Pokrywanie przez cudzoziemców kosztów pobytu w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 14 kwietnia 1977 r.

w sprawie pokrywania przez cudzoziemców kosztów pobytu w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 1963 r. Nr 15, poz. 77, z 1974 r. Nr 14, poz. 85 i z 1977 r. Nr 11, poz. 45) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Wymiana przez cudzoziemca zagranicznych środków płatniczych na złote polskie w celu pokrycia kosztów jego pobytu powinna nastąpić w uprawnionych kasach wymiany walut w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w wysokości określonej odrębnymi przepisami.

2. Zapewnienie pokrycia kosztów pobytu cudzoziemca może polegać również na:

1) opłaceniu za granicą usług polskich biur podróży,

2) zakupie w zagranicznym biurze podróży zlecenia wypłaty wystawionego na polskie biuro podróży,

3) podjęciu z posiadanych w polskich bankach rachunków dewizowych lub zablokowanych rachunków w złotych odpowiednich kwot i wykorzystaniu ich na pokrycie kosztów pobytu w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

§ 2. W razie przedłużenia pobytu w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, cudzoziemiec jest obowiązany uzupełnić pokrycie kosztów pobytu w sposób przewidziany w § 1 ust. 1 lub ust. 2 pkt 3.

§  3.

1. W razie skrócenia pobytu w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej cudzoziemiec może dokonać wymiany nie wykorzystanych złotych polskich na zagraniczne środki płatnicze w części odpowiadającej okresowi skrócenia pobytu. Wysokość kwoty podlegającej wymianie zwrotnej oblicza się według stawek i kursu, po jakim nastąpiła wymiana.

2. W razie niewydatkowania przez cudzoziemca złotych polskich pochodzących z obowiązkowej wymiany złote te podlegają złożeniu do depozytu, z tym że w wypadku ponownego przekroczenia przez tego cudzoziemca granicy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i ich podjęcia nie będą one zaliczone na pokrycie kosztów pobytu.

§  4.

1. Od obowiązku, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 1963 r. Nr 15, poz. 77, z 1974 r. Nr 14, poz. 85 i z 1977 r. Nr 11, poz. 45), zwanej dalej "ustawą", zwolnieni są cudzoziemcy:

1) przybywający do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na pobyt stały,

2) posiadający paszporty i wizy dyplomatyczne lub służbowe oraz członkowie ich rodzin i ich służba domowa,

3) odwiedzający pracowników zagranicznych przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej po okazaniu zaproszenia potwierdzonego przez to przedstawicielstwo lub urząd konsularny,

4) 1 (skreślony),

5) prowadzący działalność na rzecz rozwoju współpracy z Polską Rzecząpospolitą Ludową,

6) przedstawiciele organizacji międzynarodowych, przyjeżdżający w związku z wykonaniem umów zawartych między Polską Rzecząpospolitą Ludową a tymi organizacjami,

7) członkowie delegacji oraz osoby zaproszone przez uprawnione do tego organy państwowe oraz organizacje polityczne, społeczne, naukowe i gospodarcze,

8) przybywający do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w związku z ich zatrudnieniem przez stronę polską oraz w charakterze stypendystów, stażystów i praktykantów, w ramach odpowiednich porozumień międzypaństwowych,

9) zakwalifikowani na studia zgodnie z odrębnymi przepisami oraz pobierający naukę w szkołach średnich, których koszty pobytu ponoszone są przez zamieszkałych w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej członków ich rodzin - obywateli polskich,

10) przybywający do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w ramach realizacji porozumień szkół i szkół wyższych o współpracy kulturalno-oświatowej na zasadach wymiany bezdewizowej - uczniowie i studenci uczestnicy zespołów artystycznych, praktyk językowych i innych,

11) 2 artyści i członkowie zespołów artystycznych lub cyrkowych przybywający do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na podstawie umów lub kontraktów zawartych przez Polską Agencję Artystyczną "Pagart" lub Zjednoczone Przedsiębiorstwa Rozrywkowe po okazaniu umowy lub kontraktu albo zaświadczenia Polskiej Agencji Artystycznej «Pagart» lub Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych,

12) 3 obywatele państw, z którymi rozliczenia następują w rublach, jeżeli stale zamieszkują na terytorium tych państw oraz obywatele obcy posiadający karty stałego pobytu w tych państwach, chyba że porozumienia międzynarodowe stanowią inaczej,

13) 4 przybywający do Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w ramach zawartych umów o wymianie bezdewizowej po okazaniu zaświadczenia Centrali Turystycznej «Orbis»,

14) zatrudnieni w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej pracownicy zagranicznych przedstawicielstw działających w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej po okazaniu zaświadczenia wydanego przez właściwego ministra,

