Przyjęcie załącznika A-1 do Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 r., dotyczącego formalności celnych poprzedzających złożenie zgłoszenia celnego.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 11 grudnia 1982 r.

o przyjęciu załącznika A-1 do Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 r., dotyczącego formalności celnych poprzedzających złożenie zgłoszenia celnego.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z art. 12 ust. 4 Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 r. (Dz. U. z 1980 r. Nr 12, poz. 38), wszedł w życie w stosunku do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w dniu 26 listopada 1982 r. załącznik A-1 dotyczący formalności celnych poprzedzających złożenie zgłoszenia celnego.

(Tekst załącznika A-1 zawiera załącznik do niniejszego numeru).

ZAŁĄCZNIK

MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA DOTYCZĄCA UPROSZCZENIA I HARMONIZACJI POSTĘPOWANIA CELNEGO,

sporządzona w Kyoto dnia 18 maja 1973 r.

ZAŁĄCZNIK A.1

dotyczący formalności celnych poprzedzających złożenie zgłoszenia celnego.

Wstęp

Towary mogą być przywożone do kraju różnymi rodzajami transportu. W celu ochrony interesów Skarbu Państwa i zapewnienia zgodności z ustawodawstwem krajowym przewoźnik przywożący towary na obszar celny zobowiązany jest do możliwie szybkiego zgłoszenia ich i środków transportu, którymi są przewożone, władzom celnym. Środki niezbędne do kontroli przywozu towarów na obszar celny zależą w znacznym stopniu od położenia geograficznego kraju i innych okoliczności, takich jak główne rodzaje transportu, którymi towary są przywożone do danego kraju.

W wielu wypadkach urząd celny, w którym towary powinny być zgłoszone do odprawy celnej i powinno być złożone zgłoszenie celne, znajduje się w miejscu, w którym towary są wprowadzane na obszar celny, jednakże w wielu innych wypadkach właściwy urząd celny mieści się w znacznej odległości od tego miejsca. Jest rzecz istotną, aby władze celne były w stanie kontrolować przekazywanie towarów do właściwego urzędu celnego, w którym towary mają być zgłoszone do odprawy.

Interesy władz celnych mogą być zabezpieczone przez nałożenie na przewoźnika określonych obowiązków bądź też przez fizyczny nadzór nad środkami transportu, którymi towary są przywożone na obszar celny.

Istotne jest, aby środki te powodowały możliwie najmniejsze niedogodności dla handlu międzynarodowego. Mając to na uwadze, wszelkie formalności, jakie powinien spełnić przewoźnik, powinny być możliwie proste, a informacje ich dotyczące powinny być dostępne dla wszystkich zainteresowanych osób.

Niniejszy załącznik nie dotyczy towarów, które są przywożone w ramach postępowania celnego, np. międzynarodowego tranzytu celnego, towarów dostarczanych przez pocztę lub przywożonych w bagażu podróżnych lub też czasowo składowanych; nie dotyczy on również niektórych innych formalności, które mogą mieć zastosowanie w wypadku określonych rodzajów transportu, np. przedstawiania manifestu po przybyciu statku.

Definicje

W rozumieniu niniejszego załącznika:

a) określenie "formalności celne poprzedzające złożenie zgłoszenia celnego" oznacza wszelkie czynności, jakie muszą być dokonane przez osobę, której to dotyczy, oraz przez władze celne w czasie od wprowadzenia towarów na obszar celny do poddania towarów określonemu postępowaniu celnemu;

Uwaga:

Czasowe składowanie towarów może być uważane za rodzaj postępowania celnego.

b) określenie "obszar celny" oznacza obszar, na którym ma pełne zastosowanie prawo celne danego kraju;

c) określenie "przewoźnik" oznacza osobę dokonującą przewozu towarów lub odpowiedzialną za dokonywanie operacji transportowych;

d) określenie "cła przywozowe i podatki" oznacza cła i wszelkie inne opłaty, podatki, akcyzy lub inne należności pobierane od przywozu lub w związku z przywozem towarów z zagranicy, z wyjątkiem opłat i należności, których wysokość jest ograniczona do przybliżonych kosztów świadczonych usług;

e) określenie "zgłoszenie celne" oznacza oświadczenie złożone w formie ustalonej przez władze celne, w którym zainteresowana osoba wskazuje postępowanie celne mające zastosowanie do towarów i podaje informacje, jakich wymagają władze celne do zastosowania tego postępowania;

f) określenie "kontrola celna" oznacza środki podejmowane w celu zapewnienia przestrzegania ustaw i zarządzeń, za których przestrzeganie odpowiedzialna jest administracja celna;

g) określenie "osoba " oznacza zarówno osobę fizyczną, jak i prawną, chyba że z kontekstu wynika inaczej.

Zasady

Norma

1. Formalności celne poprzedzające złożenie zgłoszenia celnego regulowane są przez postanowienia niniejszego załącznika.

Norma

2. Ustawodawstwo krajowe określa warunki, jakie powinny być spełnione, oraz formalności, jakich należy dopełnić w odniesieniu do towarów, które są wprowadzane na obszar celny.

