Skarga wniesiona w dniu 18 lutego 2009 r. - Compagnie de Saint-Gobain przeciwko Komisji(Sprawa T-73/09)
(2009/C 102/39)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Compagnie de Saint-Gobain (Courbevoie, Francja) (przedstawiciele: P. Hubert i E. Durand, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2008) 6815 wersja ostateczna dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 traktatu WE i art. 53 porozumienia EOG (Sprawa COMP/39.125 - Szkło samochodowe) oraz uzasadnienia leżącego u podstaw sentencji, w części w jakiej decyzja została skierowana do Compagnie de Saint-Gobain, jak też wyciągnięcie wszelkich wynikających stąd konsekwencji w stosunku do wysokości grzywny;
– ewentualnie - niezależnie od tego, czy Compagnie de Saint- Gobain może czy też nie być adresatem decyzji - obniżenie wysokości grzywny nałożonej na spółki należące do grupy Saint-Gobain;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności w części decyzji Komisji C(2008) 6815 wersja ostateczna z dnia 12 listopada 2008 r. w sprawie COMP/39.125 - Szkło samochodowe, w której Komisja stwierdziła, że określone przedsiębiorstwa naruszyły art. 81 ust. 1 WE i art. 53 ust. 1 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, rozdzielając między siebie umowy w sprawie dostawy szyb samochodowych i koordynując prowadzoną przez nie politykę cen i strategie zaopatrzenia na europejskim rynku szkła samochodowego.
Na poparcie skargi skarżąca podnosi cztery zarzuty oparte na:
– naruszeniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003(1) i zasady indywidualnego charakteru kar, gdyż zaskarżona decyzja została skierowana do Compagnie de Saint-Gobain jako spółki dominującej wobec spółki Saint-Gobain Glass France S.A., mimo to że nie uczestniczyła ona osobiście i bezpośrednio w naruszeniu;
– braku uzasadnienia, naruszeniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 i zasady indywidualnego charakteru kar, gdyż Komisja nie wykazała, że skonsolidowany łączny obrót grupy Saint-Gobain mógł posłużyć za podstawę do obliczenia sankcji;
– naruszeniu zasad ochrony uzasadnionych oczekiwań i niedziałania prawa wstecz, jako że Komisja zastosowała ze skutkiem wstecznym nowe wytyczne z 2006 r. dotyczące metody ustalania grzywien(2) do okoliczności faktycznych, które miały w pełni miejsce przed ich wejściem w życie;
– naruszeniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 i zasady proporcjonalności, gdyż nie istniały przesłanki powrotu do naruszenia, które mogłyby zostać uwzględnione zgodnie z prawem.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. 2003, L 1, s. 1).
(2) Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia 1/2003 (Dz.U. 2006, C 210, s. 2).
