Odwołanie wniesione w dniu 6 czerwca 2006 r. przez Yedas Tarim ve Otomotiv Sanayi ve Ticaret AŞ od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) z dnia 30 marca 2006 r. w sprawie T-367/03: Yedas Tarim ve Otomotiv Sanayi ve Ticaret AS przeciwko Radzie Unii Europejskiej i Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa C-255/06 P)
(2006/C 212/23)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 2 września 2006 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Yedaş Tarim ve Otomotiv Sanayi ve Ticaret AŞ (przedstawiciele: S. Sariibrahimoglu and R. Sinner )
Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej oraz Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uchylenie w całości wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) z dnia 30 marca 2006 r. w sprawie T-367/03: Yedas Tarim ve Otomotiv Sanayi ve Ticaret AS,
– skierowanie sprawy do Sądu Pierwszej Instancji w celu ponownego rozpoznania,
– otwarcie procedury ustnej,
– zasądzenie na rzecz wnoszącej odwołanie zwrotu kosztów postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo odmawiając układowi ustanawiającemu stowarzyszenie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją (zwanemu dalej "układem z Ankary"), sprzecznie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, właściwego znaczenia prawnego lub skutków prawnych, oraz błędnie stwierdzając, że zasady i postanowienia zawarte w układzie z Ankary oraz w protokołach do niego nie stanowią norm prawnych, w świetle których należy dokonywać oceny aktów instytucji wspólnotowych. Zdaniem wnoszącej odwołanie postanowienia układu z Ankary podlegają bezpośredniemu stosowaniu i nadają uprawnienia osobom prywatnym.
Wnosząca odwołanie podnosi również, że Sąd Pierwszej instancji naruszył prawo nie dokonując oceny argumentu, w świetle którego, w dziedzinie pomocy, Republika Turecka powinna być traktowana na równi z takimi państwami jak Hiszpania, Portugalia i Grecja, oraz stwierdzając, że odnośnie pomocy finansowej dla Turcji instytucje wspólnotowe nie były zobowiązane do uwzględnienia sytuacji w Grecji.
Wreszcie wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd Pierwszej Instancji dopuścił się błędu w ustaleniach stwierdzając brak istnienia związku przyczynowego pomiędzy zarzucanym bezprawnym zachowaniem instytucji wspólnotowych a podnoszoną szkodą.