(2018/C 285/43)
(Dz.U.UE C z dnia 13 sierpnia 2018 r.)
Sąd odsyłający
Juzgado de Primera Instancia de Reus
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Jaime Cardus Suárez. Strona pozwana: Catalunya Caixa S.A.
Pytania prejudycjalne
1.1. Czy art. 1 ust. 2 dyrektywy 93/13 1 należy interpretować w ten sposób, że warunek umowny zawierający oficjalny wskaźnik, IRPH, uregulowany w przepisie prawa, nie podlega przepisom dyrektywy, nawet jeżeli wskaźnik ten nie jest bezwzględnie obowiązujący, niezależnie od jego wyboru, ani nie ma subsydiarnego charakteru w braku porozumienia między stronami?
1.2. Czy art. 1 ust. 2 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że warunek umowny zawierający oficjalny wskaźnik, IRPH, uregulowany w przepisie prawa, podlega przepisom dyrektywy, nawet jeżeli wspomniany warunek umowny zmienia postanowienie zawarte w przepisie administracyjnym, które definiuje wskaźnik IRPH, o ujemnym spreadzie, którego zastosowanie byłoby konieczne w przypadku, gdy wspomniany wskaźnik zostałby zastosowany jako stopa umowna w celu wyrównania RRSO transakcji kredytu hipotecznego z RRSO rynkową, w związku z czym można przyjąć, że została zmieniona równowaga umowna określona przez ustawodawcę krajowego?
2.1. Czy okoliczność, że wskaźnik referencyjny, IRPH, zawarty przez sprzedawcę lub dostawcę w warunku umowy kredytu jest regulowany przepisami ustawowymi lub wykonawczymi, wyklucza obowiązek sprawdzenia przez sąd, czy konsument został poinformowany o wszystkich elementach, które w odniesieniu do wspomnianego wskaźnika mogą mieć wpływ na zakres zobowiązań konsumenta, w celu uznania, że warunek został wyrażony prostym i zrozumiałym językiem w rozumieniu art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13?
2.2. Czy dyrektywa 93/13 sprzeciwia się orzecznictwu sądowemu, zgodnie z którym obowiązek przejrzystości jest spełniony przez samo odniesienie do oficjalnego wskaźnika w uprzednio ustalonym warunku, przy czym nie jest wymagana żadna inna informacja w tym względzie od sprzedawcy lub dostawcy, który ustalił ten warunek, czy też, wręcz przeciwnie, dla spełnienia obowiązku przejrzystości konieczne jest przekazanie przez sprzedawcę lub dostawcę informacji na temat konfiguracji, zakresu i rzeczywistego funkcjonowania mechanizmu danego wskaźnika referencyjnego?
2.3. Czy art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że pominięcie informacji dotyczących konfiguracji, funkcjonowania i dotychczasowej ewolucji IRPH oraz jego przewidywanej przyszłej ewolucji, co najmniej w perspektywie krótko- lub średnioterminowej, biorąc pod uwagę wiedzę sprzedawcy lub dostawcy na temat tych elementów w chwili zawarcia umowy, pozwala uznać, że warunek zawierający takie pominięcie nie został wyrażony prostym i zrozumiałym językiem w rozumieniu art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13?
2.4. Czy wymóg dotyczący przejrzystości warunku zawarty w art. 4 ust. 2 dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że wymaga on, aby konsument został poinformowany o przepisach wykonawczych, które regulowały wskaźnik referencyjny i jego treść, jako o istotnej informacji dla tego, aby konsument mógł zrozumieć gospodarcze i prawne znaczenie warunku zawierającego taki wskaźnik?
2.5. Czy reklama i informacje dostarczone przez sprzedawcę lub dostawcę, który ustalił dany warunek umowy, mogące wprowadzić w błąd konsumenta przy zawieraniu przezeń umowy kredytu stosującego wskaźnik IRPH, mogą stanowić czynnik, na którym sąd może oprzeć ocenę nieuczciwego charakteru warunku umowy zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy 93/13?
3.1. Czy w przypadku uznania nieuczciwego charakteru warunku - w związku z czym kredyt musiałby zostać spłacony bez odsetek, a tym samym poprzez stwierdzenie nieważności i usunięcie warunku o zmiennym oprocentowaniu zniknęłaby podstawa do zawarcia umowy wyłącznie z punktu widzenia instytucji bankowej, należałoby dopuścić możliwość uzupełnienia wspomnianej umowy poprzez zmianę treści nieuczciwego warunku przy zastosowaniu jakiegokolwiek innego wskaźnika referencyjnego zamiast wskaźnika uznanego za nieważny? Czy w takim przypadku powyższa interpretacja i uzupełnienie umowy byłyby sprzeczne z art. 6 dyrektywy 93/13?
Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.
05.12.2025
4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.
05.12.2025
Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.
04.12.2025
Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.
02.12.2025
Resort pracy nie podjął nawet próby oszacowania, jak reklasyfikacja umów cywilnoprawnych i B2B na umowy o pracę wpłynie na obciążenie sądów pracy i długość postępowań sądowych. Tymczasem eksperci wyliczyli, że w wariancie skrajnym, zakładającym 150 tys. nowych spraw rocznie, skala powstałych zaległości rośnie do ponad 31 miesięcy dodatkowej pracy lub koniecznego zwiększenia zasobów sądów o 259 proc. Sprawa jest o tyle ważna, że na podobnym etapie prac są dwa projekty ustaw, które – jak twierdzą prawnicy – mogą zwiększyć obciążenie sądów.
25.11.2025
Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o Funduszu Medycznym - poinformował w środę rzecznik rządu Adam Szłapka. Przygotowana przez resort zdrowia propozycja zakłada, że Narodowy Fundusz Zdrowia będzie mógł w 2025 r. otrzymać dodatkowo około 3,6 mld zł z Funduszu Medycznego. MZ chce również, by programy inwestycyjne dla projektów strategicznych były zatwierdzane przez ministra zdrowia, a nie jak dotychczas, ustanawiane przez Radę Ministrów. Zamierza też umożliwić dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez gminy w całości ze środków Funduszu Medycznego.
19.11.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2018.285.26/2 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa C-352/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de Primera Instancia de Reus, (Hiszpania) w dniu 30 maja 2018 r. - Jaime Cardus Suárez / Catalunya Caixa S.A. |
| Data aktu: | 13/08/2018 |
| Data ogłoszenia: | 13/08/2018 |