Umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 27 czerwca 2007 r.
w sprawie umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych

Na podstawie art. 17 ust. 13 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§  1.
Rozporządzenie określa:
1)
rodzaje umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, w których można uzyskać świadectwo, zwane dalej "umiejętnościami";
2)
kwalifikacje, jakie powinien posiadać lekarz zamierzający odbyć szkolenie;
3)
tryb przygotowywania i zatwierdzania programów szkoleń;
4)
tryb wpisywania na listę, o której mowa w art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zwaną dalej "listą", i sposób jej prowadzenia;
5)
tryb przeprowadzenia egzaminu oraz wysokość opłaty za jego przeprowadzenie;
6)
wysokość opłaty za wydanie świadectwa;
7)
sposób ewidencjonowania wydanych świadectw;
8)
szczegółowe warunki i tryb uznawania szkoleń odbytych za granicą.
§  2.
Ilekroć w przepisach rozporządzenia jest mowa o lekarzu bez bliższego określenia, rozumie się przez to również lekarza dentystę.
§  3.
Ustala się wykaz umiejętności stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§  4.
1.
Lekarz może odbyć szkolenie, jeżeli posiada:
1)
prawo wykonywania zawodu lekarza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w dziedzinie medycyny lub stomatologii, określonej w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
2.
W przypadkach określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia szkolenie, w oparciu o program specjalny zawierający poszerzony zakres staży klinicznych oraz kursów teoretycznych dla umiejętności, może odbyć lekarz niespełniający warunku określonego w ust. 1 pkt 2.
§  5.
1.
Programy szkoleń, w tym programy specjalne, o których mowa w § 4 ust. 2, opracowuje komisja programowa dla danej umiejętności, zwana dalej "komisją".
2.
W skład komisji wchodzi:
1)
4 lekarzy posiadających świadectwo umiejętności lub tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w danej dziedzinie medycyny lub w dziedzinie pokrewnej, w tym co najmniej dwóch członków towarzystwa naukowego właściwego dla danej dziedziny medycyny posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego w danej dziedzinie medycyny lub w dziedzinie pokrewnej;
2)
przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej posiadający świadectwo umiejętności lub tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w danej dziedzinie medycyny lub w dziedzinie pokrewnej;
3)
konsultant krajowy w danej dziedzinie medycyny lub w dziedzinie pokrewnej lub jego przedstawiciel posiadający świadectwo umiejętności lub tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w danej dziedzinie medycyny lub w dziedzinie pokrewnej;
4)
przedstawiciel Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, zwanego dalej "CMKP".
3.
Komisję powołuje Dyrektor CMKP.
4.
Skład komisji zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia.
5.
Obsługę komisji zapewnia CMKP.
§  6.
1.
Program szkolenia opracowany przez komisję i zredagowany przez CMKP, zgodnie z zasadami dydaktyki i metodologii kształcenia, Dyrektor CMKP przedstawia niezwłocznie do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
2.
Program szkolenia zatwierdzony przez ministra właściwego do spraw zdrowia CMKP podaje do publicznej wiadomości na stronie internetowej CMKP.
§  7.
Do zmiany programów szkoleń stosuje się przepisy § 5 i 6.
§  8.
1.
W celu uzyskania wpisu na listę podmiot ubiegający się o jego uzyskanie przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia za pośrednictwem CMKP dokumentację potwierdzającą spełnienie wymagań określonych w art. 17 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty.
2.
W celu przygotowania opinii o spełnieniu warunków do prowadzenia szkolenia w danej umiejętności Dyrektor CMKP powołuje zespół ekspertów, w którego skład wchodzi 3 lekarzy posiadających świadectwo umiejętności lub tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w danej dziedzinie medycyny lub w dziedzinie pokrewnej, w tym dwóch wskazanych przez konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny lub w dziedzinie pokrewnej, posiadających stopień naukowy doktora habilitowanego.
3.
