Skarga wniesiona w dniu 20 kwietnia 2011 r. - Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej(Sprawa C-192/11)
(2011/C 211/24)
Język postępowania: polski
(Dz.U.UE C z dnia 16 lipca 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (Przedstawiciele: S. Petrova i K. Herrmann, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że nie obejmując ochroną wszystkich gatunków dzikich ptaków występujących naturalnie w stanie dzikim na europejskim terytorium państw członkowskich, które ochroną obejmuje dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa(1), a także nieprawidłowo określając warunki ustanowienia odstępstw od zakazów ustanowionych w tej dyrektywie, Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. l, art. 5 oraz art. 9 ust. 1 i 2 dyrektywy Parlamentu. Europejskiego i Rady 2009/147/WE;
– obciążenie Rzeczpospolitej Polskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Rzeczpospolita Polska dokonała nieprawidłowej transpozycji art. 1 dyrektywy 2009/147 poprzez brak objęcia ochroną gatunkową gatunków ptaków występujących w stanie dzikim na europejskim terytorium państw członkowskich. W świetle przepisów krajowych objęte ochroną gatunkową są tylko gatunki ptaków odnotowane na terytorium Polski, wymienione w załączniku I i II do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną(2).
Rzeczpospolita Polska dokonała również nieprawidłowej transpozycji art. 5 dyrektywy 2009/147, gdyż zakazem przechowywania wydmuszek i przetrzymywania ptactwa należącego do gatunków, na które polowanie i których chwytanie jest zabronione, objęte są jedynie gatunki ptaków odnotowane na terytorium Polski.
Ponadto, Rzeczpospolita Polska nie dokonała prawidłowej transpozycji art. 9 ust. 1 dyrektywy poprzez: po pierwsze - wprowadzenie w ustawie z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody(3) możliwości ustanowienia odstępstw z innych niż wymienione w tym artykule przyczyn; po drugie - wyjście w przepisach ustawy o ochronie przyrody poza zakres przesłanki określonej w art. 9 ust. 1 lit.a) tiret 3 dotyczącej zapobiegania poważnym szkodom w odniesieniu do zbóż, inwentarza
żywego, lasów, rybołówstwa i wód; po trzecie - dopuszczenie w rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie zwierząt objętych ochroną odstępstwa niewymienionego w art. 9 ust. 1 dyrektywy dotyczącego czynności związanych z prowadzeniem racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej; po czwarte
- dopuszczenia we wspomnianym rozporządzeniu niezgodnego z art. 9 ust. 1 dyrektywy ogólnego odstępstwa w odniesieniu do kormorana (Phalacrocorax carbo) i czapli siwej (Ardea cinerea) występujących na terenie stawów rybnych uznanych za obręby hodowlane.
Wreszcie, Rzeczpospolita Polska nie dokonała prawidłowej transpozycji art. 9 ust. 2 dyrektywy poprzez: po pierwsze - niewprowadzenie w przepisach prawa krajowego obowiązkowej kontroli w stosunku do wydawanych odstępstw; po drugie - nieokreślenie w prawie krajowym warunków ryzyka dla wydawanych odstępstw; po trzecie - brak określenia jakichkolwiek warunków stosowania - w rozumieniu art. 9 ust. 2 dyrektywy
- ogólnego odstępstwa odnoszącego się do kormorana (Phalacrocorax carbo) i czapli siwej (Ardea cinerea) występujących na terenie stawów rybnych uznanych za obręby hodowlane i umieszczonych w załączniku II do rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie zwierząt objętych ochroną.
______
(1) Dz.U. L 20, s. 7
(2) Dz.U. 2004 Nr 220 poz 2237
(3) Dz.U. 2004 Nr 92 poz 880 z późn. zm.
