Ratyfikacja przez Rzeczpospolitą Polską Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 15 września 1995 r.

w sprawie ratyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 23 ustęp 2 Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 r., został złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, jako depozytariuszowi powyższej konwencji, dnia 28 lipca 1994 r. dokument ratyfikacyjny Rzeczypospolitej Polskiej do wymienionej konwencji.

Zgodnie z artykułem 23 konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 26 października 1994 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1. Zgodnie z artykułem 23 konwencji weszła ona w życie dnia 21 marca 1994 r.

2. Następujące państwa i organizacje stały się stronami konwencji, składając dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia w podanych niżej datach:

Albania 3 października 1994 r.

Algieria 9 czerwca 1993 r.

Antigua i Barbuda 2 lutego 1993 r.

Arabia Saudyjska 28 grudnia 1994 r.

Argentyna 11 marca 1994 r.

Armenia 14 maja 1993 r.

Australia 30 grudnia 1992 r.

Austria 28 lutego 1994 r.

Bahrajn 28 grudnia 1994 r.

Bangladesz 15 kwietnia 1994 r.

Barbados 23 marca 1994 r.

Belize 31 października 1994 r.

Benin 30 czerwca 1994 r.

Boliwia 3 października 1994 r.

Botswana 27 stycznia 1994 r.

Brazylia 28 lutego 1994 r.

Burkina Faso 2 września 1993 r.

Chile 22 grudnia 1994 r.

Chiny 5 stycznia 1995 r.

Czad 7 czerwca 1994 r.

Dania 21 grudnia 1993 r.

Dominika 21 czerwca 1993 r.

Egipt 5 grudnia 1994 r.

Ekwador 23 lutego 1993 r.

Estonia 27 lipca 1994 r.

Etiopia 5 kwietnia 1994 r.

Federacja Państw Mikronezji 18 listopada 1993 r.

Federacja Rosyjska 28 grudnia 1994 r.

Fidżi 25 lutego 1993 r.

Filipiny 2 sierpnia 1994 r.

Finlandia 3 maja 1994 r.

Francja 25 marca 1994 r.

Gambia 10 czerwca 1994 r.

Gruzja 29 lipca 1994 r.

Grecja 4 sierpnia 1994 r.

Grenada 11 sierpnia 1994 r.

Gujana 29 sierpnia 1994 r.

Gwinea 7 maja 1993 r.

Hiszpania 21 grudnia 1993 r.

Holandia 20 grudnia 1993 r.

dla Królestwa w Europie

Indie 1 listopada 1993 r.

Indonezja 23 sierpnia 1994 r.

Irlandia 20 kwietnia 1994 r.

Islandia 16 czerwca 1993 r.

Japonia 28 maja 1993 r.

Jordania 12 listopada 1993 r.

Kamerun 19 października 1994 r.

Kanada 4 grudnia 1992 r.

Kenia 30 sierpnia 1994 r.

Komory 31 października 1994 r.

Koreańska Republika

Ludowo-Demokratyczna 5 grudnia 1994 r.

Kostaryka 26 sierpnia 1994 r.

Kuba 5 stycznia 1994 r.

Kuwejt 28 grudnia 1994 r.

Liban 15 grudnia 1994 r.

Liechtenstein 22 czerwca 1994 r.

Luksemburg 9 maja 1994 r.

Malawi 21 kwietnia 1994 r.

Malediwy 9 listopada 1992 r.

Malezja 13 lipca 1994 r.

Mali 28 grudnia 1994 r.

Malta 17 marca 1994 r.

Mauretania 20 stycznia 1994 r.

Mauritius 4 września 1992 r.

Meksyk 11 marca 1993 r.

Monako 20 listopada 1992 r.

Mongolia 30 września 1993 r.

Myanmar 25 listopada 1994 r.

Nauru 11 listopada 1993 r.

Nepal 2 maja 1994 r.

Nigeria 29 sierpnia 1994 r.

Nowa Zelandia 16 września 1993 r.

Norwegia 9 lipca 1993 r.

Pakistan 1 czerwca 1994 r.

Papua-Nowa Gwinea 16 marca 1993 r.

Paragwaj 24 lutego 1994 r.

Peru 7 czerwca 1993 r.

Portugalia 21 grudnia 1993 r.

Republika Czeska 7 października 1993 r.

Republika Federalna Niemiec 9 grudnia 1993 r.

Republika Korei 14 grudnia 1993 r.

Rumunia 8 czerwca 1994 r.

St. Kitts i Nevis 7 stycznia 1993 r.

Saint Lucia 14 czerwca 1993 r.

San Marino 28 października 1994 r.

Senegal 17 października 1994 r.

Seszele 22 września 1992 r.

Słowacja 25 sierpnia 1994 r.

Sri Lanka 23 listopada 1993 r.

