Skarga wniesiona w dniu 10 maja 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Republice Francuskiej(Sprawa C-216/11)
(2011/C 226/22)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 30 lipca 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: W. Mölls i O. Beynet, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Francuska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że stosując kryterium wyłącznie ilościowe dla dokonania oceny handlowego charakteru przechowywanego przez osoby prywatne tytoniu pochodzącego z innego państwa członkowskiego, stosując to kryterium w odniesieniu do pojedynczego pojazdu (a nie osoby), a w sposób ogólny w odniesieniu do ogółu wyrobów tytoniowych uniemożliwiając po prostu przywóz przez osoby prywatne wyrobów tytoniowych pochodzących z innego państwa członkowskiego, jeżeli ich ilość przekracza dwa kilogramy w przypadku pojedynczego pojazdu, Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r.(1), a w szczególności na mocy art. 8 i 9 tej dyrektywy oraz art. 34 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;
– obciążenie Republiki Francuskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W pierwszej kolejności, Komisja zarzuca pozwanej stosowanie kryterium wyłącznie ilościowego w celu ustalenia występowania wykroczenia, podczas gdy wartości wskazane w art. 9 ust. 2 ww. dyrektywy 92/12 (i w art. 32 ust. 3 dyrektywy 2008/118(2)) mają charakter wyłącznie orientacyjny i w żadnym razie nie mogą stanowić jedynego elementu uwzględnianego w celu ustalenia, czy tytoń jest rzeczywiście przechowywany dla celów handlowych lub na użytek własny osoby, która go przewozi.
Ponadto Komisja zauważa, że wartości 1 i 2 kg określone w art. 575 G i H ogólnego kodeksu podatkowego obowiązują wobec ogółu przechowywanych wyrobów tytoniowych (papierosów, tytoniu, cygar, etc.), podczas gdy wartości określone w dyrektywach mają charakter orientacyjny i kumulatywny, ustalony dla każdego rodzaju wyrobów tytoniowych.
Skarżąca podnosi również, że francuskie przepisy ustanawiają limity w odniesieniu do pojazdu a nie osoby, co powoduje po prostu kumulację przewożonych ilości w tym samym pojeździe niezależnie od liczby znajdujących się w nim osób.
W drugiej kolejności, skarżąca powołuje się na naruszenie art. 34 TFUE w zakresie w jakim przepisy krajowe uniemożliwiają przywóz określonych ilości wyrobów tytoniowych do Francji z innego państwa członkowskiego, także jeśli są one przechowywane dla potrzeb własnych zainteresowanego. Przepisy te stanowią zatem "środki o równoważnym skutku z ograniczeniami ilościowymi w przywozie", gdyż ich celem lub skutkiem jest mniej korzystne traktowanie produktów pochodzących z innych państw członkowskich.
Komisja odrzuca, w trzeciej kolejności, uzasadnienie przedstawione przez skarżącą dotyczące w szczególności braku harmonizacji systemów podatkowych na poziomie europejskim a
także konieczności zagwarantowania celu obejmującego ochronę zdrowia publicznego poprzez wzmocnienie walki z nadużywaniem tytoniu.
______
(1) Dyrektywa Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.U. L 76, s. 1).
(2) Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz.U. 2009, L 9, s. 12).
