Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2021 r. w sprawie przyspieszania postępu i zwalczania nierówności, tak aby zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS) przestał być zagrożeniem dla zdrowia publicznego do 2030 r. (2021/2604(RSP))

Przyspieszanie postępu i zwalczanie nierówności, tak aby AIDS przestał być zagrożeniem dla zdrowia publicznego do 2030 r.

P9_TA(2021)0250

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2021 r. w sprawie przyspieszania postępu i zwalczania nierówności, tak aby zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS) przestał być zagrożeniem dla zdrowia publicznego do 2030 r. (2021/2604(RSP))

(2022/C 15/13)

(Dz.U.UE C z dnia 12 stycznia 2022 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając posiedzenie Zgromadzenia Ogólnego ONZ na wysokim szczeblu poświęcone ludzkiemu wirusowi niedoboru odporności (HIV) i zespołowi nabytego niedoboru odporności, które ma się odbyć w Nowym Jorku w dniach 8-10 czerwca 2021 r.,

- uwzględniając deklarację polityczną w sprawie HIV i AIDS pt. "Na szybkiej ścieżce do przyspieszenia walki z HIV i zakończenia epidemii AIDS do 2030 r.", przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w dniu 8 czerwca 2016 r.,

- uwzględniając deklarację polityczną z posiedzenia na wysokim szczeblu, poświęconą powszechnemu zabezpieczeniu zdrowotnemu i przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 18 października 2019 r.,

- uwzględniając globalną aktualizację Sojuszu Agend Narodów Zjednoczonych ds. HIV/AIDS (UNAIDS) na temat AIDS z 2020 r. pt. "Seizing the Moment - Tackling entrenched inequalities to end epidemics" [Czas na podjęcie działań - eliminacja utrwalonych nierówności w celu zakończenia pandemii],

- uwzględniając sprawozdanie roczne Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka za rok 2019 w odpowiedzi na HIV,

- uwzględniając deklarację z Abudży z 27 kwietnia 2001 r. w sprawie HIV/AIDS, gruźlicy i innych pokrewnych chorób zakaźnych, wspólne stanowisko Afryki przedstawione na posiedzeniu wysokiego szczebla w 2016 r. oraz katalityczne ramy z 2016 r. na rzecz wyeliminowania AIDS, gruźlicy i malarii w Afryce do 2030 r.,

- uwzględniając Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 oraz określone w niej cele zrównoważonego rozwoju, przyjęte w Nowym Jorku we wrześniu 2015 r.,

- uwzględniając pekińską platformę działania i program działania Międzynarodowej Konferencji na temat Ludności i Rozwoju oraz wyniki ich konferencji przeglądowych,

- uwzględniając konkluzje Rady z dnia 26 maja 2015 r. w sprawie płci w kontekście rozwoju,

- uwzględniając trzeci unijny plan działania w sprawie równości płci na lata 2021-2025,

- uwzględniając Plan działania UE dotyczący praw człowieka i demokracji na lata 2020-2024,

- uwzględniając Europejski konsensus w sprawie rozwoju: "Nasz świat, nasza godność, nasza przyszłość",

- uwzględniając rezolucję z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie opartego na prawach podejścia do działań UE związanych z zapobieganiem HIV/AIDS 1  oraz rezolucję z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie reakcji UE na HIV/AIDS, gruźlicę i zapalenie wątroby typu C 2 ,

- uwzględniając pytanie do Komisji w sprawie przyspieszania postępu i zwalczania nierówności, tak aby AIDS przestał być zagrożeniem dla zdrowia publicznego do 2030 r. (O-000027/2021 - B9-0015/2021),

- uwzględniając art. 136 ust. 5 i art. 132 ust. 2 Regulaminu,

- uwzględniając projekt rezolucji Komisji Rozwoju,

A. mając na uwadze, że od początku epidemii w 1981 r. blisko 76 mln osób zostało zakażonych, a prawie 33 mln osób zmarło z przyczyn związanych z AIDS; mając na uwadze, że epidemia HIV nadal stanowi światowy kryzys, a 38 mln osób żyje z wirusem HIV; mając na uwadze, że w 2019 r. 1,7 mln osób zapadło na HIV;

