Roczne sprawozdanie dotyczące działalności Komisji Petycji w roku 2009 (2009/2139 (INI)).

Roczne sprawozdanie dotyczące działalności Komisji Petycji w roku 2009

P7_TA(2010)0261

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lipca 2010 r. w sprawie obrad Komisji Petycji w roku 2009 (2009/2139 (INI))

(2011/C 351 E/04)

(Dz.U.UE C z dnia 2 grudnia 2011 r.)

Parlament Europejski,

uwzględniając wcześniejsze rezolucje w sprawie obrad Komisji Petycji,
uwzględniając art. 24 i 227 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając art. 10 oraz 11 Traktatu o Unii Europejskiej,
uwzględniając art. 48 i 202 ust. 8 Regulaminu,
uwzględniając sprawozdanie Komisji Petycji (A7-0186/2010),
A.
mając na uwadze, że na działalność Komisji Petycji w 2009 r. wpływ miało przejście z szóstej do siódmej kadencji Parlamentu Europejskiego oraz że skład komisji znacznie się w związku z tym zmienił i dwie trzecie jej członków zasiada w komisji po raz pierwszy,
B.
mając na uwadze, że w 2009 r. zakończyła się kadencja Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, a Komisja Petycji była bezpośrednio zaangażowana w przesłuchania kandydatów na to stanowisko,
C.
mając na uwadze, że Traktat z Lizbony wszedł w życie dnia 1 grudnia 2009 r., tworząc konieczne podstawy dla zwiększonego udziału obywateli w procesie decyzyjnym w UE w celu wzmocnienia umocowania demokratycznego tego procesu i poczucia odpowiedzialności jego uczestników,
D.
mając na uwadze, że obywatele UE są bezpośrednio reprezentowani przez Parlament, a prawo do składania petycji zapisane w traktacie umożliwia im zwracanie się do swoich przedstawicieli zawsze, gdy uznają, że naruszono ich prawa,
E.
mając na uwadze, że wdrażanie europejskiego prawodawstwa ma bezpośredni wpływ na obywateli, którzy są najwłaściwszą instancją mogącą ocenić skuteczność tego prawa i jego niedociągnięcia oraz zwrócić uwagę na to, co należy jeszcze uczynić, by zagwarantować realizację celów Unii,
F.
mając na uwadze, że europejscy obywatele, indywidualnie i zbiorowo, zwracają się do Parlamentu o podjęcie działań w przypadku naruszenia prawodawstwa europejskiego,
G.
mając na uwadze, że poprzez Komisję Petycji Parlament zobowiązany jest analizować zasadność takich wniosków i robić wszystko, co w jego mocy, by położyć kres takim przypadkom łamania prawa; mając na uwadze, że aby udostępnić obywatelom najbardziej odpowiednie i szybkie środki zaradcze, Komisja Petycji nieustannie zacieśnia współpracę z Komisją Europejską, innymi komisjami parlamentarnymi, europejskimi organami, agencjami i sieciami oraz państwami członkowskimi,
H.
mając na uwadze, że liczba petycji otrzymanych przez Parlament w 2009 r. nieznacznie przewyższyła liczbę z roku 2008 (tj. 1924 w porównaniu z 1849) oraz że potwierdziła się tendencja wzrostowa odnośnie do petycji składanych przez Internet (w 2009 r. ok. 65 % petycji wpłynęło w postaci elektronicznej, a w 2008 r. 60 %),
I.
mając na uwadze, że liczba niedopuszczalnych petycji otrzymanych w 2009 r. wskazuje, że należy położyć większy nacisk na lepsze informowanie obywateli o kompetencjach Unii i roli poszczególnych instytucji,
J.
mając na uwadze, że w wielu przypadkach obywatele kierują do Parlamentu Europejskiego petycje w sprawie decyzji podejmowanych przez właściwe władze administracyjne lub sądowe w państwach członkowskich oraz mając na uwadze, że obywatele potrzebują w związku z tym mechanizmów umożliwiających im zwracanie się do władz krajowych o wywiązywanie się z obowiązków spoczywających na nich w związku z europejskim procesem legislacyjnym i procesem wdrażania prawa,
K.
