Język postępowania: bułgarski(2022/C 191/31)
(Dz.U.UE C z dnia 10 maja 2022 r.)
Sąd odsyłający
Spetsializiran nakazatelen sad
Uczestnik postępowania głównego
BK
Pytania prejudycjalne
Czy art. 6 ust. 3 i 4 dyrektywy 2012/13 1 sprzeciwia się wykładni przepisów krajowych - art. 301 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 287 ust. 1 nakazatelno protsesualen kodeks (kodeksu postępowania karnego) - dokonywanej przez orzecznictwo, zgodnie z którą sąd może w swoim wyroku dokonać innej kwalifikacji prawnej czynu niż w akcie oskarżenia, pod warunkiem że czyn ten nie zostaje zakwalifikowany jako przestępstwo podlegające surowszej karze, z tego powodu, że oskarżony nie został należycie poinformowany przed ogłoszeniem wyroku o nowej, odmiennej kwalifikacji prawnej i nie mógł się przed nią bronić?
W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej: Czy art. 47 akapit drugi karty sprzeciwia się temu, by sąd poinformował oskarżonego o tym, że sąd mógłby wydać orzeczenie co do istoty na podstawie odmiennej kwalifikacji prawnej czynu, a ponadto, by dał mu możliwość przygotowania w tym względzie obrony, z uwagi na to, że inicjatywa dotycząca tej odmiennej kwalifikacji prawnej nie wyszła od prokuratora?
karnym (Dz.U. 2012, L 142, s. 1).