjonalnych usług reagowania na zapotrzebowanie jako punkt odniesienia dla środków regulacyjnych, programów finansowania i zintegrowanych strategii renowacji;

21. podkreśla rozbieżność między rzeczywistą charakterystyką energetyczną a charakterystyką obliczoną na podstawie świadectwa charakterystyki energetycznej, co prowadzi do dezorientacji użytkowników świadectw; wskazuje na potrzebę połączenia w ramach świadectwa charakterystyki energetycznej paszportu renowacji budynku, cyfrowego dziennika budowy oraz wskaźnika gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci, aby uniknąć mnożenia narzędzi i zapewnić konsumentom większą przejrzystość; jest zdania, że ułatwi to renowację, zwiększy jej zakres, zapewni koordynację poszczególnych środków w czasie oraz pozwoli uzyskać wielorakie korzyści;

22. przypomina, że długoterminowe strategie renowacji powinny obejmować szersze korzyści płynące z renowacji, takie jak zdrowie, bezpieczeństwo, komfort cieplny i jakość powietrza w pomieszczeniach; zauważa, że według badania przeprowadzonego przez Komisję 20  główną zachętą dla prywatnych właścicieli domów do przeprowadzania renowacji energetycznej było zdrowie, przy czym istnieje wyraźny związek między jakością domów, ubóstwem energetycznym i zdrowiem; jest zdania, że przy promowaniu przez państwa członkowskie renowacji budynków, między innymi za pomocą publicznych systemów zachęt i kampanii informacyjnych, uwzględniać należy jakość powietrza w pomieszczeniach; zachęca państwa członkowskie, aby usprawniły gromadzenie danych na temat parametrów jakości środowiska w pomieszczeniach, z myślą o opracowaniu minimalnych norm jakości środowiska w pomieszczeniach;

23. podkreśla, że ambitne cele dotyczącej etapowej i gruntownej etapowej renowacji istniejących zasobów budowlanych mogłyby przyczynić się do stworzenia, głównie na szczeblu lokalnym, do dwóch milionów miejsc pracy 21  - stanowisk bez możliwości outsourcingu - w szczególności w małych i średnich przedsiębiorstwach, a także do zapewnienia konsumentom czystej energii po przystępnych cenach oraz do poprawy warunków mieszkaniowych lokatorów;

24. przypomina, że budynki publiczne muszą prowadzić pod względem wskaźników renowacji oraz wyników dekarbonizacji, efektywności energetycznej i opłacalności i przyczyniać się w ten sposób do podnoszenia świadomości i uzyskania akceptacji wśród ogółu społeczeństwa;

25. ponawia apel o propagowanie unijnej inicjatywy na rzecz umiejętności, obejmującej aspekty sprzyjające inkluzywności płci, wraz z działaniami na szczeblu krajowym, aby umożliwić pośrednikom, takim jak instalatorzy, architekci lub wykonawcy, doradzanie i zalecanie zastosowania odpowiednich rozwiązań, w tym także cyfrowych, na potrzeby programów efektywności energetycznej i zdekarbonizowanych zasobów budowlanych lub instalowanie takich rozwiązań, jak również zwrócenie szczególnej uwagi na podnoszenie i zmianę kwalifikacji wszystkich podmiotów sektora budowlanego; uważa za konieczne, by państwa członkowskie wyraźnie powiązały swoje krajowe długoterminowe strategie renowacji z odpowiednimi inicjatywami na rzecz promowania umiejętności i edukacji w sektorach budownictwa i efektywności energetycznej;

