Zmiany w narodowym planie społeczno-gospodarczym na lata 1986-1990.

1)

w akapicie pierwszym:

2)

akapit trzeci skreśla się,

3)

akapit czwarty otrzymuje brzmienie:

"Jednocześnie nastąpi bardzo szybki wzrost liczby młodzieży w wieku 7-18 lat (o ok. 820 tys.) oraz ludności w wieku nieprodukcyjnym (o ok. 700 tys.). Pogorszy się więc relacja pomiędzy liczbą ludności w wieku przed- i poprodukcyjnym a ludnością w wieku produkcyjnym. Jeżeli w 1985 r. na 1000 osób w wieku produkcyjnym przypadało ok. 715 osób w wieku nieprodukcyjnym, to w 1990 r. wielkość ta wyniesie ok. 740 osób.",

4)

w akapicie piątym liczbę "11" zastępuje się liczbą "6,4",

5)

w akapicie szóstym liczbę "6" zastępuje się liczbą "9",

6)

w akapicie dwudziestym drugim wyrazy "1 mln" zastępuje się wyrazami "200 tys.";

w rozdziale 3 - Prognoza tworzenia i podziału dochodu narodowego:

1)

ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1. Tworzenie dochodu narodowego.

Z przeprowadzonych analiz obejmujących zewnętrzne i wewnętrzne uwarunkowania rozwoju kraju istniejące w latach 1986-1988 i przewidywane na lata 1989 i 1990 wynika, że wzrost dochodu narodowego wytworzonego może wynieść w całym okresie 1986-1990 około 20-21%. Odpowiada to średniorocznemu wzrostowi około 3,7-3,9%.

Osiągnięcie takiego tempa będzie uzależnione od wzrostu produkcji oraz poprawy efektywności gospodarowania. Przy założeniu, że wartość produkcji sprzedanej przemysłu uspołecznionego wzrośnie o ok. 21,5%, produkcja czysta w tym dziale gospodarki narodowej musiałaby zwiększyć się o ok. 25-27% w ciągu całego 5-lecia, tj. ok. 4,5-4,7% średniorocznie.

Z prognoz wynika, że produkcja czysta rolnictwa zwiększy się średniorocznie o około 0,5-0,7%, a więc wolniej niż produkcja globalna. Wynika to ze spadku produkcji globalnej i produkcji czystej w 1987 r. oraz z konieczności zwiększenia nakładów materialnych, umożliwiających intensyfikację i wzrost produkcji rolniczej w latach następnych.

W rezultacie zmianom ulegnie struktura wytwarzania dochodu narodowego. Udział przemysłu w dochodzie narodowym wytworzonym zwiększy się do ok. 50-51% w 1990 r. wobec 48,6% w 1985 r., a udział rolnictwa zmniejszy się w tym czasie z 14,4% w 1985 r. do ok. 12% w 1990 r.

2. Podział dochodu narodowego.

Ocenia się, że wzrost dochodu narodowego do podziału wyniesie w latach 1986-1990 21-22%, tzn. 3,9-4,1% średniorocznie.

Wyższy nieco wzrost dochodu narodowego do podziału niż dochodu narodowego wytworzonego wynika z przewidywanego szybszego tempa wzrostu importu niż eksportu, licząc w cenach stałych.

Udział funduszu spożycia w dochodzie narodowym podzielonym w 1990 r. może wynieść około 80%. Szacuje się, że fundusz spożycia ogółem wzrośnie w tym samym tempie co dochód narodowy podzielony, a więc w wysokości 21-22% przy średniorocznym tempie 3,9-4,1%. Natomiast wzrost spożycia ogółem w przeliczeniu na 1 mieszkańca powinien wynieść ok. 18-19%. Szacuje się, że udział inwestycji netto w dochodzie narodowym do podziału wyniesie ok. 14% w 1990 r. wobec ok. 12% w 1985 r.",

2)

w ust. 3 - Efektywnościowe wymogi osiągnięcia wzrostu dochodu narodowego, w akapicie pierwszym:

1)

w ust. 1 - Założenia, w akapicie pierwszym ostatnie zdanie otrzymuje brzmienie:

"W celu unowocześnienia struktury gospodarki niezbędne jest tworzenie warunków dla rozwoju stosunków rynkowych, zapewnienie równoprawności wszystkich sektorów, usuwanie ograniczeń w podejmowaniu działalności produkcyjnej, popieranie wzrostu opłacalnego eksportu, większe wdrażanie postępu naukowo-technicznego. Realizacja zmian strukturalnych w gospodarce pozwoli na przyspieszenie rozwoju dziedzin bezpośrednio wpływających na warunki życia ludności: rolnictwa i gospodarki żywnościowej, budownictwa mieszkaniowego, ochrony środowiska naturalnego.",

2)

w ust. 2 - Przemysł:

b)

akapit drugi otrzymuje brzmienie:

"Produkcja przemysłu elektromaszynowego wzrośnie o ok. 39%. Szczególnie szybko będzie wzrastać produkcja przemysłu precyzyjnego (ok. 76%) oraz elektrotechnicznego i elektronicznego (ok. 52%). W ramach przemysłu elektromaszynowego zwiększy się produkcja ciągników i maszyn rolniczych, samochodów dostawczych oraz części zamiennych. Rozwijana będzie produkcja elementów kooperacyjnych, zwłaszcza nowoczesnych podzespołów, co wpłynie na poprawę jakości i unowocześnienie produkcji finalnej. Szczególnie wysokie tempo osiągnie produkcja materiałów i podzespołów elektronicznych (wzrost 2-krotny) oraz środków elektronizacji (wzrost o ok. 75%). Stworzy to warunki do upowszechnienia technik elektronicznych, stosowania nowoczesnych technologii oraz automatyzacji procesów wytwórczych. Wpłynie to na oszczędności w zużyciu materiałów i nośników energii, obniżenie kosztów wytwarzania, poprawę jakości oraz wzrost wydajności pracy. Wpłynie również na podniesienie konkurencyjności produkowanych wyrobów, a tym samym na wzrost eksportu. Podjęta zostanie modernizacja samochodów osobowych oraz samochodów dostawczych w kierunku obniżenia ich materiałochłonności oraz zmniejszenia zużycia paliwa. Produkcja przemysłu maszynowego wzrośnie o 40%, w tym głównie wysokowydajnych maszyn i urządzeń, jak: nowych generacji obrabiarek, robotów i manipulatorów, maszyn górniczych oraz wybranych maszyn budowlanych. Rozwijana będzie produkcja zaopatrzeniowo-kooperacyjna, głównie łożysk, silników elektrycznych, elementów automatyki i narzędzi. Ustabilizowana lub ograniczona produkcja będzie dotyczyć przemysłu: okrętowego, konstrukcji metalowych, wysokomateriałochłonnych maszyn i urządzeń hutniczych i odlewniczych.",

ł)

akapit dwudziesty pierwszy otrzymuje brzmienie:

"Przyjmując średnioroczne tempo wzrostu przemysłu uspołecznionego w latach 1986-1990 za 100, wskaźniki wyprzedzenia lub opóźnienia rozwoju poszczególnych grup gałęzi w stosunku do całego przemysłu będą kształtować się następująco:

1) elektromaszynowy 170

w tym:

- precyzyjny 300

- elektrotechniczny i elektroniczny 217

- maszynowy 170

2) chemiczny 125

3) mineralny 85

w tym: materiałów budowlanych 100

4) drzewno-papierniczy 112

5) lekki 117

w tym: skórzany 132

6) spożywczy 83

w tym:

- olejarski 194

- mięsny 100

7) paliwowo-energetyczny 38

8) metalurgiczny 12",

3)

w ust. 3 - Gospodarka żywnościowa:

a)

akapity drugi i trzeci otrzymują brzmienie:

"W roku 1990 globalna produkcja rolnicza wzrośnie o ok. 8% w stosunku do 1985 r., w tym produkcja roślinna o ok. 11%, a zwierzęca o ok. 5%. Produkcja przedsiębiorstw przemysłu spożywczego wzrośnie o ponad 12%. Wydatnie zwiększy się eksport artykułów rolno-spożywczych.

Będzie to wymagać osiągnięcia w 1990 r. zbiorów zbóż w wysokości 27,5 mln ton, buraków cukrowych ok. 15 mln ton, ziemniaków ok. 35 mln ton, produkcji żywca na poziomie 4,3 mln ton, a mleka około 15,3 mld litrów.",

e)

akapit dwunasty otrzymuje brzmienie:

"W produkcji zwierzęcej zapewni się warunki dla wzrostu chowu trzody chlewnej i powstrzymania spadku pogłowia bydła, zwłaszcza krów, oraz przywrócenia tendencji rozwojowych w chowie owiec. Podejmowane będą dalsze wszechstronne działania zmierzające do zwiększenia intensywności chowu zwierząt gospodarskich, wzrostu wydajności jednostkowej, w tym zwłaszcza mleczności krów oraz poprawy efektywności pasz, m.in. przez zwiększenie udziału w nich pasz białkowych.",

4)

ust. 5 - Budownictwo, w akapicie pierwszym liczbę "15" zastępuje się liczbą "18",

5)

w ust. 8 - Gospodarka morska akapit piąty otrzymuje brzmienie:

"W przemyśle okrętowym podjęte działania restrukturyzacyjne powinny zapewnić lepsze wykorzystanie istniejących zdolności produkcyjnych. Nastąpi rozwój zdolności remontowych stoczni z myślą o potrzebach floty, jak i wzroście eksportu efektywnych usług remontowych.",

6)

w ust. 9 - Drobna wytwórczość

- w akapicie szóstym liczbę "29" zastępuje się liczbami "50-60".

w rozdziale 6 - Polityka zatrudnienia:

1)

w ust. 2 - Aktywizacja zawodowa ludności, w akapicie pierwszym wyrazy: "Zamierza się wprowadzić 5% dodatek do podstawy emerytury za każdy rok kontynuowania zatrudnienia bez pobierania przysługującej emerytury, który obowiązywałby w okresie do 1990 r." i w wierszu czwartym od dołu wyrazy "III grupy" oraz akapity czwarty i piąty - skreśla się,

2)

ust. 4 - Prognoza podziału przyrostu zasobów siły roboczej otrzymuje brzmienie:

"Szacuje się, że w latach 1986-1990 łączny przyrost zasobów siły roboczej w gospodarce narodowej z tytułu przyrostu ludności w wieku produkcyjnym oraz zmian w aktywności zawodowej może wynieść ok. 640 tys. osób.

Potrzeby restrukturyzacji gospodarki narodowej oraz tworzone zasady kształtowania równości poszczególnych sektorów gospodarki narodowej powodować będą, że przeważająca część przyrostu zasobów siły roboczej podejmie pracę poza gospodarką uspołecznioną (ok. 560 tys. osób).

W gospodarce uspołecznionej przyrost zatrudnienia wyniesie ok. 80 tys. osób przy zróżnicowanych zmianach poziomu zatrudnienia w poszczególnych działach i gałęziach gospodarki narodowej. W sferze produkcji materialnej przyrost zatrudnienia powinien być skoncentrowany przede wszystkim w transporcie, handlu, gospodarce komunalnej i łączności (czyli w dziedzinach, gdzie istnieją ograniczone możliwości rekompensowania przyrostu zatrudnienia wzrostem wydajności), a także w przemyśle wydobywczym. W przemyśle oraz przedsiębiorstwach budowlano-montażowych kluczową sprawą jest natomiast przyspieszenie tempa wzrostu wydajności pracy.

