Gospodarowanie metalami nieżelaznymi.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRZEMYSŁU CIĘŻKIEGO
z dnia 30 maja 1966 r.
w sprawie gospodarowania metalami nieżelaznymi.

Na podstawie art. 1 i art. 3 ust. 2 dekretu z dnia 29 października 1952 r. o gospodarowaniu artykułami obrotu towarowego i zaopatrzenia (Dz. U. z 1952 r. Nr 44, poz. 301 i z 1956 r. Nr 54, poz. 244) oraz w związku z § 2 zarządzenia Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z dnia 14 lutego 1957 r. w sprawie przekazania uprawnień do wydawania przepisów o gospodarowaniu stalą, metalami nieżelaznymi oraz niektórymi metalami szlachetnymi (Monitor Polski Nr 15, poz. 115) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§  1.
1.
Rozporządzenie normuje gospodarkę metalami nieżelaznymi i ich stopami w postaci:
1)
wyrobów i półwyrobów odlewanych,
2)
półwyrobów otrzymywanych w drodze elektrolizy,
3)
wyrobów i półwyrobów walcowanych,
4)
wyrobów wyciskanych i ciągnionych,
5)
wyrobów giętych,
6)
proszków,
7)
odpadów metalurgicznych, produkcyjnych i odlewniczych,
8)
złomu poamortyzacyjnego,

zwanych w dalszym ciągu "metalami nieżelaznymi".

2.
Rozporządzenie nie dotyczy gospodarowania złotem, platyną, rutenem, rodem, palladem, osmem i irydem oraz ich złomami i odpadami.
§  2.
W rozumieniu rozporządzenia:
1)
półwyrobami odlewanymi są gąski, wlewki, anody przeznaczone do rafinacji i półwyroby profilowe odlewane z metali nieżelaznych technicznie czystych i ich stopów, przeznaczone do dalszej przeróbki odlewniczej, plastycznej lub elektrolizy,
2)
półwyrobami otrzymywanymi w drodze elektrolizy są katody z metali nieżelaznych, przeznaczone do dalszej przeróbki odlewniczej lub elektrolizy, oraz folia miedziana otrzymywana w drodze elektrolizy,
3)
półwyrobami walcowanymi są taśmówki i blachówki, przeznaczone do dalszej przeróbki plastycznej,
4)
wyrobami odlewanymi są anody odlewane do galwanizacji, granulki, śrut oraz spoiwo cynowo-ołowiane w laskach, przeznaczone do stosowania bez dalszej przeróbki,
5)
wyrobami wyciskanymi są pręty, kształtowniki i rury wyciskane, przeznaczone do obróbki skrawaniem, przeciągania lub stosowania bez dalszej przeróbki,
6)
wyrobami walcowanymi są pręty i kształtowniki walcowane, taśmy, blachy, pasy, anody walcowane do galwanizacji, folie i rury walcowane, przeznaczone do obróbki skrawaniem, przeciągania lub stosowania bez dalszej przeróbki,
7)
wyrobami ciągnionymi są pręty, kształtowniki i rury oraz druty, przeznaczone do obróbki skrawaniem lub stosowania bez dalszej przeróbki,
8)
wyrobami giętymi są kształtowniki gięte i rury zwijane, przeznaczone do obróbki skrawaniem, przeciągania lub stosowania bez dalszej przeróbki,
9)
proszkami metali są metale w postaci rozdrobnionej mechanicznie, rozpylanej w stanie płynnym lub otrzymane w procesie elektrolizy, przeznaczone do stosowania bez dalszej przeróbki,
10)
odpadami metalurgicznymi są odpady w postaci żużli, zgarów, popiołów, odprysków, skrzepów, zgorzelin, pyłów, szlamów oraz ługów potrawiennych, powstałe przy ogniowej i chemicznej przeróbce metali nieżelaznych,
11)
odpadami produkcyjnymi są odpady powstałe przy procesie przeróbki mechanicznej oraz wybrakowane wyroby i półwyroby, które nadają się wyłącznie do przetopienia albo innej przeróbki metalurgicznej lub chemicznej,
12)
odpadami odlewniczymi są nadlewy, odpady z oczyszczania odlewów i wybraki wewnętrzne odlewni,
13)
złomem poamortyzacyjnym są zużyte lub uszkodzone wyroby i ich części z metali nieżelaznych i ich stopów, które straciły wartość użytkową.

