Język postępowania: niemiecki(2014/C 315/70)
(Dz.U.UE C z dnia 15 września 2014 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: T. Henze, A. Lippstreu, pełnomocnicy, U. Karpenstein, Rechtsanwalt)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Strona wnosząca odwołanie podnosi trzy zarzuty:
Zarzut pierwszy: Sąd naruszył art. 114 ust. 4 TFUE w trójnasób. Naruszył on zasadę autonomicznej oceny ryzyka przez państwa członkowskie, w związku z tym, że z okoliczności, że u podstaw środków zgłoszonych przez wnoszącą odwołanie leży odmienna ocena ryzyka wywiódł brak ich zdatności. Ponadto sąd niezgodnie z prawem zażądał dowodu, że zagwarantowany w dyrektywie 2009/48/WE poziom ochrony jest jako taki niewystarczający. Wreszcie sąd oparł swe stwierdzenia na błędnym stanowisku prawnym w związku z tym, że odmówił dokonania ilościowego, opartego na dopuszczalnych wartościach porównania poziomu ochrony.
Zarzut drugi: Sąd naruszył obowiązek uzasadnienia orzeczeń wynikający z art. 36 i art. 53 ust. 1 Statutu Trybunału. Po pierwsze jego uzasadnienie odnoszące się do tabeli przedłożonej przez Republikę Federalną Niemiec jest wewnętrznie sprzeczne, ponieważ opiera się na rzekomych błędach obliczeniowych i pomiarowych. Po drugie uzasadnienie jest niewystarczające, ponieważ sąd przyjął, że dokonane przez Republikę Federalną Niemiec porównanie dopuszczalnych wartości migracji nie ukazuje wyższego poziomu ochrony, nie rozpatrując przy tym znaczenia kategorii materiałów, które mogą być zeskrobane.
Zarzut trzeci: Sąd dopuścił się w trójnasób przeinaczenia stanu faktycznego, względnie dowodów. Po pierwsze, w sposób oczywiście błędny oddał on treść tabeli 3 przedłożonej przez stronę wnoszącą odwołanie. Po drugie w sposób oczywiście błędny przyjął, że przedłożona przez wnoszącą odwołanie tabela Bundesinstitut für Risikobewertung zawiera wartości dodane w sposób niedopuszczalny. Po trzecie, sąd w sposób oczywiście błędny zrozumiał stanowisko Komitetu Naukowego ds. Zagrożeń dla Zdrowia i Środowiska (SCHER) z dnia 1 lipca 2010 r., w związku z tym, że wywiódł z owego stanowiska stwierdzenie dotyczące wiarygodności dopuszczalnych wartości przyswajalności, których SCHER nie wyraził.