Stany Zjednoczone Ameryki 15 października 1992 r.

Sudan 19 listopada 1993 r.

Szwajcaria 10 grudnia 1993 r.

Szwecja 23 czerwca 1993 r.

Tajlandia 28 grudnia 1994 r.

Trynidad i Tobago 24 czerwca 1994 r.

Tunezja 15 lipca 1993 r.

Tuvalu 26 października 1993 r.

Uganda 8 września 1993 r.

Urugwaj 18 sierpnia 1994 r.

Uzbekistan 20 czerwca 1993 r.

Vanuatu 25 marca 1993 r.

Wenezuela 28 grudnia 1994 r.

Węgry 24 lutego 1994 r.

Wietnam 16 listopada 1994 r.

Włochy 15 kwietnia 1994 r.

Wspólnota Europejska 21 grudnia 1993 r.

Wybrzeże Kości Słoniowej 29 listopada 1994 r.

Wyspy Bahama 29 marca 1994 r.

Wyspy Cooka 20 kwietnia 1993 r.

Wyspy Marshalla 8 października 1992 r.

Wyspy Salomona 28 grudnia 1994 r.

Zambia 28 maja 1993 r.

Zimbabwe 3 listopada 1992 r.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej

Brytanii i Północnej Irlandii 8 grudnia 1993 r.

w odniesieniu do Wielkiej Brytanii

i Północnej Irlandii, Wyspy Jersey

i Wyspy Man.

3. Podczas składania dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oraz w terminach późniejszych zostały złożone przez następujące Strony konwencji podane niżej oświadczenia:

KUBA

W nawiązaniu do artykułu 14 Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu Rząd Republiki Kuby oświadcza, że w zakresie dotyczącym Republiki Kuby jakikolwiek spór, który może powstać między Stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania konwencji, będzie rozwiązany w drodze negocjacji przy użyciu kanału dyplomatycznego.

MONAKO

Zgodnie z punktem g) artykułu 4 (2) konwencji Księstwo Monako oświadcza, że zamierza być związane postanowieniami punktów (a) i (b) wymienionego artykułu.

PAPUA-NOWA GWINEA

Rząd Niezależnego Państwa Papua-Nowa Gwinea oświadcza, iż rozumie, że ratyfikacja konwencji w żadnym wypadku nie stanowi rezygnacji z jakichkolwiek uprawnień wynikających z prawa międzynarodowego, dotyczących odpowiedzialności państwa za negatywne skutki zmian klimatu, z naruszeniem zasad prawa międzynarodowego.

WĘGRY

Rząd Republiki Węgierskiej uznaje wielkie znaczenie Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu i ponownie podkreśla swoje stanowisko, zgodnie z postanowieniami artykułu 4 (6) konwencji dotyczącymi pewnego stopnia elastyczności, żeby przeciętny poziom antropogenicznych emisji dwutlenku węgla w latach 1985-1987 był uważany za punkt odniesienia w kontekście zobowiązań wynikających z artykułu 4 (2) konwencji. Interpretacja ta jest ściśle związana z "procesem przejściowym" określonym w artykule 4 (6) konwencji. Rząd Republiki Węgierskiej oświadcza, że podejmie wszelkie wysiłki, aby przyczynić się do realizacji celu konwencji.

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA

Wspólnota Europejska oraz jej państwa członkowskie oświadczają, że zobowiązanie do ograniczenia antropogenicznych emisji dwutlenku węgla (CO₂), zawarte w artykule 4 (2) konwencji, będzie zrealizowane przez Wspólnotę, jako całość, poprzez działania Wspólnoty oraz jej państw członkowskich w ramach odpowiedniej kompetencji każdego z nich.

W świetle tej perspektywy Wspólnota oraz jej państwa członkowskie potwierdzają cele wyszczególnione we wnioskach Rady z dnia 29 października 1990 r., a w szczególności cel stabilizacji emisji dwutlenku węgla do roku 2000 i poziomu z roku 1990, w ramach Wspólnoty jako całości.

Wspólnota Europejska oraz jej państwa członkowskie opracowują uzgodnioną strategię dla realizacji tego celu.

WYSPY SALOMONA

W myśl artykułu 14 (2) konwencji Rząd Wysp Salomona uzna za obowiązkowy arbitraż zgodnie z procedurą, jak zostanie przyjęta przez Konferencję Stron w załączniku dotyczącym arbitrażu, tak szybko, jak to będzie praktycznie możliwe.

4. Informacje o państwach i organizacjach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej konwencji, można uzyskać w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

• Identyfikator: Dz.U.1996.53.239
• Rodzaj: Oświadczenie rządowe
• Tytuł: Ratyfikacja przez Rzeczpospolitą Polską Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 r.
• Data aktu: 15/09/1995
• Data ogłoszenia: 10/05/1996
• Data wejścia w życie: 25/05/1996