26. uważa, że dzięki zasadom oszczędności kosztowej i neutralności kosztowej, zgodnie z którymi wzrost czynszu jest równoważony oszczędnością energii, obniżą się rachunki odbiorców końcowych za energię; zachęca państwa członkowskie, aby systematycznie włączały do długoterminowych strategii renowacji strategie polityczne i działania mające rozwiązać problem ubóstwa energetycznego i budynków o najgorszej charakterystyce energetycznej w krajowych zasobach budowlanych, a także aby przeciwdziałały zakłóceniom rynku i spekulacyjnym zakupom prowadzącym do wyższych czynszów, co w nieproporcjonalny sposób dotyka najemców o niskich dochodach; przypomina, że poprawa efektywności energetycznej budynków może znacząco obniżyć obciążenia konsumentów znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji spowodowane zmiennością na rynkach energii; podkreśla, że trzeba zapewnić tym konsumentom elastyczne wsparcie i mechanizmy finansowe, aby pomóc w zwalczaniu ubóstwa energetycznego; zauważa jednak, że należy rozważyć zachęty służące obniżeniu kosztów renowacji dla określonych grup i sektorów docelowych;

27. podkreśla, że dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków powinna zagwarantować, że renowacje zapewnią właścicielom mieszkań i budynków zwrot z inwestycji poprzez wprowadzenie rzeczywistych i wymiernych ulepszeń w zakresie charakterystyki energetycznej budynków; podkreśla, że podejście, którego podstawą jest pomiar energii zaoszczędzonej dzięki renowacji, będzie sprzyjać obniżeniu kosztów oraz zwiększy zakres, jakość i skalę modernizacji istniejących budynków pod kątem efektywności energetycznej; wzywa Komisję, aby zbadała, czy w ramach przeglądu dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków konieczna jest zmiana poziomu optymalnego pod względem kosztów, określonego w art. 2 pkt 14;

28. z zadowoleniem przyjmuje względny sukces punktów kompleksowej obsługi i podkreśla kluczową rolę, jaką mogą one odegrać w łączeniu potencjalnych projektów, w szczególności projektów na mniejszą skalę, z podmiotami rynkowymi, w tym obywatelami, organami publicznymi i wykonawcami projektów; zauważa, że nie ma wspólnej interpretacji pojęcia punktu kompleksowej obsługi, jako że modele istniejące w UE różnią się między sobą pod względem struktury, sposobu zarządzania i rodzaju udzielanej pomocy; przypomina, że ważne jest zwiększanie wiedzy na temat punktów kompleksowej obsługi, w tym na szczeblu lokalnym i regionalnym; podkreśla, że punkty kompleksowej obsługi mogą odegrać znaczną rolę, jeśli chodzi o rozwiązanie problemu długich i uciążliwych procedur wydawania pozwoleń oraz propagowanie dostępu do finansowania renowacji budynków, poprzez pomoc w rozpowszechnianiu informacji dotyczących warunków; uważa, że punkty kompleksowej obsługi powinny służyć doradztwem i wsparciem, jeśli chodzi zarówno o domy jednorodzinne, jak i budynki wielorodzinne, a także zapewniać wsparcie akredytowanym instalatorom;

29. przypomina, że art. 19 dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków przewiduje klauzulę przeglądową, w tym ocenę ex post, która ma zostać przeprowadzona najpóźniej do 2026 r.; podkreśla, że powinno to umożliwić wyciągnięcie wniosków z wdrażania dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i posłużyć do oceny postępów poczynionych w jej stosowaniu w całej Unii;

Zalecenia

30. podkreśla, że dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków ma zasadnicze znaczenie dla pomyślnej realizacji fali renowacji i ograniczenia emisji;

31. wzywa państwa członkowskie, aby zadbały o właściwe wdrożenie dyrektywy we wszystkich jej aspektach, ze szczególnym uwzględnieniem zasobów mieszkalnictwa socjalnego; wzywa Komisję, aby nadal monitorowała to wdrażanie i jeśli to konieczne, podejmowała działania w razie stwierdzenia nieprawidłowości;

32. wzywa Komisję, aby wzmocniła obecne przepisy dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków w celu zapewnienia, żeby długoterminowe strategie renowacji opracowane przez państwa członkowskie były spójne z celami UE w zakresie neutralności klimatycznej i celami energetycznymi; podkreśla, że aby UE mogła osiągnąć neutralność klimatyczną do 2050 r., renowacje budynków będą musiały być przeprowadzane w tempie 3 % rocznie w przypadku gruntownych i gruntownych etapowych modernizacji;