B. mając na uwadze, że w 2019 r. 12 mln osób żyjących z HIV nie miało dostępu do ratującego życie leczenia antyretrowirusowego, a prawie 700 tys. osób na całym świecie zmarło z przyczyn związanych z AIDS;

C. mając na uwadze, że powszechny dostęp do leczenia i opieki antyretrowirusowej w przypadku HIV znacznie zmniejsza ryzyko dalszego przenoszenia zakażenia i zapewnia osobom żyjącym z HIV prawie normalną średnią długość życia i jego porównywalną jakość;

D. mając na uwadze, że w kontekście pekińskiej platformy działania i programu działania Międzynarodowej Konferencji na temat Ludności i Rozwoju oraz wyników ich konferencji przeglądowych pogłębiły się nierówności, które napędzają epidemię HIV, w tym naruszanie praw człowieka oraz praw i zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego, a także napiętnowanie i dyskryminacja, do czego dodatkowo przyczyniła się pandemia COVID-19;

E. mając na uwadze, że mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami, osoby transpłciowe, osoby wstrzykujące sobie narkotyki, osoby świadczące usługi seksualne i ich klienci oraz więźniowie (główne populacje) są bardziej narażeni na HIV niż inne grupy; mając na uwadze, że zaangażowanie tych grup ma kluczowe znaczenie w przeciwdziałaniu HIV;

F. mając na uwadze, że 159 krajów ma co najmniej jedną dyskryminującą lub represyjną ustawę utrudniającą przeciwdziałanie HIV; mając na uwadze, że kryminalizacja osób żyjących z HIV i zagrożonych tym wirusem podsyca stygmatyzację i dyskryminację, a tym samym ogranicza upowszechnianie usług profilaktycznych i leczniczych oraz zwiększa zachorowalność na HIV;

G. mając na uwadze, że nierówność płci, nierówny dostęp do edukacji oraz do usług i informacji w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, a także przemoc seksualna i uwarunkowana płcią zwiększają podatność kobiet i dziewcząt na HIV, a choroby związane z AIDS są jedną z głównych przyczyn zgonów kobiet w wieku rozrodczym na świecie;

H. mając na uwadze, że za pomocą istniejących metod zapobiegania nie uczyniono wystarczająco dużo, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się HIV, zwłaszcza wśród kobiet, które są niewspółmiernie obciążone epidemią, zwłaszcza w Afryce Subsaharyjskiej; mając na uwadze, że potrzebne są inwestycje w badania naukowe i innowacje w zakresie nowych i udoskonalonych narzędzi zapobiegania HIV i AIDS, diagnozowania ich i leczenia, w tym narzędzi uwzględniających aspekt płci, oraz nowych metod leczenia w celu rozwiązania problemu pojawiającej się oporności na leki przeciwko HIV;

I. mając na uwadze, że na młodych ludzi w wieku od 15 do 27 lat przypada ponad jedna trzecia wszystkich nowych zakażeń wśród osób dorosłych oraz że liczba zgonów związanych z AIDS wzrasta wśród nastolatków; mając na uwadze, że wielu młodych ludzi ma ograniczony dostęp do ochrony socjalnej, opieki zdrowotnej w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz programów umożliwiających im ochronę przed wirusem HIV;

J. mając na uwadze, że obowiązkowa kompleksowa edukacja seksualna w systemach szkolnych ma zasadnicze znaczenie dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się AIDS i innych zakażeń przenoszonych drogą płciową;

K. mając na uwadze, że osoby znajdujące się w trudnej sytuacji humanitarnej oraz w nieformalnym i niestabilnym otoczeniu, osoby niepełnosprawne, ludy tubylcze, osoby LGBTIQ+ oraz społeczności migrujące i mobilne są narażone na zakażenie wirusem HIV i stoją przed wyjątkowymi wyzwaniami, jeżeli chodzi o dostęp do usług związanych z HIV;