Rozdział  2.

Jednostki uprawnione do obrotu metalami nieżelaznymi oraz zakres działania tych jednostek.

§  3.
1.
Na zasadzie wyłączności powierza się obrót metalami nieżelaznymi następującym jednostkom organizacyjnym:
1)
metalami nieżelaznymi czystymi, czystymi przeznaczonymi do analiz oraz chemicznie i spektralnie czystymi przeznaczonymi do celów laboratoryjnych - Przedsiębiorstwu Przemysłowo-Handlowemu "Polskie Odczynniki Chemiczne",
2)
sodem, potasem i arsenem w każdej postaci - Biuru Zbytu Produktów Nieorganicznych,
3)
wolframem i molibdenem w każdej postaci - Zjednoczeniu Przemysłu Elektronicznego i Teletechnicznego,
4)
niklem i kobaltem w postaci półwyrobów odlewanych i z elektrolizy - Centrali Zaopatrzenia Hutnictwa,
5)
odpadami metalurgicznymi, z wyjątkiem odpadów powstających w zakładach przemysłu metali nieżelaznych - Centrali Gospodarki Złomem "Centrozłom",
6)
odpadami produkcyjnymi i złomem poamortyzacyjnym:
a)
w zakresie ustalonym w ust. 2 pkt 4 i 5 - Centrali Gospodarki Złomem "Centrozłom",
b)
w zakresie ustalonym w ust. 2 pkt 1, 2, 3 i 6 - Centrali Handlowej Metali Nieżelaznych,
7)
pozostałymi metalami nieżelaznymi, nie wymienionymi w pkt 1-6 oraz z wyjątkiem metali nieżelaznych wymienionych w § 5 - Centrali Handlowej Metali Nieżelaznych.
2.
Do zakresu działania jednostek organizacyjnych, wymienionych w ust. 1, zwanych w dalszych przepisach "jednostkami obrotu", należy:
1)
sporządzanie projektów bilansów materiałowych w skali ogólnokrajowej,
2)
sporządzanie projektów planów rozdziału,
3)
ustalanie limitów zapasów metali nieżelaznych dla poszczególnych resortów,
4)
zakup i sprzedaż metali nieżelaznych ze źródeł krajowych i importu,
5)
zakup i zagospodarowywanie ponadnormatywnych i zbędnych zapasów,
6)
kontrola gospodarki metalami nieżelaznymi w jednostkach użytkujących te metale.
§  4.
1.
Kontrola gospodarki metalami nieżelaznymi (§ 3 ust. 2 pkt 6) obejmuje:
1)
analizę planów zaopatrzenia z punktu widzenia zasad racjonalnej i oszczędnej gospodarki metalami,
2)
analizę zamówień na metale nieżelazne, ze szczególnym uwzględnieniem norm zużycia, normalizacji, typizacji oraz stosowania materiałów zastępczych,
3)
sprawdzanie przestrzegania obowiązku cechowania półwyrobów i wyrobów z metali nieżelaznych,
4)
badanie prawidłowości kształtowania się zapasów oraz zagospodarowywania zapasów ponadnormatywnych i zbędnych.
2.
Jednostki użytkujące metale nieżelazne oraz ich jednostki nadrzędne obowiązane są zapewnić upoważnionym do przeprowadzenia kontroli inspektorom właściwej jednostki obrotu warunki do przeprowadzenia kontroli gospodarki metalami nieżelaznymi.
3.
Z kontroli gospodarki metalami nieżelaznymi inspektor przeprowadzający kontrolę sporządza protokół. Odpis tego protokołu inspektor doręcza dyrektorowi (kierownikowi) kontrolowanej jednostki. Dyrektor (kierownik) może wnieść uwagi do protokołu.
4.
Jednostka obrotu przesyła odpis protokołu wraz z wnioskami z kontroli jednostce nadrzędnej nad jednostką kontrolowaną.
5.
Dyrektor jednostki nadrzędnej obowiązany jest wydać niezbędne zarządzenia pokontrolne w ciągu jednego miesiąca od daty otrzymania protokołu i wniosków z kontroli oraz zawiadomić właściwą jednostkę obrotu w ciągu pół roku od daty wydania zarządzeń pokontrolnych o sposobie ich realizacji.
§  5. 1
Na zasadzie wyłączności powierza się:
1)
Centrali Jubilerskiej "Jubiler" skup srebra w postaci przedmiotów użytkowych, monet, biżuterii itp., złomu srebra pochodzącego z tych przedmiotów oraz srebra przemysłowego od ludności i po dokonaniu procesu uszlachetniającego sprzedaż tego srebra zgodnie z ustalonym przez Ministra Handlu Wewnętrznego planem sprzedaży srebra, zgłoszonym w globalnych ilościach do ogólnokrajowego bilansu srebra,
2)
Centrali Handlowej Metali Nieżelaznych skup srebra przemysłowego (gąski, półwyroby), odpadów i złomu od jednostek gospodarki uspołecznionej oraz szlamów, mułków, łusek itp. odzyskiwanych z utrwalacza fotograficznego, materiałów światłoczułych i amalgamatów srebra od jednostek gospodarki uspołecznionej i gospodarki nie uspołecznionej.

