Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 22 grudnia 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landesgericht für Strafsachen Wien - Austria) - Postępowanie karne przeciwko Vladimir Turanskiemu(Sprawa C-491/07)(1)
(Konwencja wykonawcza do układu z Schengen - Artykuł 54 - Zasada ne bis in idem - Zakres stosowania - Pojęcie "procesu zakończonego wydaniem prawomocnego wyroku" - Postanowienie organu policji o umorzeniu postępowania - Orzeczenie, które zgodnie z prawem krajowym nie powoduje definitywnie wygaśnięcia prawa oskarżyciela publicznego do oskarżenia i nie wywołuje skutku "ne bis in idem")
(2009/C 44/32)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2009 r.)
Sąd krajowy
Landesgericht für Strafsachen Wien
Strona w postępowaniu karnym przed sądem krajowym
Vladimir Turansky
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Landesgericht für Strafsachen Wien - Wykładnia art. 54 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. zawartego między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz.U. 2000, L 239, str. 19) - Wykładnia zasady "ne bis in idem" - Zakres zastosowania - Postanowienie, którym organ policji definitywnie kończy postępowanie karne
Sentencja
Zasada ne bis in idem, o której mowa w art. 54 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. zawartego między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec i Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, podpisanej w dniu 19 czerwca 1990 r. w Schengen (Luksemburg), nie stosuje się do orzeczenia, którym organ umawiającego się państwa, po zbadaniu wniesionej do niego sprawy co do istoty, umorzył wszczęte postępowanie karne przed przedstawieniem zarzutów osobie podejrzewanej o popełnienie przestępstwa, jeżeli takie orzeczenie o umorzeniu nie powoduje definitywnie wygaśnięcia prawa oskarżyciela publicznego do oskarżenia, a zatem nie stanowi w tym państwie przeszkody dla nowego postępowania karnego o te same czyny.
______
(1) Dz.U. C 22.z 26.1.2008.
