Kwalifikacje osób uprawnionych do zawodowego uboju, dopuszczalne metody uśmiercania zwierząt stosownie do gatunku oraz organy uprawnione do kontroli działalności osób, które zawodowo trudnią się ubojem zwierząt lub dokonują uboju w ramach działalności hodowlanej bądź gospodarczej.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ

z dnia 26 kwietnia 1999 r.

w sprawie kwalifikacji osób uprawnionych do zawodowego uboju, dopuszczalnych metod uśmiercania zwierząt stosownie do gatunku oraz organów uprawnionych do kontroli działalności osób, które zawodowo trudnią się ubojem zwierząt lub dokonują uboju w ramach działalności hodowlanej bądź gospodarczej. ^*

Na podstawie art. 34 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zawodowego uboju zwierząt może dokonywać osoba, która posiada:

1) co najmniej wykształcenie podstawowe,

2) tytuł robotnika wykwalifikowanego w zawodzie - ubojowy.

§  2.

1. Zwierzęta z gatunków zwierząt rzeźnych w rozumieniu przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej uśmierca się przez wykrwawienie.

2. Wykrwawienie powinno:

1) rozpocząć się natychmiast po ogłuszeniu zwierzęcia dokonanym przy zastosowaniu jednej z następujących metod:

a) użyciu urządzenia bolcowego penetrującego,

b) użyciu urządzenia udarowego,

c) elektronarkozy,

d) użyciu dwutlenku węgla

- chyba że nie jest ono wymagane,

2) być obfite i całkowite.

3. Zwierzęta wymienione w ust. 1 powinny być wykrwawiane przez nacięcie aorty lub przynajmniej jednej tętnicy z niej wychodzącej albo otwarcie obu tętnic szyjnych wspólnych i obu żył szyjnych.

2. Dopóki wykrwawienie nie zostanie zakończone, nie należy przeprowadzać żadnych czynności związanych z obróbką poubojową.

§ 3. Pisklęta ptaków z gatunków: kura, kaczka, gęś, indyk, bażant, przepiórka, perlica, kaczka piżmowa, struś oraz zarodki tych gatunków ptaków uśmierca się w wylęgarniach przez obcięcie głowy albo zastosowanie dwutlenku węgla w możliwie najwyższym stężeniu tego gazu.

§  4.

1. Zwierzęta z gatunków zwierząt futerkowych, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, uśmierca się przy zastosowaniu jednej z następujących metod:

1) użyciu mechanicznego urządzenia bolcowego wraz z wykrwawieniem,

2) iniekcji śmiertelnej dawki środka nasennego,

3) porażenia prądem elektrycznym,

4) użyciu tlenku węgla,

5) użyciu dwutlenku węgla,

6) użyciu chloroformu.

2. W przypadku stosowania metody uśmiercania, o której mowa w ust. 1 pkt 1, mechaniczne urządzenie bolcowe powinno być tak ustawione, aby bolec wchodził w korę mózgową.

3. W przypadku stosowania metody uśmiercania, o której mowa w ust. 1 pkt 3, działanie prądu elektrycznego powinno objąć mózg i serce oraz spowodować natychmiastową utratę przytomności i wstrzymanie akcji serca.

4. W przypadku stosowania metod uśmiercania, o których mowa w ust. 1 pkt 4-6, należy stosować możliwie najwyższe stężenia gazu, tak aby zwierzę niezwłocznie utraciło świadomość i nastąpiła jego śmierć, przy czym przy zastosowaniu tlenku węgla uśmiercanie można rozpocząć, gdy objętość tego gazu w pomieszczeniu wynosi co najmniej 1% objętości.

§  5.

1. Zwierzęta z gatunków zwierząt domowych, a także zwierzęta z gatunków zwierząt laboratoryjnych uśmierca się przy zastosowaniu jednej z następujących metod:

1) iniekcji śmiertelnej dawki środka nasennego,

2) użyciu:

a) eteru,

b) halotanu,

c) metoksyfluranu,

d) enfluranu,

e) chloroformu.

2. W przypadku stosowania metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, przepis § 4 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

§ 6. Uśmiercanie zwierząt, uzasadnione względami humanitarnymi, koniecznością sanitarną lub nadmierną agresywnością powodującą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego, powinno następować przy odpowiednim zastosowaniu metod określonych w § 2-5 albo przy użyciu broni palnej.

§ 7. Organem uprawnionym do kontroli działalności osób, które zawodowo trudnią się ubojem zwierząt lub dokonują uboju w ramach działalności hodowlanej bądź gospodarczej, jest powiatowy lekarz weterynarii.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

* Z dniem 28 września 2002 r. nin. rozporządzenie traci moc w części sprzecznej z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U.97.111.724), w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 lit. c) ustawy z dnia 6 czerwca 2002 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt (Dz.U.02.135.1141), zgodnie z art. 6 powołanej ustawy zmieniającej.

• Identyfikator: Dz.U.1999.47.469
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Kwalifikacje osób uprawnionych do zawodowego uboju, dopuszczalne metody uśmiercania zwierząt stosownie do gatunku oraz organy uprawnione do kontroli działalności osób, które zawodowo trudnią się ubojem zwierząt lub dokonują uboju w ramach działalności hodowlanej bądź gospodarczej.
• Data aktu: 26/04/1999
• Data ogłoszenia: 27/05/1999
• Data wejścia w życie: 11/06/1999