33. wzywa Komisję, aby wskazała, w jaki sposób sformułować standardowy wzór, z którego mogłyby korzystać państwa członkowskie, żeby uwzględnić wszystkie wymogi wynikające z art. 2a dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, oraz zharmonizowała cele i wymogi, żeby zapewnić lepszą porównywalność postępów i wyników oraz ocenę krajowych planów odbudowy i zwiększania odporności lub wszelkich innych funduszy UE uwarunkowanych przedstawieniem kompletnej długoterminowej strategii renowacji; zachęca Komisję do utworzenia sieci ekspertów ad hoc, którzy wspieraliby państwa członkowskie podczas opracowywania, monitorowania i wdrażania długoterminowych strategii renowacji;

34. wzywa Komisję, aby rozważyła, w jaki sposób jeszcze bardziej ułatwić rozwój punktów kompleksowej obsługi świadczących usługi doradcze dla obywateli i innych zainteresowanych stron, w tym poprzez bardziej rygorystyczne środki w dyrektywie w sprawie charakterystyki energetycznej budynków; jest przekonany, że dodatkowe wytyczne i środki wsparcia, zwłaszcza pomoc techniczna, kampanie informacyjne, szkolenia i finansowanie projektów, mogą prowadzić do wyższego wskaźnika renowacji;

35. wzywa państwa członkowskie do maksymalizacji synergii między długoterminowymi strategiami renowacji, krajowymi planami odbudowy i zwiększania odporności oraz innymi środkami odbudowy, co sprawi, że NextGenerationEU będzie zapewniał natychmiastowe finansowanie gruntownych i gruntownych etapowych renowacji, ze szczególnym uwzględnieniem budynków o najgorszej charakterystyce i gospodarstw domowych o niskich dochodach, oraz tworzył ramy umożliwiające dalszy rozwój wiodących rynków w zakresie zrównoważonej renowacji po zakończeniu okresu finansowania;

36. jest zdania, że cyfryzacja budynków i technologii budowlanych, tam gdzie jest to wykonalne, może odegrać ważną rolę w zwiększaniu efektywności energetycznej; uważa, że przegląd dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków powinien posłużyć do dalszego promowania inteligentnych i elastycznych technologii budynków zgodnie z zasadą "efektywność energetyczna przede wszystkim" oraz wspierania podejścia opartego na danych; zachęca do korzystania z nowych technologii, takich jak inteligentne liczniki, inteligentne pobieranie opłat, inteligentne urządzenia grzewcze, technologie magazynowania i systemy zarządzania energią współdziałające z siecią energetyczną, modelowanie i symulacje 3D oraz sztuczna inteligencja, a także do ich wdrażania, aby ograniczać emisję gazów cieplarnianych na każdym etapie istnienia budynku, począwszy od etapu planowania i projektowania, poprzez budowę, eksploatację, po modernizację;

37. podkreśla, że aktualne, wiarygodne i kompletne dane dotyczące charakterystyki energetycznej wszystkich europejskich zasobów budowlanych mają kluczowe znaczenie dla opracowania i wdrożenia skutecznej polityki mającej na celu poprawę efektywności energetycznej tego sektora; zauważa, że technologie cyfrowe powinny być także wykorzystywane w celu identyfikacji istniejących zasobów i wspierania wdrażania długoterminowych strategii renowacji;

38. uważa, że należy zastosować podejście ukierunkowane na dane, aby zapewnić szerszą dostępność zagregowanych i zanonimizowanych danych dla właścicieli domów, najemców i stron trzecich, którzy mogą wykorzystywać je do optymalizacji zużycia energii, w tym za pomocą systemów zgody obwarowanych RODO, a także do celów statystycznych i badawczych;