Na wzrost zatrudnienia w sferze poza produkcją materialną oddziałują przede wszystkim, z uwagi na uwarunkowania demograficzne, potrzeby działów: ochrona zdrowia i opieka społeczna oraz oświata i wychowanie.",

3)

po ust. 4 dodaje się ust. 5 - Gospodarowanie siłą roboczą na lokalnych rynkach pracy w brzmieniu:

"Podejmowane będą działania na rzecz stworzenia prawidłowo funkcjonujących lokalnych rynków pracy. Chodzi z jednej strony o przełamanie bariery braku siły roboczej, a z drugiej o lepsze wykorzystanie istniejących zasobów pracy przez zwolnienie zbędnych i nieefektywnie wykorzystywanych zasobów na rzecz zakładów, które mogą je lepiej wykorzystać. Osiągnięciu tych celów będą służyć:

- zmiany w przepisach prawa pracy zapewniających większą swobodę podejmowania przez pracowników dodatkowego zatrudnienia, zwiększenie uprawnień zakładów pracy do elastycznego kształtowania warunków umowy o pracę oraz nawiązywania i rozwiązywania stosunków pracy,

- eliminowanie dotychczasowej praktyki różnicowania uprawnień stron stosunku pracy w zależności od zatrudnienia w jednostce gospodarki uspołecznionej i nie uspołecznionej i tworzenie jednolitych zasad postępowania w odniesieniu do wszystkich podmiotów gospodarujących,

- rozszerzenie zakresu tworzenia i wykorzystywania środków Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej w celu zapewnienia okresowego bezpieczeństwa socjalnego osobom tracącym pracę, finansowania przekwalifikowania osób, które będą musiały zmienić zawód, tworzenia nowych miejsc pracy oraz wspomagania różnorodnych działań mających na celu zwiększenie mobilności siły roboczej. Powinno to przyczyniać się do wspomagania restrukturyzacji gospodarki narodowej procesami efektywnych przemieszczeń zatrudnienia.

Największe napięcia na rynku pracy wystąpią w dużych aglomeracjach miejsko-przemysłowych, gdzie rozwój naturalny ludności nie zapewni nawet prostej reprodukcji siły roboczej. Dlatego też rady narodowe będą podejmować i organizować przedsięwzięcia sprzyjające złagodzeniu deficytu siły roboczej, a w szczególności:

- wprowadzać zakaz rozbudowy miejsc pracy nie związanych z poprawą infrastruktury miejskiej i sytuacją bytową mieszkańców,

- kierować przyrost zasobów siły roboczej do pracy w zakładach o najbardziej nowoczesnej technice wytwarzania, będących nośnikami postępu dla poszczególnych gałęzi i branż gospodarki narodowej,

- wprowadzać elementy deglomeracji czynnej dla tej produkcji, która w tych aglomeracjach nie znajduje uzasadnienia ekonomicznego ani społecznego i jest uciążliwa dla środowiska,

- wyprowadzać część produkcji zakładów pracy do małych miast i wsi, gdzie istnieją możliwości aktywizacji zawodowej ludności, co pozwoli na uzyskanie dodatkowego zatrudnienia bez konieczności zapewnienia mieszkań pracownikom,

- dokonywać przemieszczeń siły roboczej między zakładami pracy w obrębie danej miejscowości, co eliminuje barierę braku mieszkań dla pracowników.";

w rozdziale 7 - Polityka inwestycyjna:

w ust. 2 - Szacunek nakładów inwestycyjnych i ich struktura:

e)

akapity piąty, szósty i siódmy otrzymują brzmienie:

"W wyniku reorientacji nakładów inwestycyjnych na modernizację i odtworzenie aparatu wytwórczego oraz w miarę kończenia inwestycji o długich cyklach realizacji powinno nastąpić zmniejszenie udziału robót budowlano-montażowych w całości nakładów z ok. 64% w 1985 r. do ok. 61% w r. 1990. W sferze produkcji materialnej udział robót budowlano-montażowych obniży się z 52% do 49%, a w przemyśle z 51% do 46%. W latach 1986-1990 wzrastać będzie likwidacja zużytych maszyn i urządzeń. Jednocześnie ze względu na rosnący udział luźnych zakupów w nakładach inwestycyjnych ogółem w tym okresie nastąpi przyspieszone instalowanie nowego parku maszynowego. Udział maszyn i urządzeń w wartości brutto środków trwałych produkcyjnych w 1990 r. nie ulegnie istotnym zmianom w stosunku do 1985 r. i wyniesie ok. 33%. Materiały uzyskane dzięki zmniejszeniu udziału robót budowlano-montażowych w inwestycjach produkcyjnych będą kierowane na rzecz budownictwa mieszkaniowego i remontów mieszkań.

Realizacja zadań polityki inwestycyjnej w latach 1986-1990 wymaga zmian w strukturze źródeł finansowania. Generalnie będą one polegały na zmniejszeniu udziału dotacji z budżetu oraz kredytu. Przewiduje się, że udział dotacji w skali pięciolecia wyniesie około 19%, a kredytu bankowego ok. 30%.

W strukturze inwestycji według szczebla podejmowania decyzji zaznaczą się w ciągu pięciolecia korzystne zmiany, polegające na zwiększeniu do około 47% udziału inwestycji przedsiębiorstw i zmniejszeniu z 11% do około 7% udziału inwestycji centralnych. Udziały inwestycji władz terenowych i spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego ukształtują się na tym samym poziomie po około 10%. Udział inwestycji gospodarki nie uspołecznionej wyniesie około 17%.";

w rozdziale 8 - Polityka współpracy gospodarczej z zagranicą:

w akapicie drugim pkt 6 otrzymuje brzmienie:

"6) wzrost w pięcioleciu eksportu o około 32% i importu o około 38%.";

rozdział 9 - Polityka finansowa otrzymuje brzmienie:

"1. Polityka finansowa państwa będzie się koncentrować na:

- zwiększeniu skuteczności oddziaływania finansów na efektywność gospodarki,

- przywracaniu globalnej równowagi gospodarczej,

- poprawie równowagi zewnętrznej,

- stymulowaniu założonych zmian w strukturze gospodarki, przede wszystkim zaś na stworzeniu warunków umożliwiających przyspieszenie rozwoju rolnictwa i gospodarki żywnościowej, budownictwa mieszkaniowego oraz ochrony środowiska naturalnego.

2. Fundamentalnej przebudowie w latach 1989 i 1990 ulegnie system finansowy przedsiębiorstw państwowych. Przedsiębiorstwa będą przekształcane w spółki z udziałem Skarbu Państwa. Nastąpi zmiana funduszy przedsiębiorstw poprzez przekształcenie dotychczasowych funduszy w fundusz założycielski i fundusz przedsiębiorstwa. Fundusz założycielski odpowiadać będzie wkładowi Skarbu Państwa w majątek przedsiębiorstw. Z tego tytułu przedsiębiorstwa będą zobowiązane do opłacania dywidendy na rzecz Skarbu Państwa. Zniesione zostaną fundusze tworzone w ciężar kosztów działalności, z wyjątkiem funduszy: szkód górniczych i rekultywacji oraz socjalnego i mieszkaniowego.

Środki na finansowanie inwestycji przedsiębiorstw będą mogły pochodzić z: funduszy przedsiębiorstw, środków pieniężnych uzyskanych w drodze emisji obligacji lub przez zaciągnięcie bankowego kredytu inwestycyjnego, a także w uzasadnionych przypadkach z funduszu założycielskiego lub należnych Skarbowi Państwa dywidend. Dotacje z budżetu na finansowanie inwestycji będą zwiększały fundusz założycielski.

W ten sposób ujednolicony zostanie system finansowy wszystkich podmiotów gospodarczych posiadających osobowość prawną.

3. Zmiany w zasadach opodatkowania działalności gospodarczej będą również zmierzać do praktycznej realizacji zasady równorzędnych i stabilnych warunków funkcjonowania i rozwoju wszystkich podmiotów gospodarczych. W pierwszym etapie ujednolicony zostanie system opodatkowania jednostek gospodarczych posiadających osobowość prawną. W tym zakresie podstawowe znaczenie będą mieć regulacje dotyczące podatku dochodowego. Przedmiotem opodatkowania tym podatkiem będzie różnica między sumą osiągniętych w danym roku przychodów a poniesionymi wydatkami, z wyjątkiem tych, które zostaną ustawowo określone jako nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podstawę obliczenia podatku stanowić będzie dochód osiągnięty w roku podatkowym po odliczeniu od niego:

- połowy wydatków na budowę, rozbudowę i modernizację budynków i budowli oraz na zakup maszyn i urządzeń związanych z preferowanymi dziedzinami rozwoju gospodarki,

- wydatków na modernizację technik wytwarzania przynoszących zmniejszenie zużycia energii,

- wydatków na zakup osiągnięć naukowych i technicznych, a także na zakup maszyn i urządzeń służących wdrażaniu tych osiągnięć,

- wydatków na zakup i montaż urządzeń służących ochronie środowiska,

- darowizn na cele społecznie użyteczne (w wysokości nie przekraczającej 10% dochodów).

Podatek dochodowy wynosić będzie maksymalnie 40% podstawy opodatkowania.

Ujednolicony zostanie podatek obrotowy poprzez znaczne ograniczenie liczby obowiązujących stawek tego podatku i uwzględnienie w tych nowych stawkach wpłat na Fundusz Obsługi Zadłużenia Zagranicznego. Przewiduje się różne stawki podatku obrotowego dla działalności produkcyjnej i usługowej.

Ujednolicone zostaną zasady poboru innych, wliczanych w ciężar kosztów, podatków i opłat od osób prawnych, tj. podatku od płac, podatku od nieruchomości, opłat skarbowych oraz świadczeń na fundusz gminny i fundusz miejski.

W latach 1989 i 1990 zlikwidowany zostanie podatek od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń, natomiast wypłaty wynagrodzeń zaliczanych w ciężar kosztów, przekraczających dopuszczalny próg wzrostu, będą powiększać podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym.

4. Podstawowym celem polityki budżetowej będzie dążenie do zminimalizowania stanu nierównowagi budżetu państwa, co będzie wspomagać procesy wyhamowania tempa inflacji oraz umacniania pieniądza. Budżet nabierze charakteru faktycznie aktywnego instrumentu polityki finansowej państwa, co powinno wyrażać się w dostosowywaniu strony rzeczowej realizacji planu do wydolności budżetu.

Ograniczeniu ulegnie redystrybucyjna funkcja budżetu, przede wszystkim w wyniku:

- zahamowania wzrostu dotacji, m.in. przez rozszerzenie stosowania jednolitych przedmiotowych stawek dotacji,

- wprowadzenia zasady, że ponadstandardowy poziom świadczeń powinien być w większym stopniu opłacany przez korzystających z usług,

- zmniejszenia udziału budżetu w finansowaniu inwestycji centralnych.

Reforma systemu budżetowego powinna:

- zwiększyć samodzielność dysponentów kredytów budżetowych i ułatwić funkcjonowanie sfery usług niematerialnych,

- umożliwić przejście jednostek budżetowych, realizujących dochody własne, na samofinansowanie w formie zakładów budżetowych,

- zwiększyć swobodę jednostek w zakresie podejmowania odpłatnej działalności gospodarczej,

- zwiększyć samodzielność rad narodowych przez podział budżetu państwa na odrębne budżety komunalne oraz budżety terenowe i budżet centralny.

Ograniczeniu ulegnie liczba funduszy pozabudżetowych, których decydującym źródłem zasilania są dotacje z budżetu. Fundusze powinny przejmować wydatki budżetowe, jeśli ich charakter odpowiada ustawowemu przeznaczeniu funduszu.

5. Sprawą kluczową jest racjonalne kształtowanie podaży pieniądza, tak aby nie dopuścić do nadmiernej emisji, ponieważ trudny dostęp do pieniądza dla wszystkich podmiotów kreujących popyt jest warunkiem powodzenia urynkowienia gospodarki bez niszczącej ją inflacji. W tym celu przyjęta zostanie zasada, że dynamika podaży pieniądza kreowanego przez system bankowy będzie niższa od tempa wzrostu dochodu narodowego podzielonego w cenach bieżących.

