Skarga wniesiona w dniu 7 maja 2009 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Hiszpanii(Sprawa C-158/09)
(2009/C 180/45)
(Dz.U.UE C z dnia 1 sierpnia 2009 r.)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: I. Martinez del Peral Cagigal i M. van Beek, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że nie ustanawiając wszystkich przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy 2003/88/WE(1) w odniesieniu do pracowników mundurowych administracji publicznej, Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 1 ust. 3 dyrektywy 2003/88/WE i art. 18 lit. a) dyrektywy 93/104/WE(2), utrzymanego w mocy na podstawie art. 27 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE, który należy czytać w związku z załącznikiem I część B tej dyrektywy.
– obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Celem dyrektywy 2003/88/WE jest ustalenie minimalnych wymagań w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w odniesieniu do organizacji czasu pracy. Jako dyrektywa kodyfikująca zastąpiła ona dyrektywę 93/104/WE bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich w zakresie terminów transpozycji.
Środki transpozycji dyrektywy 2003/88/WE przekazane Komisji przez władze hiszpańskie nie zawierają przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych w celu zastosowania się do dyrektywy w odniesieniu do pracowników mundurowych administracji publicznej.
Artykuł 1 ust. 3 dyrektywy 2003/88/WE stanowi, że stosuje się ona do wszystkich sektorów działalności, zarówno publicznego, jak i prywatnego, w rozumieniu art. 2 dyrektywy 89/391/EWG(3), zawierającej pewne wyjątki w odniesieniu do specyficznej działalności publicznej i społecznej, takiej jak siły zbrojne czy policja, lub też w odniesieniu do określonych dziedzin działalności w zakresie usług związanych z ochroną cywilną. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału kryterium użyte przez prawodawcę w celu określenia zakresu zastosowania dyrektywy 89/391/EWG nie opiera się na przynależności pracowników do poszczególnych sektorów działalności wymienionych w art. 2 dyrektywy rozpatrywanych jako całość, lecz wyłącznie na specyficznym charakterze szczególnych zadań wykonywanych przez pracowników w tych sektorach.
W konsekwencji skarżąca uważa, że bez najmniejszych wątpliwości dyrektywa 2003/88/WE stosuje się do pracowników mundurowych administracji publicznej, w tym do Guardia Civil, a zatem brak ustanowienia środków transpozycji w tym sektorze stanowi naruszenie tej dyrektywy.
______
(1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. L 299, s.9)
(2) Rady z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (Dz.U. C 106 z 30.04.2004)
(3) Rady z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (Dz.U. L 183, s.1)