Rozdział  3.

Obrót metalami nieżelaznymi.

§  6.
1.
Użytkownicy metali nieżelaznych obowiązani są do podawania w planach zaopatrzenia i zamówieniach uzasadnienia celu zużycia metali nieżelaznych.
2.
W razie stwierdzenia w danej jednostce występujących stale zapasów zbędnych i ponadnormatywnych lub nieprawidłowego zużytkowania metali nieżelaznych, jednostka obrotu może zmniejszyć dostawy tych metali, przypadające danej jednostce w ramach przydziału.
§  7.
Metale nieżelazne mogą być sprzedawane, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w § 9 i § 10 ust. 1, wyłącznie przez właściwe jednostki obrotu.
§  8.
Metale nieżelazne mogą zamawiać jednostki bezpośrednio przerabiające metale lub jednostki wykonujące nadzór w sprawach zaopatrzenia materiałowego nad tymi jednostkami albo centralne resortowe składnice materiałowe.
§  9.
Sprzedaż metali nieżelaznych osobom fizycznym może być dokonywana przez upoważnione jednostki handlu detalicznego w ramach ilości ustalonych planem rozdziału.
§  10.
1.
W uzasadnionych gospodarczo wypadkach centralne resortowe składnice materiałowe lub jednostki nadzorujące bezpośrednich użytkowników metali nieżelaznych mają prawo dokonywania przerzutów tych metali pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej tego samego resortu, pod warunkiem że metale te zużyte zostaną w sposób zgodny z przepisami niniejszego rozporządzenia.
2.
Dokonywanie przerzutów pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej należącymi do różnych resortów wymaga każdorazowo zgody właściwej jednostki obrotu.

Rozdział  4.

Podstawowe zasady stosowania metali nieżelaznych.

