Wykonanie przepisów ustawy - Prawo przewozowe.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOMUNIKACJI

z dnia 21 czerwca 1985 r.

w sprawie wykonania przepisów ustawy - Prawo przewozowe. ^*

Na podstawie art. 34 ust. 1, art. 49 ust. 8 pkt 1, art. 56 ust. 1, art. 57 ust. 3, art. 61 ust. 3, art. 79 i art. 88 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. Nr 53, poz. 272) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1 ¹

(uchylony).

Rozdział  2 ²

(uchylony).

Rozdział  3

Przewóz przesyłek towarowych.

Tryb składania i przyjmowania zamówień na przewozy przesyłek towarowych oraz wyjątki od obowiązku składania zamówień

§  24.

1. Zamówienie złożone w innej formie niż pisemna wymaga pisemnego potwierdzenia, z wyjątkiem przewozów objętych umowami o organizacji przewozów.

2. Jeżeli w zamówieniu brak określenia środka transportowego, przewoźnik ustala liczbę, rodzaj i wielkość środków niezbędnych do wykonania przewozu stosownie do masy i właściwości przesyłki.

3. W transporcie kolejowym zamówienia na przewóz przesyłki ładowanej przez nadawcę składa się tylko w określonym w regulaminie trybie zamówienia środka transportowego.

4. W transporcie samochodowym zamówienie na przewóz rzeczy o masie powyżej 100 ton należy składać na 10 dni, a w pozostałych wypadkach najpóźniej na 48 godzin przed zamierzonym nadaniem przesyłki.

5. W żegludze śródlądowej zamówienie na przewóz należy składać najpóźniej na 72 godziny przed zamierzonym nadaniem przesyłki.

6. Przy przewozie wykonywanym przez przewoźnika posługującego się podwykonawcami zamówienie na przewóz składa się co najmniej na 10 dni przed zamierzonym nadaniem przesyłki.

7. Nie jest wymagane złożenie zamówienia na przewóz, jeżeli przesyłka jest przyjmowana do przewozu w magazynie przewoźnika i ładowana przez niego do środka transportowego.

8. Strony lub regulamin mogą określać terminy krótsze niż przewidziano w ust. 4 i 5.

Terminy przewozu przesyłek towarowych.

§  25.

1. W transporcie kolejowym:

1) termin przewozu przesyłki zwyczajnej wynosi:

a) kolejami normalnotorowymi - do 150 km odległości taryfowej przewozu - 48 godzin i na każde następne choćby rozpoczęte 150 km odległości taryfowej przewozu - 24 godziny,

b) kolejami wąskotorowymi - do 100 km odległości taryfowej przewozu - 60 godzin i na każde następne choćby rozpoczęte 100 km odległości taryfowej przewozu - 48 godzin,

2) termin przewozu przesyłki pospiesznej wynosi:

a) kolejami normalnotorowymi - do 300 km odległości taryfowej przewozu - 36 godzin i na każde następne choćby rozpoczęte 300 km odległości taryfowej przewozu - 24 godziny,

b) kolejami wąskotorowymi - do 100 km odległości taryfowej przewozu - 36 godzin i na każde następne choćby rozpoczęte 100 km odległości taryfowej przewozu 24 godziny.

2. Do terminu przewozu w sposób określony w ust. 1 dolicza się:

1) 24 godziny:

a) przy przewozie przesyłki liniami o różnej szerokości toru przy każdorazowej zmianie szerokości,

b) przy przewozie przesyłki przez stacje znajdujące się w granicach administracyjnych miast: Łodzi, Poznania, Szczecina, Warszawy i Wrocławia oraz przesyłki nadawanej i wydawanej na tych stacjach,

2) 36 godzin przy przewozie przesyłki wagonowej na liniach położonych w obrębie Śląskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych oraz przesyłki nadawanej lub wydawanej na stacjach tego okręgu.

