Orzekanie o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych, a także właściwość i tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia 10 stycznia 2006 r.

w sprawie orzekania o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych, a także właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach

Na podstawie art. 21b ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2025 r. poz. 305) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§ 1.  Rozporządzenie określa:

1) właściwość wojskowych komisji lekarskich w sprawach orzekania:

a) o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych, o związku albo braku związku inwalidztwa z czynną służbą wojskową, a także o związku albo braku związku chorób i ułomności oraz śmierci z czynną służbą wojskową,

b) o niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji żołnierzy zawodowych, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych,

c) o zdolności do czynnej służby wojskowej żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych,

d) w ramach kontrolnych badań inwalidów;

2) tryb kierowania do wojskowych komisji lekarskich żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych;

3) szczegółowe warunki orzekania w sprawach, o których mowa w pkt 1;

4) tryb orzekania w sprawach, o których mowa w pkt 1;

5) właściwość organów i tryb uchylania orzeczeń wojskowych komisji lekarskich w ramach nadzoru.

§ 2.  Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) (uchylony);

2) inwalidzie, należy przez to rozumieć żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej, który ze względu na stan zdrowia został uznany za całkowicie niezdolnego do tej służby.

Rozdział  2

Właściwość wojskowych komisji lekarskich

§  3.

1.  Do orzekania w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 1, są właściwe:

1) rejonowe wojskowe komisje lekarskie w Bydgoszczy, Ełku, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu, Legionowie, Poznaniu i Żaganiu,

2) Rejonowa Wojskowa Komisja Lotniczo-Lekarska w Warszawie,

3) Rejonowa Wojskowa Komisja Morsko-Lekarska w Gdańsku,

4) Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie,

5) Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska do spraw Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego w Warszawie

- zwane dalej "wojskowymi komisjami lekarskimi".

2.  Właściwość miejscową wojskowej komisji lekarskiej ustala się:

1) w stosunku do żołnierzy zawodowych - ze względu na miejsce stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełnią służbę;

2) w stosunku do emerytów i rencistów oraz niebędących emerytami ani rencistami żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej - ze względu na miejsce ich zamieszkania.

§  4.

1.  Do rejonowych wojskowych komisji lekarskich, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, stosownie do ich właściwości miejscowej, należy orzekanie w stosunku do:

1) żołnierzy zawodowych oraz niebędących emerytami ani rencistami żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a-c;

2) emerytów i rencistów w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 1.

2.  Do Rejonowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie należy również orzekanie w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 1, w stosunku do emerytów i rencistów oraz niebędących emerytami ani rencistami żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej, zamieszkałych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej na obszarze państw członkowskich Unii Europejskiej.

§ 5.  (uchylony).

§ 6.  (uchylony).

§ 7.  Do Rejonowej Wojskowej Komisji Lotniczo-Lekarskiej w Warszawie należy orzekanie w stosunku do żołnierzy zawodowych - członków personelu latającego, personelu naziemnego zabezpieczenia lotów i personelu służby inżynieryjno-lotniczej w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a-c.

§ 8.  (uchylony).

§ 9.  Do Rejonowej Wojskowej Komisji Morsko-Lekarskiej w Gdańsku należy orzekanie:

1) w stosunku do żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe w jednostkach Marynarki Wojennej w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a-c;

2) w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 1, w stosunku do żołnierzy zawodowych, z wyjątkiem tych, o których mowa w § 7 oraz niebędących emerytami ani rencistami żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej, zgodnie z właściwością miejscową określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. z 2025 r. poz. 825 i 1014), zwanej dalej "ustawą".

§ 10.  (uchylony).

§ 11.  (uchylony).

§ 12.  Do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie należy:

1) rozpatrywanie odwołań od orzeczeń pozostałych wojskowych komisji lekarskich;

2) zatwierdzania projektów orzeczeń pozostałych wojskowych komisji lekarskich, ustalających związek śmierci z zawodową służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze przewidziane w ustawie;

3) zajmowanie stanowisk co do sprzeciwów zgłoszonych wobec projektów orzeczeń wojskowych komisji lekarskich.

Rozdział  3

Kierowanie do wojskowych komisji lekarskich

§  13.

1.  Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się z urzędu:

1) emerytów i rencistów, jeżeli nastąpiło potwierdzone przez lekarza pogorszenie stanu ich zdrowia;

2) niebędących emerytami ani rencistami żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej, którzy złożyli wniosek o ustalenie prawa do zaopatrzenia emerytalnego i świadczeń pieniężnych z tego tytułu;

3) inwalidów w terminie badania kontrolnego:

a) wynikającym z art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin,

b) wyznaczonym przez wojskową komisję lekarską,

c) wcześniejszym niż wskazany w lit. a lub b, jeżeli nastąpiła potwierdzona przez lekarza zmiana stanu zdrowia inwalidy i zachodzi przypuszczenie, że ustalona grupa inwalidztwa może ulec zmianie;

4) żołnierzy zawodowych w przypadkach, o których mowa w art. 190 ust. 2 i 4 ustawy.