mając na uwadze, że obywatele powinni mieć świadomość, że zgodnie z uznaną przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich decyzją z grudnia 2009 r. zamykającą postępowanie w sprawie skargi 822/2009/BU wniesionej przeciwko Komisji Europejskiej postępowania toczące się przed sądami krajowymi stanowią część procesu wdrażania europejskiego prawodawstwa w państwach członkowskich oraz że Komisja Petycji nie może zajmować się sprawami podlegającymi sądom krajowym ani dokonywać przeglądu wyników takich postępowań,
L.
mając na uwadze, że wysokie koszty postępowań sądowych, szczególnie w niektórych państwach członkowskich, mogą stanowić przeszkodę dla obywateli i w zasadzie mogą uniemożliwić im wniesienie sprawy do właściwego sądu krajowego w przypadku, gdy uznają, że władze krajowe nie przestrzegają ich praw wynikających z przepisów UE,
M.
mając na uwadze, że Parlament napotyka szczególne problemy, gdy wpływają do niego skargi w sprawie domniemanego niezłożenia przez krajowe organy sądowe wniosku do Trybunału Sprawiedliwości o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, pomimo że wymaga tego art. 267 TFUE, zwłaszcza jeśli Komisja nie wykorzystuje swoich uprawnień do wniesienia sprawy przeciwko państwu członkowskiemu wynikających z art. 258,
N.
mając na uwadze, że ze względu na mechanizmy działania oraz na fakt, że prawo składania petycji przysługuje wszystkim obywatelom i rezydentom UE na warunkach określonych w traktacie, proces rozpatrywania petycji różni się od innych środków odwoławczych, jakimi dysponują obywatele na szczeblu UE, takich jak składanie skarg do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich lub do Komisji,
O.
mając na uwadze, że obywatelom przysługuje prawo do sprawnego i skutecznego odwołania oraz do wysokiego poziomu przejrzystości i jasności postępowania wszystkich instytucji europejskich oraz mając na uwadze, że Parlament wielokrotnie zwracał się do Komisji o korzystanie z uprawnień, jakimi dysponuje jako strażniczka traktatów, w zakresie działania przeciwko naruszeniom prawa europejskiego ujawnionym przez składających petycje, w szczególności gdy transponowanie prawa europejskiego na szczeblu krajowym łączy się z jego łamaniem,
P.
mając na uwadze, że wiele petycji wciąż odzwierciedla obawy związane z transponowaniem i wdrażaniem prawa europejskiego w sprawie rynku wewnętrznego i środowiska naturalnego oraz mając na uwadze, że Komisja Petycji zwracała się w przeszłości do Komisji Europejskiej o zagwarantowanie wzmocnienia i poprawy skuteczności kontroli wdrażania prawa w tych obszarach,
Q.
mając na uwadze, że chociaż Komisja może w pełni zweryfikować zgodność z prawem UE jedynie po wydaniu przez władze krajowe ostatecznej decyzji, ważne jest, by w szczególności w odniesieniu do środowiska naturalnego i wszystkich innych dziedzin, w których czas gra istotną rolę, na początkowym etapie zadbać o poprawność stosowania przez władze lokalne, regionalne i krajowe wszystkich wynikających z prawa UE istotnych wymogów proceduralnych, a w razie konieczności przeprowadzić szczegółowe badania w sprawie stosowania i wpływu obowiązujących przepisów, tak aby uzyskać wszystkie wymagane informacje,
R.
mając na uwadze, jak ważne jest zapobieganie dalszym nieodwracalnym stratom w różnorodności biologicznej, zwłaszcza w ramach wyznaczonych obszarów Natura 2000, oraz zobowiązanie państw członkowskich do zapewnienia ochrony specjalnych obszarów na mocy dyrektywy siedliskowej (92/43/EWG) i dyrektywy ptasiej (79/409/EWG),
S.
mając na uwadze, że w petycjach podkreśla się wpływ prawodawstwa europejskiego na życie codzienne obywateli UE oraz uznając potrzebę podjęcia wszelkich niezbędnych działań, by scementować postępy na drodze do umacniania praw obywateli UE,
T.
mając na uwadze, że w poprzednim sprawozdaniu z działalności oraz opinii w sprawie rocznego sprawozdania Komisji Europejskiej dotyczącego monitorowania wdrażania prawa wspólnotowego Komisja Petycji wyraziła chęć regularnego otrzymywania informacji na temat rozwoju postępowania w sprawie naruszeń, których przedmiot jest wspólny z przedmiotem petycji,