§ 26. W transporcie samochodowym termin przewozu wynosi:

1) przesyłki zwyczajnej - na każde rozpoczęte 150 km drogi przewozu - 24 godziny,

2) przesyłki pospiesznej z dostarczeniem jej do lokalu odbiorcy - 24 godziny.

§ 27. W transporcie lotniczym, jeżeli umowa nie przewiduje inaczej, termin przewozu określa się według rozkładu lotu ustalonego dla statku powietrznego, którym przesyłka ma być przewieziona, z doliczeniem czasu niezbędnego na przygotowanie jej do wydania, najwyżej 2 godzin.

§ 28. W żegludze śródlądowej termin przewozu wynosi:

1) przesyłki zwyczajnej - 24 godziny na każde rozpoczęte:

a) 90 km taryfowej odległości wodnej w dół rzeki i na jeziorach,

b) 45 km taryfowej odległości wodnej w górę rzeki i na kanałach (30 km na Kanale Noteckim),

c) 110 km taryfowej odległości wodnej w zasięgu żeglugi portowej i przybrzeżnej,

2) przesyłki pospiesznej - 24 godziny na każde rozpoczęte:

a) 120 km taryfowej odległości wodnej w dół rzeki i na jeziorach,

b) 60 km taryfowej odległości wodnej w górę rzeki i na kanałach (35 km na Kanale Noteckim),

c) 165 km taryfowej odległości wodnej w zasięgu żeglugi portowej i przybrzeżnej.

§  29.

1. Przy przewozie wykonywanym przez kilku przewoźników na podstawie jednej umowy i jednego dokumentu przewozowego do terminu obliczonego w sposób określony w § 25-28 dolicza się 24 godziny na każde rozpoczęte 200 ton przesyłki przy przeładunku mechanicznym i na każde rozpoczęte 100 ton przesyłki przy przeładunku ręcznym.

2. Przy przewozie wykonywanym przez przewoźnika posługującego się podwykonawcami stosuje się terminy określone w § 25 oraz - jeżeli przesyłka wymaga przeładunku w czasie przewozu - terminy określone w ust. 1.

§  30.

1. Bieg terminu przewozu rozpoczyna się o godzinie 0,01 dnia następnego, po dniu w którym przyjęto rzecz do przewozu.

2. Do terminu przewozu nie wlicza się czasu przeznaczonego na załadunek i wyładunek przesyłki.

§ 31. Strony mogą określić inne terminy przewozu oraz początek biegu terminu przewozu. Terminy umowne muszą być określone w liście przewozowym i potwierdzone przez nadawcę.

Zasady i sposób opłacania należności przewozowych

§ 32. 3  

1. Należności powstałe w miejscu nadania oraz przewoźne opłaca nadawca przy nadaniu przesyłki.

2. Należności powstałe w drodze i w miejscu przeznaczenia opłaca odbiorca przy odbiorze przesyłki.

§ 32a. 4  

1. Nadawca przesyłki, zamieszczając odpowiednie postanowienie w liście przewozowym, może przekazać opłacenie przewoźnego odbiorcy.

2. Nadawca przekazujący opłacenie przewoźnego przez odbiorcę odpowiada wobec przewoźnika za to, że odbiorca uzna i zapłaci przekazaną należność. W wypadku odmowy zapłacenia przekazanych należności przez odbiorcę, nadawca opłaca je wraz z odsetkami.

§ 32b. 5  

1. Nadawca przy eksporcie, a odbiorca przy imporcie rzeczy przewożonych w komunikacji międzynarodowej może przekazać opłacenie należności przewozowych podmiotowi, za którego pośrednictwem realizuje eksport lub import.

2. Przepis § 32a ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 33. 6 Przewoźnik może zawrzeć z nadawcą lub odbiorcą umowę, w której określony zostanie planowy sposób rozliczania należności za wykonane usługi przewozowe. Umowa taka może być zawarta z innymi podmiotami.