2.  Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się emerytów i rencistów oraz niebędących emerytami ani rencistami żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej na ich wniosek, jeżeli nastąpiła potwierdzona przez lekarza istotna zmiana ich stanu zdrowia.

§ 14.  Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się zgodnie z właściwością i zasięgiem działania tych komisji określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 86 ustawy.

§  15.

1.  Związek śmierci żołnierza zawodowego z czynną służbą wojskową wojskowa komisja lekarska ustala na wniosek dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełnił zawodową służbę wojskową w dniu śmierci.

2.  Związek śmierci emeryta lub rencisty z czynną służbą wojskową wojskowa komisja lekarska ustala na wniosek właściwego wojskowego organu emerytalnego.

3.  Związek śmierci niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej z czynną służbą wojskową wojskowa komisja lekarska ustala na wniosek członka rodziny tego żołnierza, o którym mowa w art. 510 ustawy.

§ 16.  Organ kierujący do wojskowej komisji lekarskiej przekazuje tej komisji posiadane informacje i dokumenty, które dotyczą stanu zdrowia żołnierzy zawodowych, emerytów i rencistów oraz niebędących emerytami ani rencistami żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej i mogą mieć znaczenie dla ustalenia inwalidztwa, związku lub braku związku inwalidztwa z czynną służbą wojskową oraz związku lub braku związku chorób, ułomności i śmierci z czynną służbą wojskową, a także niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Rozdział  4

Orzekanie o inwalidztwie, związku lub braku związku inwalidztwa z czynną służbą wojskową oraz związku lub braku związku chorób, ułomności i śmierci z czynną służbą wojskową, a także o niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji

§  17.

1.  O związku lub braku związku chorób i ułomności z czynną służbą wojskową wojskowa komisja lekarska orzeka, kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i schorzeń, ustalonym w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin.

2.  O niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji wojskowa komisja lekarska orzeka na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 1631 i 1674 oraz z 2025 r. poz. 718 i 769).

3.  O zdolności do czynnej służby wojskowej wojskowa komisja lekarska orzeka na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 87 ust. 3 ustawy.

§ 18.  Jeżeli przy orzekaniu o zdolności do czynnej służby wojskowej wojskowa komisja lekarska stwierdzi u żołnierza zawodowego, emeryta, rencisty albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej przynajmniej jedną chorobę lub ułomność pozostającą w związku z czynną służbą wojskową i jednocześnie powodującą niezdolność do tej służby, to niezdolność do służby ustala się jako pozostającą w związku z czynną służbą wojskową.

§  19.

1.  Orzekając o związku śmierci żołnierza zawodowego, emeryta, rencisty albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej z czynną służbą wojskową, wojskowa komisja lekarska ustala jednocześnie, czy śmierć jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze przewidziane w ustawie.

2.  Wojskowa komisja lekarska orzeka o występowaniu związku śmierci żołnierza zawodowego, emeryta, rencisty albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej z czynną służbą wojskową, gdy śmierć jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze przewidziane w ustawie.

§ 20.  Wojskowe komisje lekarskie orzekają w ramach kontrolnych badań inwalidów w sposób określony w § 17 i 18.

Rozdział  5

Tryb orzekania o inwalidztwie, związku lub braku związku inwalidztwa z czynną służbą wojskową oraz związku lub braku związku chorób, ułomności i śmierci z czynną służbą wojskową, a także o niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji

§  21.

1.  Orzeczenia w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 1, wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie badania lekarskiego i wyników badań specjalistycznych, dokumentacji medycznej oraz informacji i dokumentów, o których mowa w § 16, wykorzystując w szczególności:

1) odpis przebiegu zawodowej służby wojskowej z teczki akt personalnych żołnierza zawodowego;

2) informację o warunkach i przebiegu służby wojskowej dla celów wojskowych komisji lekarskich;

2a) świadectwo służby;

3) historie chorób z leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego;

4) wyniki pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby;

5) książkę zdrowia żołnierza zawodowego;

6) kartę badań profilaktycznych i okresowych;

7) informacje zawarte w pisemnym oświadczeniu żołnierza zawodowego, emeryta, rencisty albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej;

8) dokumentację powypadkową.

2.  Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniającą wykryte schorzenia i przebyte urazy, z ich przebiegiem i wynikiem leczenia, a także czynniki ryzyka wynikające ze szczególnych właściwości lub warunków służby na zajmowanych stanowiskach, sporządza lekarz jednostki wojskowej na podstawie badania lekarskiego, karty opisu stanowiska służbowego, karty badań profilaktycznych i okresowych oraz dokumentacji medycznej i orzeczniczo-lekarskiej żołnierza.