Polityka pieniężno-kredytowa będzie ukierunkowana na poprawę efektywności poprzez stosowanie jednolitych zasad polityki kredytowej wobec wszystkich podmiotów gospodarczych. W polityce kredytowej banki będą się kierować głównie kryterium efektywności gospodarowania poprzez:

- stosowanie, przy ocenie zdolności kredytowej, kryterium płynności finansowej. Podmioty gospodarcze, które nie wywiązują się terminowo ze swych zobowiązań pieniężnych wobec wierzycieli, oraz podmioty, w których występuje trwałe zamrożenie środków w przeterminowanych należnościach, nie będą traktowane jako wiarygodni kredytobiorcy;

- udzielanie kredytów w pierwszej kolejności na realizację zadań gwarantujących osiągnięcie w krótkim czasie efektów ekonomicznych i w rezultacie szybką spłatę kredytu.

Banki będą prowadzić działania w kierunku urealniania oprocentowania lokat i kredytów, stosując zmienną stopę procentową, uwzględniającą ruch cen. Oprocentowanie środków gromadzonych w bankach będzie zróżnicowane w zależności od czasu, na jaki jest wkład wnoszony, przy czym oprocentowanie środków płatnych na każde żądanie będzie niższe od oprocentowania wkładów terminowych, co powinno skłaniać podmioty gospodarcze i ludność do racjonalnej, oszczędnej gospodarki posiadanymi zasobami pieniężnymi.

Tworzone będą warunki do konkurencji między bankami depozytowo-kredytowymi. Zniesione zostaną ograniczenia administracyjne i podziały przedmiotowo-podmiotowe oraz terytorialne w działalności banków. Finansowanie przedsięwzięć przekraczających zdolność kredytową poszczególnych banków będzie prowadzone poprzez zawieranie przez banki porozumień w formie konsorcjum.

6. Jednym z głównych problemów i ograniczeń rozwoju gospodarczego Polski jest zadłużenie zagraniczne, a ściślej koszty obsługi tego zadłużenia. Jego skala jest tak wielka, że przezwyciężanie problemów z nim związanych wymaga działań długofalowych. Niezbędne jest wypracowanie określonych zasad współdziałania z wierzycielami w celu ukształtowania odpowiednich, zewnętrznych warunków dla obsługi zadłużenia. Jednym z zasadniczych czynników przezwyciężania ograniczeń wynikających z zadłużenia jest dynamizacja eksportu. Istnieje konieczność wypracowania zwiększającej się nadwyżki bilansu handlowego stanowiącego podstawowe źródło finansowania kosztów obsługi zadłużenia. Niezbędne jest także poszukiwanie nowych źródeł dochodów dewizowych poprzez aktywizację form przyciągania kapitału zagranicznego do kraju. Problem obsługi zadłużenia, oprócz strony dewizowej, to kwestia znalezienia wewnętrznych źródeł pokrycia wydatków na ten cel. Fundusz Obsługi Zadłużenia Zagranicznego będzie finansowany z dochodów budżetu państwa.";

w rozdziale 11 - Cele społeczne i sposoby ich realizacji:

1)

w ust. 1 - Polityka rozwoju konsumpcji i rynek wewnętrzny:

a)

akapity pierwszy, drugi, trzeci, czwarty i piąty otrzymują brzmienie:

"Przewiduje się, że w latach 1986-1990 średnioroczny wzrost spożycia przez ludność dóbr materialnych i usług niematerialnych wyniesie 3,4% (licząc na mieszkańca).

W ciągu pięciolecia nastąpią zmiany w poziomie i strukturze wyżywienia, polegające na zwiększeniu ilości i asortymentu oferowanej żywności oraz poprawie funkcjonowania rynku. Ocenia się, że spożycie mięsa i podrobów w 1990 r. ukształtuje się w granicach 67 kg (licząc na mieszkańca) wobec 60,2 kg w 1985 r. W pozostałych grupach artykułów żywnościowych poziom produkcji i dostaw będzie lepiej dostosowany do potrzeb rynku zarówno przez wzrost podaży, jak i jakości wyrobów. Obok zwiększenia podaży podstawowych grup towarowych nastąpi wzbogacenie oferty asortymentowej, zwłaszcza w zakresie przetwórstwa rolno-spożywczego, koncentratów, przypraw i używek oraz napojów bezalkoholowych.

Osiągnięcie zamierzonej poprawy wyżywienia powinno następować wraz z procesami wdrażania reformy systemu ekonomiczno-finansowego gospodarki żywnościowej, stwarzającej warunki rozwoju przedsiębiorczości i konkurencji w obrocie i przetwórstwie, a tym samym wzrost podaży, przy jednoczesnym wykorzystaniu aktywnej polityki cen.

Przewiduje się, że w globalnym spożyciu wzrośnie udział wydatków na towary nieżywnościowe i usługi. Dostawy rynkowe wielu artykułów będą wyższe od przeciętnego wzrostu spożycia z dochodów osobistych ludności. Do tej grupy artykułów należy zaliczyć wyroby przemysłu lekkiego, takie jak okrycia i ubiory, bielizna osobista, obuwie, oraz wyroby przemysłu elektromaszynowego będące nośnikami najnowszej techniki (osprzęt elektroniczny, audiowizualny itd.).

Ocenia się, że podaż towarów na zaopatrzenie rynku wzrośnie w granicach 26%, w tym towarów nieżywnościowych o 31%.",

2)

w ust. 2 - Polityka kształtowania dochodów:

3)

w ust. 3 - Polityka cen:

4)

w ust. 4 - Polityka mieszkaniowa:

5)

w ust. 5 - Polityka rozwoju gospodarki komunalnej:

a)

akapity drugi i trzeci otrzymują brzmienie:

"Ocenia się, że przyrost zdolności produkcyjnych wodociągów wyniesie około 2 mln m³ na dobę, a przepustowość komunalnych oczyszczalni ścieków zwiększy się o 1,2 mln m³ na dobę. Przewiduje się, że ścieki odprowadzane do kanalizacji miejskiej w 1990 r. zwiększą się o około 6% w porównaniu z rokiem 1985, a ścieki oczyszczane o około 24%. W rezultacie odsetek ludności miejskiej korzystającej z wodociągów zwiększy się z 88,8% w 1985 r. do 90,4% w 1990 r., a z kanalizacji miejskiej z 79,7% w 1985 r. do 81,7% w 1990 r.

W efekcie realizacji w pięcioleciu 1986-1990 dużych systemów wodociągowych przewiduje się uzyskanie poprawy zaopatrzenia w wodę na obszarze aglomeracji katowickiej, m.st. Warszawy, m. Krakowa, Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego oraz w województwie wałbrzyskim.",

6)

w ust. 6 - Polityka rozwoju oświaty i wychowania

7)

w ust. 7 - Polityka ochrony zdrowia:

a)

akapity drugi i piąty otrzymują brzmienie:

"Zostaną wybudowane i oddane do użytku nowe szpitale na co najmniej 16 tys. łóżek. W rezultacie liczba łóżek szpitalnych wyniesie w 1990 r. 221 tys., co stanowi na 10 tys. mieszkańców 57,7 łóżek w porównaniu z 56,4 w 1985 r. Wzrośnie o ok. 370 liczba przychodni i ośrodków zdrowia, a liczba miejsc w żłobkach zwiększy się do 1990 r. o ok. 8 tys.",

"W latach 1986-1990 liczba lekarzy medycyny wzrośnie z 73,2 tys. do 84,4 tys., lekarzy dentystów z 17,4 tys. do 18,4 tys., pielęgniarek ze 179,7 tys. do 212 tys.",

8)

w ust. 9 - Polityka rozwoju kultury:

9)

w ust. 11 - Polityka ochrony i kształtowania środowiska, gospodarka wodna, w pkt 2 - Gospodarka wodna, akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

"W okresie pięciolecia 1986-1990 zostanie zakończona, realizowana jako inwestycja centralna, budowa I etapu «Wodociągu Północnego» dla m.st. Warszawy, a także - realizowanych w planach terytorialnych: systemu «Wielka Woda» dla Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego oraz I etapu wodociągu «Sudety» w województwie wałbrzyskim. Podjęta będzie budowa zbiornika wodnego «Świnna Poręba» na rz. Skawie, związanego także z zaopatrzeniem w wodę Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, a w miarę powstających możliwości inwestycyjnych, zbiornika «Rzymówka» na rz. Kaczawie oraz II etapu «Wodociągu Północnego» dla m.st. Warszawy. Ponadto w ramach planowanych nakładów na inwestycje jednostek budżetowych resortu ochrony środowiska i zasobów naturalnych przewiduje się rozpoczęcie budowy zbiorników: «Sosnówka» na rzece Czerwonce, «Wióry» na rzece Świślinie, «Oleśniki» na rzece Wieprz oraz zbiorników kojarzonych z eksploatacją kruszywa: «Kozielno», «Kamieniec Ząbkowicki», «Topola» na rzece Nysie Kłodzkiej oraz «Racibórz» na Odrze, a także stopnia wodnego «Malczyce» na Odrze."

W części II

SZCZEGÓŁOWE USTALENIA PLANU

w rozdziale 1 - Inwestycje centralne:

1)

w ust. 1 - Zasady kreowania, zdanie ostatnie otrzymuje brzmienie:

"W kolejnych centralnych planach rocznych w miarę powstających możliwości Rada Ministrów będzie włączać do inwestycji centralnych nowe przedsięwzięcia, głównie w obszarze gospodarki żywnościowej i ochrony środowiska.",

2)

w ust. 2 - Wykaz inwestycji centralnych:

c)

tablica w akapicie trzecim otrzymuje następujące brzmienie:

"INWESTYCJE ROZPOCZĘTE DO 1988 R.