§  11.
1.
Wprowadza się zakaz stosowania metali nieżelaznych do produkcji artykułów oraz przy robotach wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia.
2.
W wyjątkowo uzasadnionych wypadkach jednostki obrotu upoważnione są do przydzielania metali nieżelaznych do wyrobu artykułów lub do robót objętych wykazem wymienionym w ust. 1.
3.
Zabrania się używania metali nieżelaznych do produkcji ubocznej bez zgody właściwej jednostki obrotu.
4.
Jednostki handlu wewnętrznego nie mogą wprowadzać do obrotu wyrobów z metali nieżelaznych produkcji krajowej objętych wykazem wymienionym w ust. 1, z wyjątkiem wypadków wymienionych w ust. 2 oraz w § 12.
§  12.
1.
Ograniczenia wynikające z przepisu § 11 nie mają zastosowania, jeżeli metale nieżelazne mają być zużyte do:
1)
produkcji artykułów przeznaczonych na eksport, o ile warunki sprzedaży eksportowej wymagają zastosowania tych metali,
2)
produkcji opartej na dokumentacji lub licencji zagranicznej, w razie niemożności zastosowania materiału zastępczego,
3)
produkcji wyrobów jubilerskich na potrzeby rynkowe, wykonywanych dla Centrali Jubilerskiej "Jubiler", oraz produkcji wyrobów jubilerskich na potrzeby rynkowe, wykonywanych przez uczestników ogólnobranżowego porozumienia przemysłu jubilerskiego,
4)
remontu, konserwacji i innych prac przy obiektach o charakterze zabytkowym,
5)
dzieł rzeźbiarskich, zakwalifikowanych przez Ministerstwo Kultury i Sztuki do wykonania z metali nieżelaznych.
2.
Ograniczenia wynikające z przepisów § 11 nie mają również zastosowania w razie zakupu metali nieżelaznych w ramach eksportu wewnętrznego.
§  13.
1.
Jednostka obrotu obowiązana jest odmówić sprzedaży metali nieżelaznych, w razie gdy:
1)
z podanego w zamówieniu uzasadnienia celu zużycia nie wynika konieczność zastosowania metali nieżelaznych,
2)
obowiązujące przepisy zabraniają stosowania metali nieżelaznych do celu podanego w zamówieniu.
2.
Jednostka obrotu może odmówić sprzedaży metali nieżelaznych, gdy:
1)
technologia przerobu stosowana przez jednostkę użytkującą te metale nie jest technologią optymalną w aktualnie posiadanych warunkach technicznych lub nie wykonano zaleceń co do przejścia na lepszą technologię,
2)
zamawiający żąda dostawy metali w innym wykonaniu, aniżeli określają to obowiązujące normy.
§  14.
1.
Przy stosowaniu metali nieżelaznych należy kierować się zasadami racjonalnej gospodarki tymi metalami, wykorzystywać w tym zakresie oraz w zakresie nowych rozwiązań technicznych, technologicznych i konstrukcyjnych osiągnięcia instytutów naukowo-badawczych, biur konstrukcyjnych, biur projektów i innych jednostek.
2.
Biura projektów i biura konstrukcyjne obowiązane są uwzględniać w opracowywanych projektach i dokumentacjach technicznych ograniczenia w stosowaniu metali nieżelaznych, wynikające z przepisów niniejszego rozporządzenia.
3.
Zjednoczenie Górniczo-Hutnicze Metali Nieżelaznych wydaje wytyczne racjonalnego stosowania metali nieżelaznych.

Rozdział  5.

Przepisy dotyczące odlewni metali nieżelaznych.

