Obowiązek i sposób zgłaszania oraz dostarczania zwłok zwierzęcych do zakładów utylizacyjnych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA, LEŚNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ

z dnia 16 lipca 1986 r.

w sprawie obowiązku i sposobu zgłaszania oraz dostarczania zwłok zwierzęcych do zakładów utylizacyjnych.

Na podstawie art. 17 rozporządzenia z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. Nr 77, poz. 673 i Nr 114, poz. 975, z 1928 r. Nr 26, poz. 229, z 1932 r. Nr 26, poz. 229, Nr 60, poz. 573 i Nr 67, poz. 622, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 27, poz. 245, z 1948 r. Nr 49, poz. 373, z 1951 r. Nr 1, poz. 4, z 1972 r. Nr 49, poz. 317, z 1974 r. Nr 22, poz. 131, z 1975 r. Nr 17, poz. 94 i z 1984 r. Nr 25, poz. 126) oraz w związku z pkt 1 części A załącznika nr 2 do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1985 r. w sprawie określenia kompetencji niektórych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej zastrzeżonych w przepisach szczególnych dla organów zniesionych (Dz. U. Nr 63, poz. 334) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) zakładach utylizacyjnych - rozumie się przez to państwowe przedsiębiorstwa przemysłu paszowego i utylizacyjnego oraz inne jednostki gospodarki uspołecznionej i nie uspołecznionej przerabiające zwłoki zwierzęce,

2) punktach zbiórki - rozumie się przez to punkty zbiorcze zwłok zwierzęcych prowadzone przez zakłady utylizacyjne,

3) zbieraczach - rozumie się przez to osoby fizyczne zajmujące się zbieraniem zwłok zwierzęcych,

4) zwłokach zwierzęcych - rozumie się przez to zwierzęta padłe lub zabite nie w celu spożycia,

5) terenowym organie administracji państwowej - rozumie się przez to terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw rolnictwa stopnia podstawowego,

6) terenowym organie weterynarii - rozumie się przez to terenowy organ administracji państwowej właściwości szczególnej do spraw weterynarii stopnia wojewódzkiego.

§  2.

1. Wprowadza się obowiązek zgłaszania do zakładów utylizacyjnych, punktów zbiórki lub zbieraczy, zwanych dalej "jednostkami przyjmującymi zgłoszenia", następujących zwłok zwierzęcych:

1) pojedynczych sztuk koni, bydła, świń, owiec, kóz i innych zwierząt, jeżeli ich ciężar przekracza 20 kg,

2) większej liczby zwierząt, bez względu na gatunek, jeżeli ich łączny ciężar przekracza 20 kg,

3) zwierząt, niezależnie od ciężaru, padłych lub zabitych w zakładach leczniczych dla zwierząt i przedsiębiorstwach komunalnych.

2. Obowiązek zgłaszania zwłok, o których mowa w ust. 1, nie dotyczy zwłok zwierzęcych, znajdujących się w ogrodach zoologicznych, z wyjątkiem wypadków, gdy z powodu zaraźliwych chorób zwierzęcych zwierzęta padły lub zostały zabite nie w celu spożycia.

§  3.

1. Obowiązek zgłaszania zwłok zwierzęcych ciąży na:

1) posiadaczu zwierzęcia,

2) posiadaczu gruntu lub pomieszczenia, w którym znajdują się zwłoki zwierzęce,

3) jednostce organizacyjnej sprawującej nadzór nad drogą, na której znajdują się zwłoki zwierzęce.

2. W zgłoszeniu zwłok zwierzęcych, zwanym dalej "zgłoszeniem", należy podać:

1) gatunek zwierzęcia,

2) przypuszczalny ciężar zwłok zwierzęcych,

3) nazwisko, imię i adres posiadacza zwierzęcia, jeżeli dane te są znane zgłaszającemu,

4) miejsce, w którym znajdują się zwłoki zwierzęce,

5) przypuszczalną przyczynę padnięcia lub zabicia zwierzęcia, w tym objawy choroby, jeżeli dane te są znane zgłaszającemu,

6) nazwisko i imię oraz adres zgłaszającego,

7) datę i godzinę zgłoszenia.

§  4.

1. Osoby i jednostki organizacyjne, na których ciąży obowiązek zgłoszenia, są obowiązane niezwłocznie, najpóźniej w ciągu 24 godzin od padnięcia lub zabicia zwierzęcia nie w celu spożycia albo od chwili wykrycia jego zwłok, dokonać zgłoszenia ustnie, telefonicznie, telegraficznie lub przez posłańca jednostce przyjmującej zgłoszenia.