Lp.	Nazwa inwestycji	Przyrost zdolności produkcyjnych (usługowych)			Termin zakończenia (rok)	Wartość kosztorysowa (ceny 1984 r.) mld zł
Lp.	Nazwa inwestycji	nazwa wyrobu	jednostka miary	ogółem	Termin zakończenia (rok)	Wartość kosztorysowa (ceny 1984 r.) mld zł
1	2	3	4	5	6	7
1	Kopalnia Węgla Kamiennego XXX-lecia PRL - pole Warszowice	węgiel koksowy	mln t/r	1,8	1996	22,1
2	Kopalnia Węgla Kamiennego "Krupiński"	węgiel koksowy	"	3,6	1989	22,8
3	Kopalnia Węgla Kamiennego "Morcinek"	węgiel koksowy	"	1,8	1992	38,6
4	Kopalnia Węgla Kamiennego "Budryk"	węgiel koksowy	"	6,0	2000	69,1
5	Kopalnia Węgla Kamiennego "Czeczott"	węgiel energetyczny	"	7,2	1991	49,3
6	Kopalnia Węgla Kamiennego "Bogdanka K-1"	węgiel energetyczny	"	2,4	1992	47,7
	Kopalnia Węgla Brunatnego "Bełchatów"
7	- budowa odkrywki Bełchatów	węgiel brunatny	"	38,5	1990	134,2
8	- budowa odkrywki Szczerców	węgiel brunatny	"	12,0	2002	185,3
9	Kopalnia Węgla Brunatnego "Konin"	węgiel brunatny	"	6,0	1990	14,5
10	Układ przesyłowy dla importu gazu ziemnego z ZSRR z rejonu Brześcia, łącznie z tłocznią w Hołowczycach	rurociąg przepustowość	km mld Nm³/r	310 6,0	1992	22,5
11	Elektrownia "Bełchatów"	moc elektryczna	MW	4.320	1992	208,5
12	Elektrownia "Opole"	moc elektryczna	MW	2.160	1997	159,5
13	Elektrownia Jądrowa "Żarnowiec" - I etap	moc elektryczna	MW	930	1995	155,7
14	Elektrownia "Połaniec" Elektrownia "Stalowa Wola"	moc elektryczna	MW	1.600	1987	29,4
15	- rozbudowa elektrowni dla potrzeb ciepłej wody dla kopalni siarki	moc cieplna	MW	220	1987	4,3
16	- budowa kotła WP 120	moc cieplna	MW	140	1986	1,6
17	Elektrociepłownia "Kawęczyn"	moc cieplna	MW	740	1990	17,6
18	Elektrociepłownia "Katowice-Dąbrówka"	moc cieplna	MW	510	1991	12,8
	Stacje wysokiego napięcia:
19	- Widełka	stacja 750 kV	MVA	2.502	1988	5,5
		stacja 400 kV	MVA	250
20	- Tarnów III	pola 400 kV	szt.	2	1986	0,4
		pola 110 kV	szt.	3
21	- Tucznawa III etap	pola 400 kV	szt.	2	1986	0,2
22	- Ostrów Świętokrzyski	stacja transform.	MVA	250	1987	0,2
23	- Krosno-Iskrzynia	stacja transform.	MVA	250	1991	1,2
24	- Płock II zad. 2	pola 400 kV	szt.	5	1986	0,3
25	- Płock II zad. 3	stacja transform.	MVA	250	1988	0,4
26	- Rokitnica	stacja transform.	MVA	500	1991	1,7
27	- Grudziądz-Węgrowo z wyprowadzeniem linii 400 kV	stacja transform.	MVA	500	1989	1,2
	Grudziądz-Węgrowo	linia	km	1
28	- Trębaczew	stacja transform.	MVA	500	1990	1,0
29	- Mościska	stacja transform.	MVA	250	1992	1,8
30	- Żarnowiec	stacja transform.	MVA	250	1991	1,4
31	- Wierna Rzeka k. Kielc	stacja transform.	MVA	750	1991	1,5
32	- Olsztyn Mątki	stacja transform.	MVA	330	1991	1,2
33	- Czarna (Lubin)	stacja transform.	MVA	500	1989	0,5
	Linie wysokiego napięcia:
34	- Widełka-Tarnów	linia 400 kV	km	99	1986	1,8
35	- ZSRR-Widełka	linia 400 kV	km	114	1986	3,8
36	- Skawina-Tarnów	linia 400 kV	km	189	1986	2,0
37	- Byczyna-Tucznawa	linia 400 kV	km	33	1986	0,8
38	- Byczyna-Skawina	linia 400 kV	km	107	1986	1,4
39	- Rogowiec-Łódź	linia 400 kV	km	71	1987	1,4
40	- Krajnik - granica NRD	linia 400 kV	km	12	1987	0,4
41	- Płock-Łódź	linia 400 kV	km	135	1988	2,0
42	- Pasikurowice- Dobrzeń-Trębaczew	linia 400 kV	km	108	1988	1,3
43	- Mikułowa-Pasikurowice-St. Czarna k. Lubina	linia 400 kV	km	66	1988	1,1
44	- Kampina-Ołtarzew	linia 400 kV	km	49	1988	0,9
45	- Rogowiec-Trębaczew-Miedzno	linia 400 kV	km	70	1990	2,0
46	- Widełka-Krosno	linia 400 kV	km	68	1990	1,4
47	- Połaniec-Kielce	linia 400 kV	km	121	1990	1,6
48	Zakład koksowniczy w Hucie "Katowice"	koks metalurgiczny	tys. t/r	3.040	1989	107,2
		gaz koksowniczy	mln Nm³/r	880
49	Zakłady Metalurgiczne "Ursus" w Lublinie	odlewy żeliwne	tys. t/r	63	1990	34,6
50	Zakłady Mechaniczne "Ursus" w Warszawie	ciągnik rolniczy	tys. szt./r	85	1993	106,2
		w tym licencyjny		75
51	Walcownia drobna w Hucie im. M. Nowotki w Ostrowcu Świętokrzyskim	wyroby walcowane	tys. t/r	660	1987	19,0
52	Wytwórnia nawozów azotowo-fosforowych	nawozy NPK (w masie)	tys. t/r	823	1990	75,8
	"Police II"	amoniak	tys. t/r	500
		mocznik	tys. t/r	400
		kwas siarkowy	tys. t/r	500
		kwas fosforowy	tys. t/r	143
53	Kompleks polichlorku winylu w Zakładach Azotowych "Włocławek"	polichlorek winylu granulat PCW	tys. t/r tys. t/r	200 30	1992	59,0
54	Wytwórnia antybiotyków w Tarchominie	antybiotyki	t/r	443	1988	20,6
55	Kopalnia Soli "Siedlec-Moszczenica"	solanka	mln m³/r	1,0	1988	5,2
56	Kopalnia Soli "Mogilno"	solanka	mln m³/r	5,5	1986	2,6
57	Wytwórnia OXO w Zakładach Azotowych "Kędzierzyn"	alkohole OXO	tys. t/r	133,5	1987	15,2
58	Garbarnia skór	skóry miękkie	tys. m²/r	2.890	1988	7,5
	miękkich	wtórna skóra	tys. m²/r	833
	w Bieżanowie	skóry wet. blue	t/r	5.000
59	Kombinat	papier	tys. t/r	274,0	1990	49,5
	Celulozowo-Papierniczy w	celuloza siarczanowa	tys. t/r	170,0
	Kwidzynie	masa półchemiczna	tys. t/r	50,0
60	Wytwórnia papieru toaletowego w Kwidzynie	papier toaletowy	tys. t/r	24,0	1991	7,5
61	Zakłady Płyt Wiórowych w Żarach	płyty wiórowe	tys. m³/r	245,0	1989	7,3
62	Zakłady wełny mineralnej w Małkini	wyroby z wełny mineralnej	tys. m³/r	60,0	1988	5,6
63	Zakłady wełny mineralnej w Cigacicach	wyroby z wełny mineralnej	tys. m³/r	60,0	1988	6,6
64	Zakłady płyt i kaset "Polskie Nagrania" w Warszawie	płyty gramofonowe	mln szt./r	15	1990	3,2
		kasety magnetofonowe	mln szt./r	7
		wideokasety	mln szt./r	3
65	Zakłady Graficzne w Gdańsku	koloroodbitki książkowe i akcydensowe	mln szt./r	640	1986	1,3
66	Cukrownia w Glinojecku	cukier	tys. t/r	67,0	1986	9,9
	Elewatory zbożowe w:
67	- Gądkach	pojemność	tys. t	50,0	1989	2,4
68	- Lubyczy Królewskiej	pojemność	tys. t	50,0	1990	2,2
69	- Malborku	pojemność	tys. t	50,0	1990	2,4
70	- Kępnie	pojemność	tys. t	50,0	1990	2,3
71	- Oleśnicy	pojemność	tys. t	25,5	1989	1,0
72	- Ząbkowicach Śląskich	pojemność	tys. t	25,5	1989	0,8
73	- Brzegu	pojemność	tys. t	22,0	1990	1,1
74	- Koronowie	pojemność	tys. t	50,0	1990	1,8
75	- Strzelcach Krajeńskich	pojemność	tys. t	50,0	1989	2,0
76	- Krasnymstawie	pojemność	tys. t	50,0	1990	2,1
77	- Lasocicach	pojemność	tys. t	50,0	1990	2,5
78	- Gołańczy	pojemność	tys. t	50,0	1989	1,7
79	- Włocławku	pojemność	tys. t	50,0	1990	1,8
80	- Bielsku Podlaskim	pojemność	tys. t	25,0	1990	1,9
81	- Krzystkowicach	pojemność	tys. t	25,5	1990	1,2
82	- Rzeszowie-Załężu	pojemność	tys. t	25,5	1991	1,5
83	- Proboszczewicach	pojemność	tys. t	50,0	1991	2,1
84	- Chojnie	pojemność	tys. t	50,0	1992	1,7
85	Budowa chłodni i	pojemność	tys. m³	60,0	1992	22,2
	zakładów	ubój	tys. t/r	60,0
	przetwórstwa w Krakowie	wędliny i konserwy	tys. t/r	26,0
86	Biblioteka Narodowa w Warszawie	woluminy	mln szt.	5,0	1991	4,6
87	Centrum Onkologii w Warszawie	łóżka	szt.	700	1992	14,6
88	Zbiornik wodny "Dobczyce" na rzece Rabie	pojemność	mln m³	127	1986	5,7
89	Zbiornik wodny "Mietków" na rzece Bystrzycy	pojemność	mln m³	70	1986	3,4
90	Zbiornik wodny "Dobromierz" na rzece Strzegomce	pojemność	mln m³	12	1986	2,0
91	Zbiornik wodny "Świnna Poręba" na rzece Skawie	pojemność	mln m³	161	1996	53,0
92	Zespół zbiorników wodnych "Czorsztyn-Nidzica-Sromowce Wyżne" na rzece Dunajcu	pojemność	mln m³	240	1991	20,0
93	Zbiornik wodny "Klimkówka" na rzece Ropie	pojemność	mln m³	44	1990	4,5
94	Zbiornik wodny "Jeziorsko" na rzece Warcie	pojemność	mln m³	203	1991	11,4
95	Zbiornik wodny "Bukówka" na rzece Bóbr	pojemność	mln m³	17	1989	2,2
	Wodociąg Północny w Warszawie
96	etap I	woda pitna	tys. m³/d	300	1987	9,4
97	etap II	woda pitna	tys. m³/d	300	1996	21,6
98	Wodociąg "Dziećkowice"	woda pitna	tys. m³/d	345	1991	42,2
99	Wodociąg "Raba II"	woda pitna	tys. m³/d	173	1991	14,8
100	Metro w Warszawie	linia metra	km	23,1	1996	114,1
		stacje	szt.	23
101	Oczyszczalnia ścieków "Czajka" w Warszawie	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	400	1989	6,4
102	Oczyszczalnia ścieków "Klimzowiec" w Chorzowie	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	109	1991	2,7
103	Oczyszczalnia ścieków "Radocha" w Sosnowcu	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	217	1993	6,0
104	Oczyszczalnia ścieków "Centrum" w Siemianowicach	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	147	1991	3,6
	Oczyszczalnia ścieków w Łodzi I etap
105	- zad. 1	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	90	1987	1,3
106	- zad. 2 i 3	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	390	1994	9,9
107	Oczyszczalnia ścieków "Hajdów" w Lublinie I etap	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	165	1989	5,3
108	Oczyszczalnia ścieków w Gdyni-Dębogórze I etap	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	86	1990	4,8
	Oczyszczalnia ścieków w Elblągu
109	- I etap	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	68	1986	0,6
110	- II etap	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	68	1990	0,9
111	Instytut Energii Atomowej w Otwocku-Świerku (modernizacja bazy technicznej Ośrodka Reaktorów i Produkcji Izotopów)	x	x	x	1991	5,7
112	Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej (rozbudowa zaplecza na potrzeby Państwowego Dozoru Bezpieczeństwa Jądrowego i Ochrony Radiologicznej)	x	x	x	1991	0,7"

d)

dodaje się nową tablicę w brzmieniu:

