Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 10 marca 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgerichtshof - Austria) - Hartlauer Handelsgesellschaft mbH przeciwko Wiener Landesregierung, Oberösterreichische Landesregierung(Sprawa C-169/07)(1)
(Swoboda przedsiębiorczości - Zabezpieczenie społeczne - Krajowy system opieki zdrowotnej finansowany ze środków państwowych - System świadczeń rzeczowych - System zwrotu kosztów wydatkowanych przez ubezpieczonego - Zezwolenie na utworzenie prywatnej przychodni świadczącej ambulatoryjną opiekę dentystyczną - Kryteria służące do oceny zapotrzebowania na utworzenie zakładu opieki zdrowotnej - Zapewnienie opieki medycznej lub szpitalnej odpowiedniej jakości, zrównoważonej i dostępnej dla wszystkich - Zapobieganie ryzyku poważnego naruszenia równowagi finansowej systemu zabezpieczenia społecznego - Spójność - Proporcjonalność)
(2009/C 113/07)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 16 maja 2009 r.)
Sąd krajowy
Verwaltungsgerichtshof
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Hartlauer Handelsgesellschaft mbH
Strona pozwana: Wiener Landesregierung, Oberösterreichische Landesregierung
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Verwaltungsgerichtshof - Wykładnia art. 43 i 48 WE - Zezwolenie na utworzenie prywatnej placówki szpitalnej w formie samodzielnego ambulatorium dentystycznego - Uzależnienie wydania zezwolenia od oceny zapotrzebowania rynku
Sentencja
Przepisy art. 43 WE i 48 WE stoją na przeszkodzie przepisom krajowym - takim jak będące przedmiotem postępowania przed sądem krajowym - zgodnie z którymi do utworzenia prywatnego zakładu opieki zdrowotnej w formie samodzielnego ambulatorium dentystycznego wymagane jest uzyskanie zezwolenia, a zezwolenia tego nie udziela się, jeżeli w związku z istniejącą już ofertą świadczeń lekarzy, którzy zawarli umowy z kasami chorych, nie ma zapotrzebowania uzasadniającego utworzenie takiego zakładu, ze względu na to, że przepisy te nie poddają takiemu systemowi w równy sposób praktyk grupowych oraz że nie opierają się na warunku mogącym w wystarczający sposób zakreślić ramy uznania władz krajowych.
______
(1) Dz.U. C 155 z 7.7.2007.
