RADA GENERALNA EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym 1 , w szczególności załącznik IX,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 2 , w szczególności art. 3 oraz art. 16-18, uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi, zmieniającą dyrektywę 2002/87/WE i uchylającą dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE 3 , w szczególności tytuł VII rozdział 4 sekcja II, uwzględniając decyzję Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2011/1 z dnia 20 stycznia 2011 r. ustanawiającą regulamin Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 4 , w szczególności art. 18-20, a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W celu zapewnienia skutecznych i spójnych krajowych środków polityki makroostrożnościowej istotne jest uzupełnienie uznawania wymaganego na podstawie prawa Unii dobrowolną wzajemnością.
(2) Zasady dotyczące dobrowolnej wzajemności w odniesieniu do środków polityki makroostrożnościowej określone w zaleceniu Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) ERRS/2015/2 5 mają zapewniać, aby wszelkie środki polityki makroostrożnościowej oparte na ekspozycji aktywowane w jednym państwie członkowskim były odwzajemniane w pozostałych państwach członkowskich.
(3) W dniu 11 stycznia 2022 r. Nationale Bank van België/Banque Nationale de Belgique (NBB/BNB), działający jako wyznaczony organ do celów art. 133 ust. 12 dyrektywy 2013/36/UE, powiadomił ERRS o zamiarze ustanowienia wskaźnika bufora ryzyka systemowego zgodnie z art. 133 ust. 9 tej dyrektywy w celu zapobiegania ryzyku makroostrożnościowemu lub systemowemu wynikającemu z opartych na ratingach wewnętrznych (IRB) ekspozycji zabezpieczonych nieruchomościami mieszkalnymi, w przypadku których zabezpieczenie zlokalizowane jest w Belgii, oraz w celu ograniczania tych ryzyk. Planowany bufor ryzyka systemowego będzie miał zastosowanie do krajowych instytucji kredytowych i jednostek zależnych, których jednostka dominująca ma siedzibę w innym państwie członkowskim.
(4) Środek ten wchodzi w życie w dniu 1 maja 2022 r. i zastępuje dotychczasowy bardziej rygorystyczny środek krajowy przyjęty na podstawie art. 458 ust. 2 lit. d) ppkt (iv) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 6 , składający się z narzutu dotyczącego ważenia ryzykiem i mnożnika w odniesieniu do ekspozycji detalicznych zabezpieczonych nieruchomościami mieszkalnymi zlokalizowanymi w Belgii i stosowany do wszystkich krajowych instytucji kredytowych stosujących metodę IRB. Okres stosowania istniejącego bardziej rygorystycznego środka krajowego upływa w dniu 30 kwietnia 2022 r.
(5) W dniu 11 stycznia 2022 r. NBB/BNB przedłożył ERRS wniosek o zapewnienie wzajemności w odniesieniu do bufora ryzyka systemowego na podstawie art. 134 ust. 5 dyrektywy 2013/36/UE.
(6) W odpowiedzi na wniosek NBB/BNB o zapewnienie wzajemności przez pozostałe państwa członkowskie oraz w celu zapobieżenia wystąpieniu negatywnych skutków transgranicznych w postaci przenoszenia działalności i arbitrażu regulacyjnego, które mogłyby wynikać z wdrożenia środka polityki makroostrożnościowej, który będzie miał zastosowanie w Belgii, Rada Generalna ERRS podjęła decyzję o umieszczeniu również tego środka na liście środków polityki makroostrożnościowej, w odniesieniu do których zaleca się zapewnienie wzajemności zgodnie z zaleceniem ERRS/2015/2.