"INWESTYCJE, KTÓRE MOGĄ BYĆ REALIZOWANE W LATACH 1989 I 1990

Lp.	Nazwa inwestycji	Przyrosty zdolności produkcyjnych (usługowych)			Termin zakończenia (rok)	Wartość kosztorysowa (ceny 1984 r.) mld zł
Lp.	Nazwa inwestycji	nazwa wyrobu	jednostka miary	ogółem	Termin zakończenia (rok)	Wartość kosztorysowa (ceny 1984 r.) mld zł
1	2	3	4	5	6	7
1	Elektrownia "Młoty"	moc elektryczna	MW	750	1998	58,4
2	Elektrownia Jądrowa "Żarnowiec" II etap	moc elektryczna	MW	930	1995	115,7
	Stacje wysokich napięć:
3	- Narew	stacja transform.	MVA	250	1992	3,1
4	- Ostrów-Wschód	stacja transform.	MVA	250	1991	0,8
5	- Gdańsk-Leźno	stacja transform.	MVA	500	1993	1,7
6	- Koszalin-Dunowo	pola	szt.	2	1991	0,2
7	- Byczyna	stacja transform.	MVA	1.000	1992	3,1
8	- Tucznawa	stacja transform.	MVA	250	1990	0,3
9	- Studzionka	stacja transform.	MVA	500	1995	2,0
10	- Garaszewo	stacja transform.	MVA	250	1992	3,0
11	- Olsztyn	stacja transform.	MVA	500	1992	1,8
12	- Pasikurowice	pole	szt.	1	1992	0,3
	Linie wysokich napięć:
13	- Żarnowiec-Gdańsk-Błonia	linia energetyczna	km	82	1991	1,5
14	- Gdańsk-Błonia-Olsztyn-Mątki	linia energetyczna	km	134	1992	3,7
15	- Miłosna-Białystok	linia energetyczna	km	173	1992	3,4
16	- Dobrzeń-Wielopole	dwutorowa linia energetyczna	km	105	1992	2,8
17	- Plewiska-Ociąż	linia energetyczna	km	130	1992	3,1
18	Wytwórnia materiałów szewnych w Poznańskich Zakładach Farmaceutycznych "Polfa"	nici szewne "Dexon"	mln mb	12,3	1993	6,3
19	Zakłady Graficzne im. M. Kasprzaka w Poznaniu	książki	mln egz.	29	1995	5,1
20	Chłodnia składowa w Łodzi	pojemność	tys. m³	50	1992	5,4
21	Chłodnia składowa w Szczecinie	pojemność	tys. m³	50	1992	5,6
22	Chłodnia składowa w Warszawie	pojemność	tys. m³	25	1993	1,4
23	Zakłady Przemysłu Tłuszczowego w Szamotułach	przerób nasion oleistych	tys. t/r	150	1991	18,3
		margaryna	tys. t/r	50
24	Zakłady Przemysłu Tłuszczowego w	przerób nasion	tys. t/r	150	1993	20,8
	Grajewie	oleistych
		margaryna	tys. t/r	25
25	Wytwórnia lizyny we Wschowie	lizyna	tys. t/r	5	1993	11,1
26	Wytwórnia kwasu cytrynowego w Krasnymstawie	kwas cytrynowy	t/r	5.500	1992	5,5
	Elewator zbożowy w:
27	- Jaworze	pojemność	tys. t	50	1992	2,5
28	- Dobrym Mieście	pojemność	tys. t	50	1992	2,1
29	- Toruniu	pojemność	tys. t	25	1992	2,0
30	- Chmielowie	pojemność	tys. t	25	1992	1,1
31	- Prudniku	pojemność	tys. t	31	1992	2,4
	(wraz z młynem)	przemiał	t/d	100
32	- Mietkowie- Oleśnicy	pojemność	tys. t	47	1991	1,0
33	- Ciechanowie	pojemność	tys. t	25	1993	1,6
34	- Dzierżoniowie	pojemność	tys. t	50	1994	2,6
35	- Koninie	pojemność	tys. t	17	1992	1,3
36	- Kędzierzynie-	pojemność	tys. t	37	1994	6,3
	Koźlu (wraz z młynem i piekarnią)	przemiał	t/d	300
37	- Stożnem	pojemność	tys. t	25	1993	1,6
38	Zbiornik wodny "Rzymówka" na rzece Kaczawie	pojemność	mln m³	58	2001	25,8
39	Zbiornik wodny "Oleśniki" na rzece Wieprz	pojemność	mln m³	68	1999	15,9
40	Wodociąg dla Poznania	woda pitna	mln m³	68	1999	15,9
			tys. m³/d	220	1998	16,0
41	Oczyszczalnia ścieków Gdańsk-Wschód	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	180	1994	10,3
42	Oczyszczalnia ścieków Gdynia-Dębogórze - II etap	oczyszczanie ścieków	tys. m³/d	86	1995	4,4"

3)

ust. 3 - Efekty inwestycyjne w latach 1986-1990 otrzymuje brzmienie:

3. W wyniku realizacji inwestycji centralnych zostaną uzyskane w latach 1986-1990 następujące efekty produkcyjne i usługowe:

1)	węgiel energetyczny	mln t/r	8,0
2)	węgiel koksowy	mln t/r	4,2
3)	węgiel brunatny	mln t/r	21,2
4)	moc elektryczna	MW	2.160
5)	moc cieplna	MW	690
6)	rurociąg gazowy dla gazu ziemnego z ZSRR
	- długość	km	140
	- przepustowość	mld m³/r	4,9
7)	koks metalurgiczny	tys. t/r	3.040
8)	gaz koksowniczy	mln m³/r	880
9)	wyroby walcowane	tys. t/r	90
10)	nawozy NPK (w masie)	tys. t/r	823
11)	kwas fosforowy	tys. t/r	143
12)	skóry miękkie	tys. m³/r	2.890
13)	papier do druku i pisania	tys. t/r	66
14)	papier pakowy i podłożowy	tys. t/r	40,5
15)	papier wielowarstwowy	tys. t/r	91,3
16)	płyty wiórowe	tys. m³/r	245
17)	wełna mineralna	tys. t/r	120
18)	przemysł fonograficzny
	- płyty	mln szt/r	15,0
	- kasety	mln szt/r	7,0
	- wideokasety	mln szt/r	3,0
19)	15 elewatorów o pojemności	tys. t	623
20)	1 chłodnia składowa o pojemności	tys. m³	60
21)	łóżka szpitalne w Centrum Onkologii w Warszawie	szt.	139
22)	6 zbiorników wodnych o pojemności	mln m³	473
23)	1 ujęcie wody pitnej o zdolności poboru	tys. m³/d	300
24)	5 oczyszczalni ścieków	tys. m³/d	914";

w rozdziale 2 - Zadania i efekty wynikające z umów międzynarodowych z krajami socjalistycznymi:

1)

w ust. 1 - Dostawy towarów i usług pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) gazu ziemnego z ZSRR w latach 1986 i 1987 - 4,1 mld m³, w 1988 r. - 4,4 mld m³, w 1989 r. - 4,9 mld m³, w 1990 r. - 5,3 mld m³ - z tytułu udziału PRL w budowie gazociągu "Orenburg", gazociągów magistralnych na terenie ZSRR, gazociągu Jamburg - zachodnia granica ZSRR oraz z tytułu udziału ZSRR w budowie obiektów hutniczych w PRL",

2)

w ust. 2 - Wspólne przedsięwzięcia:

1)

ust. 1 - Zatrudnienie i wynagrodzenia w sferze budżetowej otrzymuje brzmienie:

"1. Wzrost zatrudnienia w jednostkach sfery budżetowej wyniesie około 240 tys. osób.

W dziale oświata i wychowanie zatrudnienie wzrośnie o ok. 75 tys. osób. Wzrost ten pozwoli na zaspokojenie potrzeb placówek oświaty i wychowania, wynikających ze zwiększonej liczby uczniów.

W dziale ochrona zdrowia i opieka społeczna wzrost zatrudnienia wyniesie ok. 93 tys. osób, co zaspokoi potrzeby związane z oddawaniem do użytku nowych zadań rzeczowych i umożliwi zatrudnienie wszystkich absolwentów szkół medycznych.

W pozostałych działach sfery budżetowej przyrost zatrudnienia wyniesie ok. 72 tys. osób. Nastąpi on głównie w gospodarce mieszkaniowej i komunalnej, usługach komunalnych, kulturze i wypoczynku oraz w instytucjach finansowych i wymiaru sprawiedliwości.

Od 1989 r. zatrudnienie w sferze budżetowej będzie miało charakter informacyjny.

Wynagrodzenia w jednostkach sfery budżetowej będą kształtowane w odpowiedniej relacji do wynagrodzeń w sferze produkcji materialnej.",

2)

ust. 2 - Nakłady inwestycyjne jednostek budżetowych ministerstw otrzymuje brzmienie:

"2. Ustala się, że nakłady inwestycyjne jednostek budżetowych ministerstw wyniosą w pięcioleciu 407 mld zł, przy czym w drugiej połowie tego okresu nastąpi zmniejszenie globalnych rozmiarów inwestycji. W rezultacie w 1990 r. powinny one być określone na poziomie zrealizowanym w 1985 r.

W miarę możliwości zostaną zaspokojone potrzeby rozwojowe resortów: ochrony środowiska i zasobów naturalnych, zdrowia i opieki społecznej, edukacji narodowej oraz Polskiej Akademii Nauk.",

3)

w ust. 3 - Nakłady inwestycyjne władz terenowych:

4)

ust. 4 - Dochody zasilające dla budżetów terenowych otrzymuje brzmienie:

"4. Poziom dochodów zasilających dla budżetów terenowych oraz stawki procentowe naliczania udziałów w dochodach budżetu centralnego, a także udziały budżetu centralnego w dochodach budżetów wojewódzkich ustala się na lata 1989 i 1990 w ustawach budżetowych.";

w rozdziale 4 - Centralne programy rozwoju nauki i techniki:

1)

w akapicie pierwszym zdanie drugie otrzymuje brzmienie: "W uzasadnionych przypadkach zmiany w tych wykazach będą dokonywane przez Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów na wniosek Prezydium Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów.",

2)

w wykazie centralnych programów badań podstawowych w części 1.1. "Centralne programy badań podstawowych wspomagające rozwój gospodarki narodowej w sferze materialnej":

3)

w wykazie centralnych programów badań podstawowych w części 1.2. "Centralne programy badań podstawowych z zakresu nauk społecznych i humanistycznych":

4)

w wykazie centralnych programów badawczo-rozwojowych:

c)

w pkt 10 "Pozostałe kierunki" lp. 6, 7 i 8 skreśla się;

rozdział 7 - Zadłużenie zagraniczne otrzymuje brzmienie:

"Ustala się, że maksymalna relacja zadłużenia zagranicznego do dochodu narodowego wytworzonego netto może w 1990 r. wynieść około 62%, wobec 50,3% w 1985 r."

W części III

ŚRODKI REALIZACJI POLITYKI SPOŁECZNO-GOSPODARCZEJ

rozdział 1 otrzymuje brzmienie:

"Ogólne zasady pobudzania działalności gospodarczej i poprawy efektywności.

1. Osiągnięcie zadań założonych w npsg na lata 1986-1990 wymagać będzie:

1) przyspieszenia tempa rozwoju dziedzin bezpośrednio wpływających na warunki życia ludności, a więc:

- rolnictwa i gospodarki żywnościowej,

- budownictwa mieszkaniowego,

- ochrony środowiska naturalnego,

2) unowocześnienia struktury gospodarki i zapewnienia jej zdolności do zrównoważonego rozwoju, przede wszystkim poprzez popieranie wzrostu opłacalnego eksportu, dającego szansę na szerszy udział Polski w wymianie i współpracy międzynarodowej, oraz poprzez szybsze wdrażanie postępu naukowo-technicznego.

2. Warunkiem realizacji tych zamierzeń jest konsekwentne wykorzystywanie mechanizmu rynkowego do alokacji zasobów w gospodarce. Mechanizm ten będzie kontrolowany przez określone instrumenty finansowe i prawne w celu stymulowania, pożądanego z punktu widzenia potrzeb społecznych, kierunku rozwoju gospodarki. Skuteczność oddziaływania mechanizmu rynkowego oraz koordynacyjnej roli instrumentów finansowo-ekonomicznych określonych w planie będzie ulegała zwiększeniu w miarę odzyskiwania równowagi gospodarczej, wewnętrznej i zewnętrznej.

3. Zapoczątkowany z końcem 1987 r. proces zmian w warunkach prowadzenia działalności gospodarczej będzie przyspieszony i umacniany w latach 1989 i 1990. Wdrażane będą nowe rozwiązania systemowe sprzyjające rozwojowi przedsiębiorczości grupowej i indywidualnej oraz zwiększające samorządność, samodzielność i samofinansowanie podmiotów gospodarczych oraz ich odpowiedzialność za uzyskiwane wyniki ekonomiczne.