§  15.
1.
Na uruchomienie przez jednostkę gospodarki uspołecznionej odlewni metali nieżelaznych wymagane jest zezwolenie.
2.
Zezwoleń na uruchomienie odlewni wymienionych w ust. 1 udziela Minister Przemysłu Ciężkiego lub jednostka organizacyjna przez niego upoważniona.
3.
Sprawy zezwoleń na uruchomienie odlewni metali nieżelaznych przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej reguluje ustawa z dnia 1 lipca 1958 r. o zezwoleniach na wykonywanie przemysłu, rzemiosła, handlu i niektórych usług przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej (Dz. U. z 1958 r. Nr 45, poz. 224, z 1960 r. Nr 52, poz. 303 i z 1963 r. Nr 22, poz. 113).
§  16.
Jednostki nadrzędne nad jednostkami gospodarki uspołecznionej prowadzącymi odlewnie metali nieżelaznych na cele produkcji podstawowej oraz na cele remontów i inwestycji obowiązane są:
1)
prowadzić ewidencję tych odlewni z uwzględnieniem danych dotyczących stosowanego procesu technologicznego oraz wielkości produkcji i usług,
2)
kontrolować te odlewnie w zakresie stosowania ustalonych dla nich technicznych norm zużycia,
3)
nadzorować te odlewnie w zakresie właściwego gospodarowania metalami nieżelaznymi.
§  17.
1.
Jednostkom prowadzącym odlewnie wymienione w § 15 zabrania się korygować lub zmieniać skład stopów metali nieżelaznych bez uzyskania zgody właściwej jednostki obrotu.
2.
Zakaz określony w ust. 1 w odniesieniu do srebra nie dotyczy zakładów podległych Centrali Jubilerskiej "Jubiler" oraz jednostek kooperujących z tymi zakładami, jak również uczestników ogólnobranżowego porozumienia przemysłu jubilerskiego.

Rozdział  6.

Przepisy dotyczące odpadów produkcyjnych i metalurgicznych oraz złomu poamortyzacyjnego metali nieżelaznych.

§  18.
1.
Jednostki gospodarki uspołecznionej zużywające metale nieżelazne obowiązane są bieżąco zbywać powstające u nich odpady produkcyjne i metalurgiczne oraz złom poamortyzacyjny właściwym jednostkom obrotu.
2.
Zużycie odpadów i złomów wymienionych w ust. 1 dopuszczalne jest tylko za zgodą właściwej jednostki obrotu.
3.
Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do:
1)
zakładów podległych Zjednoczeniu Górniczo-Hutniczemu Metali Nieżelaznych w odniesieniu do odpadów metalurgicznych i produkcyjnych,
2)
przedsiębiorstw podległych Zjednoczeniu Przemysłu Kablowego i Sprzętu Elektrotechnicznego w odniesieniu do miedzi przeznaczonej do produkcji kabli i przewodów,
3)
zakładów podległych Centrali Jubilerskiej "Jubiler" i jednostek kooperujących z tymi zakładami oraz do jednostek będących uczestnikami ogólnobranżowego porozumienia przemysłu jubilerskiego w odniesieniu do złomu i odpadów metalurgicznych srebra,
4)
odlewni metali nieżelaznych w odniesieniu do odpadów odlewniczych,
5)
zakładów poligraficznych w odniesieniu do przetopu czcionek i justunku oraz form drukarskich wykonanych ze stopu antymonu, cyny i ołowiu, jak również miedzi elektrolitycznej używanej do galwanicznego pokrywania cylindrów do maszyn drukujących rotograwiurowych,
6)
zakładów "Pracownie Konserwacji Zabytków" w odniesieniu do złomu i odpadów metalurgicznych.

Rozdział  7.

Przepisy rozliczeniowo-materiałowe.

§  19.
1.
Jednostki gospodarki uspołecznionej zużywające metale nieżelazne obowiązane są do wprowadzania systemu rozliczania poszczególnych wydziałów bądź stanowisk pracy z pobieranych metali nieżelaznych.
2.
Rozliczanie się odlewni z zużytych metali nieżelaznych powinno polegać na porównaniu ciężaru zużytych do przetopu metali z ciężarem gotowych odlewów oraz z ciężarem zgarów i nadlewów, przy uwzględnieniu strat bezpowrotnych określonych normami zużycia.
§  20.
Jednostki gospodarki uspołecznionej zużywające metale nieżelazne obowiązane są prowadzić ewidencję stanu zapasów i posiadać, o ile to możliwe, w każdym z zakładów wydzielone magazyny metali nieżelaznych, a co najmniej wydzielone miejsca ich składowania.
§  21.
Jednostki gospodarki uspołecznionej zlecające przerób albo przetop metali nieżelaznych obowiązane są rozliczyć z wykonawcą przekazane do przerobu lub przetopu metale nieżelazne.

