(2006/C 230/07)(Dz.U.UE C z dnia 23 września 2006 r.)
STRESZCZENIE
Zgodnie z art. 7 ust. 3 dyrektywy 1999/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lutego 1999 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących środków spożywczych oraz składników środków spożywczych poddanych działaniu promieniowania jonizującego, państwa członkowskie są zobowiązane do corocznego przedstawiania Komisji:
– wyników kontroli przeprowadzanych w zakładach napromieniania, w szczególności odnośnie do rodzajów i ilości napromienianych produktów oraz stosowanych dawek, a także
– wyników kontroli przeprowadzanych przy wprowadzaniu produktów na rynek oraz metod wykorzystywanych do wykrywania napromienionych środków spożywczych.
W roku 2003 w ośmiu państwach członkowskich znajdowały się zakłady posiadające zezwolenie. Z wyjątkiem dwóch państw członkowskich wszystkie przedstawiły wymagane informacje odnośnie do rodzajów napromienianych środków spożywczych, ilości i dawek.
W 2003 r. jedenaście państw członkowskich przeprowadziło kontrole środków spożywczych wprowadzonych na rynek, zaś cztery nie wykonały analiz w trakcie tego okresu. W 2003 r. skontrolowano ogółem 5.600 próbek środków spożywczych. Stwierdzono, że około 2,1 % produktów (z wyłączeniem suplementów pokarmowych) dostępnych na rynku zostało napromienionych i nie było właściwie oznakowanych.
Produkty te obejmowały zioła i przyprawy oraz produkty złożone zawierające zioła i przyprawy, żabie udka, produkty pochodzące ze zwierząt wodnych, grzyby, owoce świeże, herbatę, kawę, sosy i podobne produkty. W 2003 r. szczególną uwagę zwrócono na suplementy pokarmowe. Stwierdzono, że ta kategoria produktów powinna podlegać specjalnej kontroli: jak ustalono, 16 % skontrolowanych produktów poddano napromienianiu.
Na podstawie dostępnych informacji Komisja stwierdza, że ogólna sytuacja nie uległa większym zmianom w porównaniu z rokiem 2002, mimo że zwiększyła się liczba państw członkowskich przeprowadzających kontrole.