39. zachęca państwa członkowskie, aby zadbały o skuteczne, ambitne i spójne wdrożenie zatwierdzonego systemu wskaźników gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci w całej UE; zaznacza, że wskaźnik gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci powinien przyczynić się do realizacji fali renowacji i integracji systemu energetycznego poprzez wspieranie rozwoju inteligentnych i elastycznych budynków; uznaje, że wskaźnik gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci będzie nadal sprzyjał projektowaniu i budowie nowych budynków jako budynków o niemal zerowym zużyciu energii;

40. uważa, że długoterminowe strategie renowacji powinny zawierać więcej szczegółów dotyczących długoterminowych działań i planowania infrastruktury zintegrowanej w oparciu o plan działania zawierający konkretne strategie polityczne i harmonogram z jasno określonymi celami pośrednimi na lata 2030, 2040 i 2050 w celu stworzenia stabilniejszego otoczenia dla inwestorów, deweloperów, właścicieli i najemców oraz uwzględnienia oddziaływania budynków w całym cyklu życia; podkreśla, że państwa członkowskie muszą poprawić dostęp do szeregu mechanizmów finansowych i fiskalnych, aby pomóc w uruchomieniu inwestycji prywatnych i pobudzać partnerstwa publiczno-prywatne; postuluje podjęcie działań promujących pożyczki, w przypadku których efektywność energetyczna stanowi kryterium obniżenia oprocentowania;

41. podkreśla, że dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków powinna zagwarantować, że renowacje będą opłacalne dla właścicieli mieszkań i budynków, a także zapewnią im zwrot z inwestycji, niższe rachunki za energię i poprawę zrównoważoności dzięki wprowadzeniu rzeczywistych i wymiernych ulepszeń w zakresie charakterystyki energetycznej budynków; podkreśla, że podejście, którego podstawą jest faktyczna oszczędność energii dzięki renowacji, pozwoli obniżyć koszty oraz podnieść zarówno jakość, jak i skalę modernizacji istniejących budynków pod kątem efektywności energetycznej;

42. zwraca uwagę na potencjał zielonej infrastruktury, takiej jak zielone dachy i ściany, pod względem poprawy charakterystyki energetycznej budynków i propagowania przystosowania się do zmiany klimatu i jej łagodzenia oraz różnorodności biologicznej, zwłaszcza na obszarach miejskich;

43. wzywa państwa członkowskie, aby wykorzystały długoterminowe strategie renowacji do wdrożenia innowacyjnych strategii politycznych, które będą aktywnie angażować obywateli w kształtowanie i realizację strategii oraz w programy efektywności energetycznej; podkreśla, że ważne dla dekarbonizacji budynków jest angażowanie i mobilizowanie zainteresowanych stron, w tym obywateli, lokalnych władz gminnych, spółdzielni mieszkaniowych i specjalistów z branży budowlanej, w opracowanie zintegrowanych planów i strategii wdrażania;

44. dostrzega zróżnicowaną dynamikę budowy i renowacji poszczególnych rodzajów budynków (publicznych i prywatnych, niemieszkalnych i mieszkalnych) w państwach członkowskich; wzywa Komisję, aby przedstawiła ramy wprowadzenia minimalnych norm charakterystyki energetycznej uwzględniających różne punkty wyjściowe i zasoby budynków w państwach członkowskich, zwłaszcza budynków o szczególnych walorach architektonicznych lub historycznych, aby przyspieszyć tempo renowacji i zapewnić widoczność oczekiwanej poprawy w całym łańcuchu wartości oraz stymulować innowacje, a jednocześnie zagwarantować przystępność cenową, zwłaszcza osobom o niskich dochodach i znajdującym się w trudnej sytuacji;