§ 34. 7 (skreślony).

Tryb sprawdzania przesyłki

§  35.

1. Celem sprawdzenia przesyłki jest stwierdzenie zgodności jej rzeczywistego stanu z treścią oświadczeń nadawcy zamieszczonych w liście przewozowym.

2. Przesyłka może być sprawdzona w każdym czasie od przyjęcia jej do przewozu do wydania.

3. Każdy fakt sprawdzenia przesyłki oraz jego wynik przewoźnik odnotowuje w liście przewozowym, a jeżeli sprawdzenie przesyłki lub jego wynik wymagają szczegółowego udokumentowania - przewoźnik sporządza ponadto protokół co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden zostaje u przewoźnika, a drugi dołącza się do listu przewozowego.

4. Wynik sprawdzenia zawarty w liście przewozowym oraz protokół powinien być poświadczony przez osoby uczestniczące w sprawdzeniu. Jeżeli nadawca zgłasza sprzeciw lub odmawia podpisania protokołu, zamieszcza się w nim zastrzeżenie z uzasadnieniem lub podaje przyczynę odmowy.

5. W razie trudności w określeniu zawartości przesyłki, zawartość tę określa rzeczoznawca na miejscu lub na podstawie próbek pobranych z przesyłki.

Warunki rozporządzania przesyłką przez uprawnionego i postępowanie w razie przeszkód w przewozie lub wydaniu

§  36.

1. Po zawarciu umowy przewozu nadawca lub odbiorca może rozporządzać przesyłką składając przewoźnikowi oświadczenie:

1) o odstąpieniu od umowy przewozu, żądając wydania mu przesyłki w miejscu nadania przed jej wysłaniem z tego miejsca,

2) o zmianie umowy przewozu przez zmianę miejsca przeznaczenia lub odbiorcy przesyłki.

2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składa się na druku według wzoru ustalonego przez przewoźnika.

3. Treść oświadczenia dotyczącego zmiany umowy przewozu osoba uprawniona wpisuje do wtórnika listu przewozowego.

4. Nadawca może złożyć oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w miejscu nadania, a odbiorca - w miejscu przeznaczenia przesyłki.

§  37.

1. Jeżeli w liście przewozowym brak wskazówek dotyczących sposobu postępowania z przesyłką na wypadek przeszkód w przewozie lub wydaniu i jeżeli zajdzie potrzeba ich udzielenia, przewoźnik zwraca się w możliwie pilnym trybie do nadawcy lub osoby przez niego wskazanej w liście przewozowym, a w razie zmiany umowy przewozu przez odbiorcę - do tego odbiorcy.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, udzielają przewoźnikowi wskazówek w miejscu nadania, przeznaczenia lub zatrzymania przesyłki - przed upływem 24 godzin po otrzymaniu zawiadomienia o przeszkodzie.

3. W razie nieudzielenia wskazówek, przewoźnik może przesyłkę oddać na przechowanie lub , jeżeli zachodzą okoliczności ustalone w art. 58 ust. 1 pkt 1, ust. 3 lub 4 prawa przewozowego, może przesyłkę zlikwidować.

Rozdział  4

Zabezpieczenie roszczeń przewoźnika oraz sposób takiego zabezpieczenia.

§  38.

1. Przewoźnik może żądać zabezpieczenia pieniężnego lub pisemnego swoich roszczeń, gdy:

1) prawo zastawu nie może być wykonywane ze względów społeczno-gospodarczych lub ze względu na zasady współżycia społecznego,

2) roszczenie wynika z umowy zawartej tylko przez oświadczenie zgodnej woli stron,

3) zaginął dokument uprawniający do rozporządzania przesyłką,

4) zachodzi wątpliwość, czy wartość przesyłki może zabezpieczyć roszczenie wynikające z umowy przewozu.