3.  W przypadku, o którym mowa w § 4 ust. 2 i odpowiednio w § 12, wojskowa komisja lekarska może wydać orzeczenie na podstawie dokumentacji medycznej oraz innych informacji i dokumentów.

§  22.

1.  Orzeczenie o związku śmierci żołnierza zawodowego, emeryta, rencisty albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej z czynną służbą wojskową wskutek wypadku wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie akt postępowania powypadkowego lub dokumentacji medycznej.

2.  Orzeczenie o związku śmierci żołnierza zawodowego, emeryta, rencisty albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej z czynną służbą wojskową wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie dokumentacji medycznej oraz opisu przebiegu i warunków pełnienia przez nich służby.

§  23.

1.  Wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie niezwłocznie po przeprowadzeniu niezbędnych badań lekarskich i skompletowaniu wymaganej dokumentacji.

2.  Jeżeli wojskowa komisja lekarska stwierdzi, iż do wydania orzeczenia są niezbędne dokumenty inne niż określone w ust. 1, w szczególności dotyczące chorób, ułomności i śmierci oraz ich związku z czynną służbą wojskową, pisemnie wzywa żołnierza zawodowego, emeryta, rencistę albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej, a w razie ich śmierci członka rodziny, o którym mowa w art. 510 ustawy, do ich dostarczenia w terminie nieprzekraczającym 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska może wystąpić także do organu, który skierował żołnierza zawodowego, emeryta, rencistę albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej do komisji, oraz do dowódców jednostek wojskowych, w których pełnił on służbę, o dostarczenie niezbędnych dokumentów w terminie nieprzekraczającym 14 dni od dnia doręczenia żądania.

3.  Po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego do dostarczenia dokumentów wojskowa komisja lekarska może wydać orzeczenie na podstawie posiadanej dokumentacji.

4.  Jeżeli dokumentów nie dostarczył dowódca jednostki wojskowej, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej zawiadamia o tym przełożonego tego dowódcy.

§  24.

1.  Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej zawiera w szczególności:

1) rozpoznanie;

2) stanowisko komisji w przedmiocie zaliczenia żołnierza zawodowego, emeryta, rencisty albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej do jednej z grup inwalidztwa i ustalenie daty lub okresu powstania inwalidztwa, a także daty powstania grupy inwalidztwa;

3) określenie związku lub braku związku inwalidztwa z czynną służbą wojskową oraz ustalenie, czy inwalidztwo powstało wskutek wypadku lub choroby pozostających w związku z czynną służbą wojskową, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze określone w ustawie;

4) ustalenie związku lub braku związku chorób i ułomności z czynną służbą wojskową;

5) stanowisko komisji w przedmiocie niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji, a w przypadku ustalenia niezdolności do samodzielnej egzystencji - określenie daty powstania tej niezdolności;

6) określenie zdolności do czynnej służby wojskowej i zaliczenie żołnierza zawodowego, emeryta, rencisty albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej do jednej z kategorii zdolności do czynnej służby wojskowej;

7) termin badania kontrolnego inwalidy;

8) pouczenie o prawie wniesienia odwołania.

2.  Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej dotyczące zmarłego żołnierza zawodowego, emeryta, rencisty albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej ustala w szczególności:

1) przyczynę śmierci;

2) związek lub brak związku śmierci z czynną służbą wojskową.

§  25.

1.  Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej:

1) w sprawie zdolności do zawodowej służby wojskowej i inwalidztwa sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2) w sprawie ustalenia związku śmierci z czynną służbą wojskową sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia;

3) w sprawie kontrolnego badania inwalidy sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

2.  Wzór informacji, o której mowa w § 21 ust. 1 pkt 2, jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

§  26.

1.  Wojskowa komisja lekarska orzeka w składzie trzech lekarzy. Przewodniczącego składu orzekającego wyznacza przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej.

2.  Wojskowa komisja lekarska orzeka większością głosów składu orzekającego.

3.  Członek składu orzekającego wojskowej komisji lekarskiej może wnieść na piśmie sprzeciw wobec projektu orzeczenia z podaniem uzasadnienia. W takim przypadku przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła sprzeciw łącznie z projektem orzeczenia i pozostałą dokumentacją do wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia, która zajmuje stanowisko w sprawie w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprzeciwu.

4.  Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza zawodowego, emeryta, rencistę albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

5.  W razie uznania zasadności sprzeciwu przez wojskową komisję lekarską wyższego stopnia skład orzekający wydaje orzeczenie zgodne z tym stanowiskiem. Jeżeli orzeczenie dotyczy spraw, o których mowa w § 27 ust. 1, opracowuje się projekt orzeczenia zgodny z tym stanowiskiem.

