Obowiązkowe świadczenie usług przewozowych w krajowym transporcie drogowym.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 11 marca 1964 r.
w sprawie obowiązkowego świadczenia usług przewozowych w krajowym transporcie drogowym.

Na podstawie art. 17 ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej (Dz. U. Nr 53, poz. 297) zarządza się, co następuje:
§  1.
Obowiązkowe świadczenie usług przewozowych w krajowym transporcie drogowym, określonych w art. 12 ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej (Dz. U. Nr 53, poz. 297), można wprowadzić na cele:
1)
dostawy ziemiopłodów:
a)
z punktów skupu lub bezpośrednio z gospodarstw rolnych do stacji kolejowych, miejsc składowania lub przerobu albo do bezpośrednich odbiorców,
b)
ze stacji kolejowych i miejsc składowania do sieci punktów detalicznej sprzedaży lub bezpośrednio do dużych odbiorców,
2)
odwożenia, w powrotnym przebiegu po dokonanej dostawie ziemiopłodów, ubocznych produktów przetwórstwa ziemiopłodów do producentów tych ziemiopłodów lub do ich organizacji gospodarczych,
3)
dostarczania ze stacji kolejowych do odbiorców wagonowych przesyłek kolejowych, uzasadnionego koniecznością rozładowania zatoru wagonów na torach ogólnego użytku,
4)
przewozu wykonywanego w zastępstwie kolei, uzasadnionego koniecznością udzielenia jej doraźnej pomocy przewozowej,
5)
akcji zwalczania zaraźliwych chorób zwierzęcych oraz likwidacji ognisk szkodliwych chorób roślinnych,
6)
akcji statystyczno-spisowych,
7)
ogólnogospodarcze inne niż wymienione w pkt 1-6,
8)
akcji społeczno-politycznych o znaczeniu ogólnopaństwowym.
§  2.
1.
Obowiązkowi świadczenia usług przewozowych nie podlegają:
1)
urzędy i instytucje państwowe,
2)
organizacje polityczne i społeczne nie prowadzące działalności gospodarczej,
3)
organizacje gospodarcze, grupujące państwowe przedsiębiorstwa kluczowe (zjednoczenia),
4)
państwowe i spółdzielcze przedsiębiorstwa transportowe oraz spółdzielnie pracy transportowej.
2.
Obowiązkiem świadczenia usług przewozowych nie są objęte:
1)
pojazdy samochodowe o nadwoziach przeznaczonych wyłącznie do przewozu określonych ładunków, z wyjątkiem przypadku, gdy obowiązkowe świadczenie ma dotyczyć przewozu takich właśnie ładunków,
2)
pojazdy samochodowe używane do przewozu artykułów żywności, jeżeli usługi przewozowe mają być świadczone na cele określone w § 1 pkt 5,
3)
pojazdy samochodowe państwowych zakładów pracy, innych niż transportowe, używane wyłącznie do przewozu wewnątrzzakładowego związanego bezpośrednio z procesem produkcyjnym danego zakładu.
3.
Obowiązku świadczenia usług przewozowych nie nakłada się na jednostki, do których zakresu działania należą zadania wymagające wprowadzenia obowiązkowych świadczeń przewozowych.
4.
Minister Komunikacji może zwolnić od obowiązku świadczenia usług przewozowych na ograniczony czas niektóre rodzaje jednostek gospodarki uspołecznionej na obszarze całego kraju, a prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) na obszarze objętym swym zakresem działania - jeżeli jest to niezbędne dla zapewnienia wykonania planów gospodarczych wymienionych jednostek.
§  3.
Usługi przewozowe świadczy się przy użyciu samochodów ciężarowych, ciągników i przyczep (naczep) do nich, a w przypadkach określonych w § 1 pkt 6-8 również przy użyciu autobusów i samochodów osobowych; pojazdy wyżej wymienione zwane są w dalszym ciągu ogólnie pojazdami samochodowymi.
§  4.
1.
Jednostki zobowiązane do świadczenia usług przewozowych dostarczają pojazdy samochodowe:
1)
w przypadkach określonych w § 1 pkt 1-4 na obszarze każdego województwa do dyspozycji państwowego przedsiębiorstwa transportu publicznego, wskazanego w zarządzeniu o wprowadzeniu obowiązku świadczenia usług przewozowych,
2)
w przypadkach określonych w § 1 pkt 5-8 do dyspozycji jednostki wskazanej w zarządzeniu o wprowadzeniu obowiązku świadczenia usług przewozowych.
2.
Pojazd samochodowy uważa się za dostarczony do wykonywania usług przewozowych z chwilą postawienia go wraz z kierowcą - przygotowanego technicznie do danego przewozu i zaopatrzonego w materiały pędne - do dyspozycji jednostek określonych w ust. 1.
§  5.
1.
Obowiązek świadczenia usług przewozowych wprowadza w drodze zarządzenia:
1)
Prezes Rady Ministrów w przypadkach określonych w § 1 pkt 6 i 8,
2)
1 Minister Komunikacji w przypadkach określonych w § 1 pkt 7,
3)
2 prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) w przypadkach określonych w § 1 pkt 1-5.
2.
Zarządzenie (ust. 1) powinno określać:
1)
cel świadczenia usług przewozowych,
2)
okres trwania obowiązku świadczenia usług przewozowych,
3)
obszar, na którym wprowadza się obowiązkowe świadczenie usług przewozowych,
4)
jednostki upoważnione do dysponowania pojazdami samochodowymi dostarczonymi do świadczenia usług przewozowych (§ 4 ust. 1),
5)
rodzaje pojazdów samochodowych, którymi usługi przewozowe mają być świadczone, oraz urządzenia pomocnicze niezbędne przy świadczeniu tych usług,
6)
jednostki zwolnione od obowiązku świadczenia usług przewozowych.
§  6.
1. 3
Do świadczenia usług przewozowych powołuje właściwy ze względu na siedzibę posiadacza pojazdu samochodowego naczelnik gminy lub właściwy do spraw komunikacji organ prezydium miejskiej rady narodowej miasta nie stanowiącego i stanowiącego powiat miejski, a w mieście wyłączonym z województwa - organ do spraw komunikacji prezydium rady narodowej tego miasta.
2.
Minister Komunikacji ustali:
1)
sposób zgłaszania wniosków dotyczących zapotrzebowania na usługi przewozowe określone w § 1,
2)
sposób powoływania do świadczenia usług przewozowych oraz sposób ich organizowania i wykonywania, jak również sposób dokonywania związanych z tym rozliczeń.
§  7.
Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Ministrowi Komunikacji oraz prezydiom wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw).
§  8.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 września 1951 r. w sprawie świadczenia usług transportowych (Dz. U. z 1951 r. Nr 49, poz. 359 i z 1953 r. Nr 43, poz. 214).
§  9.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1964 r.
1 § 5 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 22 listopada 1971 r. (Dz.U.71.31.283) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 listopada 1971 r.
2 § 5 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 22 listopada 1971 r. (Dz.U.71.31.283) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 listopada 1971 r.
3 § 6 ust. 1 zmieniony przez § 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1972 r. w sprawie przekazania niektórych spraw do właściwości naczelników gmin oraz prezydiów rad narodowych miast nie stanowiących powiatów i ich organów (Dz.U.72.49.317) z dniem 1 stycznia 1973 r.

Zmiany w prawie

Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024