2. Zabezpieczenie pieniężne polega na złożeniu przewoźnikowi kwoty równej kwocie roszczenia, a jeżeli kwoty roszczenia nie można dokładnie ustalić - kwoty do niej zbliżonej.

3. Zabezpieczenie pisemne polega na złożeniu przewoźnikowi zobowiązania zapłacenia należności lub pokrycia wszelkich strat, jakie by przewoźnik poniósł, gdyby osoba odbierająca okazała się do tego nieuprawniona.

Szczegółowy tryb i sposób ustalania stanu przesyłek

§  39.

1. Jeżeli przewoźnik w czasie przewozu spostrzeże ślady naruszenia przesyłki, plomb, zamknięcia środka transportowego lub kontenera albo przypuszcza, że przesyłka doznała ubytku lub uszkodzenia, powinien niezwłocznie przystąpić do sprawdzenia przesyłki i ustalenia jej stanu.

2. W razie potwierdzenia spostrzeżenia lub przypuszczenia, o którym mowa w ust. 1, przewoźnik zobowiązany jest powiadomić o podjętych czynnościach nadawcę i wezwać go do udziału w ustalaniu stanu przesyłki, określając termin tych ustaleń. Jeżeli odbiorca zmienił umowę przewozu lub stan przesyłki ustala się w miejscu przeznaczenia, przewoźnik zawiadamia odbiorcę.

3. Nadawca lub odbiorca mogą upoważnić do udziału w ustaleniu stanu przesyłki inną osobę. Oświadczenia osoby upoważnionej są wiążące dla nadawcy.

4. Jeżeli nie jest możliwe zawiadomienie nadawcy lub odbiorcy albo zawiadomiony nie zgłosi się lub odmówi zgłoszenia w oznaczonym terminie, przewoźnik powinien ustalić stan przesyłki w obecności bezstronnych świadków.

§  40.

1. Przewoźnik obowiązany jest możliwie dokładnie, z zachowaniem należytej staranności ustalić rodzaj i rozmiary szkody, czas i miejsce jej stwierdzenia, ustalone lub przypuszczalne przyczyny i czas powstania szkody, jak również okoliczności towarzyszące czynnościom sprawdzenia przesyłki.

2. Podjęte i przeprowadzone czynności oraz rezultaty ustaleń powinny być szczegółowo przedstawione w protokole sporządzonym przez przewoźnika.

3. Na jedną przesyłkę sporządza się jeden protokół, który uzupełnia się w miarę potrzeby.

4. Jeżeli stan przesyłki ustala się po jej wydaniu, w protokole należy również określić datę i godzinę zgłoszenia żądania ustalenia tego stanu przez osobę uprawnioną, miejsce i warunki, w jakich znajdowała się przesyłka po odbiorze, okoliczności ujawnienia szkody, w razie potrzeby stan pogody w czasie wyładowania i dowozu przesyłki do odbiorcy.

§ 41. Protokołu nie sporządza się w razie utraty przesyłki albo ubytku nie przewyższającego norm ubytków ustalonych w obowiązujących przepisach lub zwyczajowo przyjętych. Utratę przesyłki lub dopuszczalny ubytek odnotowuje się w liście przewozowym.

Rozdział  5 ⁸

(skreślony).

Rozdział  6

Reklamacje, wezwania do zapłaty.

Warunki składania i szczegółowy tryb załatwiania reklamacji

§  44.

1. Reklamacje wnosi się w formie pisemnej; osoba fizyczna może wnieść reklamację ustnie do protokołu.

2. Jeżeli przewoźnik upoważnił terenowe jednostki organizacyjne do załatwiania reklamacji, właściwa jest ta jednostka, na której obszarze działania została zawarta umowa lub zaszło zdarzenie uzasadniające roszczenie. Do załatwiania reklamacji z tytułu umowy przewozu przesyłek towarowych właściwa jest terenowa jednostka organizacyjna, na której obszarze działania przyjęto przesyłkę do przewozu bądź wydano ją odbiorcy albo na której obszarze działania leży miejsce przeznaczenia przesyłki.

