Zasady stosowania w zakładach społecznych służby zdrowia odpowiednich szczebli stawek uposażenia podstawowego pracowników farmaceutycznych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 27 maja 1966 r.

w sprawie zasad stosowania w zakładach społecznych służby zdrowia odpowiednich szczebli stawek uposażenia podstawowego pracowników farmaceutycznych.

Na podstawie art. 24 i 31 ust. 2 ustawy z dnia 28 października 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia (Dz. U. z 1948 r. Nr 55, poz. 434, z 1950 r. Nr 36, poz. 327, z 1951 r. Nr 1, poz. 2 i z 1955 r. Nr 11, poz. 67) oraz art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o aptekach (Dz. U. Nr 1, poz. 2) i § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 maja 1966 r. w sprawie uposażenia pracowników farmaceutycznych oraz uposażenia innych pracowników zatrudnionych w aptekach otwartych i kolejowych (Dz. U. Nr 20, poz. 123), zwanego w dalszym ciągu "rozporządzeniem", zarządza się, co następuje:

§  1.

1. W zależności od szczególnych warunków pracy ustala się w myśl rozporządzenia 5 szczebli stawek uposażenia podstawowego A, B, C, D i E.

2. Stawki według szczebla "A" stosuje się do uposażenia pracowników farmaceutycznych zatrudnionych w zakładach (komórkach organizacyjnych zakładów), nie wymienionych w ust. 3-6.

3. Stawki według szczebla "B" stosuje się do uposażenia pracowników farmaceutycznych zatrudnionych bezpośrednio przy aseptycznym wykonywaniu leków, narażonych na działanie promieni lampy kwarcowej, oraz pracowników farmaceutycznych zatrudnionych w laboratoriach kontrolnych z wyjątkiem magistrów farmacji, prowizorów farmacji i aptekarzy aprobowanych.

4. Stawki według szczebla "C" stosuje się do uposażenia pracowników farmaceutycznych zatrudnionych w zakładach lub komórkach organizacyjnych skórno-wenerologicznych.

5. Stawki według szczebla "D" stosuje się do uposażenia pracowników farmaceutycznych (aptek, laboratoriów i pracowni), zatrudnionych:

1) w szpitalach, klinikach i oddziałach zakaźnych,

2) w zakładach lub komórkach organizacyjnych przeznaczonych wyłącznie dla chorych na gruźlicę, jaglicę, choroby psychiczne lub epilepsję albo dla rehabilitowanych po przebytej chorobie Heinego-Medina bądź z zespołem Little’a, jeżeli swoje podstawowe obowiązki wykonują w pomieszczeniach, w których przebywają tacy chorzy,

3) w zakładach, w których praca jest połączona z narażeniem na działanie promieni radu lub innych ciał promieniotwórczych,

4) w Lecznicy Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej,

5) w Instytucie Gruźlicy,

6) w ambulatoriach (ambulansach, kolumnach) ruchomych, jeżeli do ich podstawowych czynności należy uczestniczenie w zespołach wyjazdowych,

7) w pracowniach bakteriologicznych, chemiczno-analitycznych, serologicznych, chemicznych, schorzeń jelitowych, parazytologicznych lub cytologicznych, jeżeli swoje podstawowe obowiązki wykonują w pomieszczeniach, w których są prowadzone badania, lub w zmywalni szkła laboratoryjnego,

8) w stacjach pogotowia ratunkowego przy wykonywaniu czynności z zakresu działalności podstawowej,

9) w zakładach specjalnych pomocy społecznej dla umysłowo niedorozwiniętych, psychicznie chorych chroników lub dzieci głęboko niedorozwiniętych umysłowo,

10) w pracowniach suchej plazmy stacji krwiodawstwa, jeżeli swoje podstawowe obowiązki wykonują w pomieszczeniach, w których odbywa się produkcja suchej plazmy.

6. Stawki według szczebla "E" stosuje się do uposażenia pracowników farmaceutycznych zatrudnionych:

- w stacjach sanitarno-epidemiologicznych,

- w stacjach sanitarnych kolei państwowych,

- w kolumnach sanitarnych,

- w zakładach dezynfekcyjno-kąpielowych oraz w instytutach stanowiących aparat naukowo-badawczy służby sanitarno-epidemiologicznej.

§  2.

1. Pracownik zatrudniony w zakładzie, w którym określony wyższy szczebel stawek przysługuje tylko w niektórych komórkach, ma prawo do uposażenia według stawek tego szczebla, jeżeli podstawowym jego miejscem zatrudnienia jest komórka, w której dany szczebel się stosuje.

2. W razie przejścia do pracy w innej komórce organizacyjnej zmienia się odpowiednio według właściwego szczebla uposażenie podstawowe pracownika. Przejście do uposażenia podstawowego według stawki wyższego szczebla następuje z dniem pierwszym miesiąca po nabyciu uprawnień do tej stawki. Przejście do stawki niższej następuje z zachowaniem ustawowego okresu wypowiedzenia zgodnie z przepisami prawa pracy.

3. Obowiązek wypowiadania stawki uposażenia podstawowego nie dotyczy wypadków, w których pracownik został zaszeregowany do wyższego szczebla uposażenia na podstawie decyzji o przesunięciu do innej komórki organizacyjnej na czas ściśle określony. Czasowe przesunięcie, o którym mowa wyżej, nie może przekraczać 3 miesięcy.

4. W razie przesunięcia w myśl obowiązujących przepisów kobiety w związku z ciążą do pracy lżejszej lub nieszkodliwej dla zdrowia, uposażenie kobiety nie może być zmniejszone do czasu ukończenia przerwy w pracy, przysługującej jej w związku z porodem.

§ 3. W zakresie uregulowanym niniejszym rozporządzeniem traci moc zarządzenie Ministra Zdrowia z dnia 12 grudnia 1958 r. w sprawie wysokości dodatków specjalnych dla pracowników zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia i zakładach pomocy społecznej w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia oraz zasad wypłacania tych dodatków (Monitor Polski Nr 96, poz. 522).

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 czerwca 1966 r.

• Identyfikator: Dz.U.1966.20.131
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zasady stosowania w zakładach społecznych służby zdrowia odpowiednich szczebli stawek uposażenia podstawowego pracowników farmaceutycznych.
• Data aktu: 27/05/1966
• Data ogłoszenia: 10/06/1966
• Data wejścia w życie: 10/06/1966, 01/06/1966