Norma

3. Wszelkie towary wprowadzone na obszar celny, niezależnie od tego, czy podlegają cłu przywozowemu i podatkom, podlegają kontroli celnej.

Norma

4. Formalności celne poprzedzające złożenie zgłoszenia celnego powinny być sprowadzone do minimum niezbędnego do zapewnienia przestrzegania ustaw i zarządzeń, za których przestrzeganie odpowiedzialna jest administracja celna.

Norma

5. Formalności celne poprzedzające złożenie zgłoszenia celnego powinny być stosowane w jednakowy sposób, niezależnie od kraju pochodzenia towarów lub kraju, z którego zostały one przywiezione.

Wprowadzenie towarów na obszar celny

Miejsca, w których towary mogą być wprowadzane na obszar celny

Norma

6. Ustawodawstwo krajowe określa miejsca, w których towary mogą być wprowadzane na obszar celny. Przy określaniu takich miejsc należy uwzględniać wymagania handlu, przemysłu i transportu.

Uwaga

Kraje mogą w takim celu ustanowić trasy celne, to znaczy drogi lądowe, trasy kolejowe, szlaki wodne i wszelkie inne drogi (rurociągi itp.), które mogą być używane do przywozu towarów.

Obowiązki przewoźnika

Norma

7. Wprowadzenie towarów na obszar celny nakłada na przewoźnika obowiązek dostarczenia ich do właściwego urzędu celnego lub innego miejsca uzgodnionego z administracją celną w stanie nie naruszonym, łącznie z opakowaniami.

8. W razie gdy przewóz towarów z miejsca ich wprowadzenia na obszar celny do właściwego urzędu celnego lub innego wyznaczonego miejsca jest zakłócony przez wypadek lub działanie siły wyższej, przewoźnik zobowiązany jest do podjęcia środków mających na celu niedopuszczenie, aby towary znalazły się w nielegalnym obrocie, i poinformowania władz celnych i innych właściwych władz o rodzaju wypadku i innych okolicznościach, które doprowadziły do przerwania przewozu.

Kontrola celna

Norma

9. Kontrola celna przywożonych towarów powinna być sprowadzana do minimum.

Uwagi

1. Kontrola celna może objąć przeszukanie środków transportu.

2. Władze celne mają prawo do podjęcia specjalnych środków kontrolnych, stosowanych wyłącznie w określonych strefach, na przykład w strefie przygranicznej.

3. Z zasady nie jest konieczne podejmowanie środków kontrolnych, wymagających wyładunku towarów, nakładania plomb lub znaków rozpoznawczych na środkach transportu lub towarach, lub konwojowanie towarów przez organy celne. Jednakże gdy władze celne uważają, że takie środki kontrolne są niezbędne, powinny stosować je w sposób najmniej uciążliwy dla przewoźnika i władz celnych, z zachowaniem odpowiednich środków zabezpieczających. Plomby celne i inne znaki rozpoznawcze nakładane przez zagraniczne władze celne powinny być w normalnych warunkach uważane za wystarczające, chyba że budzą wątpliwości.

Zgłaszanie towarów władzom celnym

Dokumentacja

Zalecenie

praktyczne

10. W razie gdy właściwy urząd celny, w którym towary mają być zgłoszone, nie znajduje się w miejscu, w którym towary zostały wprowadzone na obszar celny, władze celne nie powinny wymagać przedstawiania jakichkolwiek dokumentów przy wprowadzaniu towarów na obszar celny.

Uwaga

W celu ustalenia tożsamości towarów władze celne mogą wymagać przedstawienia dokumentów handlowych, transportowych lub innych dokumentów towarzyszących towarom.

Norma

11. W razie gdy władze celne wymagają przedstawiania dokumentów przy zgłaszaniu towarów władzom celnym, wymaganie to powinno być ograniczone do informacji niezbędnej do ustalenia tożsamości towarów i środków transportu.

Uwaga

Informacje takie można zazwyczaj uzyskać z dokumentów handlowych i transportowych, które mogą się różnić w zależności od rodzaju transportu. Władze celne nie powinny w normalnych warunkach domagać się przedstawiania informacji wykraczającej poza opis towarów i opakowań (oznakowanie i numery, ilość i rodzaj) oraz tożsamości środków transportu. Niektóre umowy międzynarodowe ustalają maksimum informacji, jaka może być wymagana (np. kraj może być układającą się stroną załącznika nr 9 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym lub Konwencji o ułatwieniu międzynarodowego transportu morskiego).

Zalecenie

praktyczne

12. Gdy dokumenty przedstawione władzom celnym sporządzone są w języku, który nie jest zazwyczaj używany w tym celu, lub w języku, który nie jest językiem kraju przywozu, nie należy w zasadzie domagać się tłumaczenia szczegółowych danych zwartych w tych dokumentach.

Właściwość i godziny urzędowania urzędów celnych

Norma

13. Władze celne powinny określić urzędy celne, w których towary mogą być zgłaszane do odprawy celnej. Przy określaniu właściwości takich urzędów i ich godzin urzędowania należy uwzględniać wymagania handlu, przemysłu i transportu.