6.  Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego oraz opatruje się je pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej.

§  27.

1.  Projekt orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej ustalającego związek śmierci z zawodową służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze przewidziane w ustawie, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła wraz z pozostałą dokumentacją do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w celu zatwierdzenia.

2.  Centralna Wojskowa Komisja Lekarska zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji, a w razie potrzeby może przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia dokumentów.

3.  W przypadku zatwierdzenia projektu orzeczenia przez Centralną Wojskową Komisję Lekarską wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie w brzmieniu zatwierdzonego projektu.

4.  W przypadku niezatwierdzenia projektu orzeczenia przez Centralną Wojskową Komisję Lekarską, komisja ta nakazuje ponowne rozpatrzenie sprawy i wydanie orzeczenia uwzględniającego jej stanowisko.

5.  Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego oraz opatruje się je pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej.

6.  Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w trybie określonym w ust. 3 lub 4 nie stosuje się przepisu ust. 1.

§ 28.  Wojskową komisją lekarską wyższego stopnia jest Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie.

§ 29.  Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej wydane w trybie określonym w § 26 ust. 1 lub 5 zdanie pierwsze albo § 27 ust. 3 lub 4, jako wydane w pierwszej instancji, doręcza się żołnierzowi zawodowemu, emerytowi, renciście albo niebędącemu emerytem ani rencistą żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, a w razie ich śmierci członkowi rodziny, o którym mowa w art. 510 ustawy, a także organowi, który skierował żołnierza zawodowego, emeryta, rencistę albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej do wojskowej komisji lekarskiej.

§  30.

1.  Od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w pierwszej instancji służy stronie odwołanie na zasadach określonych w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572 oraz z 2025 r. poz. 769).

2.  Odwołanie wnosi się do właściwej wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia określonej w § 28, za pośrednictwem komisji, która wydała orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

§  31.

1.  Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia rozpatruje odwołanie w składzie trzech lekarzy. Przewodniczącego składu orzekającego wyznacza przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia.

2.  Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia, rozpatrując odwołanie, orzeka na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. W razie potrzeby wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować żołnierza zawodowego, emeryta, rencistę albo niebędącego emerytem ani rencistą żołnierza zwolnionego z zawodowej służby wojskowej na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

3.  Wojskowa komisja lekarska wyższego stopnia orzeka w sprawie odwołania większością głosów składu orzekającego. Przepisy § 26 ust. 3 i 4 oraz ust. 5 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio, z tym że Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w Warszawie rozpatruje sprzeciw wobec projektu swojego orzeczenia w składzie pięciu oficerów-lekarzy.

4.  Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wyższego stopnia stosuje się odpowiednio przepis § 29.

§  32.

1.  Minister Obrony Narodowej może w trybie nadzoru uchylić każde orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej sprzeczne z prawem lub wydane z pominięciem istotnych okoliczności faktycznych.

2.  Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również przewodniczącemu Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie.

3.  Uchylając orzeczenie, odpowiednio Minister Obrony Narodowej albo przewodniczący Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie wskazuje okoliczności wymagające wyjaśnienia w toku dalszego postępowania w sprawie.

4.  W razie uchylenia orzeczenia sprawę rozpatruje ponownie w pierwszej instancji wojskowa komisja lekarska wyznaczona przez odpowiednio Ministra Obrony Narodowej albo przewodniczącego Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w Warszawie zgodnie z zaleceniami, o których mowa w ust. 3.

5.  Do spraw, o których mowa w ust. 1-4, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego.

Rozdział  6

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 33.  Postępowania w sprawach, o których mowa w rozporządzeniu, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie rozporządzenia toczą się w dalszym ciągu w trybie określonym w przepisach dotychczasowych.

§ 34.  Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. ¹

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1 

WZÓR - ORZECZENIE NR... w sprawie zdolności do zawodowej służby wojskowej i inwalidztwa

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  2 

WZÓR - ORZECZENIE NR.......... w sprawie ustalenia związku śmierci z czynną służbą wojskową

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  3 

WZÓR - ORZECZENIE NR.......... w sprawie kontrolnego badania inwalidy

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr  4 

WZÓR - Informacja o warunkach i przebiegu służby wojskowej dla celów wojskowych komisji lekarskich

grafika

1 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 grudnia 1994 r. w sprawie orzekania o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, emerytów i rencistów wojskowych (Dz.U.1994.131.665), które utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 7 ustawy z dnia 6 maja 2005 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2005.130.1085).

• Identyfikator: Dz.U.2025.1063 t.j.
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Orzekanie o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych, a także właściwość i tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach.
• Data aktu: 10/01/2006
• Data ogłoszenia: 05/08/2025
• Data wejścia w życie: 09/02/2006