Rozdział  8.

Gospodarka zapasami metali nieżelaznych.

§  22.
1.
Zbędne i ponadnormatywne zapasy metali nieżelaznych jednostki gospodarki uspołecznionej obowiązane są zgłaszać do zakupu w terminie 30 dni od daty ich powstania właściwym jednostkom obrotu.
2.
Właściwa jednostka obrotu może wyrazić zgodę na pozostawienie u posiadacza ponadnormatywnego zapasu metali nieżelaznych, który może być przez niego zagospodarowany w okresie najbliższego roku.
3.
W zgłoszeniu zapasów metali nieżelaznych do zakupu należy podać ilość i wartość użytkową zgłaszanych metali, ich pełną charakterystykę według nomenklatury cennika danej jednostki obrotu oraz załączyć atesty lub dowody dostawy bądź ich odpisy.
4.
Metale zgłoszone do zakupu nie mogą być po zgłoszeniu zużyte bez zgody właściwej jednostki obrotu.
§  23.
1.
Właściwe jednostki obrotu obowiązane są zakupić w ciągu 30 dni od daty otrzymania zgłoszenia odpowiadającego wymaganiom § 22 ust. 3 każdą ilość metali nieżelaznych zgłoszonych do zakupu, z wyjątkiem wypadków określonych w ust. 2 i 5.
2.
W razie gdy zaoferowane do zakupu metale nieżelazne nie mogą być włączone do obrotu bez przerobienia lub przetopienia, jednostka obrotu powołana do zakupu tych metali obowiązana jest nabyć te metale w ciągu 90 dni od daty otrzymania zgłoszenia.
3.
O konieczności przerobienia lub przetopienia zgłoszonych do zakupu metali nieżelaznych orzeka Komisja Kwalifikacyjna Remanentów Metali Nieżelaznych, powołana przez Ministra Przemysłu Ciężkiego; Komisja wydaje orzeczenia na wniosek właściwej jednostki obrotu.
4.
Występując z wnioskiem do Komisji Kwalifikacyjnej Remanentów Metali Nieżelaznych, jednostka obrotu wymieniona w ust. 3 zawiadamia o tym jednostkę zgłaszającą do zakupu metale nieżelazne.
5.
W wypadkach gospodarczo uzasadnionych właściwa jednostka obrotu, po zasięgnięciu opinii Komisji Kwalifikacyjnej Remanentów Metali Nieżelaznych, może zarządzić pozostawienie u posiadacza zgłoszonych do zakupu metali nieżelaznych na okres nie dłuższy niż 1 rok.

Rozdział  9.

Przepisy końcowe.

§  24.
1.
Przepisy rozporządzenia nie naruszają uprawnień Urzędu Rezerw Państwowych w zakresie gospodarowania metalami nieżelaznymi.
2.
Przepisy § 3 ust. 2 pkt 6, § 4 i § 6 nie dotyczą jednostek podległych Ministrowi Obrony Narodowej.
3.
Rozporządzenie nie dotyczy spraw stosowania i rozdziału aluminium przeznaczonego na elementy konstrukcyjne w budownictwie, objętych przepisami wydawanymi na podstawie zarządzenia nr 46 Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 sierpnia 1965 r. w sprawie przekazania Ministrowi Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych uprawnień do regulowania stosowania i rozdziału aluminium dla potrzeb budownictwa (Monitor Polski Nr 41, poz. 233).
§  25.
Traci moc rozporządzenie Ministra Przemysłu Ciężkiego z dnia 18 maja 1959 r. w sprawie gospodarowania metalami nieżelaznymi (Dz. U. Nr 33, poz. 198).
§  26.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK

WYKAZ ARTYKUŁÓW, KTÓRYCH PRODUKCJA Z METALI NIEŻELAZNYCH JEST ZAKAZANA, ORAZ ROBÓT, PRZY KTÓRYCH ZAKAZANE JEST STOSOWANIE METALI NIEŻELAZNYCH

Lp. Nazwa metalu nieżelaznego lub materiału z takiego metalu Określenie artykułu bądź rodzaju roboty objętych zakazem
1 2 3
1 Blacha cynkowa 1. krycie dachów,
2. rynny dachowe,
3. rury spustowe,
4. fartuchy dachowe,
5. fartuchy podokienne,
6. obróbki blacharskie murów ogniotrwałych i stykowych,

kominów, koszy, dymników i wywietrzników,

7. instalacja wentylacyjna, z wyjątkiem kształtek.
Uwagi:
1) Zakaz wykonywania z blachy cynkowej nie dotyczy

gzymsów, pasów i innych detali architektonicznych na

elewacjach.

2) W wypadkach gospodarczo uzasadnionych dozwolone jest

zużycie blachy cynkowej na cele określone w pkt 1-7 za

zezwoleniem ministra sprawującego nadzór nad

przedsiębiorstwem budowlano-montażowym, udzielonym na

wniosek inwestora, dla którego wykonywane są prace.

2 Ołów 1. plomby ołowiane.
Uwaga:
Zakazu nie stosuje się do plomb używanych przy

zabezpieczeniu przesyłek:

1) nadawanych w kraju w kolejowych przewozach

międzynarodowych,

2) w obrocie krajowym do czasu uruchomienia produkcji

plomb z tworzyw sztucznych.

2. rury wodociągowe,
3. uszczelnienie rur wodociągowych i instalacyjnych.
Uwagi:
1) Zakaz nie ma zastosowania przy uszczelnianiu rur

wodociągowych:

a) w miejscach krzyżowania się przewodów z

arteriami komunikacyjnymi,

b) na terenach, na których występują szkody

górnicze,

c) w obiektach podlegających Ministrowi Obrony

Narodowej,

d) w innych wypadkach, w których zastosowanie

ołowiu jest konieczne, jeśli konieczność ta

zostanie potwierdzona przez jednostkę nadrzędną

wykonawcy robót, oraz przy naprawie przewodów

wodociągowych, których wyłączenie na czas

dłuższy nie jest możliwe.

2) Do uszczelniania połączeń rur wodociągowych i

kanalizacyjnych zamiast ołowiu należy stosować

następujące materiały zastępcze:

a) cement lub azbesto-cement,
b) ścinki folii aluminiowej lub inne odpadki

aluminiowe (w środowiskach niealkalicznych lub

słabo kwaśnych),

c) materiały uszczelniające, produkowane na bazie

substancji bitumicznych,

d) preparaty siarkowe,
e) żelazo gąbczaste,
f) inne materiały uszczelniające, uznane za

nadające się do tego celu przez Ministra

Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.

3) Przy opracowywaniu dokumentacji technicznych dla

urządzeń wodociągowych biura projektów określają,

jaki materiał powinien być użyty do uszczelnienia

połączeń rur wodociągowych. Biura projektów powinny

w miarę możności określać alternatywnie materiały,

które mogą być zastosowane.

3 Miedź i jej stopy 1. okucia budowlane: klamki, szyldy, oliwki zamków do

drzwi, kłódki, poręcze, zawiasy, okucia pieców,

mechanizmy okienne, płytki z napisami.

Uwaga:
Zakaz nie dotyczy produkcji wkładek bębenkowych do

wyrobu kłódek typu "Yale".