4. W latach 1989 i 1990 wprowadzona zostanie zasada swobody podejmowania działalności gospodarczej we wszystkich sektorach własności. Wprowadzone będą rozwiązania zapewniające równorzędne warunki ekonomiczne, finansowe i podatkowe wszystkim podmiotom gospodarczym, niezależnie od typu własności środków produkcji (państwowa, spółdzielcza, komunalna, prywatna i inne) oraz form organizacyjnych. Podejmowanie działalności gospodarczej nie będzie wymagało, poza nielicznymi wyjątkami, zgody organów administracji państwowej. Podmioty gospodarcze samodzielnie i dobrowolnie będą decydowały o zrzeszaniu się w organizacjach społeczno-zawodowych i gospodarczych. W ten sposób powstaną warunki do pełnego rozwoju aktywności społecznej zarówno grupowej, jak i indywidualnej, rozbudzenia przedsiębiorczości i innowacyjności w procesie wytwarzania dóbr i świadczenia usług.

5. Doskonalone będą formy trwałej współpracy gospodarczej z krajami Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej, czemu służyć będą: różnorodne formy bezpośredniej współpracy przedsiębiorstw produkcyjnych i naukowo-badawczych oraz tworzenie spółek o kapitale mieszanym. Rozwojowi tych kontaktów i poprawie efektywności współpracy sprzyjać będzie stopniowe urealnianie wzajemnych kursów walut oraz usprawnianie mechanizmów finansowo-kredytowych w rozliczeniach bilateralnych i wielostronnych. Wdrożeniu nowoczesnych rozwiązań technologicznych i organizacyjnych w gospodarce, zwiększaniu eksportu oraz poprawie zaopatrzenia rynku wewnętrznego w nowoczesne towary i usługi służyć będzie również ukształtowanie nowych zasad działalności gospodarczej kapitału zagranicznego w Polsce. Kapitał ten będzie mógł działać samodzielnie, jak też w spółkach z udziałem polskich podmiotów gospodarczych. Szersze powiązanie gospodarki krajowej z rynkiem światowym oddziaływać będzie - poprzez zaostrzenie warunków konkurencji - na poprawę efektywności gospodarowania.

6. Kształtowane będą warunki do tworzenia różnorodnych powiązań między jednostkami gospodarczymi w oparciu o przepływy środków finansowych i rzeczowych. Sprzyjać temu będą:

1) swoboda w obrocie towarowym, wyrażająca się w równoprawnym traktowaniu stron w stosunkach umownych w ramach norm kodeksu cywilnego. Sprawy sporne wynikające ze stosunków między podmiotami gospodarczymi, niezależnie od formy organizacyjnej i typu własności, rozstrzygać będą sądy gospodarcze;

2) rozszerzenie możliwości swobody funkcjonowania podmiotów gospodarczych, w tym przedsiębiorstw państwowych, w różnych formach organizacyjnych przewidzianych prawem;

3) dalszy rozwój procesu demonopolizacji poprzez:

- ochronę interesów konsumentów i podmiotów gospodarczych przed dominacją sprzedawców,

- eliminowanie nieuzasadnionych ekonomicznie układów organizacyjnych dominujących na określonych rynkach,

- zwalczanie praktyk monopolistycznych,

- likwidację od 1989 r. monopoli w skupie i obrocie produktami rolnymi i artykułami spożywczymi,

4) rozwój systemu bankowego. Utworzenie konkurencyjnych banków kredytowych, działających na zasadzie samofinansowania, umożliwi podmiotom gospodarczym swobodny wybór banku. Stworzone zostaną warunki do dalszego rozwoju systemu bankowego Skoncentrowanie funkcji depozytowo-kredytowych w tych bankach oraz stosowanie realnej stopy oprocentowania kredytów będzie skłaniać podmioty gospodarcze do różnicowania i racjonalizacji źródeł finansowania swego rozwoju;

5) rozwój rynku kapitałowego umożliwiający swobodny przepływ środków finansowych między podmiotami gospodarczymi, bez względu na ich strukturę organizacyjną i formę własności. Przepływowi środków finansowych bądź kapitałów do dziedzin o wyższej efektywności sprzyjać będzie rozwój emisji i obrotu obligacjami i akcjami oraz usuwanie barier w przepływie kapitałów między sektorami własności i sferami gospodarki.

7. Dzięki rozwojowi mechanizmu rynkowego, w tym także rynku kapitałowego, wzrastać będzie rola przymusu ekonomicznego jako narzędzia selekcji podmiotów gospodarujących nieefektywnie. Uwolnione w ten sposób środki produkcji będą stawiane do dyspozycji jednostek gospodarczych mogących je lepiej wykorzystać. W ten sposób przezwyciężane będą niedobory czynników produkcji. Rygorystycznie będą przestrzegane ustawowe zasady postępowania wobec przedsiębiorstw o złej sytuacji ekonomicznej z zastosowaniem przyjętych prawem sankcji i zasad odpowiedzialności przedsiębiorstw. Dążąc do przyspieszenia procesu likwidacji przedsiębiorstw gospodarujących nieefektywnie wykorzystywane będą, obok metod ekonomicznych, również metody administracyjne.

8. Jedną z barier utrudniających rozwój gospodarki jest niezrównoważony rynek pracy. Tworzone będą warunki do przełamywania bariery braku siły roboczej na lokalnych rynkach pracy oraz możliwości lepszego wykorzystania istniejących zasobów pracy poprzez zwiększenie swobody stron w kształtowaniu warunków umowy o pracę oraz uelastycznienie zasad nawiązywania i rozwiązywania stosunku pracy. Umowa o pracę będzie - w zakresie szerszym niż obecnie - określać wzajemne prawa i obowiązki pracodawcy i pracownika. Zniesione zostaną bariery i ograniczenia we wprowadzaniu nowatorskich form organizacji pracy, zgodnych z potrzebami zakładu pracy (brygadowe systemy pracy, grupy partnerskie). Działania te będą służyły bardziej elastycznemu wykorzystywaniu zasobów pracy w gospodarce przy jednoczesnym poszanowaniu zasady lepszego opłacania pracy bardziej wydajnej, wymagającej wyższych kwalifikacji.

9. Wspierany będzie dalszy rozwój samorządności jako formy aktywizacji grup społeczno-zawodowych oraz społeczności lokalnych w procesie gospodarowania. Aktywizowana będzie działalność samorządów w procesie planowania społeczno-gospodarczego w jednostkach gospodarczych i w gospodarce terenowej oraz w nadzorze i kontroli realizacji tych planów.

10. Nastąpi umocnienie samodzielności rad narodowych wszystkich szczebli, jako organów władzy państwowej i podmiotów gospodarujących. W procesie tym znaczenie podstawowe będzie miało zwiększenie dochodów własnych rad narodowych dzięki wyodrębnieniu mienia komunalnego i przekazaniu jego składników do dyspozycji rad narodowych. Rady narodowe będą mogły samodzielnie podejmować działalność gospodarczą, emitować obligacje, zakładać spółki i być ich udziałowcami, zaciągać kredyty. Samodzielność ekonomiczną rad narodowych umacniać będzie coraz szerszy zakres przedsiębiorstw państwowych, wobec których terenowe organy administracji państwowej pełnią funkcję organów założycielskich. Temu samemu celowi służyć będzie wyodrębnienie budżetów komunalnych oraz budżetów terenowych (na szczeblu wojewódzkim), a także zwiększenie samodzielności rad narodowych w ustalaniu wysokości podatków i opłat o charakterze lokalnym. Przebudowie ulegnie system dotacji dla budżetów terenowych w oparciu o standardowy poziom wydatków na podstawowe usługi społeczne.";

w rozdziale 2 - Instrumenty sterowania dochodami ludności:

1)

w ust. 1:

a)

pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1) doskonalone będą zasady kształtowania środków na wynagrodzenia pobudzające do lepszej i wydajniejszej pracy oraz umożliwiające wyższe jej opłacenie,

2) zostanie zlikwidowany podatek od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń. Wprowadzony zostanie mechanizm polegający na ustalaniu progu wzrostu wynagrodzeń zaliczanych w ciężar kosztów, nie powodującego żadnych sankcji podatkowych, natomiast przekroczenie tego progu będzie powodować zwiększenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym,"

2)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. W celu stworzenia lepszych warunków ochrony wynagrodzeń pracowników wprowadzona zostanie zasada corocznej indeksacji najniższego wynagrodzenia, polegająca na zwiększeniu najniższego wynagrodzenia roku ubiegłego o wskaźnik planowanego na dany rok wzrostu cen. Indeksacja najniższego wynagrodzenia będzie wprowadzana z dniem 1 stycznia lub z dniem ogłoszenia podwyżki cen urzędowych.",

3)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Dążąc poprzez zakładowe systemy wynagradzania do ściślejszego powiązania płac z wynikami ekonomicznymi przedsiębiorstw, stworzone zostaną podstawy prawne umożliwiające:

a) dokonywanie zmian w porozumieniach zakładowych poprzez ustalanie zasad wynagrodzenia w przypadku powstania zagrożenia utraty zdolności kredytowej,

b) stymulowanie przez porozumienia zakładowe warunków do:

- stosowania w zakładzie pracy form organizacji i wynagradzania sprzyjających poprawie wydajności i jakości wykonywanej pracy, a w szczególności stosowania grupowych form organizacji pracy,

- wykorzystania kwalifikacji pracowników do wykonywania prac różnego rodzaju (wielozawodowość),

- podejmowania pracy w systemie wielozmianowym,

- stosowania wewnętrznego rozrachunku gospodarczego oraz wykorzystania jego wyników do ustalenia poziomu wynagrodzeń.",

4)

w ust. 4:

5)

ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. W sferze budżetowej nastąpi zmiana zasad kształtowania środków na wynagrodzenia oraz zasad wynagradzania pracowników tej sfery. Kształtowanie środków na wynagrodzenia następować będzie w relacji do poziomu i ruchu płac w sferze produkcji materialnej poprzez zastosowanie normatywnych wskaźników relacji wynagrodzeń ustalonych na podstawie syntetycznej oceny płac oraz metod wartościowania pracy. Kształtowanie indywidualnych wynagrodzeń ulegnie uproszczeniu i ujednoliceniu, polegającym między innymi na zmniejszeniu składników wynagrodzenia o charakterze obligatoryjnym oraz zróżnicowaniu poziomu wynagrodzeń w zależności od indywidualnych efektów pracy (nagradzanie, premiowanie). Wprowadzona będzie do tej sfery zasada nielimitowanego zatrudnienia, stwarzająca możliwość swobodnego gospodarowania zasobami pracy i środkami na płace.",

6)

ust. 7 otrzymuje brzmienie:

"7. W polityce kształtowania dochodów ludności zatrudnionej w gospodarce nie uspołecznionej poza rolnictwem:

- wprowadzone zostaną dla osób prawnych zasady wydatkowania wynagrodzeń zaliczanych w ciężar kosztów według tych samych zasad, jak w jednostkach gospodarki uspołecznionej,

- ujednoliceniu ulegną zasady naliczania podatku dochodowego dla osób prawnych.",

7)

ust. 9 otrzymuje brzmienie:

"9. Doskonalony będzie system świadczeń społecznych poprzez:

- stopniową likwidację tzw. starego portfela emerytur i rent,

- poprawę skuteczności systemu waloryzacji emerytur i rent; zakłada się odejście od stosowania wskaźnika wzrostu przeciętnych wynagrodzeń w roku poprzednim i zastąpienie go planowanym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń w roku waloryzacji świadczeń i korygowanie dwa razy w roku,

- doskonalenie rozwiązań w systemie ubezpieczenia rolników indywidualnych,

- odejście od kryterium dochodowego w ustalaniu prawa i wysokości pozostałych świadczeń społecznych przy utrzymaniu realnej wartości wydatków na te świadczenia.",

8)

ust. 10 skreśla się;

w rozdziale 3 - Instrumenty sterowania działalnością inwestycyjną:

1)

w ust. 2 wyrazy "Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, udzielanych w porozumieniu z Ministrem Finansów" zastępuje się wyrazami "Ministra Finansów",

2)

ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"3. 1) W celu niedopuszczenia do dalszego rozszerzenia frontu inwestycyjnego oraz koncentracji środków finansowych i rzeczowych na przyspieszenie tempa realizacji inwestycji już rozpoczętych, a zwłaszcza mających warunki do ich szybkiego zakończenia, wprowadza się zakaz rozpoczynania przez jednostki gospodarki uspołecznionej w latach 1989 i 1990 nowych zadań polegających na budowie budynków zakwalifikowanych do grupy 1 "Budynki" klasyfikacji rodzajowej środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego.