L. mając na uwadze, że Afryka Subsaharyjska pozostaje najbardziej dotkniętym regionem, gdyż przypada na nią 57 % wszystkich nowych zakażeń wirusem HIV i 84 % zakażeń wirusem HIV u dzieci (w wieku do 14 lat), przy czym HIV znacznie częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn, każdego tygodnia 4 500 dziewcząt i młodych kobiet (w wieku od 15 do 24 lat) zakaża się wirusem HIV, a 25,6 mln osób żyje z HIV;

M. mając na uwadze, że pandemia COVID-19 stanowi dodatkowe wyzwanie, jeżeli chodzi o reagowanie na AIDS, gdyż zniweczyła część dotychczasowych osiągnięć, a kilka państw nie osiągnęło swoich celów na 2020 r.; mając na uwadze, że zagraża to realizacji celu zrównoważonego rozwoju, jakim jest położenie kresu AIDS jako zagrożeniu dla zdrowia publicznego do 2030 r.;

N. mając na uwadze, że istnieje potrzeba wzmocnienia odpornych i stabilnych systemów opieki zdrowotnej w ramach powszechnego zabezpieczenia zdrowotnego, przy jednoczesnym zachowaniu korzyści płynących z reagowania na AIDS;

O. mając na uwadze, że wprowadzenie prawa do opieki zdrowotnej wymaga rozwiązania problemu nierówności w dostępie do usług oraz poprawy jakości życia i dobrostanu osób żyjących z HIV i zagrożonych tym wirusem przez całe życie;

P. mając na uwadze, że społeczności i prowadzone przez nie działania, które odgrywają kluczową rolę w reagowaniu na HIV, są nadal torpedowane przez poważne niedobory środków finansowych, kurczenie się przestrzeni społeczeństwa obywatelskiego oraz brak pełnego zaangażowania i integracji w działania podejmowane na szczeblu krajowym;

Q. mając na uwadze, że kilka krajów rozwijających się o średnich dochodach ma trudności z importem lub lokalną produkcją generycznych wersji leków antyretrowirusowych ze względu na ochronę patentową; mając na uwadze, że wielonarodowe przedsiębiorstwa farmaceutyczne coraz częściej wykluczają darowizny, niższe ceny i dobrowolne licencje dla krajów rozwijających się o średnich dochodach, co ogranicza dostęp tych krajów do przystępnych cenowo leków generycznych;

R. mając na uwadze, że prawo człowieka do zdrowia ma pierwszeństwo przed przepisami dotyczącymi handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS); mając na uwadze, że w dauhańskiej deklaracji w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego potwierdza się prawo krajów rozwijających się do pełnego wykorzystania postanowień porozumienia TRIPS dotyczących elastyczności w celu ochrony zdrowia publicznego, a w szczególności zapewnienia powszechnego dostępu do leków;

S. mając na uwadze, że Światowy Fundusz na rzecz Walki z AIDS, Gruźlicą i Malarią, utworzony w następstwie globalnego wzrostu zachorowań na HIV/AIDS, odegrał znaczącą rolę w kontekście walki z HIV/AIDS;

1. podkreśla znaczenie pozytywnego wyniku posiedzenia na wysokim szczeblu ONZ w sprawie HIV/AIDS, które odbędzie się w dniach 8-10 czerwca 2021 r.; domaga się, aby Rada przyczyniła się do przyjęcia zestawu przyszłościowych i ambitnych zobowiązań w formie deklaracji politycznej;

2. potwierdza, że każdy ma prawo do najwyższego osiągalnego poziomu zdrowia, a także do równości sprzyjającej godnemu życiu;

3. pochwala rolę UE w wielosektorowej globalnej reakcji na AIDS i wzywa Komisję do zajęcia się problemem AIDS jako światowym kryzysem zdrowia publicznego oraz do przyspieszenia wszelkich działań na rzecz osiągnięcia celów wyznaczonych na 2025 r., w tym poprzez zwiększenie inwestycji na rzecz UNAIDS i Światowego Funduszu na rzecz Walki z AIDS, Gruźlicą i Malarią;