U.
mając na uwadze, że na państwach członkowskich spoczywa główna odpowiedzialność za poprawne transponowanie prawodawstwa europejskiego oraz przyznając, że wiele z nich coraz bardziej angażowało się w prace Komisji Petycji w 2009 r.,
1.
z zadowoleniem przyjmuje sprawne przejście do kolejnej kadencji Parlamentu i zauważa, że w przeciwieństwie do pozostałych komisji, duża część pracy Komisji Petycji została przeniesiona na nową kadencję parlamentarną ze względu na niedokończone rozpatrywanie znacznej liczby petycji;
2.
z zadowoleniem przyjmuje wejście w życie Traktatu z Lizbony i wyraża przekonanie, że Parlament zostanie bezpośrednio zaangażowany w rozwijanie nowej inicjatywy obywatelskiej, tak aby to narzędzie mogło w pełni spełnić swój cel i zapewnić wyższy poziom przejrzystości i odpowiedzialności w procesie decyzyjnym w UE, pozwalając obywatelom proponować zmiany na lepsze lub dodatkowe postanowienia w prawodawstwie UE;
3.
z zadowoleniem przyjmuje zieloną księgę w sprawie europejskiej inicjatywy obywatelskiej(1) opublikowaną przez Komisję pod koniec 2009 r. jako pierwszy krok prowadzący do realizacji tego zamysłu;
4.
zauważa, że do Parlamentu wpłynęły petycje o charakterze kampanii, pod którymi widniało ponad milion podpisów, i nalega, by uświadomić obywatelom różnicę między tym rodzajem petycji a inicjatywą obywatelską;
5.
przypomina swoją rezolucję w sprawie inicjatywy obywatelskiej(2) opatrzoną opinią Komisji Petycji; zwraca się do Komisji o wprowadzenie zrozumiałych przepisów wykonawczych, które jasno określałyby rolę i zobowiązania instytucji zaangażowanych w proces weryfikacyjny i decyzyjny;
6.
z zadowoleniem przyjmuje nadanie prawnie wiążącego charakteru Karcie praw podstawowych wraz z wejściem w życie Traktatu z Lizbony i podkreśla znaczenie karty dla objaśniania obywatelom praw podstawowych i zwiększania ich widoczności;
7.
uważa, że zarówno Unia, jak i jej państwa członkowskie są zobowiązane zapewnić pełne poszanowanie praw podstawowych zawartych w karcie oraz wierzy, że karta pomoże w rozwijaniu pojęcia obywatelstwa Unii;
8.
wyraża przekonanie, że podjęte zostaną wszelkie konieczne działania proceduralne, aby szybko określić instytucjonalne konsekwencje przystąpienia UE do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC); przyjmuje także do wiadomości deklarowany przez Komisję Petycji zamiar włączenia się w prace Parlamentu w tym obszarze;
9.
ponawia swój wniosek o przeprowadzenie przez właściwe służby Parlamentu i Komisji pełnego przeglądu procedur odwoławczych dostępnych dla obywateli UE oraz podkreśla znaczenie kontynuowania negocjacji w sprawie zmienionego porozumienia ramowego między Parlamentem Europejskim a Komisją, tak aby w pełni uwzględnić szersze prawa obywateli UE, zwłaszcza europejską inicjatywę obywatelską;
10.
z zadowoleniem przyjmuje podjęte przez Komisję działania mające na celu uproszczenie obecnych usług pomocniczych dla obywateli, tak aby informować obywateli o przysługujących im w UE prawach oraz o dostępnych sposobach odwoływania się w przypadku naruszenia prawa, za pomocą zebrania różnych istotnych stron internetowych (np. SOLVIT albo ECC-Net) pod nagłówkiem Prawa obywateli UE na oficjalnej stronie UE;
11.
zauważa, że Parlament wielokrotnie wzywał Komisję do opracowania jasnego przewodnika po różnych mechanizmach składania skarg dostępnych dla obywateli i jest zdania, że konieczne są dalsze działania, których ostatecznym celem byłoby przekształcenie sekcji Prawa obywateli UE w przyjazną dla użytkowników, zawierającą wszelkie konieczne informacje witrynę internetową; oczekuje początkowej oceny wdrażania planu działania na 2008 r.(3), której można się spodziewać w 2010 r.;
12.