3. Jeżeli reklamację doręczono jednostce organizacyjnej przewoźnika niewłaściwej do jej załatwienia, jednostka ta niezwłocznie przekazuje reklamację jednostce właściwej. Pod względem czasu wniesienia reklamację traktuje się tak, jak gdyby była wniesiona do jednostki właściwej.

§  45.

1. Reklamacja powinna zawierać:

1) nazwę i adres przewoźnika,

2) nazwę albo imię i nazwisko oraz adres reklamującego,

3) tytuł reklamacji z odpowiednim uzasadnieniem,

4) kwotę roszczenia oddzielnie dla każdego dokumentu przewozowego i pokwitowania,

5) określenie załączonych dokumentów,

6) nazwę banku i numer konta bankowego albo adres, na które przewoźnik powinien przekazać kwotę roszczenia,

7) podpis reklamującego.

2. Do reklamacji powinny być dołączone w oryginałach następujące dokumenty:

1) do reklamacji z tytułu zwrotów za niewykorzystane bilety na przejazd i innych roszczeń z umowy przewozu osób - bilet na przejazd,

2) do reklamacji z tytułu umowy przewozu przesyłek bagażowych - kwit bagażowy (odpowiedni dokument zastępczy), jeżeli przewoźnik go wydał,

3) do reklamacji z tytułu umowy przewozu przesyłek towarowych nadawca dołącza wtórnik listu przewozowego, odbiorca zaś - list przewozowy, albo odpowiednie dokumenty, na podstawie których odbywał się przewóz,

4) do reklamacji o zwrot kwot, na które przewoźnik wydał oddzielne pokwitowanie, dołącza się ten dokument,

5) do reklamacji z tytułu ubytków lub uszkodzenia przesyłki dołącza się - oprócz dokumentów określonych w pkt 2 i 3 - kopię protokołu o stanie przesyłki, jeżeli został sporządzony i wydany,

6) do reklamacji z tytułu wyrządzenia szkody dołącza się - oprócz innych wymaganych dokumentów - dokument uzasadniający wysokość roszczenia odszkodowawczego.

3. Jeżeli zaginął dokument przewozowy lub inny dokument uzasadniający roszczenie, reklamujący powinien o tym powiadomić na piśmie reklamującym lub zgłosić ustnie do protokołu. Jednocześnie należy dołączyć dowody stwierdzające zaginięcie dokumentu.

4. Jeżeli z reklamacją występuje inna osoba zamiast uprawnionego do reklamacji, dołącza się dokument przelewu praw albo pełnomocnictwa, w których określono przedmiot reklamacji. Nie dotyczy to ubezpieczyciela występującego z roszczeniem zwrotnym.

§  46.

1. Gdy reklamację wniosła osoba nieuprawniona albo reklamacja nie odpowiada warunkom określonym w § 45, przewoźnik obowiązany jest w ciągu 14 dni od dnia wniesienia reklamacji zażądać odpowiedniego jej poprawienia lub uzupełnienia w terminie 1 miesiąca od daty wysłania takiego żądania. Niespełnienie takiego żądania w terminie powoduje uznanie reklamacji za nie wniesioną, o czym należy uprzedzić reklamującego.

2. Jeżeli reklamacja zostanie poprawiona lub uzupełniona w terminie określonym w ust. 1, trzymiesięczny termin, przewidziany dla załatwienia reklamacji przez przewoźnika liczy się dopiero od dnia jej poprawienia lub uzupełnienia.

§  47.

1. O wyniku załatwienia reklamacji przewoźnik zawiadamia reklamującego podając:

1) w razie uznania roszczenia - uznaną kwotę, termin przekazania należności i numer konta bankowego,

2) w razie całkowitego lub częściowego nieuznania roszczenia - podstawę prawną wraz z uzasadnieniem.