4. nalega na przeznaczenie wystarczających środków na Globalny Fundusz na rzecz Walki z AIDS, Gruźlicą i Malarią, które jest niezbędne, aby mógł on wznieść decydujący wkład w walkę z HIV/AIDS;

5. podkreśla, że globalna reakcja na AIDS wymaga podejścia wielosektorowego i wielopoziomowej współpracy, które cechuje aktualność, odpowiednia skala, inkluzywność, partnerstwo i innowacje;

6. apeluje do Komisji o zadbanie o to, by programowanie ISWMR wspierało wysiłki krajów partnerskich na rzecz budowy silnych i odpornych systemów opieki zdrowotnej, w tym systemów badań i regulacji w dziedzinie zdrowia oraz środowiskowych systemów opieki zdrowotnej, które są w stanie zapewnić powszechny dostęp do opieki zdrowotnej uwzględniającej HIV;

7. zwraca się do Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, Komisji i państw członkowskich, aby wykorzystały wdrażanie planu działania UE dotyczącego praw człowieka i trzeciego planu działania w sprawie równości płci do zajęcia się przyczynami HIV/AIDS związanymi z prawami człowieka i nierównością płci poprzez priorytetowe potraktowanie walki z stygmatyzacją i dyskryminacją, przemocą seksualną i przemocą ze względu na płeć, penalizacją stosunków między osobami tej samej płci oraz innymi represyjnymi i dyskryminacyjnymi przepisami i strategiami politycznymi, co przyczyni się do powszechnego dostępu do praw i zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego, dostępu do wysokiej jakości edukacji, w tym wszechstronnej edukacji seksualnej, równej i przystępnej cenowo opieki zdrowotnej, dostępu do rynku pracy oraz udziału społeczności dotkniętych problemem we wszystkich sferach życia publicznego;

8. apeluje do Komisji i państw członkowskich o współpracę z krajami partnerskimi w celu wprowadzenia obowiązkowej wszechstronnej edukacji seksualnej do krajowych planów edukacyjnych, aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się AIDS i innych chorób przenoszonych drogą płciową, zwłaszcza w krajach o najwyższym wskaźniku zakażeń;

9. przypomina, że zdrowie stanowi niezbędny warunek rozwoju społecznego; zwraca się do Komisji, aby w strategii UE dotyczącej Afryki priorytetowo potraktowała zdrowie, co oznacza mobilizację dodatkowych funduszy publicznych w celu zagwarantowania powszechnego zabezpieczenia zdrowotnego, w tym w obszarze praw i zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego, HIV, gruźlicy i malarii, a także skupienie się na globalnych badaniach i rozwoju w dziedzinie zdrowia, zacieśnienie współpracy UE-Afryka dotyczącej badań zdrowotnych i innowacji oraz wspólne zwiększanie afrykańskich i europejskich zdolności produkcyjnych w odniesieniu do produktów zdrowotnych, sprzętu i leków; podkreśla, że pomoc rozwojowa powinna przede wszystkim mieć na celu zapewnienie "horyzontalnego" powszechnego systemu opieki zdrowotnej poprzez całościowe podejście oparte na prawach, które w pełni uwzględnia wiele wymiarów zdrowia (z silnym powiązaniem z płcią, bezpieczeństwem żywnościowym i żywieniowym, wodą i warunkami sanitarnymi, kształceniem i ubóstwem), zgodnie z podejściem "Jedno zdrowie"; apeluje w szczególności o promowanie inwestycji w zintegrowane prawa związane z HIV oraz zdrowiem i prawami seksualnymi i reprodukcyjnymi, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet i dziewcząt, osób świadczących usługi seksualne, osób transpłciowych, osób używających środków odurzających drogą iniekcji, osób w zakładach karnych i innych grup szczególnie wrażliwych;

10. wzywa Komisję do rozwiązania problemu, jakim jest znikoma dostępność leczenia dla dzieci zakażonych HIV, a także do udzielania kobietom ciężarnym i karmiącym piersią świadczeń dotyczących HIV, aby uniknąć przenoszenia wirusa z matek na dzieci;