45. wzywa państwa członkowskie, aby opracowały zintegrowane wbudowane ramy obejmujące odpowiednie finansowanie i pomoc techniczną związaną ze stopniowym wprowadzaniem minimalnych norm charakterystyki energetycznej, co ostatecznie zapewni osiągnięcie celów pośrednich na lata 2030, 2040 i 2050 określonych w długoterminowych strategiach renowacji; podkreśla, że takie minimalne normy pomogłyby podążać ścieżką prowadzącą do osiągnięcia neutralności klimatycznej w sektorze budowlanym najpóźniej do 2050 r. oraz mogłyby zapewnić widoczność i bezpieczeństwo rynku w odniesieniu do transformacji istniejących zasobów budowlanych; przyznaje, że państwa członkowskie mają swobodę opracowywania niezbędnych środków pozwalających uwzględnić zróżnicowane warunki gospodarcze, klimatyczne, polityczne, społeczne i budowlane; uważa, że należy przewidzieć specjalne instrumenty finansowe i zachęty dotyczące budynków obciążonych ograniczeniami technicznymi, architektonicznymi, związanymi z dziedzictwem kulturowym i historycznymi, w przypadku gdy renowacja takich budynków po rozsądnych kosztach w stosunku do wartości nieruchomości nie jest możliwa;

46. wzywa Komisję, by powiązała długoterminowe strategie renowacji z odpowiednimi zapisami dyrektywy w sprawie efektywności energetycznej i dyrektywy w sprawie energii odnawialnej dotyczącymi wydajnych systemów lokalnego ogrzewania i chłodzenia oraz wspierania wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych w sektorze budowlanym, takiej jak słoneczna energia cieplna i energia geotermalna, a także większej roli magazynowania energii i konsumpcji własnej w reakcji na sygnały sieci i mikrosieci, przy czym należy dostrzegać, że obecnie w systemach grzewczych budynków wykorzystuje się paliwa kopalne, w szczególności gaz ziemny; zauważa, że konsumenci potrzebują wsparcia, aby odejść od paliw kopalnych;

47. wzywa państwa członkowskie do pełnego wdrożenia przepisów art. 14 i art. 15 ust. 4 dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i jak najszybszego dostarczenia obywatelom i specjalistom jasnych, szczegółowych informacji dotyczących tego, jak system automatyki i sterowania budynkami może zapewnić wymagane funkcje, aby zagwarantować, że wszystkie działania przygotowawcze zostaną podjęte bezzwłocznie i przed upływem terminu wyznaczonego na 2025 r.; wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby zastanowiły się nad wykorzystaniem narzędzi lub list kontrolnych opracowanych przez ekspertów i specjalistów podczas transpozycji tych przepisów;

48. wzywa państwa członkowskie, aby ukierunkowały się na dekarbonizację ogrzewania i chłodzenia budynków zgodnie z priorytetami fali renowacji oraz rozważyły systemy zachęt, ze szczególnym uwzględnieniem konsumentów znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji, w celu zastąpienia starych, opartych na paliwach kopalnych i nieefektywnych systemów ogrzewania w budynkach, w tym poprzez wprowadzenie celów dotyczących wymiany zgodnie z długoterminowymi strategiami renowacji;

49. przypomina swój postulat, by podczas kolejnego przeglądu oceniono, czy potrzebne jest zaostrzenie wymogów dotyczących infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych zawartych w dyrektywie w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia stabilności sieci, na przykład poprzez wprowadzenie funkcji inteligentnego ładowania, i wspierania mobilności zgodnej z zasadami zrównoważonego rozwoju, a także by uwzględniono zintegrowane, systemowe i cyrkularne podejście do rozwoju obszarów wiejskich i miejskich, zgodnie z odpowiednimi planami przestrzeni miejskiej i trasami transportu;

50. zachęca państwa członkowskie, aby rozważyły, jak najlepiej spożytkować korzyści wynikające z lokalnego podejścia do renowacji na dużą skalę we współpracy z zainteresowanymi stronami i społecznościami lokalnymi;

