Język postępowania: niemiecki(2022/C 213/34)
(Dz.U.UE C z dnia 30 maja 2022 r.)
Sąd odsyłający
Landesgericht Korneuburg
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca zażalenie: TT
Druga strona postępowania zażaleniowego: AK
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 1 należy interpretować w ten sposób, że wezwanie do uznania swojej jurysdykcji skierowane przez państwo członkowskie, do którego jurysdykcji należy rozpoznanie sprawy co do istoty, w razie gdy uzna, że sąd innego państwa członkowskiego, z którym dziecko ma szczególny związek, mógłby lepiej osądzić sprawę lub jej określoną część, jest dopuszczalne również wtedy, gdy tym innym państwem członkowskim jest państwo członkowskie, w którym dziecko uzyskało zwykły pobyt po jego bezprawnym uprowadzeniu?
2) W razie udzielenia na pytanie pierwsze odpowiedzi twierdzącej:
Czy art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że wymienione w nim kryteria przekazania jurysdykcji są uregulowane w sposób wyczerpujący, wobec czego nie są konieczne dalsze kryteria z uwzględnieniem postępowania wszczętego na podstawie art. 8 lit. f) konwencji haskiej z dnia 25 października 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę?
1 Dz.U. 2003, L 338, s. 1; sprostowania: Dz.U. 2009, L 347, s. 32; Dz.U. 2016, L 99. s. 34.