Dyrektor CMKP przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia dokumenty, o których mowa w ust. 1, wraz z opinią, o której mowa w ust. 2, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia jej otrzymania.
§  9.
1.
Minister właściwy do spraw zdrowia po otrzymaniu dokumentów, o których mowa w § 8 ust. 1, i opinii, o której mowa w § 8 ust. 2, dokonuje oceny tych dokumentów i, jeżeli są spełnione wymagania określone w art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, wpisuje podmiot na listę.
2.
Informację o wpisie na listę minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje do CMKP, które umieszcza tę informację na stronie internetowej CMKP.
§  10.
Lista jest prowadzona w formie elektronicznej i ogłaszana na stronach internetowych urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia i CMKP.
§  11.
1.
Po zakończeniu szkolenia lekarz, w celu przystąpienia do Państwowego Egzaminu Umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielenia określonych świadczeń zdrowotnych, zwanego dalej "PEU", składa do Centrum Egzaminów Medycznych, zwanego dalej "CEM", następujące dokumenty:
1)
wniosek o dopuszczenie do PEU;
2)
zaświadczenie o ukończeniu szkolenia wystawione przez jednostkę szkolącą wpisaną na listę, o której mowa w art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, albo decyzję, o której mowa w § 20 ust. 5;
3)
kopię prawa wykonywania zawodu;
4)
dowód wniesienia opłaty za PEU.
2.
Dokumenty, o których mowa w ust. 1, składa się w terminie nie dłuższym niż 12 miesięcy od zaliczenia szkolenia przez podmiot prowadzący szkolenie albo daty wydania decyzji, o której mowa w § 20 ust. 5.
3.
CEM przesyła lekarzowi dopuszczonemu do PEU powiadomienie o miejscu i terminie składania poszczególnych części egzaminu, o których mowa w § 12 ust. 2, nie później niż 60 dni przed dniem jego rozpoczęcia.
§  12.
1.
PEU przeprowadzany jest w zależności od potrzeb, jednak nie rzadziej niż dwa razy do roku.
2.
PEU dla każdej dziedziny składa się z dwóch części - egzaminu teoretycznego i egzaminu praktycznego. Egzamin teoretyczny jest przeprowadzany w formie testu albo egzaminu ustnego w zakresie określonym w programie szkolenia.
3.
Test jest przeprowadzany, gdy do PEU przystępuje w danym terminie co najmniej 30 osób.
4.
PEU przeprowadza się zgodnie z regulaminem porządkowym, ustalonym przez Dyrektora CEM i zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
§  13.
1.
Zadania testowe opracowuje CEM w porozumieniu z właściwym konsultantem krajowym odrębnie dla każdego programu szkolenia oraz na każdy PEU.
2.
Zadania egzaminacyjne są przygotowywane, przechowywane i przekazywane w warunkach uniemożliwiających ich nieuprawnione ujawnienie.
3.
Opracowanie zadań egzaminacyjnych oraz przeprowadzenie PEU jest finansowane przez CEM.
§  14.
1.
Egzamin teoretyczny jest przeprowadzany przed egzaminem praktycznym i jego pozytywny wynik stanowi warunek dopuszczenia do egzaminu praktycznego.
2.
Egzamin testowy dla danej specjalności odbywa się jednocześnie w całym kraju.
3.
Egzamin testowy uważa się za zdany z wynikiem pozytywnym, jeżeli lekarz uzyska co najmniej 60 % poprawnych odpowiedzi.
§  15.
1.
W przypadku gdy lekarz nie przystąpi do którejkolwiek z części PEU w wyznaczonym terminie, może przystąpić do tej części PEU w następnym terminie.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, lekarz składa do CEM wniosek o przystąpienie do części egzaminu oraz dowód wniesienia na konto CEM opłaty za tę część PEU w wysokości połowy kwoty, o której mowa w § 17 ust. 1. Opłata nie podlega zwrotowi w przypadku nieprzystąpienia do tej części PEU.
3.
W razie negatywnego wyniku którejkolwiek z części PEU lekarz może przystąpić do PEU w następnym terminie. W takim przypadku PEU składa się z wszystkich części, o których mowa w § 12 ust. 2, i objęty jest opłatą w wysokości określonej w § 17 ust. 1.
§  16.
1.
W razie rażących uchybień formalnych w przeprowadzeniu PEU lub nieprzewidzianych sytuacji mających wpływ na przeprowadzenie PEU minister właściwy do spraw zdrowia na wniosek Dyrektora CEM może unieważnić PEU w całości albo w części, o której mowa w § 12 ust. 2, w danym terminie dla danej dziedziny dla poszczególnych albo wszystkich zdających.