51. wzywa Komisję i państwa członkowskie do dopilnowania, aby punkty ładowania w budynkach były gotowe do inteligentnego ładowania, oraz do dostosowania wymogów do wymogów określonych w zmienionej dyrektywie w sprawie odnawialnych źródeł energii; wzywa państwa członkowskie, aby opracowały ramy, które pomogą uprościć i przyspieszyć rozmieszczanie punktów ładowania w nowych i istniejących budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych, wyeliminować ewentualne bariery regulacyjne oraz promować przy projektowaniu budynków odpowiednie rozwiązania zapewniające łatwy dostęp i możliwość przechowywania rowerów;

52. wyraża zadowolenie, że Komisja dostrzegła znaczenie elektromobilności i wprowadziła minimalne wymogi dotyczące parkingów przekraczających pewną wielkość oraz inne minimalne wymogi dotyczące infrastruktury dla mniejszych budynków; podkreśla, że należy nadal wspierać rozwój tej infrastruktury ładowania;

53. podkreśla ważną rolę, jaką może odegrać renowacja istniejących budynków i projektowanie nowych budynków w zachęcaniu do korzystania z pojazdów elektrycznych, takich jak samochody osobowe, dostawcze, rowery i motocykle, poprzez zapewnienie zarówno odpowiedniej przestrzeni parkingowej, jak i infrastruktury ładowania, co tym samym przyczyni się do ogólnej dekarbonizacji sektora transportu; zauważa, żedzięki takiej interwencji budynki mogą stać się zdrowsze, bardziej ekologiczne, wzajemnie połączone w ramach osiedla oraz bardziej odporne na negatywne skutki zmiany klimatu; wzywa Komisję, aby zastanowiła się nad rozszerzeniem zakresu mobilności w dyrektywie w sprawie charakterystyki energetycznej budynków poprzez wprowadzenie w różnych rodzajach budynków, w miarę możliwości, minimalnych wymogów dotyczących infrastruktury parkingowej dla rowerów i punktów ładowania rowerów elektrycznych;

54. z zadowoleniem przyjmuje uznanie znaczenia wymogów dotyczących przygotowania infrastruktury okablowania w nowych budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych jako jednego z warunków szybkiego instalowania punktów ładowania; wzywa Komisję, aby sprzyjała włączaniu takich wymogów do krajowych ram polityki;

55. podkreśla, że dostępność punktów ładowania jest jedną z zachęt dla lokatorów lub właścicieli prywatnych, by wybrać rozwiązanie z dziedziny elektromobilności; zauważa jednak, że obecnie dyrektywa w sprawie charakterystyki energetycznej budynków określa wymogi dotyczące infrastruktury kanałowej tylko w odniesieniu do nowych budynków i budynków poddawanych ważniejszym renowacjom, w których jest więcej niż 10 miejsc parkingowych; zwraca uwagę, że w dyrektywie przewidziano odstępstwo, w przypadku gdy koszty instalacji ładowania i infrastruktury kanałowej przekraczają 7 % całkowitego kosztu renowacji budynku; wzywa Komisję, by we współpracy z państwami członkowskimi przeprowadziła analizę kosztów, żeby zbadać możliwe sposoby zachęcania deweloperów do udostępniania odpowiedniej infrastruktury z myślą o użytkownikach pojazdów elektrycznych;

56. przypomina, że do 1 stycznia 2025 r. państwa członkowskie muszą ustanowić wymagania dotyczące instalowania określonej liczby punktów ładowania we wszystkich budynkach niemieszkalnych, w których jest więcej niż 20 miejsc parkingowych; zwraca w związku z tym uwagę, że należy wskazać niedociągnięcia we wdrażaniu dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, której przegląd powinien wprowadzać przepisy jeszcze bardziej zachęcające do instalowania prywatnej i publicznej infrastruktury ładowania w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych oraz ułatwiające takie instalowanie;

