Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 8 września 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Handelsgericht Wien - Austria) - Budejovicky Budvar National Corporation przeciwko Rudolf Ammersin GmbH(Sprawa C-478/07)(1)
(Umowy dwustronne zawierane między państwami członkowskimi - Ochrona udzielana w państwie członkowskim oznaczeniu pochodzenia geograficznego z innego państwa członkowskiego - Nazwa "Bud" - Używanie znaku towarowego American Bud - Artykuły 28 WE i 30 WE - Rozporządzenie (WE) nr 510/2006 - Wspólnotowy system ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia - Przystąpienie Republiki Czeskiej - Środki przejściowe - Rozporządzenie (WE) nr 918/2004 - Zakres stosowania systemu wspólnotowego - Charakter wyczerpujący)
(2009/C 267/21)
(Dz.U.UE C z dnia 7 listopada 2009 r.)
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Handelsgericht Wien
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Budejovicky Budvar National Corporation Strona pozwana: Rudolf Ammersin GmbH
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Handelsgericht Wien - Wykładnia art. 28 WE i 30 WE, rozporządzenia Komisji (WE) nr 918/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. wprowadzającego przejściowe uzgodnienia w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych w związku z przystąpieniem Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (Dz.U. L 163, s. 88) oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 93, s. 12) - Nazwa, która w kraju pochodzenia nie stanowi nazwy miejsca ani obszaru, chroniona w tym państwie członkowskim jako kwalifikowane oznaczenie geograficzne i korzystająca także z ochrony jako znak towarowy - Określone przez Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 18 listopada 2003 r. w sprawie C-216/01 Budějovický Budvar przesłanki uznania bezwzględnej ochrony takiej nazwy jako oznaczenia geograficznego za zgodną z art. 28 WE - Skutek, jaki niezarejestrowanie tej nazwy na poziomie wspólnotowym pociąga dla utrzymania ochrony istniejącej wcześniej na szczeblu krajowym oraz zagwarantowanej w innym państwie członkowskim na podstawie międzynarodowej umowy dwustronnej.
Sentencja
1) Z pkt 101 wyroku z dnia 18 listopada 2003 r. w sprawie C-216/01 Budějovický Budvar wynika, że:
– w celu ustalenia, czy nazwa taka jak stanowiąca przedmiot postępowania przed sądem krajowym może zostać uznana za proste i pośrednie oznaczenie pochodzenia geograficznego, którego ochrona ustanowiona na mocy rozpatrywanych w postępowaniu przed sądem krajowym umów dwustronnych może być uzasadniana względami określonymi w art. 30 WE, sąd krajowy winien zweryfikować, czy zgodnie z sytuacją faktyczną i poglądami panującymi w Republice Czeskiej nazwa ta, nawet jeśli nie odpowiada jako taka nazwie geograficznej, przynajmniej nadaje się do informowania konsumenta, że oznaczony za jej pomocą produkt pochodzi z regionu lub miejsca na obszarze tego państwa członkowskiego;
– sąd krajowy musi ponadto zweryfikować, również na podstawie sytuacji faktycznej i poglądów panujących w Republice Czeskiej, czy - jak to zostało wskazane w pkt 99 wspomnianego wyroku - w chwili wejścia w życie rozpatrywanych w postępowaniu przed tym sądem umów dwustronnych nazwa stanowiąca przedmiot tego postępowania nie miała charakteru rodzajowego w tym państwie członkowskim lub nie nabyła takiego charakteru po wejściu w życie tych umów, ponieważ Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich stwierdził już wcześniej, w pkt 99 i 100 tego wyroku, że cel przyświecający systemowi ochrony ustanowionemu przez te umowy mieści się w granicach ochrony własności przemysłowej i handlowej w rozumieniu art. 30 WE;
– wobec braku właściwych uregulowań wspólnotowych to do sądu krajowego należy podjęcie na podstawie prawa krajowego decyzji, czy należy zarządzić przeprowadzenie badania opinii publicznej służącego ustaleniu sytuacji faktycznej i poglądów panujących w Republice Czeskiej w celu weryfikacji, czy stanowiąca przedmiot postępowania przed tym sądem nazwa "Bud" może zostać uznana za proste i pośrednie oznaczenie pochodzenia geograficznego oraz czy nie nabyła ona charakteru rodzajowego w tym państwie członkowskim. Prawo krajowe winno również służyć za podstawę ustalenia przez sąd krajowy, jeżeli uzna on zarządzenie przeprowadzenia badania opinii publicznej za konieczne, odsetka konsumentów uważanego za wystarczający do celów uznania omawianej nazwy za takie oznaczenie; oraz
– artykuł 30 WE nie uzależnia możliwości uzasadnienia ochrony przyznanej danej nazwie względami przewidzianymi w tym postanowieniu od spełnienia konkretnych wymogów dotyczących jakości i okresu jej używania w państwie członkowskim pochodzenia. Rozstrzygnięcie kwestii, czy takie wymogi winny znaleźć zastosowanie w postępowaniu przed sądem krajowym, pozostaje w gestii tego sądu, który na to pytanie winien odpowiedzieć, biorąc pod uwagę właściwe prawo krajowe, a zwłaszcza system ochrony przewidziany przez rozpatrywane w postępowaniu przed tym sądem umowy dwustronne.
2) Wspólnotowy system ochrony przewidziany przez rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych ma charakter wyczerpujący w tym znaczeniu, że rozporządzenie to stoi na przeszkodzie stosowaniu systemu ochrony ustanowionego na mocy umów międzynarodowych łączących dwa państwa członkowskie, takich jak rozpatrywane w postępowaniu przed sądem krajowym umowy dwustronne, który przyznaje danej nazwie, stanowiącej zgodnie z prawem jednego państwa członkowskiego nazwę pochodzenia, ochronę w drugim z tych państw członkowskich, w którym faktycznie się o nią występuje, mimo że ta nazwa pochodzenia nie była przedmiotem wniosku o rejestrację na podstawie wspomnianego rozporządzenia.
______
(1) Dz.U. C 22 z 26.1.2008.