Uwagi

1. W niektórych krajach właściwość urzędów jest ustalana w zależności od trasy celnej i jej znaczenia.

2. Tam, gdzie jest to niezbędne, właściwość urzędu celnego może być ograniczona do pewnych rodzajów transportu lub pewnych kategorii towarów, lub też miejsca przeznaczenia towarów (np. strefa przygraniczna lub strefa przemysłowa).

Zalecenie

praktyczne

14. Gdy odpowiednie urzędy celne znajdują się na wspólnej granicy, władze celne obu krajów powinny skorelować godziny urzędowania i właściwość tych urzędów.

Uwaga

W niektórych wypadkach na wspólnej granicy organizowana jest wspólna kontrola celna, a urzędy celne obu krajów są zlokalizowane w tym samym miejscu lub w tym samym budynku.

Przybycie towarów poza godzinami urzędowania

Norma

15. Władze celne powinny ustalić, jakie środki powinny być podjęte przez przewoźnika, aby uniemożliwić dopuszczenie towarów do nielegalnego obrotu na obszarze celnym, gdy towary zostały przywiezione do urzędu poza godzinami urzędowania.

Uwaga

Można domagać się od przewoźnika, aby złożył towary w określonym miejscu w urzędzie celnym lub w jego sąsiedztwie.

Zalecenie

praktyczne

16. Na wniosek przewoźnika i z przyczyn uznanych za ważne przez władze celne należy zezwalać, aby formalności poprzedzające złożenie zgłoszenia celnego były, w miarę możności, dopełniane poza godzinami urzędowania urzędu celnego, z tym że wszelkimi kosztami powstałymi z tego tytułu można obciążyć przewoźnika.

Wyładunek

Miejsce wyładunku

Norma

17. Ustawodawstwo krajowe określa miejsca właściwe do wyładunku.

Zalecenie

praktyczne

18. Na wniosek osoby zainteresowanej i z przyczyn uznanych za ważne przez władze celne powinny one zezwolić na wyładunek towarów w innym miejscu niż miejsce ustalone do wyładunku; wszelkimi kosztami z tym związanymi można obciążyć osobę zainteresowaną.

Uwaga

Towary mogą być wyładowywane, w zależności od okoliczności, w siedzibie osoby zainteresowanej, w miejscu wyposażonym w odpowiednie urządzenia lub w jakimkolwiek miejscu będącym pod dozorem celnym.

Początek wyładunku

Zalecenie

praktyczne

19. Należy zezwalać na rozpoczęcie wyładunku natychmiast po przybyciu środka transportu na miejsce wyładunku.

Zalecenie

praktyczne

20. Na wniosek osoby zainteresowanej i z przyczyn uznanych za ważne przez władze celne powinny one w miarę możliwości zezwalać, aby rozładunek odbywał się poza godzinami urzędowania urzędu celnego; wszelkimi kosztami z tym związanymi można obciążyć osobę zainteresowaną.

Towary uszkodzone, zniszczone lub utracone

Norma

21. Należy udzielać pełnego lub częściowego zwolnienia od cła przywozowego i podatków w odniesieniu do towarów uszkodzonych, zniszczonych lub utraconych na skutek wypadku lub działania siły wyższej w trakcie załatwiania formalności celnych poprzedzających złożenie zgłoszenia celnego, pod warunkiem że fakty zostały przedstawione w sposób zadowalający władze celne.

Uwaga

Na wniosek osoby zainteresowanej pozostałości towarów, o których mowa w niniejszej normie, mogą być:

a) odprawione ostatecznie w stanie, w jakim aktualnie się znajdują, lub

b) powrotnie wywiezione, lub

c) pozbawione wartości handlowej pod kontrolą celną bez obciążenia Skarbu Państwa jakimikolwiek kosztami, lub

d) za zgodą władz celnych przekazane na rzecz Skarbu Państwa bez obciążenia Skarbu Państwa jakimikolwiek kosztami.

Odpowiedzialność za płatność cła przywozowego i podatków

Norma

22. Ustawodawstwo krajowe określa osobę lub osoby odpowiedzialne za płatność cła przywozowego i podatków w odniesieniu do towarów wprowadzonych na obszar celny, które nie zostały zgłoszone władzom celnym zgodnie z warunkami i formalnościami poprzedzającymi złożenie zgłoszenia celnego.

Informacje dotyczące formalności celnych poprzedzających złożenie zgłoszenia celnego

Norma

23. Władze celne powinny zapewnić, aby odpowiednie informacje dotyczące formalności celnych poprzedzających złożenie zgłoszenia celnego były powszechnie dostępne dla wszystkich zainteresowanych osób.

• Identyfikator: Dz.U.1982.45.292
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Przyjęcie załącznika A-1 do Międzynarodowej konwencji dotyczącej uproszczenia i harmonizacji postępowania celnego, sporządzonej w Kyoto dnia 18 maja 1973 r., dotyczącego formalności celnych poprzedzających złożenie zgłoszenia celnego.
• Data aktu: 11/12/1982
• Data ogłoszenia: 31/12/1982
• Data wejścia w życie: 26/11/1982