[Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Rozporządzenie (UE) nr 1215/2012 - Jurysdykcja - Jurysdykcja szczególna - Artykuł 8 pkt 3 - Powództwo wzajemne, opierające się bądź nieopierające się na umowie lub stanie faktycznym, na których zostało oparte powództwo główne]Język postępowania: węgierski
(2018/C 259/16)
(Dz.U.UE C z dnia 23 lipca 2018 r.)
Sąd odsyłający
Tatabányai Törvényszék
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Éva Nothartová
Strona pozwana: Sámson József Boldizsár
Sentencja
Artykuł 8 pkt 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że stosuje się go, w sposób niewyłączający stosowania innych przewidzianych przez owo rozporządzenie norm jurysdykcyjnych, w sytuacji gdy do sądu właściwego dla rozpoznania zarzutu naruszenia dobra osobistego strony powodowej w związku z wykonaniem bez jej wiedzy zdjęć oraz nagrań wideo, których jest ona przedmiotem, wniesione zostaje powództwo wzajemne pozwanego, mające za przedmiot żądanie od strony powodowej odszkodowania z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego polegającego, w szczególności na ograniczeniu twórczości intelektualnej pozwanego, stanowiącym przedmiot powództwa głównego, jeśli rozpoznanie takiego powództwa wzajemnego wymaga dokonania przez ów sąd oceny zgodności z prawem stanu faktycznego, na którym powód opiera swoje roszczenia.
