(druga izba)z dnia 10 stycznia 2006 r.
w sprawie C-94/03: Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Radzie Unii Europejskiej(1)
(Skarga o stwierdzenie nieważności - Decyzja Rady 2003/106/WE dotycząca zatwierdzenia Konwencji rotterdamskiej - Procedura zgody po uprzednim poinformowaniu - Niebezpieczne substancje chemiczne i pestycydy będące przedmiotem handlu międzynarodowego - Wybór podstawy prawnej - Artykuł 133 i 175 WE)
(2006/C 48/03)
(Język postępowania: angielski)
(Dz.U.UE C z dnia 25 lutego 2006 r.)
W sprawie C-94/03, mającej za przedmiot skargę o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 230 WE, wniesioną w dniu 28 lutego 2003 r., Komisja Wspólnot Europejskich (pełnomocnicy: G. zur Hausen, oraz L. Ström van Lier i E. Righini) przeciwko Radzie Unii Europejskiej (pełnomocnicy: B. Hoff-Nielsen oraz M. Sims-Robertson, a następnie M. Sims- Robertson oraz K. Michoel), popieranej przez Republikę Francuską (pełnomocnicy: G. de Bergues, F. Alabrune oraz E. Puisais), Królestwo Niderlandów (pełnomocnicy: H. G. Sevenster i S. Terstal, oraz N. A. J. Bel), Republikę Austrii (pełnomocnik: E. Redl), Republikę Finlandii (pełnomocnik: T. Pynnä), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (pełnomocnik: R. Caudwell, wspierana przez A. Dashwooda, barrister), Parlament europejski (pełnomocnicy: C. Pennera oraz M. Moore, a następnie C. Pennera oraz K. Bradley), Trybunał (druga izba), w składzie: C. W. A. Timmermans (sprawozdawca), prezes izby, J. Makarczyk, C. Gulmann, P. Kūris i J. Klučka, sędziowie, rzecznik generalny: J. Kokott, sekretarz: L. Hewlett, główny administrator, wydał w dniu 10 stycznia 2006 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:
1) Stwierdza się nieważność decyzji Rady 2003/106/WE z dnia 19 grudnia 2002 r. dotyczącej zatwierdzenia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami.
2) Komisja Wspólnot Europejskich i Rada Unii Europejskiej ponoszą własne koszty.
3) Republika Francuska, Królestwo Niderlandów, Republika Austrii, Republika Finlandii i Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, jak również Parlament Europejski ponoszą własne koszty.
______
(1) Dz.U. C 101 z 26.04.2003.