Język postępowania: niemiecki(2018/C 399/67)
(Dz.U.UE C z dnia 5 listopada 2018 r.)
Strony
Strona skarżąca: ArcelorMittal Bremen GmbH (Brema, Niemcy) (przedstawiciele: S. Altenschmidt i D. Jacob, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujący zarzut:
Naruszenie prawa Unii
Skarżąca podnosi, że Komisja ma obowiązek podjęcia decyzji na podstawie art. 52 ust. 2 rozporządzenia nr 389/2013, ponieważ zmiana w tabeli krajowego rozdziału uprawnień jest zgodna z wymogami prawa Unii.
Następnie skarżąca stwierdza, że historyczne poziomy działalności związanej z produktem, w przypadku produktu, jakim jest aglomerat rudy żelaza, muszą być określone zgodnie z uregulowaniami decyzji 2011/278/UE Komisji 2 na podstawie ilości aglomeratu rudy żelaza ważonego z chwilą, gdy produkt opuszcza aglomerownię.
Wreszcie skarżąca uważa, że aglomerat rudy żelaza, który po wytworzeniu w ramach przygotowywania wsadu jest na nowo przefiltrowany w wielkim piecu, a następnie ponownie wprowadzony do aglomerowni w postaci materiału recyklingowego, nie powinien być pominięty przy określaniu poziomu działalności aglomerowni.
1 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiające rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011 (Dz.U. 2013, L 122, s. 1).
2 Decyzja Komisji 2011/278/UE z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady [notyfikowana jako dokument nr C(2011) 2772] (Dz.U. 2011, L 130, s. 1).