Skarga wniesiona w dniu 19 lutego 2010 r. - Lucchini przeciwko Komisji(Sprawa T-91/10)
(2010/C 113/93)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 1 maja 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Lucchini SpA (Mediolan, Włochy) (przedstawiciele: M. Delfino, avvocato, J. -P. Gunther, avocat, i E. Bigi, avvocato)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– tytułem żądania głównego, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2009) 7492 wersja ostateczna, w wersji zmienionej decyzją Komisji C(2009) 9912 wersja ostateczna, wydanej w sprawie COMP/37.956 - Pręty zbrojeniowe do betonu;
– tytułem ewentualnym, stwierdzenie nieważności art. 2 decyzji z dnia 30 września 2009 r. w zakresie, w jakim Komisja nałożyła w niej na skarżącą i na spółkę S.P. S.p.A. solidarny obowiązek zapłaty kwoty de 14,35 mln EUR,
– tytułem w dalszej kolejności ewentualnym, obniżenie kwoty nałożonej grzywny;
– w każdym razie, obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga została skierowana przeciwko decyzji Komisji z dnia 30 września 2009 r., w wersji zmienionej decyzją Komisji z dnia 8 grudnia 2009 r., w której Komisja nałożyła grzywnę za naruszenie art. 65 EWWiS na podstawie rozporządzenia nr 1/2003(1).
Zarzuty i główne argumenty są podobne do tych podniesionych w innych skierowanych przeciwko tej decyzji skargach.
W szczególności skarżąca podnosi następujące zarzuty:
– niekompletność tej decyzji, naruszenie w niej istotnych wymogów proceduralnych, a wręcz jej nieistnienie w zakresie, w jakim decyzja ta została podana do wiadomości bez załączników i została wydana przez Komisję w sposób niekompletny, a następnie ponownie podana do wiadomości w sposób niekompletny, bez tekstu głównego;
– brak uprawnień Komisji do stwierdzenia naruszenia art. 65 wygasłego traktatu EWWiS i, co za tym idzie, wybór niewłaściwej materialnej podstawy prawnej;
– naruszenie prawa do obrony oraz naruszenie i niewłaściwe zastosowanie prawa w zakresie, w jakim Komisja nie wszczęła ponownie postępowania administracyjnego i przypisała sobie uprawnienie do zbadania mającego zastosowanie w niniejszej sprawie bardziej korzystnego przepisu, nie dając skarżącej możliwości skutecznego poznania swego stanowiska w przedmiocie prawdziwości podnoszonych faktów i okoliczności oraz znaczenia, jakie im ona przypisała.
Tytułem ewentualnym skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji ze względu na brak dowodów i niewłaściwe zastosowanie prawa materialnego w zakresie, w jakim Komisja przypisała, poprzez przedsiębiorstwo Lucchini/Siderpotenza, spółce Lucchini odpowiedzialność za naruszenie w całym okresie od dnia 6 grudnia 1989 r. do dnia 27 czerwca 2000 r. Skarżąca podkreśla autonomię Siderpotenzy w zakresie podejmowania decyzji i zarządzania oraz okoliczność, że Komisja nie była w stanie dostarczyć przekonujących dowodów na to, iż Lucchini była odpowiedzialna, w kategoriach zasobów ludzkich i materialnych, za zarząd Siderpotenzą.
Tytułem w dalszej kolejności ewentualnym skarżąca zauważa, że Komisja błędnie zastosowała zasady dotyczące obliczania grzywien, a w szczególności wytyczne z 1998 r.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. L z 04.01.2003, s. 1).