przywołuje swoją rezolucję w sprawie działań Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w 2008 r. i zachęca nowo wybranego rzecznika do kontynuowania prac w celu zwiększenia otwartości i odpowiedzialności administracji europejskiej oraz zagwarantowania możliwie jak najbardziej przejrzystego procesu decyzyjnego na poziomie najbliższym obywatelom;
13.
ponownie deklaruje swój zamiar wspierania biura rzecznika w wysiłkach na rzecz podnoszenia świadomości obywateli na temat jego działań oraz wskazywania przypadków nieprawidłowych działań administracyjnych w instytucjach europejskich i przeciwdziałania im; wierzy, że urząd rzecznika jest cennym źródłem informacji w ogólnym procesie poprawy administracji europejskiej;
14.
zauważa, że petycje otrzymane w 2009 r., z których prawie 40 % uznano za niedopuszczalne, w dalszym ciągu skupiają się na obszarze środowiska naturalnego, praw podstawowych, wymiaru sprawiedliwości i rynku wewnętrznego; w odniesieniu do rozmieszczenia geograficznego najwięcej petycji dotyczy całości obszaru Unii, a następnie w kolejności Niemiec, Hiszpanii, Włoch i Rumunii, co ukazuje, że obywatele bacznie obserwują działania Unii i oczekują od niej reakcji;
15.
uznaje działania składających petycje oraz prace Komisji Petycji za istotne dla ochrony środowiska w Unii; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę komisji obejmującą analizę zastosowania dyrektywy siedliskowej w oczekiwaniu na Międzynarodowy Rok Różnorodności Biologicznej oraz uznaje ją za przydatne narzędzie oceny stosowanych dotychczas strategii UE w dziedzinie różnorodności biologicznej oraz planowania nowych strategii;
16.
zauważa, że coraz więcej petycji ukazuje problemy, przed którymi stają obywatele korzystający z prawa do swobodnego przemieszczania się; takie petycje dotyczą nadmiernego czasu oczekiwania na wydanie przez przyjmujące państwo członkowskie pozwolenia na pobyt członkom rodzin z państw trzecich oraz na trudności związane z korzystaniem z prawa do głosowania i uznawalności kwalifikacji;
17.
ponownie wzywa Komisję Europejską do przedłożenia praktycznych wniosków w sprawie rozszerzenia ochrony konsumentów w zakresie ochrony przed nieuczciwymi praktykami handlowymi na małe przedsiębiorstwa, zgodnie z tym, o co zwraca się w rezolucji w sprawie nieuczciwych przedsiębiorstw oferujących wpisy do katalogów i książek telefonicznych(4), jako że do Komisji Petycji wciąż wpływają petycje od poszkodowanych przez takie nieuczciwe przedsiębiorstwa;
18.
uznaje kluczową rolę Komisji Europejskiej w pracach Komisji Petycji, która w dalszym ciągu opiera się na ekspertyzach tej pierwszej - oceniając petycje, identyfikując przypadki naruszenia prawodawstwa europejskiego i proponując środki odwoławcze, a także uznaje wysiłki czynione przez Komisję Europejską na rzecz skrócenia całkowitego czasu reakcji na wpływające do niej od Komisji Petycji wnioski w sprawie przeprowadzenia dochodzenia, tak aby sprawy zgłaszane przez obywateli mogły być rozwiązywane możliwie jak najszybciej;
19.
zwraca się do Komisji Europejskiej o interweniowanie na początkowym etapie, gdy tylko w petycjach sygnalizuje się zagrożenie obszarów specjalnej ochrony, i przypominanie właściwym władzom o ich zobowiązaniach w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa obszarów objętych siecią Natura 2000 na mocy dyrektywy 92/43/EWG (dyrektywa siedliskowa), a w razie konieczności podejmowanie środków zapobiegawczych, aby zapewnić zgodność z przepisami europejskimi;
20.
z zadowoleniem przyjmuje wybór nowych komisarzy, a zwłaszcza komisarza ds. stosunków międzyinstytucjonalnych i administracji, i wyraża nadzieję, że będą oni współpracować z Komisją Petycji tak ściśle i skutecznie, jak to możliwe, oraz że uznają ją za jedną z najważniejszych jednostek umożliwiających kontakty obywateli z instytucjami europejskimi;