2.
Unieważnienie PEU albo jego części powoduje, że traktuje się odpowiednio PEU albo jego część jako niebyłą. Unieważniony egzamin jest powtarzany w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia podjęcia decyzji o unieważnieniu i nie podlega opłacie, o której mowa w § 17 ust. 1. W przypadku unieważnienia całości PEU wszystkie jego części odbywają się w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia podjęcia decyzji o unieważnieniu.
3.
Decyzję o unieważnieniu minister właściwy do spraw zdrowia podejmuje w ciągu 30 dni od dnia doręczenia wniosku Dyrektora CEM i przekazuje ją do CEM.
4.
Niezwłocznie po otrzymaniu decyzji CEM ogłasza ją na stronie internetowej oraz przesyła zainteresowanym listem poleconym.
§  17.
1.
Wysokość opłaty za przeprowadzenie PEU wynosi 700 zł.
2.
Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się na rachunek CEM. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
§  18.
1.
Wysokość opłaty za wydanie świadectwa wynosi 50 zł.
2.
Opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się na rachunek CEM. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
§  19.
1.
CEM prowadzi rejestr wydanych świadectw i przechowuje dokumenty, o których mowa w § 11 ust. 1, oraz dokumentację dotyczącą PEU.
2.
Rejestr wydanych świadectw jest prowadzony w systemie ewidencyjno-informatycznym i zawiera następujące dane:
1)
numer świadectwa;
2)
imię i nazwisko lekarza, który uzyskał świadectwo;
3)
obywatelstwo;
4)
datę urodzenia;
5)
numer PESEL lekarza, jeżeli został nadany, albo jeżeli nie został nadany - serię i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość;
6)
numer prawa wykonywania zawodu lekarza;
7)
numer rejestracyjny izby lekarskiej lekarza;
8)
imię i nazwisko opiekuna szkolenia;
9)
nazwę i adres jednostki szkolącej, w której lekarz odbywał szkolenie;
10)
datę złożenia PEU i jego wynik;
11)
określenie umiejętności, w której lekarz uzyskał świadectwo.
§  20.
1.
Lekarz, który ubiega się o uznanie programu szkolenia odbytego za granicą w całości lub w części za równoważny z programem zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia, składa do ministra właściwego do spraw zdrowia wniosek w tej sprawie za pośrednictwem CMKP.
2.
Do wniosku lekarz dołącza:
1)
kopię prawa wykonywania zawodu;
2)
dokument zawierający dane o miejscu odbycia szkolenia, okresie jego trwania i szczegółowe informacje o programie szkolenia, a w szczególności o zakresie teoretycznym i praktycznym szkolenia;
3)
informacje o sposobie i trybie złożenia egzaminu lub innej formie potwierdzenia nabytej wiedzy i umiejętności praktycznych.
3.
W celu przygotowania opinii dotyczącej równoważności programu szkolenia odbytego przez lekarza w całości lub w części z programem szkolenia zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia Dyrektor CMKP przekazuje dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 2, do komisji programowej, o której mowa w § 5.
4.
Dyrektor CMKP przekazuje do ministra właściwego do spraw zdrowia dokumentację, o której mowa w ust. 2, wraz z opinią, o której mowa w ust. 3, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia ich otrzymania.
5.
Minister właściwy do spraw zdrowia po otrzymaniu dokumentów, o których mowa w ust. 2, i opinii, o której mowa w ust. 3, dokonuje oceny tych dokumentów i wydaje decyzję w sprawie uznania programu szkolenia odbytego za granicą za równoważny w całości lub w części z programem zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia. Kopię decyzji przesyła się do CMKP.
6.
Minister właściwy do spraw zdrowia uznaje równoważność programu szkolenia odbytego za granicą, jeżeli na podstawie przedstawionych przez lekarza dokumentów stwierdzi, że okres trwania szkolenia, formy nabywania wiedzy i umiejętności praktycznych, zakres merytoryczny odbytego programu kształcenia oraz nabyte kompetencje w zakresie danej umiejętności odpowiadają w istotnych elementach programowi szkolenia w danej umiejętności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo odmawia uznania tego programu.
§  21.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
______