57. podkreśla, że rozwiązania w dziedzinie elektromobilności muszą być łatwo dostępne dla wszystkich ludzi; podkreśla w związku z tym potrzebę renowacji budynków, w tym parkingów, aby poprawić dostępność dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się; podkreśla ponadto potrzebę wyznaczenia w poddawanych renowacji i nowych budynkach przestrzeni przewidzianej na przechowywanie urządzeń transportu osobistego, w tym na wózków inwalidzkich i spacerowych;

58. wyraża zadowolenie, że dostrzeżono środki potrzebne do tego, by ułatwić i przyspieszyć instalowanie infrastruktury ładowania poprzez usuwanie istniejących barier, takich jak sprzeczność bodźców i obciążenia administracyjne; zwraca jednak uwagę, że na szczeblu krajowym i lokalnym nadal istnieją bariery administracyjne, jeśli chodzi o planowanie infrastruktury i procedury udzielania pozwoleń na infrastrukturę ładowania, które to bariery hamują instalowanie infrastruktury ładowania w nowych i istniejących budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych; podkreśla, że konieczne są dalsze wysiłki, aby usunąć te wyraźne bariery administracyjne;

59. zwraca uwagę na koncepcję, zgodnie z którą ładowanie pojazdów elektrycznych w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych musi uzupełniać publicznie dostępną infrastrukturę ładowania, aby zapewnić możliwość ładowania pojazdów elektrycznych; podkreśla potrzebę zwiększenia inwestycji w elektromobilność i instalowania infrastruktury ładowania umożliwiającej inteligentne ładowanie, co może ułatwić przesuwanie obciążeń i reakcję popytu, a tym samym stworzyć tańsze i bardziej wydajne sieci elektroenergetyczne, które wymagają mniejszej mocy wytwórczej i infrastruktury;

60. uważa, że wdrożenie publicznej, półpublicznej i prywatnej inteligentnej infrastruktury ładowania pozostaje głównym koniecznym warunkiem wstępnym stymulującym wprowadzanie pojazdów elektrycznych na rynek; postuluje zatem zwiększenie inwestycji w budynki i mobilność, pobudzenie innowacji i korzystanie z narzędzi cyfrowych służących elektromobilności;

61. zwraca uwagę, że odpowiednie prawodawstwo unijne powinno ułatwiać wprowadzanie punktów ładowania pojazdów elektrycznych w obiektach poddawanych renowacji, nowych budynkach i nowych instalacjach; podkreśla znaczenie inwestycji w publiczne stacje ładowania wzdłuż korytarzy sieci bazowej oraz w sieci kompleksowej, podkreśla jednak, że mogą one stanowić jedynie uzupełnienie znacznie większej liczby punktów ładowania, które będą potrzebne na obszarach miejskich; zwraca uwagę, że najbardziej opłacalnym i praktycznym sposobem przyspieszenia przejścia na energię elektryczną w parkach pojazdów jest udostępnienie punktów ładowania w pobliżu gospodarstw domowych i miejsc pracy, gdzie są one podstawowym uzupełnieniem niezbędnej, ale droższej infrastruktury szybkiego ładowania;

62. podkreśla, że ważne jest zapewnienie wszystkim Europejczykom i regionom, w tym regionom najbardziej oddalonym, sprzyjającej włączeniu społecznemu, spójnej i zrównoważonej mobilności; podkreśla znaczenie propagowania alternatywnych, sprzyjających włączeniu społecznemu, bezpiecznych i zrównoważonych rodzajów transportu i niezbędnej do tego infrastruktury; wzywa państwa członkowskie do zapewnienia spójności społeczno-gospodarczej i terytorialnej przy opracowywaniu wymogów dotyczących instalacji minimalnej liczby punktów ładowania; wzywa państwa członkowskie, aby zidentyfikowały i usunęły wszelkie bariery społeczne, gospodarcze, prawne, regulacyjne i administracyjne, które utrudniają szybki rozwój punktów ładowania;

63. uznaje, że podczas planowania budowy infrastruktury do ładowania w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych oraz miejsc parkingowych należy utrzymać w jak najszerszym zakresie istniejące miejskie tereny zielone i zrównoważone systemy odwadniania;