2) Zakaz, o którym mowa w pkt 1, nie dotyczy inwestycji bezpośrednio związanych z:

1) rolnictwem i gospodarką żywnościową oraz działalnością jednostek na rzecz kompleksu żywnościowego,

2) budownictwem mieszkaniowym wraz z towarzyszącą infrastrukturą techniczną i społeczną oraz rozwojem produkcji materiałów i wyrobów dla tego budownictwa,

3) ochroną środowiska naturalnego, w tym także z produkcją urządzeń i aparatury oraz wykonawstwem robót na potrzeby ochrony środowiska,

4) rozwojem opłacalnego eksportu,

5) działalnością jednostek gospodarczych z udziałem kapitału zagranicznego,

6) poprawą bezpieczeństwa i higieny pracy w dostosowaniu do wymagań określonych w decyzjach Państwowej Inspekcji Pracy, Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub innych organów nadzoru i kontroli warunków pracy,

7) poprawą usług i obsługi ludności,

8) kulturą fizyczną oraz rentowną działalnością turystyczną,

9) potrzebami bezpieczeństwa Państwa i porządku publicznego, a także

10) inwestycji centralnych, inwestycji objętych zamówieniami rządowymi oraz innych inwestycji imiennie przewidzianych do rozpoczęcia w latach 1989 i 1990 w centralnych planach rocznych.

3) Powyższe rodzaje inwestycji, wyłączone spod zakazu ich rozpoczynania, nie mogą obejmować budynków przeznaczonych na cele administracyjne i rekreacyjno-wypoczynkowe (domy i ośrodki wczasowe, sanatoria).

4) Jednostki gospodarcze, które rozpoczną inwestycje objęte zakazem, zobowiązane będą do wpłacenia do budżetu państwa równowartości 30% wartości kosztorysowej tych inwestycji.

4. W celu stworzenia odpowiednich podstaw do zapewnienia racjonalnej reprodukcji majątku trwałego ustala się, że:

1) w 1989 r. jednostki gospodarki uspołecznionej dokonają zwiększenia odpisów amortyzacyjnych o II ratę wynikającą z przeszacowania wartości środków trwałych według stanu na dzień 1 stycznia 1988 r. do poziomu cen obowiązujących w 1986 r.; państwowe przedsiębiorstwa przemysłowe rozliczające się z budżetem centralnym będą przekazywały część odpisów amortyzacyjnych - w wysokości określonej przez Radę Ministrów - na Fundusz Zmian Strukturalnych w Przemyśle, państwowe przedsiębiorstwa budowlane zaś - na Fundusz Rozwoju Budownictwa Mieszkaniowego,

2) w 1990 r. przeprowadzona będzie aktualizacja wyceny środków trwałych i na tej podstawie nastąpi dalsze urealnienie odpisów amortyzacyjnych,

3) podjęte zostaną prace nad przygotowaniem systemowych zasad przyspieszonej amortyzacji wybranych rodzajów środków trwałych, które ulegają szybkiemu moralnemu zużyciu.",

3)

ust. 5, 6, 7, 8 i 9 skreśla się,

4)

ust. 15 otrzymuje brzmienie:

"15. Z tytułu realizacji inwestycji podejmowanych w dziedzinach: rolnictwa, gospodarki żywnościowej, budownictwa mieszkaniowego, wraz ze związaną z nim infrastrukturą techniczną i społeczną, produkcji materiałów i wyrobów dla budownictwa mieszkaniowego, rozwoju telefonizacji wsi, ochrony środowiska naturalnego, rozwoju opłacalnego eksportu, poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy, jak również realizacji przedsięwzięć inwestycyjnych objętych zamówieniami rządowymi z zakresu nauki i techniki, stosowane będą ulgi w podatku dochodowym. Przedsięwzięcia inwestycyjne objęte zamówieniami rządowymi z zakresu nauki i techniki wspomagane będą środkami centralnych funduszy na rozwój nauki i techniki.",

5)

ust. 16 skreśla się;

w rozdziale 4 - Ekonomiczno-finansowe narzędzia oddziaływania w sferze handlu zagranicznego:

1)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Utworzony zostanie Fundusz Rozwoju Eksportu przeznaczony głównie na wspomaganie finansowe przedsięwzięć służących uruchomieniu lub zwiększeniu produkcji eksportowej, a także poprawie jej rentowności.",

2)

ust. 3 skreśla się,

3)

ust. 4 otrzymuje oznaczenie ust. 3; w ustępie tym dodaje się zdanie w brzmieniu:

"Stosowanie cen urzędowych w rozliczeniach handlu zagranicznego, zwłaszcza z II obszarem płatniczym, ograniczone zostanie do podstawowych towarów rolno-spożywczych.",

4)

ust. 5 otrzymuje oznaczenie ust. 4 i następujące brzmienie:

"4. W systemie zasilania dewizowego jednostek gospodarczych nastąpią istotne zmiany:

1) dotychczasowy system odsprzedaży części wpływów dewizowych jednostce gospodarczej przez Państwo zostanie zastąpiony systemem obowiązkowej odsprzedaży przez jednostkę gospodarczą Państwu części wpływów dewizowych z eksportu,

2) obowiązkowa odsprzedaż dewiz odbywać się będzie za pośrednictwem polskiego banku dewizowego, prowadzącego rachunek dewizowy (walutowy) jednostki gospodarczej,

3) wprowadzone zostaną jednolite, przedmiotowe stawki obowiązkowej odsprzedaży dewiz, oparte o jednolite stawki odpisów dewizowych, uzależnione od stopnia przetworzenia towaru,

4) umożliwi się odpłatne odstępowanie środków dewizowych (walutowych) innym jednostkom gospodarczym według ceny umownej, której wielkość nie może przekroczyć poziomu notowanego na ostatnim przetargu dewizowym,

5) nastąpi ujednolicenie zasad gospodarowania środkami dewizowymi we wszystkich jednostkach sektora uspołecznionego i nie uspołecznionego.",

5)

ust. 6 otrzymuje oznaczenie ust. 5 i następujące brzmienie:

"5. Rozwijane będą formy przetargów dewizowych w drodze:

1) zmiany zasad organizacji przetargów celowych poprzez stworzenie przetargów towarowo-walutowych odchodzących od limitów kwotowych określonych dla poszczególnych rodzajów towarów; zakup tych środków odbywać się będzie na podstawie kryterium efektywności,

2) dopuszczenia do uczestnictwa w przetargach wszystkich podmiotów gospodarczych.",

6)

ust. 7 skreśla się,

8)

ust. 8 otrzymuje oznaczenie ust. 6 i następujące brzmienie:

"6. Wprowadzony zostanie powszechny system odpisów w rublach transferowych z tytułu eksportu do I obszaru płatniczego z możliwością częściowej konwersji na waluty wymienialne.",

8)

ust. 9 otrzymuje oznaczenie ust. 7,

9)

ust. 10 otrzymuje oznaczenie ust. 8 i następujące brzmienie:

"8. Import finansowany ze środków centralnych będzie ograniczany. Lista towarów importowanych ze środków centralnych ograniczona zostanie do kilku towarów strategicznych, w tym zboża, surowców wysokobiałkowych i dodatków chemicznych do pasz oraz środków ochrony roślin, i sfer społecznie chronionych. Finansowanie importu ze źródeł centralnych objętych uchwałami, decyzjami i postanowieniami zostanie ograniczone do dziedzin związanych z ochroną zdrowia, nauką i techniką, sferą socjalno-kulturalną, obronnością i bezpieczeństwem państwa.",

10)

ust. 11, 12 i 14 skreśla się,

11)

ust. 13 otrzymuje oznaczenie ust. 9,

12)

dodaje się nowe ust. 10-12 w brzmieniu:

"10. Ograniczone zostanie koncesjonowanie handlu zagranicznego jedynie do podstawowych surowców i towarów żywnościowych.

11. Nastąpi znaczne uatrakcyjnienie lokat kapitału zagranicznego w Polsce, sprzyjające dalszemu rozwojowi wzajemnie korzystnej współpracy pomiędzy podmiotami krajowymi i zagranicznymi.

12. Stosowane będą preferencje podatkowe z tytułu eksportu towarów i usług.";

w rozdziale 5 - Instrumenty oddziaływania na jakość produkcji i postęp techniczny:

1)

w ust. 5 wyrazy "wdrożeń dla zadań wdrożeniowych" zastępuje się wyrazami "rozwoju nauki i techniki dla zadań wdrożeniowych",

2)

ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Wydatki na prace badawczo-rozwojowe podmioty gospodarcze posiadające osobowość prawną będą finansowały w ciężar kosztów uzyskania przychodów. W celu stymulacji działalności innowacyjnej wydatki na zakup osiągnięć naukowo-technicznych oraz na inwestycje służące wdrażaniu tych osiągnięć do produkcji i świadczenia usług będą pomniejszać dochód przed opodatkowaniem.",

3)

ust. 7 otrzymuje brzmienie:

"7. Ustala się stawkę wpłat podmiotów gospodarczych będących osobami prawnymi na centralny fundusz rozwoju nauki i techniki w wysokości 1,2% w 1989 r. Rada Ministrów ustali w centralnym planie rocznym na 1990 r. stawkę wpłat obowiązującą w 1990 r.";

rozdział 6 - Instrumenty polityki przestrzennego zagospodarowania kraju i ochrony środowiska otrzymuje brzmienie:

Instrumenty polityki ochrony środowiska

1)

nowe, zaostrzone kryteria służące opracowaniu zróżnicowanych przestrzennie i przedmiotowo norm dopuszczalnego stężenia zanieczyszczeń środowiska,

2)

opłaty za korzystanie ze środowiska naturalnego oraz kary za naruszanie ustalonych norm obejmujące wszystkie podmioty gospodarcze; opłaty te i kary będą podlegały waloryzacji,

3)

zakazy obrotu towarami nie spełniającymi wymogów ochrony środowiska na podstawie systemu atestów ekologicznych,

4)

zakazy realizacji projektów technicznych oraz budowy i przekazywania do eksploatacji obiektów, które nie będą posiadały niezbędnych urządzeń spełniających wymogi ochrony środowiska,

5)

obowiązek sporządzania ocen oddziaływania inwestycji na środowisko jako niezbędnego wymogu w postępowaniu lokalizacyjnym,

6)

zakazy budowy lub rozbudowy uciążliwych dla środowiska zakładów na terenach uznanych za zagrożone ekologicznie lub posiadających wysokie walory przyrodnicze.

1)

pozostawienia w całości w przedsiębiorstwie odpisów amortyzacyjnych od wydzielonych ewidencyjnie środków trwałych służących ochronie środowiska,

2)

ulg w podatku dochodowym dla inwestorów oraz producentów urządzeń i aparatury, a także wykonawców robót z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej,

3)

obniżonej stopy kredytów inwestycyjnych,

4)

zwolnień z podatku obrotowego przy produkcji maszyn i urządzeń służących ochronie środowiska,

5)

zamówień rządowych na zadania z zakresu badań, wdrożeń, inwestycji oraz produkcji urządzeń służących ochronie środowiska.

