Język postępowania: angielski(2022/C 237/93)
(Dz.U.UE C z dnia 20 czerwca 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Russian Direct Investment Fund (Moskwa, Rosja) (przedstawiciele: adwokaci K. Scordis i A. Gavrielides)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie, na podstawie art. 263 TFUE, nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2022/346 z dnia 1 marca 2022 r. zmieniającej decyzję 2014/512/WPZiB dotyczącą środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie 1 (zwanej dalej "zaskarżoną decyzją"); oraz rozporządzenia Rady (UE) 2022/345 z dnia 1 marca 2022 r. zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 833/2014 dotyczące środków ograniczających w związku z działaniami Rosji destabilizującymi sytuację na Ukrainie 2 (zwanego dalej "zaskarżonym rozporządzeniem") (łącznie "zaskarżone akty"), w zakresie, w jakim wymieniono w nich, lub w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącego;
- ewentualnie stwierdzenie, na podstawie art. 277 TFUE, że art. 4b ust. 3 i 4 decyzji Rady 2014/512/WPZiB (ze zmianami) oraz art. 2a ust. 3 i 4 rozporządzenia (EU) nr 833/2014 (ze zmianami) nie mają zastosowania lub są nieważne w zakresie, w jakim wymieniono w nich, lub w zakresie w jakim dotyczą one skarżącego ze względu na ich niezgodność z prawem, oraz stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i zaskarżonego rozporządzenia w zakresie, w jakim wymieniono w nich, lub w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącego.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący braku "wystarczająco solidnej podstawy faktycznej" umożliwiającej objęcie skarżącego środkami ograniczającymi.
Rada w oczywisty sposób naruszyła ciążący na niej obowiązek sprawdzenia, że decyzja o objęciu skarżącego lub podmiotów z nim współpracujących środkami ograniczającymi opiera się na "wystarczająco solidnej podstawie faktycznej".
2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia podstawowych praw skarżącego do obrony oraz do skutecznej ochrony sądowej.
Poprzez przyjęcie zaskarżonych aktów Rada naruszyła prawa skarżącego do obrony oraz do skutecznej ochrony sądowej w następujący sposób:
- zaskarżone akty zostały przyjęte bez powiadomienia skarżącego, albo przed ich przyjęciem albo w rozsądnym czasie po ich przyjęciu;
- skarżący nie otrzymał nawet skrótowego przedstawienia powodów przyjęcia zaskarżonych aktów (w zakresie, w jakim wymieniono w nich, lub w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącego);
- pozwana nigdy nie ujawniła skarżącemu dowodów, na których oparła decyzję o przyjęciu zaskarżonych aktów, nie dając mu też szansy na przedstawienie uwag i obronę swoich praw.
3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia w postaci nieproporcjonalnego ograniczenia podstawowego prawa skarżącego do prowadzenia działalności gospodarczej.
Poprzez przyjęcie zaskarżonych aktów Rada naruszyła podstawowe prawo skarżącego do prowadzenia działalności gospodarczej w następujący sposób:
- zaskarżone akty znacząco ograniczają prawo skarżącego do prowadzenia działalności gospodarczej;
- zaskarżone akty naruszają istotę podstawowego prawa zapisanego w art. 16 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej;
- Rada nie dopełniła spoczywających na niej prawnych obowiązków (w tym obowiązku uzasadnienia i ujawnienia dowodów, na których opierają się zaskarżone akty), z tym skutkiem, że Sąd nie może ocenić i ustalić, czy omawiane środki ograniczające są (a) konieczne i rzeczywiście realizują cele interesu ogólnego, na które się powołano; oraz (b) są proporcjonalne do realizowanego celu;
- w każdym wypadku, zaskarżone akty są niepotrzebne i w rzeczywistości nie realizują celów interesu ogólnego, na które się powołano, gdyż działalność skarżącego i współfinansowane przez niego projekty nie przyczyniają się do "agresji wojskowej wobec Ukrainy", ani nie finansują, nie umożliwiają realizacji, ani nie wpierają działań rosyjskich sił zbrojnych na Ukrainie.