11. wzywa państwa członkowskie i Komisję do zapewnienia odpowiedniego poziomu wydatków i do mobilizacji potrzebnych zasobów, aby osiągnąć cele wyznaczone na 2025 r. we wszystkich państwach członkowskich UE;

12. apeluje do Komisji, aby we współpracy z państwami członkowskimi i partnerami nadała priorytetowe znaczenie zintegrowanemu podejściu do światowego bezpieczeństwa zdrowotnego, które w ramach powszechnego zabezpieczenia zdrowotnego uwzględnia walkę zarówno z istniejącymi pandemiami, takimi jak HIV, jak i z nowymi;

13. apeluje do Komisji i Rady o odgrywanie zdecydowanej roli politycznej w dialogu z partnerskimi krajami rozwijającymi się, w tym krajami objętymi polityką sąsiedztwa, aby wprowadzić plany zrównoważonego przechodzenia na finansowanie krajowe, tak aby programy zwalczania HIV były skuteczne i trwałe, i by można było je rozbudować po wycofaniu wsparcia międzynarodowych darczyńców; apeluje do Komisji i Rady o kontynuowanie ścisłej współpracy z tymi krajami, aby zagwarantować, że wezmą one pełną odpowiedzialność za reagowanie na HIV na swoim terenie;

14. apeluje do UE o ustanowienie jasnej i spójnej globalnej strategii UE w zakresie szczepień przeciwko COVID-19, skupiającej się na zapewnieniu równego, przystępnego cenowo i szybkiego dostępu do szczepień mieszkańcom krajów rozwijających się, w szczególności osobom należącym do grup szczególnie wrażliwych i grup wysokiego ryzyka, w tym osobom z HIV/AIDS; wzywa zatem UE do poparcia inicjatywy WTO podjętej przez Indie i Republikę Południowej Afryki, dotyczącej tymczasowego zwolnienia ze stosowania praw własności intelektualnej w odniesieniu do szczepionek, sprzętu i leczenia w związku z COVID-19 oraz wzywa przedsiębiorstwa farmaceutyczne do dzielenia się wiedzą i danymi za pośrednictwem bazy danych Światowej Organizacji Zdrowia o technologiach związanych z COVID-19 (C-TAP);

15. apeluje do Komisji i państw członkowskich o dopilnowanie, by globalna reakcja na COVID-19 obejmowała wnioski wyciągnięte ze zwalczania HIV, takie jak: ochrona praw człowieka oraz przeciwdziałanie stygmatyzacji i dyskryminacji, zwłaszcza społeczności kluczowych i innych społeczności szczególnie wrażliwych; usuwanie barier związanych z płcią w dziedzinie zdrowia; wspieranie pracowników służby zdrowia i badaczy, zwłaszcza w środowiskach o niskich zasobach; angażowanie społeczności w reakcję na HIV/AIDS; sprawiedliwe rozdzielanie ograniczonych zasobów i nowych narzędzi, aby nikt nie został pominięty;

16. apeluje do UE o ustanowienie kompleksowej globalnej strategii i planu działania na rzecz osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju, w tym dotyczących zdrowia i zmniejszenia liczby przypadków HIV/AIDS; zauważa, że strategia ta powinna w szczególności uwzględniać skutki COVID-19, ponieważ osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju ma kluczowe znaczenie, jeśli mamy być gotowi na przyszłe pandemie i inne wstrząsy, w tym w systemach opieki zdrowotnej; apeluje o skuteczną długoterminową globalną strategię UE w dziedzinie zdrowia; podkreśla, że Komisja musi podwoić wysiłki i zintensyfikować prace nad skutecznymi globalnymi programami opieki zdrowotnej ukierunkowanymi na systemy opieki zdrowotnej w krajach rozwijających się;

17. apeluje do Komisji o współpracę z państwami członkowskimi i partnerami, aby wspierać usługi odpowiadające potrzebom kluczowych społeczności i innych priorytetowych grup stojących przed wyjątkowymi wyzwaniami w dostępie do świadczeń dotyczących HIV, w tym poprzez udzielanie młodym ludziom przyjaznych dla nich świadczeń w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego;