1)

karnej i finansowej osób odpowiedzialnych za dopuszczenie do zanieczyszczenia środowiska,

2)

jednostek gospodarczych za niedotrzymanie wymogów ochrony środowiska.

1)

ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"2. Ograniczony zostanie zakres reglamentacji w obrocie surowcami, materiałami i paliwami oraz samochodowymi środkami transportu i maszynami budowlanymi poprzez:

1) ograniczenie obowiązkowego pośrednictwa w obrocie, tak aby w 1990 r. pośrednictwo to obejmowało jedynie niektóre paliwa, papier oraz niektóre środki transportu drogowego,

2) ograniczenie zakresu priorytetów w zaopatrzeniu jedynie do zamówień rządowych, budownictwa mieszkaniowego, rezerw bilansowych oraz potrzeb związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa,

3) ograniczenie importu centralnie finansowanego.

3. Od 1989 r. zamówieniami rządowymi obejmowane będą zadania prowadzące do zmian strukturalnych związanych z przyjętymi priorytetami oraz zapewniających podnoszenie efektywności gospodarowania przede wszystkim poprzez lepsze wykorzystanie paliw, surowców i materiałów. Zaniechane zostanie stosowanie programów operacyjnych.",

2)

ust. 7 otrzymuje brzmienie:

"7. Środki Funduszu Zmian Strukturalnych w Przemyśle oraz Funduszu Rozwoju Budownictwa Mieszkaniowego wykorzystane zostaną na przyspieszony rozwój i wdrażanie do produkcji nowoczesnych i energooszczędnych wyrobów, przede wszystkim służących ograniczaniu zużycia energii, surowców i materiałów, zarówno w sferze produkcji, jak i szeroko rozumianej konsumpcji społecznej.";

rozdział 8 - Wykaz procentowych stawek odpisów na fundusz postępu techniczno-ekonomicznego przedsiębiorstw w układzie branżowym skreśla się.

W części IV

INFORMACJE I PROGNOZY

rozdział 1 - Rozwój demograficzny kraju otrzymuje brzmienie:

"Rozwój demograficzny kraju.

W latach 1986-1990 liczba ludności Polski może wzrosnąć o ok. 980 tys. osób, tj. o 2,6%, co oznacza, że osiągnie w 1990 r. poziom 38.325 tys. osób.

W strukturze wieku ludności zajdą następujące zmiany. Nastąpi spadek liczby dzieci w wieku żłobkowym (0-2 lata) o ok. 290 tys. (z 2.060 tys. do 1.767 tys., tj. o 14,2%) oraz liczby dzieci w wieku przedszkolnym (3-6 lat) o 140 tys. (z 2.693 tys. do 2.556 tys., tj. o 5,1%). Liczba młodzieży w wieku szkoły podstawowej (7-14 lat) wzrośnie o ok. 470 tys. (z 4.806 tys. do 5.279 tys., tj. o 9,8%). Nastąpi również dynamiczny wzrost liczby młodzieży w wieku szkoły ponadpodstawowej (15-18 lat) o 350 tys. (z 2.015 tys. do 2.361 tys., tj. o 17,2%).

Szczególnie niska dynamika wzrostu charakteryzować będzie ludność w wieku produkcyjnym (18-59 lat kobiety, 18-64 lata mężczyźni). Wynika to z wchodzenia w wiek zdolności do pracy roczników niżu urodzeń z przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych oraz wychodzenia z wieku produkcyjnego obfitych roczników wyżu demograficznego po I Wojnie Światowej. Ludność tej grupy wieku wzrośnie tylko o 280 tys., tj. o 1,3%, z 21.772 tys. w 1985 r. do 22.050 tys. w 1990 r. Determinuje to najniższy w okresie powojennym przyrost zasobów pracy.

Liczba ludności w wieku największego natężenia zawierania związków małżeńskich (20-29 lat) zmniejszy się o 800 tys. (z 5.961 tys. do 5.165 tys., tj. o 13,4%), co spowoduje spadek liczby zawieranych małżeństw.

Stosunkowo wysoka dynamika wzrostu wystąpi w grupie ludności w wieku poprodukcyjnym (60 lat i więcej kobiety, 65 lat i więcej mężczyźni). Liczba ludności w tym wieku wzrośnie z ok. 4.486 tys. w 1985 r. do ok. 4.874 tys. w 1990 r., tj. o ok. 390 tys. osób (8,6%). W związku z tym nastąpi dalsze zaawansowanie procesu starzenia się ludności kraju. Udział ludności w wieku poprodukcyjnym w ogólnej liczbie ludności wzrośnie z 12,0% w 1985 r. do ok. 12,7% w 1990 r.

Struktura ludności kraju w podziale na ludność w miastach i ludność na wsi kształtuje się jak niżej:

Wyszczególnienie	1985		1990		Wskaźnik 1990 ------ 1985
Wyszczególnienie	tys. osób	%	tys. osób	%
ogółem	37.341	100,0	38.325	100,0	102,6
miasta	22.486	60,2	23.611	61,6	105,0
wieś	14.855	39,8	14.714	38,4	99,1

Z prognozy tej wynika, że miasta zdyskontują cały przyrost ludności kraju i zwiększą liczbę swej ludności również kosztem zmniejszenia stanu ludności wsi. Dodatnie saldo migracji ze wsi do miast wyniesie w latach 1986-1990 ok. 680 tys. osób i będzie zbliżone do skali migracji w ubiegłym pięcioleciu. W wyniku tych procesów postępować będzie dalszy stopniowy proces urbanizacji kraju.";

w rozdziale 2 - Syntetyczny bilans podstawowych paliw, surowców i materiałów:

1)

w akapicie pierwszym liczby "10", "11", "9" zastępuje się liczbami "7", "6", "17",

2)

w akapicie drugim liczby "9,3", "13,6", "8,0" zastępuje się liczbami "8,9", "18,2", "5,9",

3)

akapit trzeci wraz z tablicą skreśla się,

4)

w akapicie czwartym:

5)

w akapicie piątym liczbę "6" zastępuje się liczbą "9",

6)

w akapicie szóstym liczby "195", "30", "4,1", "74", "28,1" zastępuje się liczbami "192", "24", "5,3", "76", "31,7",

7)

w akapicie siódmym liczby "1,4", "12,3" zastępuje się liczbami "2,3", "21,0-24,3",

8)

w akapicie ósmym liczby "156", "18,3" zastępuje się liczbami "154", "16,8",

9)

akapit dziewiąty otrzymuje brzmienie:

"Zaopatrzenie kraju w wyroby przemysłu metalurgicznego w skali 5-lecia zwiększy się o ok. 3,5%.",

10)

w akapicie jedenastym liczbę "18,9" zastępuje się liczbą "ok. 21",

11)

w akapicie dwunastym liczby "7", "9,0", "29,9" zastępuje się liczbami "9,5", "4,0", "16,1";

rozdział 4 - Prognoza zatrudnienia w gospodarce uspołecznionej otrzymuje brzmienie:

"Rozdział 4

Prognoza zatrudnienia w gospodarce uspołecznionej

Przewidywany przyrost zatrudnienia w gospodarce uspołecznionej w wysokości 80 tys. osób oznacza, że ogólny poziom zatrudnienia wyniósłby w 1990 r. 11.772 tys. osób i byłby jedynie o 0,7% wyższy niż w 1985 r.

Zatrudnienie w sferze produkcji materialnej zmniejszy się o 155 tys. osób, tj. o 1,7% i może w 1990 r. wynieść 8.896 tys. osób, a w sferze poza produkcją materialną wzrośnie o 235 tys. osób, tj. o 8,9%, i może osiągnąć poziom 2.876 tys. osób.

W rezultacie struktura zatrudnienia według sfer zmieniłaby się następująco:

	1985	1990
Zatrudnienie ogółem	100,0	100,0
- sfera produkcji materialnej	77,4	75,6
- sfera poza produkcją materialną	22,6	24,4

W sferze produkcji materialnej wzrost zatrudnienia nastąpi w łączności, handlu i gospodarce komunalnej, przy spadku zatrudnienia w pozostałych działach, łącznie z przemysłem. W sferze poza produkcją materialną największe przyrosty zatrudnienia wystąpią w ochronie zdrowia i opiece społecznej oraz w oświacie i wychowaniu, a bezwzględne zmniejszenie zatrudnienia w dziale "administracja państwowa i wymiar sprawiedliwości".

Zróżnicowane przyrosty lub zmniejszenie poziomu zatrudnienia spowoduje następujące zmiany w jego strukturze:

	1985	1990
Zatrudnienie ogółem	100,0	100,0
przemysł	36,5	35,4
budownictwo	9,5	9,2
rolnictwo	6,9	6,7
leśnictwo	1,3	1,3
transport	7,5	6,9
łączność	1,4	1,5
handel	10,7	10,8

	1985	1990
gospodarka komunalna	2,9	2,9
pozostałe gałęzie produkcji materialnej	0,7	0,9
gospodarka mieszkaniowa oraz niematerialne usługi komunalne	1,8	2,0
nauka i rozwój techniki	0,9	1,0
oświata i wychowanie	7,7	8,1
kultura i sztuka	0,7	0,8
ochrona zdrowia i opieka społeczna	6,3	6,9
kultura fizyczna, turystyka i wypoczynek	0,9	1,0
administracja państwowa i wymiar sprawiedliwości	2,0	1,9
finanse i ubezpieczenia	1,1	1,1
pozostałe branże usług niematerialnych i organizacje społeczno-polityczne	1,2	1,6

Jeżeli chodzi o prognozę zatrudnienia w podziale terytorialnym, to szczególnie trudna sytuacja wystąpi w wielkich aglomeracjach miejsko-przemysłowych, w których możliwy przyrost zatrudnienia nie zaspokoi wszystkich niezbędnych potrzeb.";

w rozdziale 5 - Prawdopodobne zagrożenia realizacji planu oraz kierunki działania w przypadku ich wystąpienia:

w akapicie dwunastym wyrazy "należy utworzyć rezerwę dewizową, która powstałaby z nie wykorzystanych limitów dewizowych na zakup zbóż i pasz w latach urodzaju. W przypadku wyjątkowo niekorzystnych wyników w rolnictwie, których skutki nie mogłyby być złagodzone za pomocą wyżej wymienionej rezerwy, chronione będzie zaopatrzenie rynku w artykuły żywnościowe pierwszej potrzeby oraz stado podstawowe" zastępuje się wyrazami "utrzyma się centralnie finansowany import podstawowych surowców i materiałów dla gospodarki żywnościowej"."

W części V

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

ust. 1-4 skreśla się.

Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Identyfikator:	Dz.U.1989.5.30
Rodzaj:	Uchwała
Tytuł:	Zmiany w narodowym planie społeczno-gospodarczym na lata 1986-1990.
Data aktu:	31/01/1989
Data ogłoszenia:	14/02/1989
Data wejścia w życie:	14/02/1989

Zmiany w narodowym planie społeczno-gospodarczym na lata 1986-1990.

UCHWAŁA

SEJMU POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

z dnia 31 stycznia 1989 r.

w sprawie zmian w narodowym planie społeczno-gospodarczym na lata 1986-1990.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Dz.U.1989.5.30

Zmiany w narodowym planie społeczno-gospodarczym na lata 1986-1990.

UCHWAŁA SEJMU POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ z dnia 31 stycznia 1989 r. w sprawie zmian w narodowym planie społeczno-gospodarczym na lata 1986-1990.

Zmiany w prawie

Dz.U.1989.5.30

UCHWAŁA

SEJMU POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

z dnia 31 stycznia 1989 r.

w sprawie zmian w narodowym planie społeczno-gospodarczym na lata 1986-1990.