64. zauważa, że tylko kilka państw członkowskich zgłosiło obiecujące postępy w zakresie infrastruktury ładowania pojazdów elektrycznych w budynkach i na parkingach; wyraża zaniepokojenie brakiem postępów w innych państwach członkowskich i wzywa do szybszego udostępniania szerszego zestawu danych; zauważa, że większość państw członkowskich przedstawiła oszacowania dotyczące wykorzystywania pojazdów elektrycznych i cele dotyczące wprowadzenia urządzeń do ładowania pojazdów elektrycznych na 2020 r.; zaznacza jednak, że tylko około dwie trzecie państw członkowskich przedstawiło dane dotyczące celów na lata 2025 i 2030;

65. zwraca uwagę, że niektóre władze lokalne rozpoczęły opracowywanie planów dekarbonizacji, które obejmują również ustalenie wiążących terminów wprowadzenia zakazu używania pojazdów z silnikami spalinowymi; apeluje do tych władz o zapewnienie, by ich plany obejmowały specjalne wsparcie finansowe i techniczne z przeznaczeniem na dostosowanie zasobów budowlanych w celu realizacji planów dekarbonizacji;

o

o o

66. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

1 Dz.U. C 385 z 22.9.2021, s. 68.
2 Dz.U. C 456 z 10.11.2021, s. 145.
3 Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0240.
4 Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0241.
5 Dz.U. L 153 z 18.6.2010, s. 13.
6 Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1.
7 Dz.U. L 307 z 28.10.2014, s. 1.
8 Dz.U. L 111 z 25.4.2019, s. 13.
9 Dz.U. L 243 z 9.7.2021, s. 1.
10 Dz.U. L 127 z 16.5.2019, s. 34.
11 Dz.U. L 165 z 21.6.2019, s. 70.
12 Dz.U. C 270 z 7.7.2021, s. 2.
13 Dyrekcja Generalna ds. Polityki Wewnętrznej Parlamentu Europejskiego, Departament Tematyczny ds. Polityki Gospodarczej i Naukowej, "Boosting Building Renovation: What Potential and Value for Europe?" [Przyspieszenie renowacji budynków - potencjał i wartość dla Europy], październik 2016 r.
14 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (EU) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 1).
15 Badanie pt. "Mapping and analyses of the current and future (2020-2030) heating/cooling fuel deployment (fossil/renewables)" [Inwentaryzacja i analizy obecnego i przyszłego (2020-2030) wykorzystania paliw grzewczych/chłodniczych (kopalnych/odna- wialnych)], marzec 2017 r.
16 Dz.U. L 156 z 19.6.2018, s. 75.
17 Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 82.
18 Forum na rzecz europejskiego bezpieczeństwa wewnętrznego energii elektrycznej (FEEDS), "In the news: the European Parliament calls on Member States to develop an electrical inspection regime" [Aktualności: Parlament Europejski wzywa państwa członkowskie do opracowania systemu kontroli instalacji elektrycznej].
19 Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 października 2021 r. zawierająca zalecenia dla Komisji w sprawie ochrony pracowników przez zagrożeniami związanymi z azbestem, Teksty przyjęte, P9_TA(2021)0427.
20 "Comprehensive study of building energy renovation activities and the uptake of nearly zero-energy buildings in the EU" [Kompleksowe badanie działań w zakresie renowacji energetycznej budynków i zwiększania liczby budynków o niemal zerowym zużyciu energii w UE], listopad 2019 r.
21 Komunikat Komisji z dnia 27 maja 2020 r. pt.: "Decydujący moment dla Europy: naprawa i przygotowanie na następną generację" (COM(2020)0456).

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2022.251.58

Rodzaj: Rezolucja
Tytuł: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie wdrożenia dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (2021/2077(INI))
Data aktu: 15/12/2021
Data ogłoszenia: 30/06/2022