(Sprawa C-417/06 P)Język postępowania: włoski
(2006/C 310/13)
(Dz.U.UE C z dnia 16 grudnia 2006 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Republika Włoska (przedstawiciele: I. M. Braguglia, pełnomocnik, D. Del Gaizo, avvocato dello Stato)
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania wnoszącego odwołanie
– Uchylenie wyroku w sprawie T-225/04, którym czwarta izba Sądu Pierwszej Instancji w dniu 13 lipca 2006 r. oddaliła skargę Republiki Włoskiej przeciwko Komisji Europejskiej o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 26 listopada 2003 r., C (2003) 3971 wersja ostateczna, ustalającej orientacyjny podział środków przydzielonych państwom członkowskim na zobowiązania wynikające z inicjatyw wspólnotowych w okresie 1994-1999;
– Uwzględnienie wszystkich żądań przedstawionych w pierwszej instancji zgodnie z art. 113 regulaminu Trybunału z dnia 19 czerwca 1991 r. ze zmianami, stwierdzając nieważność decyzji Komisji;
– Obciążenie Komisji kosztami postępowania przed Sądem oraz postępowania odwoławczego.
Zarzuty i główne argumenty
1. Naruszenie prawa z powodu błędnego wskazania podstawy prawnej, sprzeczności i błędnego zastosowania przepisów oraz niewystarczającego uzasadnienia w odniesieniu do pierwszej części pierwszego zarzutu skargi wniesionej do Sądu (pkt 70-73 i 75-77 zaskarżonego wyroku).
2. Naruszenie prawa z powodu niewystarczającego i sprzecznego uzasadnienia w odniesieniu do drugiej części pierwszego zarzutu skargi wniesionej do Sądu (pkt 91-95 wyroku).
3. Naruszenie prawa z powodu braku podstawy prawnej oraz niewystarczające i sprzeczne uzasadnienie do drugiej części drugiego zarzutu skargi wniesionej do Sądu (pkt 110-123 wyroku).
4. Naruszenie prawa z powodu niewystarczającego i sprzecznego uzasadnienia w odniesieniu do drugiej, trzeciej i czwartej części drugiego zarzutu skargi wniesionej do Sądu (pkt 147-149, 151 i 153-155 wyroku).