Sprawa C-383/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 5 maja 2015 r. w sprawie T-423/12, Skype/Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), wniesione w dniu 15 lipca 2015 r. przez Skype.

Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 5 maja 2015 r. w sprawie T-423/12, Skype/Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), wniesione w dniu 15 lipca 2015 r. przez Skype

(Sprawa C-383/15 P)

Język postępowania: angielski

(2015/C 354/18)

(Dz.U.UE C z dnia 26 października 2015 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Skype (przedstawiciele: A. Carboni, M. Browne, solicitors)

Pozostali uczestnicy postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), Sky IP International Ltd, Sky plc

Żądania wnoszącej odwołanie

- uchylenie orzeczenia Sądu z dnia 5 maja 2015 r. w sprawie T-423/12 w całości i przekazanie zgłoszenia OHIM do rozpatrzenia; oraz

- obciążenie OHIM i wszelkich interwenientów w postępowaniu odwoławczym kosztami poniesionymi przez nich samych oraz kosztami poniesionymi przez wnoszącą odwołanie w ramach niniejszego postępowania oraz w ramach postępowania (i) przed Sądem w sprawie T-423/12; (ii) przed Czwartą Izbą Odwoławczą w sprawie R 1561/2010-4; oraz (iii) przed Wydziałem Sprzeciwów w sprawie sprzeciwu B 1 023 680.

Zarzuty i główne argumenty

Jedyną podstawą odwołania podniesioną przez wnoszącą odwołanie jest naruszenie przez Sąd art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego ¹ w związku z wydaniem orzeczenia w sprawie T-423/12 dotyczącej zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego nr 4 546 248 ("zakwestionowanego znaku towarowego"). W szczególności Sąd popełnił następujące błędy, wydając orzeczenie utrzymujące w mocy dokonane przez OHIM ustalenie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd:

1. niepoprawnie ocenił cechy charakterystyczne właściwego kręgu odbiorców, nie biorąc pod uwagę okoliczności, że świadczona przez wnoszącą odwołanie usługa Skype opierała się na najnowszej i innowacyjnej formie technologii w dacie pierwszeństwa zakwestionowanego znaku towarowego ("dacie odniesienia"), a tym samym, że właściwy krąg odbiorców cechował się ponadprzeciętnym poziomem wiedzy technicznej i wzmożoną zdolnością rozróżniania znaków towarowych;

2. wydaje się, że Sąd błędnie przyjął, iż uznanie przez wnoszącą odwołanie, że towary i usługi objęte zakwestionowanym znakiem towarowym są identyczne z niektórymi z towarów i usług objętych wcześniejszym znakiem towarowym, jest równoznaczne z uznaniem, że wcześniejszy znak towarowy cieszył się w dacie odniesienia wzmocnionym charakterem odróżniającym lub renomą w stosunku do elementów, które nakładają się z elementami wyszczególnionymi dla zakwestionowanego znaku towarowego;

3. niewłaściwe zastosował prawo pod kilkoma względami, badając dokonaną przez OHIM ocenę podobieństwa wizualnego, fonetycznego i konceptualnego rozpatrywanych znaków towarowych, w szczególności opierając się na nieprawidłowej fikcji prawnej, zgodnie z którą przeciętny konsument czyta pojedynczy krótki wyraz od lewej do prawej, przywiązując nienależytą wagę do współwystępowania liter S-K-Y na początku obu znaków, nie biorąc pod uwagę elementu graficznego zakwestionowanego znaku towarowego, a także nie dokonując ustalenia, że różnica konceptualna między znakami towarowymi neutralizuje jakiekolwiek podobieństwo wizualne i fonetyczne;

4. popełnił dwa znaczące błędy, potwierdzając dokonane przez OHIM ustalenie, że wcześniejszy znak towarowy cieszy się wzmocnionym charakterem odróżniającym w odniesieniu od towarów i usług spoza "podstawowych" usług rozpowszechniania telewizyjnego świadczonych przez interwenientów: po pierwsze, błędnie oparł się na używaniu wcześniejszego znaku towarowego w odniesieniu do "podstawowych" usług świadczonych przez interwenientów, aby wywieść na tej podstawie, że inne usługi także cechują się charakterem odróżniającym; a po drugie, wziął pod uwagę dowody używania z okresu następującego po dacie odniesienia;

5. niewłaściwe zastosował prawo pod kilkoma względami, przeprowadzając całościową ocenę prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, wskutek niewzięcia pod uwagę:

i. istotnej renomy, którą cieszył się zakwestionowany znak towarowy w dacie odniesienia; oraz

ii. dowodów praktycznych, że rozpatrywane znaki towarowe od ponad dziesięciu lat bezkolizyjnie współistnieją na rynku, przy czym interwenci nie wytoczyli w tym czasie żadnego powództwa o naruszenie, co wskazuje w przemożny sposób, że w dacie odniesienia nie występowało prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.

Zgodnie z powyższym wnosząca odwołanie zwraca się do Trybunału: 1) o uchylenie orzeczenia Sądu w sprawie T-423/12 i przekazanie zgłoszenia OHIM do rozpatrzenia; oraz 2) o nakazanie zwrotu kosztów postępowania na rzecz wnoszącej odwołanie.

1 Dz.U. L 78, s. 1.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2015.354.15
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-383/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 5 maja 2015 r. w sprawie T-423/12, Skype/Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), wniesione w dniu 15 lipca 2015 r. przez Skype.
• Data aktu: 26/10/2015
• Data ogłoszenia: 26/10/2015