2. armatura sanitarna, syfony umywalkowe, wlewki

zbiorników płynnego mydła, pociągacze klozetowe,

galanteria łazienkowa, rozety, uchwyty (pokrętła) do

zaworów i baterii, kurki gazowe i przelotowe powyżej

2", korpusy zaworów grzejnikowych powyżej 1/2",

korpusy zaworów czerpalnych powyżej 3/4",

3. okucia i ozdoby samochodowe, klamki, mechanizmy i

okucia okien, poręcze i wieszaki, ozdoby chłodnicy,

4. części sprzętu strażackiego,
5. różne artykuły: lampy i ich części, tabliczki ze

znakami fabrycznymi na urządzeniach i maszynach,

wentyle do dętek rowerowych i proste wentyle do dętek

samochodowych, guziki, okucia i zawiasy meblowe,

oliwiarki, skrzynie paleniskowe i zespórki kotłowe.

4 wszystkie metale nieżelazne z wyjątkiem aluminium 1. przedmioty służące do użytku osobistego, a w

szczególności: cygarniczki, papierośnice,

popielniczki, pudełka do zapałek i tytoniu, przybory

do czyszczenia fajek, zapalniczki i inne przybory do

palenia, pudełka do kart, sztony i inne przybory do

gier, puderniczki, lokówki do włosów, lusterka

kieszonkowe, wachlarze, prawidła i łyżki do butów,

rękojeści i pudełka do szczotek do zębów, wykałaczki,

czarki, kubki i kieliszki myśliwskie, grzebienie i

oprawki do grzebieni, oprawki do notesów, ramiączka do

ubrań, szczotki do ubrań, wózki dla lalek i mebelki

dziecinne, przybory podróżne (nesesery), zakładki do

książek,

2. przedmioty zdobnicze i artystyczne, a w szczególności:

pomniki, popiersia i figury, obicia i obramowania

wszelkiego rodzaju, wieńce honorowe i żałobne,

narożniki książek, pamiątki wszelkiego rodzaju,

świeczniki, nagrody sportowe (puchary, figury itp.),

łańcuszki i naszyjniki, wazony i wazoniki, ozdoby i

skuwki na naczynia i laski, gwoździe i skuwki do

chorągwi,

3. przedmioty służące do wyposażenia lub ozdobienia

mieszkań, biur, lokali publicznych, magazynów, sklepów

i innych pomieszczeń, a w szczególności: kraty do

kominków, tablice adresowe, wieszaki (haki) na

okrycia, numerki w szatniach, akwaria i terraria, ramy

i podstawki do luster, obrazów i fotografii, teczki na

dokumenty, klatki na ptaki, wycieraczki do obuwia,

kasetki na pieniądze, skarbonki, karmniki dla

zwierząt, wózki do sprzedaży ulicznej, urządzenia

wystaw sklepowych, lustra metalowe, uchwyty do

czasopism, dziadki do orzechów, mydelniczki itp.,

miednice, artykuły biurowe (kałamarze, suszki,

temperówki, noże do rozcinania, spinacze, maszynki do

zszywania i dziurkowania), odważniki do wag stołowych,

szalki do wag stołowych i technicznych, piece

przenośne i piekarniki, koszyki do papierów,

4. opakowania i inne urządzenia zabezpieczające, a w

szczególności: opakowania cukierków i słodyczy,

opakowania artykułów kosmetycznych, opakowania klejów

i pasty do obuwia, kapsle, zakrętki, zamknięcia do

butelek i słoi, oprawki do pomadek do ust, puszki,

skrzynie wszelkiego rodzaju, flakony do perfum,

5. odznaki, plakaty, tablice ogłoszeniowe, litery i cyfry

oraz inne znaki i przedmioty reklamowe,

6. detale galanteryjne ubiorów oraz części uprzęży dla

zwierząt,

7. trumny.
Uwaga:
Zakaz nie dotyczy wypadków, gdy obowiązek wykonania

trumny z metali kolorowych (z blachy cynkowej) wynika

z przepisów szczególnych.

1 § 5 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 listopada 1967 r. (Dz.U.67.48.234) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 grudnia 1967 r.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024