18. apeluje do Komisji o współpracę z państwami członkowskimi i partnerami, aby ułatwić i popierać większe zaangażowanie na rzecz zapewnienia leczenia HIV we wszystkich strefach konfliktu oraz wyeliminowania związanej z HIV dyskryminacji uchodźców, zwłaszcza w odniesieniu do równego dostępu do leczenia antyretrowirusowego i usług zdrowotnych w krajach przyjmujących;

19. apeluje do Komisji o współpracę z państwami członkowskimi i partnerami w celu zwiększenia ochrony socjalnej, w tym bezpieczeństwa żywnościowego i żywieniowego słabszych grup społecznych, zwłaszcza osób z niepełnosprawnościami, starzejących się osób zakażonych HIV i dzieci osieroconych z powodu AIDS;

20. apeluje do Komisji o współpracę z państwami członkowskimi i partnerami, aby wspierać zaangażowanie społeczności i działania kierowane przez społeczność i w nie inwestować, ponieważ są to kluczowe elementy skutecznej reakcji na HIV/AIDS oraz walki ze stygmatyzacją i dyskryminacją związaną z HIV/AIDS, a także aby włączyć zapobieganie i leczenie HIV do innych lokalnych usług opieki zdrowotnej, które powinny służyć jako punkt dostępu do informacji, edukacji, komunikacji i szkoleń na temat HIV;

21. apeluje do Komisji i państw członkowskich o promowanie inwestycji w gromadzenie danych w czasie rzeczywistym, o opracowanie solidnejlisty potencjalnejdiagnostyki, leczenia i szczepionek - przystępnych cenowo, dostępnych i uwzględniających aspekt płci - w przypadku HIV i innych chorób zakaźnych związanych z ubóstwem oraz zaniedbanych chorób zakaźnych, a także o zwiększenie regionalnych i międzyregionalnych zdolności i współpracy w dziedzinie nauki, badań naukowych i innowacji; wzywa UE, aby udzieliła szczególnego wsparcia krajom rozwijającym się, zwłaszcza krajom najsłabiej rozwiniętym, w skutecznym wdrażaniu elastycznych rozwiązań na potrzeby ochrony zdrowia publicznego przewidzianych w porozumieniu TRIPS, zwłaszcza obowiązkowych licencji i importu równoległego, oraz by optymalnie wykorzystywała mechanizmy dobrowolnego licencjonowania i dzielenia się technologiami z myślą o osiągnięciu celów w zakresie zdrowia publicznego i nalegała, aby wielonarodowe koncerny farmaceutyczne włączyły kraje rozwijające się o średnim dochodzie do takich mechanizmów oraz oferowały w nich przystępne cenowo leczenie HIV; w szerszym ujęciu zachęca do oddzielenia wydatków na badania i rozwój od cen leków, na przykład poprzez wykorzystanie puli patentów, otwartych badań, grantów i dotacji, aby zapewnić wszystkim potrzebującym łatwy dostęp do leczenia po przystępnych cenach;

22. apeluje do Komisji, aby sprzeciwiła się włączeniu środków TRIPS plus do umów o wolnym handlu z krajami rozwijającymi się o średnim dochodzie, aby zapewnić przystępność cenową wszystkich kuracji antyretrowirusowych na HIV, przy pełnym poszanowaniu deklaracji z Ad-Dauhy w sprawie porozumienia TRIPS i zdrowia publicznego;

23. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich, przewodniczącemu Zgromadzenia Ogólnego ONZ oraz UNAIDS.

1 Dz.U. C 351 E z 2.12.2011, s. 95.
2 Dz.U. C 334 z 19.9.2018, s. 106.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2022.15.151

Rodzaj: Rezolucja
Tytuł: Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2021 r. w sprawie przyspieszania postępu i zwalczania nierówności, tak aby zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS) przestał być zagrożeniem dla zdrowia publicznego do 2030 r. (2021/2604(RSP))
Data aktu: 20/05/2021
Data ogłoszenia: 12/01/2022