(AT.39920)(2018/C 143/03)
(Dz.U.UE C z dnia 24 kwietnia 2018 r.)
W dniu 22 września 2016 r. Komisja wszczęła postępowanie na podstawie art. 11 ust. 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 2 oraz art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 3 przeciwko trzem przedsiębiorstwom: TRW 4 , Bosch 5 i Continental 6 (zwanym dalej "stronami").
Po przeprowadzeniu rozmów ugodowych i przedłożeniu propozycji ugodowych zgodnie z art. 10a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004, w dniu 4 grudnia 2017 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń i przekazała je stronom w dniu 5 grudnia 2017 r. Według pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń strony uczestniczyły w jednym lub w obu z dwóch pojedynczych i ciągłych naruszeń art. 101 TFUE i art. 53 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym ("EOG") w związku ze swoją sprzedażą pewnej liczbie producentów samochodów w EOG elektronicznych układów hamulcowych i części do hydraulicznych układów hamulcowych dla samochodów osobowych.
W swoich odpowiedziach na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń strony potwierdziły, zgodnie z art. 10a ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 773/2004, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń odzwierciedla treść przedłożonych przez nie propozycji ugodowych.
W swoim projekcie decyzji Komisja stwierdza, że strony naruszyły art. 101 TFUE i art. 53 Porozumienia EOG, uczestnicząc w jednym lub w obu z dwóch pojedynczych i ciągłych naruszeń polegających na wymianie poufnych informacji handlowych w celu zmniejszenia niepewności konkurencyjnej w kontekście sprzedaży pewnej liczbie producentów samochodów w EOG elektronicznych układów hamulcowych i części do hydraulicznych układów hamulcowych do samochodów osobowych. W projekcie decyzji stwierdza się, że pierwsze naruszenie dotyczące sprzedaży części do hydraulicznych układów hamulcowych rozpoczęło się w dniu 13 lutego 2007 r. i trwało do dnia 18 marca 2011 r., podczas gdy drugie naruszenie dotyczące sprzedaży elektronicznych układów hamulcowych trwało od dnia 29 września 2010 r. do dnia 7 lipca 2011 r.
Zgodnie z art. 16 decyzji 2011/695/UE zbadałem, czy projekt decyzji dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk. Stwierdzam, że tak istotnie jest.
W związku z powyższym i biorąc pod uwagę fakt, iż strony nie skierowały do mnie żadnych wniosków ani skarg 7 , stwierdzam, że zapewniono możliwość skutecznego wykonania praw procesowych wszystkich uczestników postępowania.
Bruksela, dnia 20 lutego 2018 r.
1 Zgodnie z art. 16 i 17 decyzji 2011/695/UE Przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 275 z 20.10.2011, s. 29).
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1).
3 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18).
4 ZF TRW Automotive Holdings Corp., TRW KFZ Ausrüstung GmbH i Lucas Automotive GmbH (łącznie "TRW").
5 Robert Bosch GmbH ("Bosch").
6 Continental AG, Continental Teves AG & Co. oHG i Continental Automotive GmbH (łącznie "Continental").
7 Zgodnie z art. 15 ust. 2 decyzji 2011/695/UE strony postępowań w sprawach kartelowych, które angażują się w rozmowy ugodowe na podstawie art. 10a rozporządzenia (WE) nr 773/2004, mogą na każdym etapie procedury ugodowej zwrócić się do urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające, aby zapewnić sobie możliwość skutecznego wykonywania swoich praw procesowych. Zob. również pkt 18 obwieszczenia Komisji 2008/C 167/01 w sprawie prowadzenia postępowań ugodowych w związku z przyjęciem decyzji na mocy art. 7 i 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawach kartelowych (Dz.U. C 167 z 2.7.2008, s. 1).