15) przejeżdżający tranzytem, jeżeli pobyt w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nie przekracza 24 godzin,

16) obsługujący międzynarodowe środki komunikacji,

17) 5 członkowie ekip sportowych po okazaniu zaświadczeń Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu,

18) członkowie wojskowych ekip sportowych po okazaniu zaświadczenia wydanego przez organ określony przez Ministra Obrony Narodowej,

19) małoletni do lat 16,

20) 6 wykonujący działalność gospodarczą na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na podstawie zezwoleń wydanych w trybie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 maja 1976 r. w sprawie wydawania zagranicznym osobom prawnym i fizycznym zezwoleń na prowadzenie niektórych rodzajów działalności gospodarczej (Dz. U. z 1976 r. Nr 19, poz. 123 i z 1978 r. Nr 31, poz. 135), po okazaniu zezwolenia na prowadzenie takiej działalności, wydanego przez właściwy terenowy organ administracji państwowej stopnia wojewódzkiego.

2. W wypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 1-11 korzystanie ze zwolnień stwierdzają wyłącznie przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, a w pozostałych wypadkach również graniczne placówki kontrolne Wojsk Ochrony Pogranicza, graniczne urzędy celne oraz komendy wojewódzkie (miejskie miasta stopnia wojewódzkiego) Milicji Obywatelskiej.

3. Prezes Narodowego Banku Polskiego może zwalniać cudzoziemców - pracowników zagranicznych przedsiębiorstw realizujących w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej kontrakty od obowiązku dokonywania wymiany zagranicznych środków płatniczych na złote polskie lub określić niższą stawkę tej wymiany.

§  5.

1. 7 Urzędy konsularne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przy udzielaniu wiz za granicą oraz organy Milicji Obywatelskiej przy udzielaniu wiz w kraju mogą udzielać zwolnień od obowiązku, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy, także w innych uzasadnionych wypadkach niż wymienione w § 4 lub określić niższą stawkę wymiany zagranicznych środków płatniczych na złote polskie.

2. Graniczne placówki kontrolne Wojsk Ochrony Pogranicza oraz graniczne urzędy celne udzielają również zwolnień od obowiązku, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy, na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych.

§ 6. Kontrolę wykonania obowiązków, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy i § 2 rozporządzenia, sprawują:

1) urzędy konsularne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, graniczne placówki kontrolne Wojsk Ochrony Pogranicza i organy Milicji Obywatelskiej - w stosunku do cudzoziemców, którym udzielają wiz,

2) graniczne urzędy celne - w stosunku do cudzoziemców zwolnionych z obowiązku posiadania wiz oraz cudzoziemców, którym udzielono wizy z adnotacją, że podlegają obowiązkowi wymiany dewiz na pokrycie kosztów pobytu.

§ 6a. 8  

1. Zasady pokrywania przez cudzoziemców kosztów pobytu w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, określone w rozporządzeniu, nie dotyczą pokrywania kosztów zakupu paliw płynnych do użytkowanych przez nich pojazdów mechanicznych zarejestrowanych za granicą.

2. Zasady sprzedaży paliw płynnych cudzoziemcom określają odrębne przepisy.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 § 4 ust. 1 pkt 4 skreślony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 16 lipca 1979 r. (Dz.U.79.16.102) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 lipca 1979 r.

2 § 4 ust. 1 pkt 11 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 16 lipca 1979 r. (Dz.U.79.16.102) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 lipca 1979 r.

3 § 4 ust. 1 pkt 12 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia z dnia 16 lipca 1979 r. (Dz.U.79.16.102) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 lipca 1979 r.

4 § 4 ust. 1 pkt 13 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. d) rozporządzenia z dnia 16 lipca 1979 r. (Dz.U.79.16.102) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 lipca 1979 r.

5 § 4 ust. 1 pkt 17 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. e) rozporządzenia z dnia 16 lipca 1979 r. (Dz.U.79.16.102) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 lipca 1979 r.

6 § 4 ust. 1 pkt 20 dodany przez § 1 pkt 1 lit. f) rozporządzenia z dnia 16 lipca 1979 r. (Dz.U.79.16.102) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 lipca 1979 r.

7 § 5 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 16 lipca 1979 r. (Dz.U.79.16.102) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 lipca 1979 r.

8 § 6a dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 29 czerwca 1977 r. (Dz.U.77.21.91) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 lipca 1977 r.

• Identyfikator: Dz.U.1977.12.49
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Pokrywanie przez cudzoziemców kosztów pobytu w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
• Data aktu: 14/04/1977
• Data ogłoszenia: 21/04/1977
• Data wejścia w życie: 21/04/1977