1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 131, poz. 924).

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 117, poz. 790, Nr 191, poz. 1410 i Nr 220, poz. 1600.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

 WYKAZ UMIEJĘTNOŚCI

1. Anatomia kliniczna

2. Andrologia

3. Angiologia inwazyjna

4. Bankowanie tkanek i komórek

5. Bronchoskopia

6. Chirurgia jelita grubego

7. Chirurgia ręki

8. Chirurgiczne leczenie otyłości

9. Cytologia ginekologiczna i kolposkopia

10. Diagnostyka i terapia płodu

11. Diagnostyka mikrokrążenia

12. Echokardiografia

13. Echokardiografia prenatalna

14. Endoskopia przewodu pokarmowego

15. Endoskopia w położnictwie i ginekologii

16. Epidemiologia szpitalna

17. Ginekologia dziewczęca

18. Hepatologia

19. Genetyka onkologiczna

20. Implantologia stomatologiczna

21. Inwazyjna elektrofizjologia i elektroterapia kardiologiczna

22. Kardiologia interwencyjna

23. Kardiologia inwazyjna

24. Koordynacja pobierania i przeszczepiania narządów

25. Laparoskopia urologiczna

26. Leczenie oparzeń

27. Leczenie żywieniowe

28. Mikrochirurgia

29. Medycyna bólu

30. Medycyna hiperbaryczna

31. Medycyna lotnicza

32. Medycyna morska i tropikalna

33. Medycyna rozrodu

34. Neurofizjologia kliniczna

35. Neuroultrasonografia

36. Ogólna diagnostyka ultrasonograficzna

37. Onkologia urologiczna

38. Organizacja ochrony zdrowia wojsk

39. Orzecznictwo lekarskie

40. Orzecznictwo sportowo-lekarskie

41. Pediatria metaboliczna

42. Psychiatria sądowa

43. Radiologia szczękowo-twarzowa

44. Radiologia zabiegowa

45. Uroginekologia

46. Ultrasonografia ginekologiczno-położnicza

47. Uroultrasonografia

48. Rehabilitacja medyczna

ZAŁĄCZNIK Nr  2

 

Lp. Umiejętność Dostępna dla lekarzy i lekarzy dentystów posiadających tytuł specjalisty lub specjalizację II stopnia w dziedzinie medycyny Dostępna dla innych lekarzy po odbyciu szkolenia według programu, o którym mowa w § 4 ust. 2 rozporządzenia
1 2 3 4
1 Anatomia kliniczna wszystkie specjalności lekarskie Nie dotyczy
2 Andrologia endokrynologia NIE
urologia
urologia dziecięca
położnictwo i ginekologia
3 Angiologia inwazyjna angiologia

chirurgia naczyniowa

kardiologia

kardiologia dziecięca

neurologia

radiologia i diagnostyka obrazowa

NIE
4 Bankowanie tkanek i komórek wszystkie specjalności lekarskie TAK
5 Bronchoskopia choroby płuc

pediatria

chirurgia klatki piersiowej

chirurgia dziecięca

otorynolaryngologia

otorynolaryngologia dziecięca

TAK
6 Chirurgia jelita grubego chirurgia ogólna

chirurgia dziecięca

NIE
7 Chirurgia ręki chirurgia dziecięca

chirurgia ogólna

chirurgia plastyczna

neurochirurgia

ortopedia i traumatologia narządu ruchu

NIE
8 Chirurgiczne leczenie otyłości chirurgia ogólna NIE
9 Cytologia ginekologiczna i kolposkopia położnictwo i ginekologia NIE
10 Diagnostyka i terapia płodu położnictwo i ginekologia NIE
11 Diagnostyka mikrokrążenia angiologia NIE
12 Echokardiografia kardiologia

kardiologia dziecięca

neonatologia

NIE
13 Echokardiografia prenatalna kardiologia dziecięca

neonatologia

pediatria

położnictwo i ginekologia

kardiologia

radiologia i diagnostyka obrazowa

NIE
14 Endoskopia przewodu pokarmowego choroby wewnętrzne

chirurgia ogólna

pediatria

gastroenterologia

TAK
15 Endoskopia w położnictwie

i ginekologii

położnictwo i ginekologia NIE
16 Epidemiologia szpitalna anestezjologia i intensywna terapia NIE
chirurgia dziecięca
chirurgia klatki piersiowej
chirurgia ogólna
choroby wewnętrzne
choroby zakaźne
dermatologia i wenerologia
epidemiologia
higiena i epidemiologia
kardiochirurgia
kardiologia
medycyna ratunkowa