21.
ubolewa, że Komisja Europejska w dalszym ciągu nie zastosowała się do wielokrotnych wniosków Komisji Petycji o regularne i oficjalne sprawozdania z rozwoju postępowań w sprawie naruszenia dotyczących nierozpatrzonych petycji; zauważa, że comiesięczne publikowanie przez Komisję Europejską decyzji w sprawie postępowania o naruszenie - zgodnie z art. 258 i 260 traktatu - jest godne uznania pod względem wprowadzania przejrzystości, jednak nie jest satysfakcjonującą odpowiedzią na wyżej wspomniane wnioski;
22.
wierzy, że śledzenie postępowań w sprawie naruszenia przez komunikaty prasowe Komisji i dopasowywanie informacji do odpowiednich petycji byłoby niepotrzebnym obciążeniem dla Komisji Petycji pod względem czasu i zasobów, zwłaszcza w odniesieniu do "naruszeń horyzontalnych" oraz zwraca się do Komisji Europejskiej o informowanie Komisji Petycji o wszelkich istotnych procedurach w sprawie naruszenia;
23.
ponownie opowiada się za tym, by postępowanie było w równym stopniu przejrzyste ze strony Komisji Europejskiej, niezależnie od tego, czy obywatele UE złożyli oficjalną skargę czy skierowali petycję do Parlamentu oraz ponownie wzywa Komisję do zapewnienia większej uznawalności procesu rozpatrywania petycji oraz do lepszego zaznaczania swojej roli w charakterze instytucji ujawniającej naruszenia prawodawstwa europejskiego, w wyniku czego uruchamia się postępowania w sprawie naruszenia;
24.
przypomina, że w wielu wypadkach petycje zwracają uwagę na kwestie związane z transpozycją i wdrażaniem europejskiego prawodawstwa i przyznaje, że rozpoczęcie postępowania w sprawie naruszenia niekoniecznie zapewnia obywatelom natychmiastowe rozwiązanie ich problemów, zważywszy na średnią długość trwania takiego postępowania;
25.
z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Komisji Europejskiej na rzecz wypracowywania alternatywnych sposobów upowszechniania skuteczniejszego wdrażania prawodawstwa europejskiego, a także pozytywne podejście niektórych państw członkowskich, które podejmują konieczne kroki, by zaradzić naruszeniom na początkowym etapie procesu wdrażania;
26.
z zadowoleniem przyjmuje wzrost zaangażowania państw członkowskich w działalność Komisji Petycji i obecność ich przedstawicieli na jej posiedzeniach; wierzy, że taka współpraca powinna być zacieśniana, jako że na władzach krajowych spoczywa główna odpowiedzialność za wdrażanie prawodawstwa europejskiego po jego przetransponowaniu do swojego systemu prawnego;
27.
podkreśla, że ściślejsza współpraca z państwami członkowskimi jest niezwykle ważna dla prac Komisji Petycji; wierzy, że jednym ze sposobów osiągnięcia tego może być wzmocnienie współpracy z parlamentami krajowymi, zwłaszcza w kontekście Traktatu z Lizbony;
28.
namawia państwa członkowskie do gotowości do odegrania bardziej przejrzystej i aktywnej roli w procesie rozpatrywania petycji dotyczących stosowania i wdrażania przepisów europejskich;
29.
jest zdania, że w świetle Traktatu z Lizbony Komisja Petycji PE obecnej kadencji powinna wypracować mocniejsze relacje robocze z podobnymi komisjami w parlamentach krajowych i regionalnych państw członkowskich, tak aby szerzyć wzajemne zrozumienie europejskich zagadnień poruszanych w petycjach i zapewnić jak najszybszą reakcję na problemy obywateli na właściwym szczeblu;
30.
zwraca uwagę na konkluzje swojej rezolucji w sprawie wpływu nadmiernej urbanizacji Hiszpanii i zwraca się do hiszpańskich władz o dalsze przedstawianie ocen podejmowanych środków, tak jak czyniły to dotychczas;
31.
zauważa, że coraz więcej składających petycje zwraca się do Parlamentu o pomoc w sprawach niewchodzących w zakres kompetencji UE, np. w kwestii obliczania świadczeń emerytalnych, wdrażania decyzji sądów krajowych czy bierności administracji krajowej; Komisja Petycji czyni co w jej mocy, by przekazywać takie skargi do właściwych władz krajowych;
