Skarga wniesiona w dniu 9 czerwca 2006 r. - Aluminium Silicon Mill Products przeciwko Komisji(Sprawa T-151/06)
(2006/C 178/66)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 29 lipca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Aluminium Silicon Mill Products GmbH (Zug, Szwajcaria)(przedstawiciele: L. Ruessmann, A. Willems, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie dopuszczalności skargi
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w części w jakiej Komisja nie potraktowała sprzedaży za pośrednictwem ASMP w sposób w jaki traktowano je w pierwotnym dochodzeniu antydumpingowym dotyczącym krzemu z Rosji oraz zobowiązanie Komisji do ponownego obliczenia marginesu dumpingu w tym zakresie (a zatem i kwot do zwrotu),
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2229/2003(1) nałożono cło antydumpingowe na przywóz do Wspólnoty krzemu produkowanego przez dwóch rosyjskich producentów esportujących, powiązanych ze skarżącą: Sual-Kremny-Urals LLC i ZAO Kremny. Ponieważ skarżąca uznała, że margines dumpingu, na podstawie którego zapłacono cła antydumpingowe został usunięty, wniosła trzy wnioski o zwrot cła w odniesieniu do następujących po sobie przywozów.
W zaskarżonej decyzji wnioski skarżącej zostały częściowo uwzględnione. Skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności tej decyzji w zakresie w jakim odzwierciedla ona dokonane bez uzasadnienia dostosowanie, w wyniku którego obliczony margines dumpingu przekracza poziom de minimis i nie upoważnia krajowych władz celny do dokonania - zgodnie z żądaniem - pełnego zwrotu ceł antydumpingowych zapłaconych przez skarżącą od przywozu krzemu pochodzącego z Rosji,.
Na poparcie swej skargi podnosi ona po pierwsze oczywisty błąd w ocenie i naruszenie rozporządzenia Rady nr 384/96(2) (rozporządzenie podstawowe) oraz naruszenie zasady pewności prawa. Zdaniem skarżącej Komisja błędnie ustaliła, że nastąpiła zmiana okoliczności, w świetle której musiała odstąpić od metodologii zastosowanej w pierwotnym dochodzeniu w odniesieniu do sprzedaży za pośrednictwem skarżącej.
Po drugie skarżąca podnosi oczywisty błąd w ocenie i naruszenie art. 253 WE w odniesieniu do ustalenia, że skarżąca i rosyjskie zakłady stanowiły jeden podmiot gospodarczy oraz w odniesieniu do dostosowania dotyczącego prowizji agenta.
Po trzecie skarżąca powołuje naruszenie rozporządzenia podstawowego w zakresie odliczenia prowizji agenta a w szczególności art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego, ostatnio zmienionego rozporządzeniem nr 2238/2000(3). Zdaniem skarżącej art. 2 ust. 10 lit. i), w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 1972/2000(4), nie ma zastosowania, jako że wskazane postępowanie w sprawie zwrotu jest kontynuacją pierwotnego postępowania. Tytułem ewentualnym skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła art. 2 ust. 10 lit. i) rozporządzenia podstawowego w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 1972/2002.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2229/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym poborze tymczasowego cła nałożonego na przywóz krzemu pochodzącego z Rosji (Dz.U. L 339, str. 3)
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 56, str. 1)
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2238/2000 z dnia 9 października 2000 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 384/96 w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 257, str. 2)
(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1972/2002 z dnia 5 listopada 2002 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 384/96 w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 305, str. 1)