(7) Należy zatem odpowiednio zmienić zalecenie ERRS/2015/2,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:Zmiany
W zaleceniu ERRS/2015/2 wprowadza się następujące zmiany:
1. W sekcji 1 zalecenie C(1) otrzymuje brzmienie:
"1. Zaleca się, aby odpowiednie organy zapewniały wzajemność w odniesieniu do środków polityki makroostrożnościowej przyjętych przez inne odpowiednie organy, co do których ERRS zaleca wzajemność. Zaleca się odwzajemnienie następujących środków, wymienionych w załączniku:
Belgia:
- wskaźnik bufora ryzyka systemowego w wysokości 9 % w odniesieniu do wszystkich ekspozycji detalicznych według metody IRB wobec osób fizycznych, zabezpieczonych nieruchomościami mieszkalnymi, w odniesieniu do których zabezpieczenie znajduje się w Belgii;
Francja:
- zmniejszenie limitu dotyczącego dużych ekspozycji przewidzianego w art. 395 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 mającego zastosowanie do ekspozycji wobec dużych przedsiębiorstw niefinansowych o wysokim poziomie zadłużenia, mających siedzibę we Francji, do 5 % kapitału podstawowego Tier I, stosowanego zgodnie z art. 458 ust. 2 lit. d) ppkt (ii) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do globalnych instytucji o znaczeniu systemowym i innych instytucji o znaczeniu systemowym na najwyższym szczeblu konsolidacji w ramach bankowej konsolidacji ostrożnościowej;
Litwa:
- wskaźnik bufora ryzyka systemowego wynoszący 2 % dla wszystkich ekspozycji detalicznych wobec osób fizycznych zamieszkałych w Republice Litewskiej, które są zabezpieczone nieruchomościami mieszkalnymi.
Luksemburg:
- prawnie wiążące limity pokrycia należności zabezpieczeniem (limity LTV) dla nowych kredytów hipotecznych na nieruchomości mieszkalne znajdujące się w Luksemburgu, z różnymi limitami LTV mającymi zastosowanie do różnych kategorii kredytobiorców:
a) limit LTV w wysokości 100 % dla kredytobiorców po raz pierwszy kupujących nieruchomości mieszkalne, dla których nabywana nieruchomość stanowi główne miejsce zamieszkania;
b) limit LTV w wysokości 90 % dla pozostałych kredytobiorców, tj. kredytobiorców kupujących nieruchomości mieszkalne nie po raz pierwszy, dla których nabywana nieruchomość stanowi główne miejsce zamieszkania. Limit ten jest wdrażany w sposób proporcjonalny poprzez wyłączenie ilościowe. W szczególności kredytodawcy mogą emitować 15 % portfela nowych kredytów hipotecznych udzielonych tym kredytobiorcom z LTV powyżej 90 %, ale poniżej maksymalnego LTV wynoszącego 100 %;
c) limit LTV w wysokości 80 % dla pozostałych kredytów hipotecznych (w tym w segmencie zakupu na wynajem).
Holandia:
- minimalna średnia waga ryzyka stosowana zgodnie z art. 458 ust. 2 lit. d) ppkt (vi) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 wobec instytucji kredytowych działających na podstawie zezwolenia wydanego w Holandii stosujących metodę IRB do obliczania regulacyjnych wymogów kapitałowych w odniesieniu do ich portfeli ekspozycji wobec osób fizycznych zabezpieczonych nieruchomościami mieszkalnymi zlokalizowanymi w Holandii. Dla każdej poszczególnej pozycji ekspozycji objętej zakresem środka przypisuje się wagę ryzyka równą 12 % części kredytu, która nie przekracza 55 % wartości rynkowej nieruchomości służącej zabezpieczeniu kredytu, a pozostałej części kredytu przypisuje się wagę ryzyka w wysokości 45 %. Minimalna średnia waga ryzyka portfela to ważona ekspozycją średnia wag ryzyka poszczególnych kredytów.