32.
jest zdania, że należy zachęcać do coraz powszechniejszego wykorzystywania Internetu, ponieważ ułatwia to komunikowanie się z obywatelami, należy jednak znaleźć sposób zapobiegania zalewowi petycji niedopuszczalnych; uważa, że jednym z możliwych rozwiązań jest zmiana procesu rejestracji skarg w systemie Parlamentu i zachęca właściwe służby, by zamiast do Komisji Petycji przekazywały przedmiotowe pisma do działu korespondencji z obywatelami;
33.
podkreśla potrzebę dalszych prac nad poprawą przejrzystości zarządzania petycjami - wewnątrz instytucji poprzez ciągłe udoskonalanie systemu składania petycji online - co umożliwia posłom bezpośredni dostęp do dokumentacji petycji - i na zewnątrz poprzez stworzenie przyjaznego dla użytkowników, interaktywnego portalu, który umożliwiłby Parlamentowi skuteczniej docierać do obywateli i objaśniłby opinii publicznej procedury głosowania w Komisji Petycji i zakres jej obowiązków;
34.
zachęca do utworzenia portalu, w ramach którego dostępny byłby wieloetapowy interaktywny model składania petycji, informujący obywateli o skutkach złożenia petycji do Parlamentu i o zakresie kompetencji tej instytucji; portal ten mógłby także zawierać linki wskazujące alternatywne drogi odwołania na szczeblu europejskim i krajowym; wzywa do jak najbardziej szczegółowego opisania obowiązków Unii w różnych obszarach, tak aby nie mylono kompetencji UE i kompetencji krajowych;
35.
przyznaje, że realizacja takiej inicjatywy pociągnęłaby za sobą koszty, zwraca się jednak do właściwych służb administracyjnych o współpracę z Komisją Petycji w celu znalezienia najbardziej odpowiedniego rozwiązania, ponieważ proponowany portal miałby ogromne znaczenie nie tylko dla poprawy relacji między Parlamentem a obywatelami UE, ale także dla zmniejszenia liczby niedopuszczalnych petycji;
36.
podkreśla, że dopóki nie znajdzie się zadowalającego rozwiązania kwestii zasobów, konieczne jest natychmiastowe ulepszenie istniejącej witryny internetowej;
37.
z zadowoleniem przyjmuje zatwierdzenie przez Parlament Europejski nowego Regulaminu i zmiany przepisów dotyczących zarządzania petycjami; zachęca przedstawicieli Sekretariatu i grup politycznych do prac na rzecz zmiany wytycznych dla posłów dotyczących przepisów i procedur wewnętrznych Komisji Petycji, jako że taki dokument nie tylko wspomógłby posłów w ich pracy, ale także zwiększył przejrzystość procesu rozpatrywania petycji;
38.
ponownie wzywa właściwe działy administracyjne do podejmowania koniecznych środków w celu utworzenia elektronicznego rejestru, dzięki któremu obywatele mogliby podpisać się pod daną petycją lub wycofać poparcie dla niej zgodnie z art. 102;
39.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji i sprawozdania Komisji Petycji Radzie, Komisji, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich oraz rządom państw członkowskich i ich komisjom petycji, a także ich krajowym rzecznikom praw obywatelskich lub podobnym właściwym organom.
______

(1) COM(2009)0622 z 11.11.2009.

(2) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 7 maja 2009 r. wzywająca Komisję do przedłożenia wniosku w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie realizacji inicjatywy obywatelskiej (Teksty przyjęte, 7.5.2009, P6_TA(2009)0389).

(3) Plan działania dotyczący zintegrowanego podejścia do świadczenia obywatelom i przedsiębiorstwom usług pomocniczych w dziedzinie jednolitego rynku - dokument roboczy służb Komisji SEC (2008)1882.

(4) Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie nieuczciwych przedsiębiorstw oferujących wpisy do katalogów i książek telefonicznych, (Dz.U. C 45E z 23.2.2010, s. 17).

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024