Język postępowania: niemiecki(2022/C 2/22)
(Dz.U.UE C z dnia 3 stycznia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Verwaltungsgericht Wiesbaden
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: FT
Druga strona postępowania: Land Hessen
Przy udziale: SCHUFA Holding AG
Pytania prejudycjalne
1. Czy art. 77 ust. 1 w związku z art. 78 ust. 1 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych 1 należy interpretować w ten sposób, że wnioski organu nadzorczego, o których organ ten informuje zainteresowanego,
a) mają charakter rozpatrzenia petycji z tym skutkiem, że sądowa kontrola decyzji organu nadzorczego w sprawie skargi na podstawie art. 78 ust. 1 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych ogranicza się zasadniczo do tego, czy organ rozpatrzył skargę, prawidłowo zbadał przedmiot skargi i poinformował skarżącego o wyniku kontroli,
lub
b) należy rozumieć jako wydaną przez organ publiczny decyzję co do istoty z tym skutkiem, że sądowa kontrola decyzji organu nadzorczego w sprawie skargi na podstawie art. 78 ust. 1 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych prowadzi do tego, że sąd musi zweryfikować w pełni pod względem merytorycznym decyzję co do istoty, przy czym w konkretnym przypadku - na przykład w przypadku zredukowania zakresu uznania do zera - organ nadzorczy może również zostać zobowiązany przez sąd do konkretnego działania w rozumieniu art. 58 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych?
2. Czy przechowywanie danych przez prywatne biuro informacji kredytowej, w którym dane osobowe z rejestru publicznego takiego jak "krajowe bazy danych" w rozumieniu art. 79 ust. 4 i 5 rozporządzenia (UE) 2015/848 2 , są przechowywane bez konkretnego powodu, aby w przypadku zapytania móc udzielić informacji, jest zgodne z art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej?
3. Czy prywatne równoległe bazy danych (w szczególności bazy danych biura informacji kredytowej), które są tworzone obok państwowych baz danych i w których dane z państwowych baz danych (w niniejszym przypadku ogłoszeń upadłościowych) są przechowywane dłużej, są zasadniczo dopuszczalne jako uregulowane w wąskich ramach rozporządzenia (UE) 2015/848 w związku z prawem krajowym czy też z prawa do bycia zapomnianym zgodnie z art. 17 ust. 1 lit. d) ogólnego rozporządzenia o ochronie danych wynika, że dane te powinny zostać usunięte, jeżeli
a) jest przewidziany okres przetwarzania identyczny z rejestrem publicznym,
lub
b) jest przewidziany okres przechowywania dłuższy niż okres przechowywania przewidziany dla rejestru publicznego?
4. Jeżeli art. 6 ust. 1 akapit pierwszy lit. f) ogólnego rozporządzenia o ochronie danych może stanowić jedyną podstawę prawną dla przechowywania danych przez prywatne biuro informacji kredytowej również w odniesieniu do danych przechowywanych w rejestrach publicznych, czy należy wówczas potwierdzić uzasadniony interes biura informacji kredytowej już wtedy, gdy biuro to przejmuje dane z rejestru publicznego bez konkretnego powodu, tak aby dane te były następnie dostępne w przypadku zapytania?
5. Czy kodeksy postępowania zatwierdzone przez organy nadzorcze zgodnie z art. 40 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych i przewidujące terminy kontroli i usunięcia danych dłuższe niż terminy przechowywania w rejestrach publicznych mogą zawieszać wyważenie interesów wymagane na podstawie art. 6 ust. 1 akapit pierwszy lit. f) ogólnego rozporządzenia o ochronie danych?