Norwegia:
- wskaźnik bufora ryzyka systemowego w wysokości 4,5 % dla ekspozycji w Norwegii, stosowany zgodnie z art. 133 dyrektywy 2013/36/UE mającej zastosowanie do Norwegii i w Norwegii w dniu 1 stycznia 2020 r. zgodnie z warunkami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym * (zwanego dalej »Porozumieniem EOG«) (zwanej dalej »dyrektywą CRD mającą zastosowanie do Norwegii 1 stycznia 2020 r.«) do wszystkich instytucji kredytowych, które uzyskały zezwolenie w Norwegii;
- wartość minimalna średniej wagi ryzyka w wysokości 20 % dla ekspozycji z tytułu nieruchomościami mieszkalnych w Norwegii, stosowana zgodnie z art. 458 ust. 2 lit. d) ppkt (vi) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 mającego zastosowanie do Norwegii i w Norwegii w dniu 1 stycznia 2020 r. zgodnie z warunkami Porozumienia EOG (zwanego dalej »rozporządzeniem CRR mającym zastosowanie w Norwegii 1 stycznia 2020 r.«) w odniesieniu do instytucji kredytowych, które uzyskały zezwolenie w Norwegii i stosują metodę ratingów wewnętrznych (IRB) do obliczania regulacyjnych wymogów kapitałowych;
- wartość minimalna średniej wagi ryzyka w wysokości 35 % dla ekspozycji z tytułu nieruchomościami komercyjnych w Norwegii, stosowana zgodnie z art. 458 ust. 2 lit. d) ppkt (vi) rozporządzenia CRR mającego zastosowanie w Norwegii 1 stycznia 2020 r. w odniesieniu do instytucji kredytowych, które uzyskały zezwolenie w Norwegii i stosują metodę IRB do obliczania regulacyjnych wymogów kapitałowych.
Szwecja:
- właściwa dla instytucji kredytowych wartość minimalna ważonej ekspozycją średniej wagi ryzyka na poziomie 25 % stosowana do portfela detalicznych ekspozycji zabezpieczonych hipotekami na nieruchomościach wobec dłużników będących rezydentami w Szwecji zgodnie z art. 458 ust. 2 lit. d) pkt (vi) rozporządzenia (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do instytucji kredytowych działających na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności w Belgii i stosujących metodę IRB do obliczania regulacyjnych wymogów kapitałowych."
2. Załącznik otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego zalecenia.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 30 marca 2022 r.
|
W imieniu Rady Generalnej ERRS |
|
Francesco MAZZAFERRO |
|
Szef Sekretariatu ERRS |
1 Dz.U. L 1 z 3.1.1994 r., s. 3.
2 Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1.
3 Dz.U. L 176 z 27.06.2013, s. 338.
4 Dz.U. C 58 z 24.2.2011, s. 4.
5 Zalecenie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/2 z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie oceny skutków transgranicz- nych oraz dobrowolnej wzajemności środków polityki makroostrożnościowej (Dz.U. C 97 z 12.3.2016, s. 9).
6 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościo- wych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 1).
* Dz.U. L 1 z 3.1.1994, s. 3.
* Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 549/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych w Unii Europejskiej (Dz.U. L 174 z 26.6.2013, s. 1).
**) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 680/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające wykonawcze standardy techniczne dotyczące sprawozdawczości nadzorczej instytucji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (Dz.U. L 191 z 28.6.2014, s. 1).
***) Recommandation du comité du risque systémique du 9 novembre 2020 relative aux crédits portant sur des biens immobiliers à usage résidentiel situés sur le territoire du Luxembourg (CRS/2020/005).
****) CSSF Regulation N.20-08 du 3 décembre 2020 fixant des conditions pour l'octroi de crédits relatifs à des biens immobiliers à usage résidentiel situés sur le territoire du Luxembourg.
*****) Zalecenie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2021/3 z dnia 30 kwietnia 2021 r. zmieniające zalecenie ERRS/2015/2 w sprawie oceny skutków transgranicznych oraz dobrowolnej wzajemności środków polityki makroostrożnościowej (Dz.U. C 222 z 11.6.2021, s. 1).