Sposób obliczania współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej przez odbiorcę przemysłowego.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ENERGII ¹

z dnia 9 grudnia 2016 r.

w sprawie sposobu obliczania współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej przez odbiorcę przemysłowego

Na podstawie art. 53 ust. 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. poz. 478 i 2365 oraz z 2016 r. poz. 925 i 1579) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Współczynnik intensywności zużycia energii elektrycznej określony w sposób wskazany w art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, zwanej dalej "ustawą", oznaczony symbolem "Ei", oblicza się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

C - koszty energii elektrycznej zużytej na własne potrzeby w trzech ostatnich latach poprzedzających rok realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, a w przypadku gdy działalność gospodarcza, o której mowa w art. 52 ust. 6 ustawy, jest wykonywana w okresie krótszym niż trzy lata, w okresie wykonywania tej działalności, wyrażone w złotych,

GVA - wartość dodaną brutto w trzech ostatnich latach poprzedzających rok realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, a w przypadku gdy działalność gospodarcza, o której mowa w art. 52 ust. 6 ustawy, jest wykonywana w okresie krótszym niż trzy lata, w okresie wykonywania tej działalności, wyrażoną w złotych.

2. Do kosztów energii elektrycznej zużytej na własne potrzeby, oznaczonych symbolem "C", o którym mowa w ust. 1, zalicza się koszty:

1) zakupu lub wytworzenia energii elektrycznej na własne potrzeby przez odbiorcę przemysłowego, w tym także:

a) uiszczoną opłatę OZE, o której mowa w art. 95 ust. 1 ustawy,

b) koszty realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 lub w art. 188 ust. 1, lub w art. 188a ust. 1 ustawy oraz w art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.),

c) opłaty za usługi dystrybucji lub przesyłania energii elektrycznej;

2) udziału w systemie wsparcia odnawialnych źródeł energii w danym roku, oznaczone symbolem "Ui", o którym mowa w ust. 3, które odbiorca przemysłowy poniósłby, gdyby nie skorzystał z ulg, o których mowa w art. 53 ust. 1 lub w art. 188 ust. 7, lub w art. 188a ust. 3, lub w art. 96 ust. 2 ustawy.

3. Koszty udziału w systemie wsparcia odnawialnych źródeł energii w danym roku, oznaczone symbolem "Ui", oblicza się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Eui - ilość energii elektrycznej określoną w art. 53 ust. 1 lub w art. 188 ust. 7, lub w art. 188a ust. 3 ustawy, w odniesieniu do której został dla danego odbiorcy przemysłowego wykonany obowiązek, o którym mowa odpowiednio w art. 52 ust. 1 lub w art. 188 ust. 1, lub w art. 188a ust. 1 ustawy, w danym roku "i", wyrażoną w procentach,

Zoi - udział, o którym mowa w art. 59 ustawy lub w przepisach wydanych na podstawie art. 60, lub w art. 188a ust. 7, lub w art. 190 ustawy, w danym roku "i", wyrażony w procentach,

Ozji - jednostkową opłatę zastępczą, o której mowa w art. 56 lub w art. 188 ust. 16, lub w art. 188a ust. 6, lub w art. 190 ust. 3 ustawy, obowiązującą w danym roku "i", wyrażoną w zł/MWh,

Eoi - ilość energii elektrycznej zakupionej na własny użytek przez odbiorcę przemysłowego w danym roku "i", w odniesieniu do której został dla danego odbiorcy przemysłowego wykonany obowiązek, o którym mowa w art. 52 ust. 1 lub w art. 188 ust. 1, lub w art. 188a ust. 1 ustawy, w sposób określony odpowiednio w art. 53 ust. 1 lub w art. 188 ust. 7, lub w art. 188a ust. 3 ustawy, wyrażoną w MWh,

Ri - ilość energii elektrycznej określoną zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy, w odniesieniu do której została od danego odbiorcy przemysłowego pobrana opłata OZE, o której mowa w art. 95 ust. 1 ustawy, w danym roku "i", wyrażoną w procentach,

SRi - stawkę opłaty OZE, o której mowa w art. 98 ust. 1 lub w art. 185 ustawy, obowiązującą w danym roku "i", wyrażoną w zł/MWh,

Epi - ilość energii elektrycznej pobranej z sieci i zużytej przez danego odbiorcę przemysłowego w danym roku "i", wyrażoną w MWh; przy czym dla roku 2016 uwzględnia się ilość energii elektrycznej od dnia wejścia w życie rozdziału 4 ustawy.

4. Wartość dodaną brutto, oznaczoną symbolem "GVA", o której mowa w ust. 1, oblicza się dla:

1) jednostek sporządzających rachunek zysków i strat zgodnie z art. 47 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047) w wariancie porównawczym, jako przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi pomniejszone o koszty działalności operacyjnej po wyłączeniu kosztów amortyzacji, wynagrodzeń oraz ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń pracowniczych, powiększone o pozostałe przychody operacyjne oraz pomniejszone o pozostałe koszty operacyjne;

2) jednostek sporządzających rachunek zysków i strat zgodnie z art. 47 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości w wariancie kalkulacyjnym, jako przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów pomniejszone o koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów, koszty sprzedaży oraz koszty ogólnego zarządu po wyłączeniu kosztów amortyzacji, wynagrodzeń oraz ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń pracowniczych, powiększone o pozostałe przychody operacyjne oraz pomniejszone o pozostałe koszty operacyjne;

3) jednostek sporządzających sprawozdania finansowe jednostki zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości na podstawie art. 45 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, jako przychody ze sprzedaży powiększone o pozostałe przychody operacyjne, pomniejszone o koszty działalności operacyjnej po wyłączeniu kosztów amortyzacji oraz kosztów świadczeń pracowniczych, w tym kosztów wynagrodzeń oraz ubezpieczeń społecznych i innych świadczeń pracowniczych, oraz pomniejszone o pozostałe koszty operacyjne;

4) jednostek niesporządzających sprawozdań finansowych jednostki zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości na podstawie art. 45 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, w sposób określony dla jednostek, o których mowa w pkt 1 albo w pkt 2.

5. Do obliczania współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej stosuje się dane rzeczywiste, a dla okresu od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim danych tych nie da się jeszcze ustalić, dane oszacowane na podstawie dostępnych wielkości z analogicznego okresu dwóch lat poprzedzających ten rok, przy uwzględnieniu okoliczności mających wpływ na zmianę warunków wykonywania działalności gospodarczej przez odbiorcę przemysłowego.

§ 2. W przypadku gdy wartość dodana brutto, o której mowa w § 1 ust. 1, jest mniejsza lub równa zero, przyjmuje się, że wartość współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej, oznaczonego symbolem "Ei", o której mowa w § 1 ust. 1, wynosi więcej niż 40%.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia ²

1 Minister Energii kieruje działem administracji rządowej - energia, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Energii (Dz. U. poz. 2087).

2 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie sposobu obliczania współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej przez odbiorcę przemysłowego (Dz. U. poz. 2059), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz ustawy - Prawo energetyczne (Dz. U. poz. 2365).

• Identyfikator: Dz.U.2016.2054
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Sposób obliczania współczynnika intensywności zużycia energii elektrycznej przez odbiorcę przemysłowego.
• Data aktu: 09/12/2016
• Data ogłoszenia: 16/12/2016
• Data wejścia w życie: 17/12/2016