2. W razie trudności w dokonaniu zgłoszenia wskutek braku łączności z jednostką przyjmującą zgłoszenia lub z innych przyczyn, osoby lub jednostki organizacyjne, na których ciąży obowiązek zgłoszenia, powinny dokonać zgłoszenia terenowemu organowi administracji państwowej; organ ten jest obowiązany przekazać je niezwłocznie jednostce przyjmującej zgłoszenia.

§  5.

1. W razie stwierdzenia niewykonania obowiązku zgłoszenia w terminie, o którym mowa w § 4 ust. 1, terenowy organ administracji państwowej jest obowiązany zapewnić unieszkodliwienie zwłok zwierzęcych, z zachowaniem wymagań określonych przepisami sanitarnymi i weterynaryjnymi.

2. Koszty unieszkodliwienia zwłok zwierzęcych ponosi osoba lub jednostka organizacyjna, która nie dopełniła obowiązku zgłoszenia.

3. Wysokość kosztów unieszkodliwienia zwłok zwierzęcych ustala w drodze decyzji terenowy organ administracji państwowej.

4. W razie nieuiszczenia kosztów unieszkodliwienia zwłok zwierzęcych, podlegają one ściągnięciu na zasadach i w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

§  6.

1. Jednostki przyjmujące zgłoszenia są obowiązane przyjąć zgłoszenie oraz wpisać je do rejestru zgłoszeń zwłok zwierzęcych, prowadzonego według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Adresy i telefony jednostek przyjmujących zgłoszenia powinny być podane do wiadomości publicznej w sposób przyjęty w danej miejscowości.

3. W razie podejrzenia, że zwłoki zwierzęce są zwłokami zwierząt padłych lub zabitych z powodu zaraźliwych chorób zwierzęcych, jednostki przyjmujące zgłoszenia są obowiązane zawiadomić o tym terenowy organ weterynarii, który określi sposób postępowania z tymi zwłokami.

§ 7. Osoby i jednostki organizacyjne zgłaszające zwłoki zwierzęce są obowiązane zabezpieczyć zwłoki w taki sposób, aby pozostawały w stanie nienaruszonym do czasu odbioru określonego w § 8 ust. 1, oraz udzielić pomocy w załadunku tych zwłok.

§  8.

1. Jednostki przyjmujące zgłoszenia są obowiązane do odbioru zgłoszonych zwłok zwierzęcych:

1) w okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 20 grudnia - nie później niż w ciągu 24 godzin,

2) w okresie od dnia 21 grudnia do dnia 31 marca - nie później niż w ciągu 48 godzin

- od chwili przyjęcia zgłoszenia.

2. Odbiór zwłok zwierzęcych następuje za pokwitowaniem sporządzonym na formularzu według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§  9.

1. W razie nieodebrania zwłok zwierzęcych w terminie określonym w § 8 ust. 1, osoba lub jednostka organizacyjna, która dokonała zgłoszenia, obowiązana jest zawiadomić terenowy organ administracji państwowej o nieodebraniu tych zwłok.

2. Terenowy organ administracji państwowej obowiązany jest zapewnić unieszkodliwienie zgłoszonych i nie odebranych zwłok zwierzęcych, z zachowaniem wymagań określonych przepisami sanitarnymi i weterynaryjnymi.

3. Koszty unieszkodliwienia zwłok zwierzęcych ponosi jednostka przyjmująca zgłoszenia, która nie dopełniła obowiązku odbioru.

4. Przepisy § 5 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

§  10.

1. W razie gdy zwłoki zwierzęce znajdują się w miejscu niedostępnym dla dojazdu środka przewozowego jednostek obowiązanych do odbioru tych zwłok, osoby lub jednostki organizacyjne, na których ciąży obowiązek zgłoszenia, powinny dostarczyć zwłoki zwierzęce do najbliższego miejsca, do którego może dojechać środek przewozowy.

2. Jeżeli w wypadku określonym w ust. 1 osoby lub jednostki organizacyjne nie mogą dostarczyć zwłok zwierzęcych do najbliższego miejsca, do którego może dojechać środek przewozowy, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym terenowy organ administracji państwowej, który zapewni dostarczenie zwłok do takiego miejsca.

§ 11. Osoby lub jednostki organizacyjne, na których ciąży obowiązek zgłoszenia, mogą dostarczać zwłoki zwierzęce do zakładów utylizacyjnych, punktów zbiórki i zbieraczy własnym środkiem przewozowym, z zachowaniem wymagań określonych przepisami sanitarnymi i weterynaryjnymi.

