Skarga wniesiona w dniu 6 grudnia 2010 r. - Novatex przeciwko Radzie(Sprawa T-556/10)
(2011/C 30/97)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 29 stycznia 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Novatex Ltd, Karaczi, Pakistan (przedstawiciel: B. Servais, adwokat)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 857/2010 z dnia 27 września 2010 r. nakładającego ostateczne cło wyrównawcze i stanowiącego o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz niektórych politereftalanów etylenu pochodzących z Iranu, Pakistanu i Zjednoczonych Emiratów Arabskich(1),
– obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swej skargi, skarżąca podnosi dwa zarzuty.
Po pierwsze skarżąca zarzuca Radzie naruszenie art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 597/2009(2) poprzez błędne stwierdzenie, że ostateczny system podatkowy (FTR) jest schematem, który prowadzi do umorzenia należności rządowych, a zatem stanowi wkład finansowy i prowadzi do udzielenia korzyści skarżącej. Skarżąca podnosi, że:
– ostateczny system podatkowy nie może zostać uznany za wkład finansowy na podstawie art. 3 ust. 1 lit. a) pkt ii) rozporządzenia Rady (WE) No 597/2009, w związku ze znajdującymi zastosowanie przepisami porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych i ich wykładnią dokonaną w sporach przed WTO,
– sporne rozporządzenie narusza art. 3 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) Nr 597/2009, interpretowany w świetle mających zastosowanie przepisów porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, poprzez stwierdzenie, że ostateczny system podatkowy stanowi korzyść udzieloną skarżącej.
Po drugie skarżąca zarzuca Radzie naruszenie:
– art. 3 ust. 2 I art. 6 lit. b) rozporządzenia Rady nr 597/2009 interpretowanego zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, przez wykorzystanie mającej zastosowanie w okresie dochodzenia stawki oprocentowania komercyjnego wskazanej na stronie internetowej State Bank of Pakistan, zamiast stawki oprocentowania komercyjnego stosowanej w czasie, gdy skarżąca zawarła umowę pożyczki;
– art. 7 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 597/2009 interpretowany zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, przez zastosowanie nieprawidłowego wskaźnika, a mianowicie obrotu w eksporcie, podczas gdy prawidłowym wskaźnikiem był obrót.
______
(1) Dz.U. 2010 L 254, s. 10.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 597/2009 z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 2009 L 188, s. 93).
