Język postępowania: francuski(2022/C 148/47)
(Dz.U.UE C z dnia 4 kwietnia 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Jewgienij Wiktorowicz Prigożyn (Sankt Petersburg, Rosja) (przedstawiciel: adwokat M. Cessieux)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- uznanie skargi Jewgienija Wiktorowicza Prigożyna za dopuszczalną i
w odniesieniu do skarżącego
- stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2021/2197 z dnia 13 grudnia 2012 r. zmieniającej decyzję (WPZiB) 2020/1999 w sprawie środków ograniczających stosowanych w sytuacji poważnych pogwałceń i naruszeń praw człowieka;
- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2021/2195 z dnia 13 grudnia 2021 r. wykonującego rozporządzenie (UE) 2020/1998 w sprawie środków ograniczających stosowanych w sytuacji poważnych pogwałceń i naruszeń praw człowieka
w zakresie, w jakim oba te akty wskazują go jako finansującego Grupę Wagnera;
- orzeczenie, że w każdym razie nazwisko Jewgienija Wiktorowicza Prigożyna należy usunąć bezzwłocznie z zaskarżonych aktów;
- obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postepowania zgodnie z art. 87 i 91 regulaminu postepowania przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżący podnosi cztery zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia. Skarżący podtrzymuje, że Rada nie dochowała obowiązku uzasadnienia zaskarżonych aktów, nie przedstawiając żadnego konkretnego dowodu uzasadniającego umieszczenie nazwiska skarżącego w treści zaskarżonych aktów.
2. Zarzut drugi dotyczący nadużycia władzy. Skarżący twierdzi w tym względzie, że z uwagi na brak dowodu uzasadniającego uznanie go za "finansującego Grupę Wagnera", Rada mogła wskazać go jedynie pośrednio w powodach umieszczenia Grupy Wagnera w wykazie, wypaczając w ten sposób pierwotny cel realizowany przez ten środek.
3. Zarzut trzeci dotyczący oczywistego błędu w ocenie. Skarżący utrzymuje, że nie finansuje Grupy Wagnera i że nie istnieje żadne powiązanie pomiędzy nim a tym podmiotem.
4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia praw podstawowych. Skarżący podnosi, że umieszczając jego nazwisko w treści powodów umieszczenia Grupy Wagnera w wykazie, Rada naruszyła art. 10, 6 i 13 europejskiej konwencji praw człowieka.