§  12.

1. Za zgłoszone zwłoki zwierzęce właściciel otrzymuje zapłatę odpowiadającą cenie zwłok.

2. Podmiotom, o których mowa w § 4, 7, 10 i 11, zakład utylizacyjny zwraca poniesione koszty: zgłoszenia zwłok zwierzęcych, zabezpieczenia ich do czasu odbioru, pomocy w załadunku zwłok oraz ich dostarczenia do zakładu.

§  13.

1. Zakłady utylizacyjne i punkty zbiórki mogą sprzedawać części zwłok zwierzęcych na karmę mięsną dla zwierząt.

2. Na karmę mięsną dla zwierząt mogą być sprzedawane tylko części zwłok zwierzęcych zbadane i uznane za nadające się na karmę przez lekarza weterynarii działającego z upoważnienia terenowego organu weterynarii.

3. Rozbiór zwłok zwierzęcych i sprzedaż części zwłok nadających się na karmę dla zwierząt może odbywać się tylko w zakładach utylizacyjnych lub punktach zbiórki odpowiadających wymaganiom technicznym oraz przepisom sanitarnym i weterynaryjnym.

4. Zezwolenia na prowadzenie zbiórki zwłok zwierzęcych oraz prowadzenie sprzedaży karmy mięsnej pochodzącej z tych zwłok przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej wydaje terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw rolnictwa stopnia wojewódzkiego, na wniosek ubiegającego się o zezwolenie. Zezwolenie wydaje się po stwierdzeniu przez terenowy organ weterynarii i organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej, że obiekt, w którym działalność będzie prowadzona, odpowiada wymaganiom, o których mowa w ust. 3, oraz po zasięgnięciu opinii właściwego państwowego rejonowego przedsiębiorstwa przemysłu paszowego i utylizacyjnego.

§  14.

1. Przewóz zwłok zwierzęcych lub karmy mięsnej dla zwierząt powinien odbywać się w taki sposób, aby zwłoki zwierzęce lub ich części nie przedostawały się poza środek przewozowy.

2. Środek przewozowy używany do przewozu zwłok zwierzęcych powinien być odpowiednio obudowany, a po dokonaniu przewozu - każdorazowo odkażony.

3. Zwłoki zwierzęce w stanie nienaruszonym mogą być wyjątkowo przewożone środkami przewozowymi nie obudowanymi, pod warunkiem że zostaną szczelnie przykryte i zabezpieczone przed wyciekami.

§  15.

1. Nadzór weterynaryjny nad zakładami utylizacyjnymi, punktami zbiórki i zbieraczami sprawuje terenowy organ weterynarii, a nadzór sanitarny - Państwowa Inspekcja Sanitarna.

2. W celu zabezpieczenia przed rozprzestrzenianiem zaraźliwych chorób zwierzęcych oraz innych zakażeń w ramach nadzoru weterynaryjnego terenowy organ weterynarii dokonuje kontroli obiektów i środków transportowych zakładów utylizacyjnych i punktów zbiórki oraz zwłok zwierzęcych i surowców pochodzących z tych zwłok.

3. Koszty nadzoru weterynaryjnego ponoszą zakłady utylizacyjne.

§ 16. W zakresie uregulowanym w rozporządzeniu traci moc zarządzenie Ministrów Rolnictwa oraz Przemysłu Spożywczego i Skupu z dnia 18 stycznia 1960 r. w sprawie obowiązku i sposobu zgłaszania oraz dostarczania zwłok zwierzęcych do zakładów utylizacyjnych (Monitor Polski Nr 11, poz. 51, z 1961 r. Nr 4, poz. 25 i Nr 29, poz. 144, z 1963 r. Nr 3, poz. 11, z 1966 r. Nr 2, poz. 19, z 1968 r. Nr 11, poz. 72 oraz z 1969 r. Nr 1, poz. 6).

§ 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK Nr  1

REJESTR ZGŁOSZEŃ ZWŁOK ZWIERZĘCYCH

(pominięty)

ZAŁĄCZNIK Nr  2

WZÓR POKWITOWANIA ODBIORU ZWŁOK ZWIERZĘCYCH

(pominięty)

• Identyfikator: Dz.U.1986.28.139
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Obowiązek i sposób zgłaszania oraz dostarczania zwłok zwierzęcych do zakładów utylizacyjnych.
• Data aktu: 16/07/1986
• Data ogłoszenia: 31/07/1986
• Data wejścia w życie: 31/07/1986