Język postępowania: angielski(2022/C 237/98)
(Dz.U.UE C z dnia 20 czerwca 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: PGTEX Morocco (Tanger, Maroko) (przedstawiciele: adwokaci P. Vander Schueren i T. Martin-Brieu)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- uznanie skargi za dopuszczalną;
- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2022/301 z dnia 24 lutego 2022 r. rozszerzającego ostateczne cło wyrównawcze nałożone rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2020/776 na przywóz niektórych materiałów z włókna szklanego tkanych lub zszywanych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL") na przywóz materiałów z włókna szklanego wysyłany z Maroka, zgłoszony lub niezgłoszony jako pochodzący z Maroka, oraz kończącego dochodzenie dotyczące możliwego obchodzenia środków wyrównawczych wprowadzonych rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2020/776 na przywóz materiałów z włókna szklanego pochodzących z Egiptu przez przywóz materiałów z włókna szklanego wysyłany z Maroka, zgłoszony lub niezgłoszony jako pochodzący z Maroka 1 (zwanego dalej "zaskarżonym rozporządzeniem"), w zakresie w jakim dotyczy skarżącej; oraz
- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy dotyczy tego, że pozwana działała z naruszeniem Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z jednej strony a Królestwem Maroka z drugiej strony (zwanego dalej "Układem o stowarzyszeniu"), działała z naruszeniem art. 33 rozporządzenia (UE) 2016/1037 (zwanego dalej "rozporządzeniem podstawowym") i dopuściła się nadużycia władzy poprzez nałożenie ceł wyrównawczych, nie uwzględniając preferencyjnego pochodzenia marokańskiego GFF wywożonych przez skarżącą.
2. Zarzut drugi dotyczy tego, że pozwana nie przedstawiła uzasadnienia, naruszyła prawo skarżącej do obrony, naruszyła prawo do dobrej administracji, popełniła oczywiste błędy w ocenie i działała z naruszeniem art. 28 ust. 1 i art. 28 ust. 3 rozporządzenia podstawowego poprzez zastosowanie dostępnego stanu faktycznego przeciwko skarżącej.
3. Zarzut trzeci dotyczy tego, że pozwana popełniła oczywiste błędy w ocenie, działała z naruszeniem prawa do dobrej administracji i z naruszeniem art. 23 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, uznając, że nie było wystarczającej racjonalnej przyczyny ani ekonomicznego uzasadnienia dla utworzenia skarżącej;
4. Zarzut czwarty dotyczy tego, że pozwana popełniła oczywiste błędy w ocenie i działała z naruszeniem prawa do dobrej administracji, zasad niedyskryminacji i równego traktowania oraz art. 23 ust. 1 i art. 23 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, opierając się na ustaleniu, że proces produkcyjny prowadzony w Maroku stanowi "działalność montażową", oraz
5. Zarzut piąty dotyczy tego, że pozwana dopuściła się oczywistych błędów w ocenie i naruszyła art. 23 ust. 3 podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego uznając, że materiały z włókna szklanego skarżącej nadal korzystają z subsydiów przyznawanych chińskim producentom materiałów z włókna szklanego.