2. Przewoźnik zwraca reklamującemu dokumenty przewozowe, zatrzymując dokumenty, na których podstawie uznał roszczenie.

Wezwanie do zapłaty

§  48.

1. Wezwanie do zapłaty, z jakim przewoźnik występuje do zobowiązanego, sporządza sie na piśmie.

2. W wezwaniu do zapłaty przewoźnik podaje kwotę i tytuł roszczenia wraz z uzasadnieniem, terminem i sposobem zapłaty, dołączając odpowiednie dokumenty.

Rozdział  7

Przepisy końcowe.

§ 49. Do czasu odrębnego uregulowania niżej wymienionych spraw, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 1985 r., zachowują moc:

1) przepisy działu IV "Najem pojazdów" (§ 29-31) Regulaminu zarobkowego przewozu osób i bagażu oraz najmu pojazdów w osobowym transporcie drogowym, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 12 października 1962 r. (Dz. U. Nr 56, poz. 282),

2) przepisy działu III "Najem pojazdów" (§ 31-38), działu IV usługi spedycyjne (§ 39-44) i działu V "Czynności ładunkowe" (§ 45-48) Regulaminu zarobkowego przewozu i spedycji w ciężarowym transporcie samochodowym, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 24 maja 1960 r. (Dz. U. Nr 31, poz. 174),

3) przepisy rozdziału 6 "Szczególne warunki najmu statku powietrznego (czarter lotniczy)" (§ 33-37) rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 17 sierpnia 1965 r. w sprawie przewozu lotniczego (Dz. U. Nr 39, poz. 250 i z 1971 r. Nr 12, poz. 122).

§ 50. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1985 r.

* Występujące w tekście wartości pieniężne zostały podane po ich przeliczeniu zgodnie z art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U.94.84.386).

Rozporządzenie straciło częściowo podstawę prawną z dniem 21 stycznia 1995 r. na skutek uchylenia art. 49 ust. 8 i zmiany art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz.U.84.53.272) przez art. 1 pkt 20 i 26 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe (Dz.U.94.111.536).

1 Rozdział 1 uchylony przez § 18 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 maja 1996 r. w sprawie przewozu osób i bagażu (Dz.U.96.64.312) z dniem 26 czerwca 1996 r.

2 Rozdział 2 uchylony przez § 18 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 23 maja 1996 r. w sprawie przewozu osób i bagażu (Dz.U.96.64.312) z dniem 26 czerwca 1996 r.

3 § 32 ust. 1 i 2 zmienione przez § 1 pkt 1 lit. a) i b) rozporządzenia z dnia 16 lutego 1990 r. (Dz.U.90.12.81) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 marca 1990 r.

4 § 32a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 16 lutego 1990 r. (Dz.U.90.12.81) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 marca 1990 r.

5 § 32b dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 16 lutego 1990 r. (Dz.U.90.12.81) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 marca 1990 r.

6 § 33 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 16 lutego 1990 r. (Dz.U.90.12.81) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 marca 1990 r.

7 § 34 skreślony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 16 lutego 1990 r. (Dz.U.90.12.81) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 marca 1990 r.

8 Rozdział 5 skreślony przez § 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 12 stycznia 1995 r. w sprawie sposobu ustalania opłat dodatkowych w razie niedopełnienia obowiązku zapłaty należności przewozowych z tytułu przewozu osób, naruszenia przepisów o zabieraniu ze sobą do środka transportowego zwierząt i rzeczy oraz spowodowania zatrzymania lub zmiany trasy środka transportowego bez uzasadnionej przyczyny (Dz.U.95.5.28) z dniem 21 stycznia 1995 r.

• Identyfikator: Dz.U.1985.29.128
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Wykonanie przepisów ustawy - Prawo przewozowe.
• Data aktu: 21/06/1985
• Data ogłoszenia: 01/07/1985
• Data wejścia w życie: 01/07/1985