mikrobiologia lekarska

neonatologia
neurochirurgia
neurologia
onkologia kliniczna
ortopedia i traumatologia narządu ruchu
otorynolaryngologia
pediatria
położnictwo i ginekologia
psychiatria
psychiatria dzieci i młodzieży
urologia
17 Ginekologia dziewczęca położnictwo i ginekologia NIE
18 Hepatologia wszystkie specjalności lekarskie TAK
19 Genetyka onkologiczna onkologia

genetyka kliniczna

TAK
20 Implantologia stomatologiczna chirurgia stomatologiczna Dostępna dla wszystkich lekarzy dentystów posiadających 2-letni staż pracy związany z udzielaniem świadczeń zdrowotnych
ortodoncja
chirurgia szczękowo-twarzowa
periodontologia
protetyka stomatologiczna
stomatologia dziecięca
stomatologia zachowawcza z endodoncją
21 Inwazyjna elektrofizjologia i elektroterapia kardiologiczna kardiologia NIE
kardiologia dziecięca
22 Kardiologia interwencyjna kardiologia

kardiologia dziecięca

NIE
23 Kardiologia inwazyjna kardiologia

kardiologia dziecięca

NIE
24 Koordynacja pobierania i przeszczepiania narządów anestezjologia i intensywna terapia TAK
chirurgia dziecięca
chirurgia ogólna
chirurgia klatki piersiowej
chirurgia plastyczna
neurologia
25 Laparoskopia urologiczna urologia NIE
26 Leczenie oparzeń chirurgia ogólna

chirurgia dziecięca

anestezjologia i intensywna terapia

chirurgia plastyczna

ortopedia i traumatologia narządu ruchu

NIE
27 Leczenie żywieniowe wszystkie specjalności lekarskie TAK
28 Mikrochirurgia chirurgia ogólna

chirurgia plastyczna

ortopedia i traumatologia narządu ruchu

neurochirurgia

laryngologia

okulistyka

ginekologia i położnictwo

NIE
29 Medycyna bólu wszystkie specjalności lekarskie TAK
30 Medycyna hiperbaryczna anestezjologia i intensywna terapia

medycyna lotnicza

medycyna morska i tropikalna

medycyna pracy

medycyna ratunkowa

medycyna transportu

toksykologia kliniczna

NIE
31 Medycyna lotnicza medycyna transportu

medycyna pracy

medycyna lotnicza

medycyna morska i tropikalna

medycyna ratunkowa

NIE
32 Medycyna morska i tropikalna chirurgia ogólna

choroby zakaźne

choroby wewnętrzne

medycyna transportu

medycyna pracy

medycyna morska i tropikalna

medycyna lotnicza

medycyna ratunkowa

NIE
33 Medycyna rozrodu położnictwo i ginekologia NIE
34 Neurofizjologia kliniczna neurologia

neurochirurgia

neurologia dziecięca

ortopedia i traumatologia narządu ruchu

otolaryngologia

psychiatria

rehabilitacja medyczna

NIE
35 Neuroultrasonografia neurologia

neurochirurgia

radiologia i diagnostyka obrazowa

neurologia dziecięca

NIE
36 Ogólna diagnostyka ultrasonograficzna wszystkie specjalności lekarskie TAK
37 Onkologia urologiczna urologia

urologia dziecięca

NIE
38 Organizacja ochrony zdrowia wojsk wszystkie specjalności lekarskie TAK
39 Orzecznictwo lekarskie wszystkie specjalności lekarskie NIE
40 Orzecznictwo sportowo-lekarskie choroby wewnętrzne

pediatria

chirurgia ogólna

chirurgia dziecięca

kardiologia

ortopedia i traumatologia narządu ruchu

medycyna pracy

medycyna rodzinna

medycyna ogólna

rehabilitacja medyczna

TAK
41 Pediatria metaboliczna pediatria NIE
42 Psychiatria sądowa psychiatria

psychiatria dzieci i młodzieży

NIE
43 Radiologia szczękowo-twarzowa wszystkie specjalności lekarsko-dentystyczne

radiologia i diagnostyka obrazowa

chirurgia szczękowo-twarzowa

TAK
44 Radiologia zabiegowa radiologia i diagnostyka obrazowa NIE
45 Uroginekologia położnictwo i ginekologia

urologia

NIE
46 Ultrasonografia ginekologiczno-położnicza położnictwo i ginekologia NIE
47 Uroultrasonografia urologia

radiologia i diagnostyka obrazowa

NIE
48 Rehabilitacja medyczna rehabilitacja medyczna NIE

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024